Podwyższenie Krzyża Świętego (także: Pańskiego; orm.: Chaczwerac - Խաչվերաց) – święto obchodzone zarówno w kościele zachodnim jak i wschodnim, związane z tradycją odnalezienia relikwii krzyża, na którym umarł Jezus Chrystus. Jest on dla chrześcijan największą relikwią.
W tym roku Uroczystość Podwyższenia Krzyża wypada, wg ormiańskokatolickiego kalendarza liturgicznego, w niedzielę 11 września (w Kościele rzymskokatolickim zawsze 14 września).
W Kościele ormiańskim jest to jedno z pięciu najważniejszych świąt, po których następuje w poniedziałek OR MERELOC – Dzień Zaduszny.
» historia Krzyża Świętego i jego kultu
Zdjęcie obok: bazylika św. Trójcy w Strzelnie (Polska; zespół dawnego klasztoru norbertanek). Znajdujący się w bocznej nawie ołtarz relikwiarzowy Krzyża Świętego jest celem wielu pielgrzymek. W 1743 r. papież Benedykt XIV nadał przywilej odprawiania przy nim nabożeństwa za dusze w czyśćcu cierpiące.
Najcenniejszą częścią ołtarza jest ogromny oryginalny, gotycki krucyfiks o nieocenionej wartości historycznej, z gotycką figurą Chrystusa Ukrzyżowanego (ok. 1361 r.). Jest największym relikwiarzem w Polsce i jednym z największych na świecie. Umieszczono w nim 658 relikwii różnych świętych i męczenników. Najcenniejsze są znajdujące się tu relikwie Krzyża Świętego (potwierdzone dokumentami papieskimi) - Drzazgi z Krzyża Chrystusa, umieszczone w monstrancji nad tabernakulum.
Kościół obchodzi narodziny tylko trzech osób: Pana Jezusa, Matki Bożej i św. Jana Chrzciciela. Przyszli oni na świat czyści, niesplamieni żadnym grzechem i dlatego Kościół raduje się z takich narodzin i czci je w swojej liturgii.
Velum ormiańskie, czyli nakrycie na kielich liturgiczny, ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, można zobaczyć na ekspozycji muzealnej w ramach "obiektu miesiąca" (jeszcze przez cały wrzesień).
Tkanina, datowana na XIX w., została wykonana na terenie obecnej Turcji (dawnej Wielkiej Armenii, włączonej w obręb Imperium Osmańskiego). Velum było darem pewnej rodziny ormiańskiej do klasztoru św. Jana Chrzciciela w Muszu (ob. Turcja). Był to jeden z najstarszych i najznamienitszych klasztorów ormiańskich, zniszczony przez Turków podczas ludobójstwa Ormian w 1915 r. Tkanina wykonana jest z bawełnianego batystu i haftowana nićmi jedwabnymi oraz nićmi i blaszką metalową.
» cały artykuł, zdjęcia
» artykuł o specjalnym pokazie velum w 2019 r.
| LIBAN - PATRIARCHAT |
Uczestniczyli w nim biskupi z Libanu, Syrii, Egiptu, Iranu, Francji, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Ameryki Południowej.
Program Synodu obejmował zagadnienia duchowe, duszpasterskie, diecezjalne, kanoniczne, administracyjne, edukacyjne, wydawnicze, informacyjne i społeczne. Synod również zajął się sytuacją wspólnot ormiańskich i problemami, z jakimi boryka się cały naród ormiański.
Przytaczamy jego treść poniżej (wraz z ilustracjami).
W piątek, 12 sierpnia 2022 roku w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie odbył się wernisaż wystawy pt. „Kobiety pod znakiem Krzyża. Ormiańskie benedyktynki ze Lwowa i ich duchowość”. Uroczyste otwarcie rozpoczęło się od wysłuchania XVIII-wiecznej pieśni o św. Rypsymie. Zgromadzonych gości przywitał dyrektor Muzeum UJ prof. Krzysztof Stopka. Głos zabrali również: prof. Jan Ostrowski, Agata Jamińska, Maria Ohanowicz-Tarasiuk, Maria Woś i prof. Andrzej A. Zięba - autor koncepcji ekspozycji. Na koniec dyrektor Muzeum i Dziekan Wydziału Historycznego UJ prof. Stanisław Sroka wypowiedzieli słowa: „uznaję wystawę za otwartą”.
| PARAFIA PÓŁNOCNA |
 |
 |
W poniedziałek, 15 sierpnia 2022 r. o godz. 13.30, w Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, w kościele świętych Piotra i Pawła w Gdańsku - Diecezjalnym Sanktuarium Matki Boskiej Łaskawe - ks. prof. Józef Naumowicz odprawił Mszę św. w obrządku ormiańskim.
Msza św. w to jedno z pięciu najważniejszych świąt ormiańskiego Kościoła, była sprawowana w intencji parafian z trzech polskich parafii ormiańskokatolickich, wszystkich Ormian Polskich oraz ich przyjaciół. Modlono się także za śp. ks. Kazimierza Filipiaka w 30. rocznicę jego śmierci (zm. 26.09.1992).
Na zakończenie mszy św. ksiądz poświęcił przygotowane kosze z winogronami oraz bukiety kwiatów i ziół.
Po mszy w kościele odbył się koncert zespołu Go Arm - braci Arama i Georga Sayegh.
Wierni, jak co roku, złożyli kwiaty, zapalili znicz i modlili się przy grobie ks. Filipiaka.
| ŚWIAT |
 |
| Patriarcha Grzegorz Piotr XV Agadżanian (w środku), ks. Kazimierz Roszko i ks. Grzegorz Petrowicz na tarasie Kolegium Ormiańskiego w Rzymie, 1958 r. fot. Wirtualne Archiwum Polskich Ormian |
22 marca 2020 r. watykański dziennik Osservatore Romano ogłosił informacje o procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym patriarchy ormiańskiego Kościoła katolickiego
w latach 1937 - 1962 GRZEGORZA PIOTRA XV.
‹ Grób patriarchy Agadżaniana w kościelepw. św. Mikołaja z Tolentino w Rzymie
Grzegorz Piotr XV Agadżanian (Kirkor Bedros XV Aghagianian) urodził się 18 września 1895 roku w Achalciche (Gruzja), zmarł 16 maja 1971 r. w Rzymie. Duchowny ormiańskokatolicki, kardynał, Patriarcha Kościoła katolickiego obrzadku ormiańskiego (z tytułem patriarchy Cylicji w Libanie), prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów.
Studiował w seminarium duchownym w Tbilisi i na Papieskim Urbaniańskim Ateneum "De Propaganda Fide". Święcenia kapłańskie otrzymał 23 grudnia 1917 roku w Rzymie. Po powrocie do kraju zajął się pracą duszpasterską w swojej rodzinnej diecezji. W 1921 roku został wicerektorem Papieskiego Kolegium Ormiańskiego w Rzymie, a w 1932 roku jego rektorem. 11 lipca 1935 roku mianowany biskupem tytularnym Comana di Armenia, a sakrę biskupią przyjął 21 lipca 1935 roku w ormiańskokatolickim kościele pw. św. Mikołaja z Tolentino w Rzymie.
Synod Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego wybrał go 30 listopada 1937 roku patriarchą tego Kościoła, zaś Pius XI zatwierdził jego wybór 13 grudnia 1937 roku. Na konsystorzu 18 lutego 1946 roku Pius XII wyniósł go do godności kardynalskiej i przydzielił mu rzymski kościół tytularny San Bartolomeo all ' Isola. 18 czerwca 1958 roku został proprefektem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, a 18 lipca 1960 jej prefektem. 25 sierpnia 1962 roku zrezygnował z urzędu patriarchy. Uczestnik dwóch konklawe w 1958 roku i 1963 roku. 19 października 1970 roku po osiągnięciu wieku emerytalnego przeszedł na emeryturę. Zmarł w Rzymie. Pochowano go w ormiańskim kościele św. Mikołaja z Tolentino w Rzymie.
Jego wieloletnim współpracownikiem i sekretarzem był polski Ormianin, ks. Grzegorz Petrowicz.
za: wikipedia
Artykuły na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europu Wschodniej:
» "Հրապարակվեց Աստծո Ծառա Կարդինալ Աղաջանյանի սրբադասման գործընթացի մասին կոնդակը"
» "Ծնուեց մահկանացու, բայց ապրում է յաւիտենական անմահութեամբ… Մաս Բ"
» "Помолимся за причисление к лику святых Слуги Божьего Кардинала Агаджаняна"
 |
W intencji parafian z trzech parafii ormiańskokatolickich w Polsce,
wszystkich Ormian Polskich oraz ich przyjaciół
zostanie odprawiona
Msza święta w obrządku ormiańskim
w kościele świętych Piotra i Pawła w Gdańsku (ul. Żabi Kruk 3)
w Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
w poniedziałek, 15 sierpnia 2022 r. o godz. 13.30.
Na zakończenie Mszy św. tradycyjne błogosławieństwo winogron.
Msza św. będzie sprawowana na ołtarzu z Cudownym Obrazem Matki Bożej Łaskawej (Ormiańskiej), wierni zgromadzą się w prezbiterium. Będziemy modlić się także za śp. ks. Kazimierza Filipiaka w 30. rocznicę jego śmierci (zm. 26.09.1992).
* * *
w sobotę 27 sierpnia 2022 r. rano
w kościele w Jarosławiu zostanie odprawiona
Ormiańska jutrznia Godzina Wschodu Słońca
w ramach XXX Festiwalu Muzyki Dawnej.
Godzina Wschodu Słońca (Arewagali Żam) to przepiękne, znane od wieków nabożeństwo odprawiane o wschodzie słońca, które właściwie poprzedza jutrznię. Przygotowaniem do tego nabożeństwa będą warsztaty od poniedziałku do soboty (22–27 sierpnia), które poprowadzi Andrij Szkrabiuk. Zapisy na warsztaty - zob. na stronie https://festiwal.jaroslaw.pl, (zakładka Warsztaty).
Wraz z ks. prałatem Cezarym Annusewiczem, proboszczem parafii św. Piotra i Pawła w Gdańsku
z serdeczną pamięcią i modlitwą
ks. Józef Naumowicz
| ARMENIA |
W dniach 26 - 30 lipca 2022. odbywają się w Armenii kolejne, VI Krajowe Dni Młodzieży (Ordinariate Youth Day).
W oficjalnym otwarciu OYD2022 wzięli udział duchowni ormiańsko katoliccy z Armenii, a także zaproszeni duchowni z Libanu i Włoch. Przemówienia powitalne wygłosili: dr Nora Arisian, ambasadorka Syrii w Armenii i administrator apostolski ks. Michał Bassale. Następnie przemówienie wygłosił ks. Karnik Hovsepian - przewodniczący Związku Młodzieży Katolickiej Armenii – ogłaszając oficjalne rozpoczęcie VI Krajowych Dni Młodzieży.
Każdy z kolejnych dni spotkania rozpoczynać będzie msza św. W ciągu tygodnia, na który zaplanowano wiele wydarzeń duchowych i kulturalnych, młodzi ludzie będą słuchać konferencji, dyskutować na poruszane w nich tematy, wzbogacać swoją wiedzę i zastanowić się nad swoją tożsamością, przynależnością.
Serdecznie zapraszamy w dniach 11-15 sierpnia na już tradycyjne Dni Ormiańskie w Gdańsku.Սրտանց հրավիրում ենք օգոստոսի 11-ից 15-ը արդեն ավանդական դարձած Հայկական օրերին Գդանսկում։ Ինչպես ամեն տարի Հայկական օրերը կամփոփենք Խաղողօրհնեքի արարողությամբ Սուրբ Աստվածածնի Վերափոխման տոնին։
W PONIEDZIAŁEK 15 SIERPNIA 2022 O G. 13.30
w kościele Świętych Piotra i Pawła w Gdańsku, ul. Żabi Kruk 3,
diecezjalnym sanktuarium Matki Bożej Łaskawej
ODPRAWIONA ZOSTANIE MSZA ŚW.
w związku z uroczystością Wniebowzięcia NMP,
wraz z ormiańskim obrzędem błogosławieństwa winogron.
Mszę św. odprawi ks. prof. Józefa Naumowicza
Organizatorzy serdecznie zapraszają do udziału w Dniach ormiańskich. TU szczegółowy program.
Սրտանց հրավիրում ենք Ձեզ մեր «Հայկական օրեր»-ին
| ŚWIAT |
Od 22 lipca do 3 sierpnia 2022 r. katolikos - patriarcha Cylicji dla Ormian katolików, Rafał Piotr XXI Minassian przebywa z wizytą duszpasterską w Australii, na zaproszenie ks. Parsegha (Bazylego) Sousaniana z ormiańskokatolickiego Kościoła Australii.
W poniedziałek 25 lipca Katolikos Rafał Piotr XXI spotkał się z biskupem diecezjalnym siostrzanego Kościoła melechickiego abp. Robertem Rabbatem i miejscowym duchowieństwem, a po południu wziął udział w spotkaniu parafialnym tego Kościoła.
https://www.polskieradio.pl/8,Dwojka/4602,Nabozenstwo
Święto Przemienienia Pańskiego * Ton Pajcarakerputian * Տօն Պայծառակերպութեան
(Wartawar, Վարդավառ)
"Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim." (z Ew. Mt 17, 1-13).
Święto upamiętnia wydarzenie, które prawdopodobnie rozegrało się na górze Tabor (nie jest to potwierdzone w Nowym Testamencie). Tradycja Kościoła uważa górę Tabor za miejsce Przemienienia Pańskiego, co stało się powodem, dla którego matka Konstantyna Wielkiego, Helena, wybudowała tam kościół ku pamięci Przemienienia Pańskiego. Wydarzenie to opisują trzej ewangeliści: Mateusz (Mt 17, 1-9), Marek (Mk 9, 1-8) i Łukasz (Łk 9, 28-36). Jezus zabrał trzech wybranych uczniów: Piotra, Jakuba i Jana na górę, gdzie zobaczyli Go w nieziemskiej chwale, rozmawiającego z Mojżeszem i Eliaszem, którzy symbolizują Prawo (Mojżesz) i Proroctwo (Eliasz).
W chrześcijaństwie wschodnim święto Przemienienia obchodzone było już w V wieku. Na Zachodzie pierwsze wzmianki o tym święcie pochodzą z VII i VIII wieku. Kościół ormiański świętuje Przemienienie Chrystusa 98 dni po Wielkanocy, pomiędzy 28 czerwca a 1 sierpnia (w Kościołach rzymskokatolickim i prawosławnych – zawsze 6 sierpnia). Jest ono, jak większość świąt, świętem ruchomym, trzecim z pięciu głównych świąt w kalendarzu liturgicznym Ormiańskiego Kościoła Katolickiego (Święto Objawienia i Chrztu Pańskiego, Wielkanoc, Przemienienie Pańskie, Wniebowzięcie NMP, Podwyższenie Krzyża Świętego), dlatego też następuje po nim Dzień Zaduszny (Or Mereloc, Օր Մեռելոց - w tym roku 25 lipca).
W tradycji ormiańskiej świętu nadano nazwę Wardawar (święto róż). Towarzyszą mu różne zwyczaje, m.in. zabawy, tańce i uroczyste posiłki, a także oblewanie się wodą.
W Ośrodku Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce, w ramach prac nad monografią poświęconą ormiańskim benedyktynkom, dokonano kolejnego ciekawego odkrycia naukowego. Tym razem jest to starodruk poświęcony kultowi ormiańskich świętych, autorstwa ks. Andrzej Gabriela Kasprowicza (1717-1785) ze Lwowa. Więcej możemy dowiedzieć się z bardzo ciekawego tekstu autorstwa prof. Andrzeja A. Zięby, do którego link znajduje się poniżej.
Przytaczamy tylko kilka zdań:
"Ksiądz Kasparowicz zdobył w swoich czasach rozgłos jako wybitny kaznodzieja i pisarz religijny języka polskiego. Był proboszczem katedry ormiańskiej i protonotariuszem apostolskim. Promował kult maryjny i z tej racji związał się z karmelitami w Berdyczowie, gdzie wydawał prace mariologiczne. Spowiednikiem konwentu benedyktynek ormiańskich był od co najmniej 1766 roku i być może także współautorem ich kroniki klasztornej. Na kartach tytułowych swych publikacji nazywał siebie „spowiednikiem ordynaryjnym” (albo „ordynariuszem”) benedyktynek „konwentu lwowskiego w mieście będących”, czyli ormiańskich, gdyż benedyktynki łacińskie miały klasztor poza murami miasta. (...)"
"Dzieło księdza Kasparowicza miało charakter wybitnie etniczny. Świadczy o tym już wierszowa dedykacja dla narodu ormiańskiego, zamieszczona na wstępie:
W niedzielę 24 lipca 2022 r. w całym Kościele powszechnym obchodzony będzie II Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych. Święto to zostało ustanowione przez papieża Franciszka w ubiegłym roku, na niedzielę przypadającą najbliżej liturgicznego wspomnienia św. Joachima i Anny.
Na tegoroczne święto wybrał temat, który: „Wydadzą owoc nawet i w starości”. To fragment Psalmu 92, konkretnie jego 15. werset. Hasło ma na celu podkreślenie, że dziadkowie i osoby starsze są wartością i darem zarówno dla społeczeństwa, jak i dla wspólnot kościelnych – czytamy w komunikacie Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Temat ten jest również zachętą do ponownego przemyślenia i docenienia dziadków i osób starszych, którzy zbyt często pozostają na marginesie rodzin, wspólnot obywatelskich i kościelnych. Ich doświadczenie życiowe i wiara mogą pomóc w budowaniu społeczeństw świadomych swoich korzeni i zdolnych do marzenia o przyszłości opartej na większej solidarności.
Dykasteria ds. Świeckich, Rodziny i Życia zaprasza parafie, diecezje, stowarzyszenia i wspólnoty kościelne na całym świecie do znalezienia sposobów obchodzenia tego Dnia w ich własnym kontekście duszpasterskim.
Orędzie na ten dzień zostało wydane w Rzymie, u św. Jana na Lateranie, dnia 3 maja 2022 roku, w święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba.
za KAI; ilustracja - tort okolicznościowy na spotkanie dziadków i osób starszych
w Centrum Ormiańskiego Kościoła Katolickiego im. kard. Agadżaniana (2.10.2021 r., Armenia)
W dniach 11-15 lipca 2022 r. w klasztorze ormiańskiej kongregacji Mechitarystów na wyspie San Lazzaro (Wyspa Świętego Łazarza) koło Wenecji odbyło się Zgromadzenie Ogólne Kongregacji Mechitarystów. Uczestniczyli w nim duchowni ze zgromadzeń w Wenecji i Wiedniu, pochodzący z Armenii, Libanu, Turcji i Francji.
W pracach Zgromadzenia 13 i 14 lipca uczestniczył Kardynał Leonardo Sandri, prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich (do 2022 r. Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich). Chciał tym potwierdzić uwagę i troskę Stolicy Apostolskiej o mnichów mechitarystów, kustoszy tak cennego dla całego narodu ormiańskiego dziedzictwa duchowego i kulturowego.
Kard. Sandri przypomniał o wielkiej roli Mechitarystów w świecie i ich założycielu, Słudze Bożym MECHITARZE Z SEBASTY - „wiernym słudze w mrocznych i trudnych czasach dla narodu ormiańskiego” - , którego szczątki przechowywane są w kościele w Wenecji. 14 lipca, podczas Świętej Liturgii, w swoim wystąpieniu przekazał papieskie pozdrowienie i błogosławieństwo. Nawiązał też do procesu beatyfikacyjnego i ogłosił, że 8 września odbędzie się uroczystość zakończenia diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego opata Mechitara z Sebasty pod przewodnictwem biskupa Francesco Moraglia, patriarchy Wenecji.
na podstawie: VATICAN NEWS
Św. Benedykta z Nursjii, patrona Europy, święty Kościoła katolickiego, starokatolickiego, anglikańskiego, luterańskiego oraz ormiańskiego i prawosławnego.
Święto liturgiczne, ustanowione przez papieża Pawła VI obchodzone jest 11 lipca.
Św. Benedykt, urodził się w Nursji (środkowe Włochy). Żył na przełomie piątego i szóstego wieku chrześcijaństwa. Były to czasy upadku wartości. Kiedy miał 17 lat, rodzice wysłali go do Rzymu, aby tam zdobył wykształcenie. Po niedługim czasie pobożny młodzieniec uciekł z rojnego i gwarnego miasta. Zobaczył tam bowiem ludzi żyjących z dala od wiary, lubujących się w zbytku i niewyszukanych rozrywkach. Ten świat budził w nim odrazę. Wolał zrezygnować z wykształcenia niż żyć w takim środowisku. Wybrał ascezę i poświęcenie się Bogu.
 |
W Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie przygotowywana jest wystawa „Kobiety pod znakiem krzyża. Ormiańskie benedyktynki ze Lwowa i ich duchowość”.
Pomysłodawcą i kuratorem wystawy jest prof. dr hab. Andrzej A. Zięba z Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyrektor Ośrodka Badań nad Kulturą Ormiańską w Polsce PAU. Tytuł wpisuje się w myśl przewodnią tegorocznej odsłony Nocy Cracovia Sacra, odbywającej się pod hasłem „Pod znakiem krzyża”, w której Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego bierze udział. Wystawa planowana jest w terminie od 12 sierpnia do 19 listopada 2022 r. (...)
6 LIPCA 2022, ŚRODA, ew. Mt 13, 1-9
ciernie świata mnie zdławiły i uczyniły dusze moją niepożyteczną.
Ale Ty, o Panie, siewco dobra, spraw, by wzrastała we mnie roślina słowa,
abym przyniósł owoc jeden z trzech: stokrotny, sześćdziesięciokrotny lub trzydziestokrotny.
Św. Nerses Sznorhali (Wdzięczny), Սուրբ Ներսես Շնորհալի (Ներսես Դ Կլայեցի, Ներսես Երգեցող; 1102 – 1178) Patriarcha ormiański - teolog, wielki chrześcijański pisarz i poeta, Święty apostolskiego Kościoła ormiańskiego oraz Kościoła katolickiego. Działał na rzecz zjednoczenia Kościołów chrześcijańskich.
Odnalezienia relikwii św. Grzegorza Oświeciciela - Giut nyszcharac Syrpo Horyn mero Grigori Lusaworczin
Գիւտ նջխարաց Սրբոյ Հօրն մերոյ Գրիգորի Լուսաւորչին
Według tradycji, Grzegorz Oświeciciel, apostoł Armenii, w ostatnich latach życia, poświęcił się modlitwie i prowadził życiu ascetyczne w samotności, w jaskini Mane na Górze o nazwie Sepuh (wzniesienie leży w górnym biegu Eufratu, niedaleko miasta Erzurum – bizantyńskiego Theodosiopolis, w starożytności była to prowincja Daranaghi, pierwsza prowincja Wielkiej Armenii). Gdy Grzegorz zmarł tam ok. 328 r., jego ciało znaleźli pasterze, którzy je pochowali pod stosem kamieni nie wiedząc, że był on głową Kościoła ormiańskiego. Nieco później, jeden z jego uczniów, Karnik z Basen, gdy w wizji dowiedział się, gdzie jest miejsce pochówku, udał się do Sepuh i tam odnalazł relikwie. Przeniósł je do niedalekiej miejscowości Tordan (gdzie, wg jednej z tradycji, miał być pochowany także Trdat III, pierwszy chrześcijański król Armenii) i tam je pochował. Z czasem relikwie św. Grzegorza Oświeciciela stały się przedmiotem wielkiej czci w Kościele ormiańskim.
Relikwie świętego są przechowywane w różnych miejscach kultu. Jego prawa ręka znajduje się w Eczmiadzynie i służy do błogosławienia każdego nowego Katholikos czyli każdego nowego patriarchy kościoła, podczas gdy lewa ręka znajduje się w Sis. Czaszka Świętego Grzegorza została skradziona z Konstantynopola aby uchronić ją przed zniszczeniem i jest przechowywana w kościele Świętego Grzegorza Armeńskiego w Neapolu, zamknięta we wspaniałym srebrnym relikwiarzu, który został wykonany w 1788 roku przez ważnego neapoleteńskiego artystę na zlecenie opatki Anny Mari Ruffo. Prawica św. Grzegorza (przedramię) to jedna z najważniejszych świętości Kościoła ormiańskiego, przechowywana obecnie w katolikosacie w Eczmiadzynie. Jest wynoszona na czas największych uroczystości. Co siedem lat jest używana podczas błogosławienia świętego oleju - myronu.
» o św. Grzegorzu Oświecicielu
|
Kim jesteśmy?
|
|
|---|---|
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.
|
|
Obrządek ormiański
|
|
|---|---|
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
|