10 stycznia Patriarcha gościł w parafii w Wieniowie (obejmującej cały obwód tulski).
| SOCZI - relacja filmowa (Telepace Armenia): https://fb.watch/aAOT8odFpA/ |
   |
   |
   |
| WIENIOW - krótka relacja filmowa (Telepace Armenia): https://fb.watch/aAOo5gKeLg/ |
Będzie przebiegał od 18 do 25 stycznia pod hasłem: „Czyńcie dobro; szukajcie sprawiedliwości” (por. Iz 1,17).
(por. Iz 1,17: Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie!).
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan odbywa się co roku między 18 a 25 stycznia. Termin ten został zaproponowany w 1908 r. przez pioniera ruchu ekumenicznego, Paula Wattsona z USA. Co roku między dawnym świętem katedry św. Piotra a świętem nawrócenia św. Pawła, chrześcijanie różnych wyznań spotykają się na całym świecie na ekumenicznych nabożeństwach, modlitwach, konferencjach, koncertach i innych spotkaniach. W niektórych miejscach inicjatyw jest tak dużo, że Tydzień Modlitw – wbrew swej nazwie – trwa kilka tygodni, a nawet miesiąc. Zwyczajem przyjętym na nabożeństwach w ramach Tygodnia Modlitw jest gościnna wymiana kaznodziei – w kościele danego wyznania kazanie wygłasza duchowny innej denominacji.
Co roku na Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan przygotowywane są materiały z tekstami biblijnymi, rozważaniami, modlitwami, propozycjami liturgii nabożeństw itp. Od 1966 r. materiały te razem przygotowują Komisja „Wiara i Ustrój” Światowej Rady Kościołów oraz Papieska Rada (wcześniej Sekretariat) ds. Popierania Jedności Chrześcijan.
Tematy poszczególnych dni ekumenicznej oktawy w tym roku są następujące:
1: Uczcie się postępować dobrze;
2: Gdy sprawiedliwości stanie się zadość…
3: Czyńcie sprawiedliwość, miłujcie życzliwość i bądźcie pokorni wobec Boga;
4: Oto łzy znękanych
5: Śpiewając pieśń Pana na obcej ziemi;
6: Co uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, Mnie uczyniliście
7: „To, co jest teraz, nie musi takim pozostać”;
8: Sprawiedliwość, która przywraca wspólnotę
| ORDYNARIAT POZA ARMENIĄ |
W orędziu wydanym na I Światowy Dzień Pokoju (1.01.1968), papież Paweł VI, przedstawiając jego ideę, napisał m.in.:
"Zwracamy się do wszystkich ludzi dobrej woli z wezwaniem, aby dzień 1 stycznia 1968 r. był obchodzony na całym świecie jako "Dzień Pokoju". Pragnęlibyśmy też, by obchody te ponawiano każdego roku, tak aby pierwszy dzień w kalendarzu, który odmierza rytm ludzkiego życia w czasie, stał się jak gdyby zapowiedzią i obietnicą tego, iż w przyszłych dziejach ludzkości będzie panował pokój, oparty na sprawiedliwej i dobroczynnej równowadze."
"W chwili, gdy odważyliśmy się mieć nadzieję, że najgorsze z nocy pandemii Covid-19 zostało zażegnane, na ludzkość spadła nowa, straszliwa katastrofa. Staliśmy się świadkami nadejścia kolejnej plagi: kolejnej wojny, częściowo porównywalnej do Covid-19, ale jednak sterowanej przez karygodne ludzkie decyzje. (...)
Ta wojna, wraz ze wszystkimi innymi konfliktami na całym świecie stanowi bowiem klęskę całej ludzkości, a nie tylko stron bezpośrednio w nią zaangażowanych. O ile na Covid-19 znaleziono szczepionkę, o tyle na wojnę nie znaleziono jeszcze odpowiednich rozwiązań”– napisał papież Franciszek w orędziu.
ORĘDZIE JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI FRANCISZKA
NA 56. ŚWIATOWY DZIEŃ POKOJU 1 STYCZNIA 2023 ROKU
Nikt nie może ocalić się sam.
Po Covidzie-19 wyruszyć na nowo, by wspólnie wytyczać drogi pokoju
Słowa proroka Izajasza wyrażają pocieszenie, westchnienie ulgi ludu wygnanego, wyczerpanego przemocą i niesprawiedliwością, narażonego na upokorzenie i śmierć. Prorok Baruch zastanawiał się nad tym: „Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej, uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Otchłani?” (3, 10-11). Dla tych ludzi przybycie zwiastuna pokoju oznaczało nadzieję na odrodzenie się z gruzów historii, początek świetlanej przyszłości. (...)
2. Dialog międzypokoleniowy na rzecz budowania pokoju
W świecie, gdzie nadal panuje pandemia, która spowodowała nazbyt wiele problemów, „niektórzy próbują uciec od rzeczywistości, chroniąc się w prywatne światy, a inni stawiają jej czoło z destrukcyjną przemocą, ale między egoistyczną obojętnością a protestem odwołującym się do przemocy istnieje opcja, która jest zawsze możliwa – dialog. Dialog między pokoleniami”[5].
Każdy szczery dialog, choć nie jest pozbawiony słusznej i pozytywnej dialektyki, zawsze wymaga podstawowego zaufania między rozmówcami. Musimy powrócić do tego wzajemnego zaufania i je odzyskać! (...)
Na początku homilii Katolikos przywitał i pobłogosławił księży - ormiańskich i łacińskich - koncelebrujących z nim mszę św., a także wszystkich zgromadzonych w katedrze. Wyraził wielką radość z obecności wielu dzieci w kościele. To równocześnie ich święto. Są jak Aniołowie, którzy przynieśli wiadomość o narodzeniu zbawiciela Chrystusa.
Zadziwiające, że tak jak dzisiaj śpiewamy, Zbawiciel zechciał przyjść na ziemię właśnie w taki sposób - wejść w historię człowieczeństwa i narodzić się jako dziecko. Leżący w ciemnej stajence, wśród zwierząt, stał się Światłem dla ciemności świata. On zbawiciel, on Boży Syn.
Bóg Ojciec wysłał aniołów, by obwieścili tą radość, i posłał ich do pastuszków, do biednych ludzi, a nie do tych, którzy żyją w pałacach. I w ten właśnie sposób Bóg zwraca się do nas z przesłaniem: być Pasterzem. Byśmy byli Pasterzami w tym świecie. Nie tylko duchowni, ale każdy z nas, na swoim miejscu, ma być Pasterzem. Ojcowie i matki, to Pasterze dla swoich rodzinach, dla swoich dzieci. Ma się to przejawiać w byciu świadkiem, w dawaniu świadectwa o Chrystusie.
Chce podsumować wszystko jedną myślą: kochajcie się wzajemnie tak, jak Chrystus nas kocha. Kochajcie swoje dzieci. Kochajcie swoich rodziców. Kochajcie chorych, którzy są wśród Was. Kochajcie ludzi potrzebujących, opuszczonych, którzy nie maja nikogo, kto by ich kochał, o nich się troszczył. Być chrześcijaninem wydaje się łatwo, ale z drugiej strony i bardzo ciężko, gdy chcemy przezywać i wprowadzać w życie to wszystko, o czym właśnie usłyszeliśmy.
Cieszcie się, Chrystus się narodził!
» artykuł na stronie Ordynariatu (w j. ormiańskim)
 |
| Rzeźba Timothiego Szhmalza (VATICAN MEDIA Divisione Foto) |
W niedzielę 13 listopada 2022 r. – po raz szósty – obchodzony będzie w całym Kościele Światowy Dzień Ubogich. Mottem tegorocznego Dnia są słowa z drugiego listu św. Pawła do Koryntian:
„Chrystus dla was stał się ubogim” (2 Kor 8, 9)
Papież Franciszek wydał Orędzie na ten dzień (Rzym, u św. Jana na Lateranie, 13 czerwca 2022, we Wspomnienie św. Antoniego z Padwy).
„Chrystus Jezus […] dla was stał się ubogim». Tymi słowami Apostoł Paweł zwraca się do pierwszych chrześcijan w Koryncie, aby utwierdzić ich działania solidarnościowe na rzecz potrzebujących braci. Światowy Dzień Ubogich również w tym roku staje się na nowo swego rodzaju pozytywną prowokacją, która ma nam pomóc w refleksji nad naszym stylem życia oraz nad wieloma wymiarami ubóstwa, które pojawiają się w tym obecnym momencie dziejowym." - napisał papież Franciszek.
Światowy Dzień Ubogich ustanowił papież Franciszek w Liście Apostolskim „Misericordia et Misera” ogłoszonym na zakończenie Jubileuszowego Roku Miłosierdzia 20 listopada 2016 r. Obchodzony ma być corocznie w 33. niedzielę zwykłą (wg łacińskiego kalendarza liturgicznego), przed uroczystością Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. To dzień miłości i solidarności z cierpiącymi z powodu biedy i niedostatku. Jest wezwaniem, aby każdy dzień był pełen miłości do drugiego człowieka. Głównym celem Światowego Dnia Ubogich jest zachęcenie Kościoła do „wyjścia poza” swoje mury, aby na wiele sposobów stawić czoła ubóstwu, jakie objawia się w dzisiejszym świecie.
Prefekt Dykasterii ds. Posługi Miłosierdzia kard. Krajewski: Dzień Ubogich stawia nas w środku Ewangelii W najbliższą niedzielę po raz szósty będzie obchodzony Światowy Dzień Ubogich. Jałmużnik Papieski uważa, że ma on służyć temu, byśmy odnaleźli się w środku Ewangelii. Podkreśla, że taki był zamiar Papieża Franciszka, kiedy ustanawiał ten dzień. Dodaje, że Jezus od rana do wieczora zajmował się tymi, którzy byli w potrzebie.
W tym roku z okazji przypadającego w niedzielę Światowego Dnia Ubogich 9 listopada, przed audiencją ogólną, Papież poświęcił na placu św. Piotra rzeźbę bezdomnego p.t. „Schronienie”. Przedstawia ona naturalnych wymiarów osobę bezdomną przykrywaną kocem przez nadlatującego gołębia. Twórcą rzeźby jest kanadyjski artysta Timothy Schmalz. Gołębica jest symbolem Ducha Św., który daje siłę do przyodziania nagiego. Autor chciał, by jego dzieło ukazywało, że troska o ubogich jest naszą moralna powinnością, jak o tym mówi 25. rozdział Ewangelii św. Mateusza. Symbol gołębia, który mocą swych małych skrzydeł przykrywa bezdomnego ma nas zainspirować, byśmy zrobili to samo naszymi rękoma. Kopie tej rzeźby mają być zainstalowane w różnych miastach, aby pomóc w zbiórce pieniędzy dla bezdomnych. "Bezdomni często są niewidoczni i to jest pierwszy problem, pierwsze zadanie. Sprawić, by bezdomni zostali zauważeni. Temu ma służyć ta rzeźba." - powiedział Timothy Schmalz.
Po okresie zagrożenia pandemicznego w ostatnich latach, Watykan powraca do normalnego rytmu obchodów Światowego Dnia Ubogich. Od kilku dni na Placu św. Piotra czynne jest ambulatorium, gdzie można dokonać podstawowych, bezpłatnych badań. W niedzielę, po Mszy Świętej, w sali św. Jana Pawła II odbędzie się obiad dla 1,3 tys. ubogich. Już od kilku dni rozprowadzany jest, poprzez parafie, dar Papieża Franciszka – ok. 5 tys. paczek z najpotrzebniejszymi artykułami. Są w nich m.in. ryż, makaron, oliwa, kawa, różne ciastka – to wszystko jest znakiem bliskości, podobnie jak opłacenie rachunków wielu rodzinom, które przeżywają trudne chwile.
EŁ, na podstawie Vatican News
» PEŁNY TEKST (w kilku językach) ORĘDZIA OJCA ŚWIĘTEGO
Աղքատներու համաշխարհային օր. Քահանայապետը օրհնեց անօթևաններուն հոգ տանելու հրաւէր ուղղող քանդակ մը։
Օրուան նշումը եւ Օրուան հետ առնչուող ձեռնարկներու կազմակերպութիւնը յանձնուած է Աւետարանութեան Վերատեսչութեան որ այս տարի եւս Վատիկանի մէջ նախաձեռնած է զանազան միջոցառումներ որոնց շարքին, կիրակի օր, Սուրբ Պետրոս Պազիլիքային մէջ Քահանայապետին մատուցած պատարագէն ետքը` Պօղոս Զ անուան դահլիճին մէջ պատրաստուած ճաշկերոյթը, որուն հիւրերը կը հանդիսանան 1300 աղքատներ։ (...)
6 stycznia 2023 r. w święto Objawienia i Chrztu Pańskiego Mszę św. w kościele w Azatan w Panik odprawił, ks. Mickael Dombourian.
6 stycznia 2023 r. w święto Objawienia i Chrztu Pańskiego Mszę św. w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Panik odprawił jej proboszcz, ks. Karnik Hovsepian.
 |
 |
27 czerwca 2020 r. kościół ormiańskokatolicki świętował odnalezienie relikwii św. Grzegorza Oświeciela.
Jest to główne święto moskiewskiej parafii ormiańskokatolickiej. Uroczysta msza św. została odprawiona w katedrze katolickiej pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Przewodniczył jej Wikariusz Generalny ormiańskiego Kościoła katolickiego na Rosję, proboszcz parafii ks. Petros Yesayan. dział wzięło wielu dostojników kościelnych - nuncjusz apostolski, biskup Kościoła łacińskiego w Moskwie, przeor franciszkanów, przedstawiciele Kościoła grekokatolickiego i Opus Dei, zgromadzenia salezjańskiego, siostry Miłosierdzia, ambasador Armenii w Rosji wraz z małżonką.
» artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (W J. ROSYJSKIM)
Uroczystości przewodniczył katolikos patriarcha Rafał Piotr XXI. Obecni byli również: administratora apostolskiego Ordynariatu dla Armenii i Europy Wschodniej, ks. Michała Bassale oraz egzarchy Jerozolimy i Jordanii, rektora Kolegium Ormiańskiego w Rzymie, ks. Narega Naamoyana. W wydarzeniu uczestniczyli też duchowni Kościoła ormiańskiego, duszpasterz ormiańskiego Kościoła apostolskiego dla wspólnot rejonu Asztocka, siostry zakonne ze zgromadzenia Niepokalanego Poczęcia NMP, dyrektor szpitala w Aszocku, pracownicy ormiańskiej Caritas i wielu wiernych.
Budowa kościoła w Ghazanchi trwała długo, była niełatwa. Ale mimo wielu przeszkód i trudności, z woli Bożej, kościół stoi i będzie służył wiernym przez wiele wieków.
Jej rozpoczęcie nastąpiło 20 listopada 2014 r., z inicjatywy i z błogosławieństwem ówczesnego Ordynariusza dla Armenii i Europy Wschodniej, abp. Rafała Minassiana. Odbyła się wtedy uroczystość poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego, ale prace przerwano z powodu braku funduszy.
Budowę wznowiono kilka lat później, w maju 2020 r., z inicjatywy Ordynariusza, dzięki jego pomocy i staraniom. Wsparł ją Kościół katolicki spoza Armenii, w tym „Renovabis” –niemiecka katolicka organizacja charytatywna. Budową kierował ks. Grzegorza Mkrtchyan, proboszcz katedry w Giumri.
Niestety, gdy trwały prace budowlane, 27 września 2020 r. rozpoczęła się 44-dniowa wojna w Arcachu (Górskim Karabachu). Mimo tragedii wojny i bólu w sercach z powodu wielu ofiar, kontynuowano – kamień po kamieniu – budowę Domu Bożego. Miał on stać się domem nie tylko dla żyjących, ale także dla wszystkich męczenników tej wojny.
Dwa lata później, gdy kończyły się prace wykończeniowe we wnętrzu kościoła, wybuchła kolejna wojna – rozpoczęły się działania wojenne przeciwko suwerennemu terytorium Armenii, ponownie pochłaniając wiele ofiar i zmieniając ludzkie losy.
Budowa mimo wszystko się posuwała. 20 listopada 2021 r. odbyła się uroczystość poświęcenia i osadzenia krzyża na kościelnej wieży, o czym TUTAJ pisaliśmy.
W niedzielę 25 września, po poświęceniu i oficjalnej ceremonii otwarcia kościoła pw. św. Józefa w Ghazanchi, została odprawiona uroczysta msza św. pod przewodnictwem katolikosa patriarchy Rafała Piotra XXI, któremu towarzyszyli ks. Grzegorz Mkrtchyan, proboszcz katedry katolickiego Kościoła Armenii w Giumri oraz ks. Józef Galstyan – duszpasterz wspólnot w Mets Sepasar, Ghazanchi, Sizavet, Bavrze i Saragyugh.
Patriarcha w swoim wystąpieniu na początku podziękował administratorowi apostolskiemu ks. Michałowi Bassale za możliwość przyjazdu do Ojczyzny i poświęcenia tego kościoła. Wyraził wdzięczność i przekazał gratulacje wszystkim, którzy brali udział w jego budowie. Wyjaśnił, dla czego kościół jest pod wezwaniem św. Józefa: by – tak, jak św. Józef strzegł i ochraniał Matkę Bożą i Jezusa – prowadził i chronił wiernych, dopomagał przezwyciężać wszystkie smutki, kłopoty i trudności, zwłaszcza w tych dniach tak wielu poświęceń dla Ojczyzny. Zapewnił, że wszyscy zostają pobłogosławieni przez samego Pana Jezusa Chrystusa, który jest obecny w Tabernakulum, przy tym Ołtarzu Świętym, prosił o przyłączenie się do wspólnej modlitwy.
Na zakończenie liturgii głos zabrał ks. Galstyan, duszpasterz katolików w Ghazanchi, wyrażając radość z uroczystości poświęcenia kościoła, z posiadania od teraz przez tutejszą katolicką wspólnotę własnego murowanego kościoła, gdyż jest on symbolem duchowego przebudzenia, którym ta wspólnota żyje.
Następnie głos zabrał i złożył gratulacje i podziękowania przewodniczący gminy a także przedstawiciele Ormiańskokatolickiego Związku Młodzieży w Ghazanchi.
Po mszy św., pod przewodnictwem katolikosa patriarchy Cylicji dla Ormian katolików Rafała Piotra XXI, złożono kwiaty pod chaczkarem usytuowanym na cmentarzu, poświęconym pamięci Melikseta Arosyana, ofiary 44-dniowej wojny, pochodzącego z Ghazanchi, i odprawiono nabożeństwo żałobne za dusze wszystkich Ormian, którzy zginęli w wojnie w 2020 roku.
oprac. EŁ; na podstawie artykułu na stronie Ordynariatu
Ormiańskokatolickiego dla Armenii i Europu Wschodniej
Diecezja rzymska rozpoczęła proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana – katolickiego patriarchy ormiańskiego i prefekta Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Zmarł on w Rzymie w opinii świętości w 1971 r. w wieku 76 lat.
Już w 2017 roku wikariusz generalny diecezji rzymskiej kard. Angelo De Donatis podpisał edykt, w którym podkreślił, że ormiański kardynał był człowiekiem charakteryzującym się głęboką kulturą teologiczną, który poświęcił swe życie służbie Bogu i Kościołowi. „Z mądrością i miłością kierował katolickim Kościołem ormiańskim wspierając jego rozwój duchowy i materialny. Tę samą miłość, roztropność i gorliwość w głoszeniu orędzia ewangelicznego okazał, kiedy powierzono mu kierowanie Kongregacją Rozkrzewiania Wiary. We wszystkich okolicznościach życia dawał świadectwo swej wiary w Boga, z radością, że był mu oddany i z nieustannym pragnieniem przekazywania jej braciom” – napisał kard. De Donatis.
28 października 2022 r. w Rzymie, w absydzie bazyliki św. Jana na Lateranie o godzinie 12.00, rozpoczęła się uroczysta sesja – ceremonia rozpoczynająca kolejny etap procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Sługi Bożego Patriarchy kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana. W sesji wziął udział katolikos patriarcha Cylicji dla Ormian katolików Rafał Piotr XXI Minassian, wraz z kilkoma ormiańskokatolickimi biskupami.
Jest to pamiętny dzień dla ormiańskiego Kościoła katolickiego ale i dla wszystkich Ormian. Zaczął się wczesnym rankiem, kiedy Patriarcha Rafał Piotr XXI, wraz z biskupami i duchownymi, modlił się w ormiańskim kościele św. Mikołaja z Tolentino, przy grobie kard. Agadżaniana o wstawiennictwo za wszystkich, którzy się do Niego będą zwracać.
Po południu kard. De Donatis oficjalnie rozpoczął fazę diecezjalną procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego. Program rozpoczął się odśpiewaniem modlitwy Ojcze nasz po ormiańsku. W inauguracyjnej sesji dochodzenia w sprawie życia, heroiczności cnót i sławy świętości kandydata na ołtarze był obecny postulator procesu, o. Carlo Calloni, postulator generalny Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Wicepostulatorem będzie rektor Kolegium Ormiańskiego w Rzymie, ks. Nareg Naamoyan.
W niedziela, 30 października 2022 r., godz. 11:00, w kościele pw. św. Mikołaja katolikos patriarcha Rafał Piotr XXI odprawił uroczystą mszę św. dziękczynną za rozpoczęcie procesu beatyfikacyjny kard. Agadżaniana. (TUTAJ art. w j.ormiańskim)
*
Ghazaros Agadżanian (szerzej znany we włoskiej pisowni swego nazwiska – Agagianian) urodził się 18 września 1895 r. w gruzińskiej miejscowości Achalciche w rodzinie katolickiej obrządku ormiańskiego. Początkowo kształcił się w prawosławnym seminarium duchownym w Tyflisie (Tbilisi), a od 1906 r. na Papieskim Uniwersytecie Urbanianum. W grudniu 1917 r. przyjął święcenia kapłańskie i powrócił na Kaukaz, gdzie był duszpasterzem w Tyflisie. do w 1921 r. ponownie wyjechał do Rzymu – i nigdy już nie wrócił do ojczyzny. Nie mógł spotkać nikogo ze swej rodziny aż do 1962 r., gdy ówczesny przywódca ZSRR Nikita Chruszczow zezwolił jego siostrze Elżbiecie na podróż do Rzymu. Ks. Agadżanian był wicerektorem, a następnie rektorem Papieskiego Kolegium Ormiańskiego i wykładowcą Urbanianium. W 1935 r. został biskupem i wizytatorem apostolskim Patriarszego Instytutu z Bzommar (IPCB) – instytutu życia konsekrowanego dla duchownych obrządku ormiańskiego. W 1937 r. wybrano go patriarchą Cylicji (z siedzibą w Bejrucie). Przyjął imię Grzegorza Piotra (Krikor Bedros) XV. Odwiedzał diecezje i skupiska Ormian-katolików na całym świecie, zakładał sierocińce i placówki oświatowe, budował kościoły. Zabiegał o pojednanie dwóch Kościołów ormiańskich: gregoriańskiego (monofizyckiego w Armenii) i katolickiego. Przyczynił się m.in. do zorganizowania w Watykanie spotkań papieża Pawła VI z dwoma niekatolickimi patriarchami ormiańskimi: w 1967 r. z katolikosem Cylicji Chorenem I i w r. 1970 z katolikosem Eczmiadzynu Wazgenem I.
W 1946 r. Pius XII mianował go kardynałem. Przed konklawe w 1958 r. i 1963 r. był wymieniany wśród kandydatów na papieża. W 1962 r. zrezygnował z urzędu patriarchy. Od 1958 r. był bowiem proprefektem, a od 1960 prefektem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (od 1967 r. pod nazwą Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów). Odwiedził wiele misji katolickich na wszystkich kontynentach, popierał rozwój miejscowego duchowieństwa w krajach misyjnych oraz współpracę świeckich z duchownymi na tych obszarach. W 1964 r. był legatem papieskim na 38. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Bombaju.
Jednocześnie od 1955 r. aż do śmierci kierował Papieską Komisji ds. Redakcji Wschodniego Kodeksu Prawa Kanonicznego. W czasie Soboru Watykańskiego kard. Agadżanian był jednym z członków Prezydium (1963-1965), prowadzących obrady. W 1970 r. przeszedł na emeryturę i został kardynałem-biskupem Albano. Zmarł na raka 16 maja 1971 r. w Rzymie. Spoczywa w kościele św. Mikołaja z Tolentino przy Papieskim Kolegium Ormiańskim.
(za: misyjne.pl)
Działający w Gruzji Caritas 4 listopada 2019 r. świętował 25 lat swojego istnienia. Jest bardzo aktywny, realizuje różne projekty. Katolicy prowadzą w Gruzji różne charytatywne organizacje, w tym centrum rehabilitacyjne dla niepełnosprawnych.
Ormiańska wspólnota katolicka w Tbilisi świętowała rocznicę utworzenia Caritas w Gruzji. W wydarzeniu wzięło udział wielu dostojnych gości, m.in. Dyrektor Generalny Caritas Armenii, Sekretarz Generalny Caritas Europy.
Również byli obecni dostojnicy kościelni - Eparcha Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej abp. Rafał Minassian w towarzystwie kilku księży z Armenii, abp. Giuseppe Pasotto, założyciel Caritas Gruzji, Nuncjusz Apostolski dla Armenii i Gruzji abp José Avelino Bettencourt, ks. Witold Szulczyński, pierwszy Dyrektor Caritas Gruzji.
Uroczyste świętowanie rozpoczęła msza św. sprawowana w Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przez abp. Giuseppe Pasotto, prymasa Kościoła katolickiego w Gruzji, w obecności pozostałych duchownych. Oprócz ormiańskiego duchowieństwa katolickiego we mszy św. uczestniczyli także duchowni łacińscy służący w Gruzji.
Abp José Avelino Bettencourt w swoim wystąpieniu, zwracając się do obecnych powiedział m.in., że miłość jest główną istota nauczania Kościół. Kościół żyje miłością. Na początku roku papież Franciszek przypomniał, że miłość nie tylko zapewnia materialne wsparcie ludziom ale i troszczy się o dusze, co jest nawet ważniejsze niż wsparcie materialne. Wspólnota chrześcijańska, to bezinteresowna hojność w imię Jezusa Chrystusa.
Po mszy św. odbyła się oficjalna uroczystość jubileuszowa. Kolejno zabierali głos przybyli goście, podkreślając naczelne zadania Caritas - ochronę godności ludzkiej, wolności i wartości demokratycznych, ochronę praw człowieka, przezwyciężanie niesprawiedliwości społecznej.
Jako pierwsza wystąpiła Anahit Mkhoyan, dyrektor wykonawczy Caritas Gruzji. Następnie poprosiła o zabranie głosu abp. Giuseppe Pasotto. Arcybiskup przedstawił różne formy działalności gruzińskiej Caritas. Po nim, w obszernym wystąpieniu, głos zabrał abp. Rafał Minassian.
Następnie ks. Witold Szulczyński i czterech pracowników gruzińskiej Caritas opowiedziało o swoich doświadczeniach, o trudnościach, jakie trzeba było przezwyciężać w tatach 90., jak mimo to udało się utrzymać i rozwijać działania Caritas.
Pod koniec uroczystości obecni na niej goście obejrzeli gruzińskie tańce, pokrojono wspaniały tort okolicznościowy.
oprac. EŁ
Na podstawie artykułu na stronie Ordynariatu Armenii, Gruzji Rosiji i Europy Wschodniej
http://armenianchurchco.com/11124.html
Zdjęcia: FB ks. Karnik Hovsepian
W dniach 26 - 30 lipca 2022. odbywają się w Armenii kolejne, VI Krajowe Dni Młodzieży (Ordinariate Youth Day).
„Bardzo ważne jest, by gromadzić się razem jako ludzie wiary i medytować. Temat tegorocznego spotkania „Maryja wstała i pospiesznie odeszła” (Ewangelii wg Łk 1:39) jest zaproszeniem dla nas wszystkich do naśladowania Matki Bożej, do powiedzenia „tak” na Boże wezwanie, do spotkania z Jego posłańcem.”
(z listu nuncjusza abp. Betancourta).
We wtorek, 26 lipca 2022 r. w Centrum Ormiańskiego Kościoła Katolickiego kard. Agadżaniana (niedaleko Giumri, w pobliżu miejscowości Torosgyugh, prowincja Szirak) rozpoczęło się długo oczekiwane spotkanie, VI Krajowe (Ordynariatu) Dni Młodzieży (Ordinariate Youth Day VI), w którym udział biorą młodzi ludzie ze wspólnot ormiańskokatolickich Armenii.
W oficjalnym otwarciu OYD2022 wzięli udział duchowni ormiańsko katoliccy z Armenii, a także zaproszeni duchowni z Libanu i Włoch. Uroczystą Liturgię sprawował administrator apostolski Ordynariatu dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej, ks. Michał Bassale, asystowali mu ks. Karnik Hovsepian i ks. Narek Tadevosjan. Po mszy św. odczytano słowa powitania skierowane do uczestników spotkania przez nuncjusza apostolskiego w Armenii i Gruzji, abp. José Avellino Betancourta.
Przemówienia powitalne wygłosili: dr Nora Arisian, ambasadorka Syrii w Armenii i administrator apostolski ks. Michał Bassale. Następnie przemówienie wygłosił ks. Karnik Hovsepian - przewodniczący Związku Młodzieży Katolickiej Armenii, proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Panik – ogłaszając oficjalne rozpoczęcie VI Krajowych Dni Młodzieży.
Do uczestników zwrócił się też Dyrektor Centrum Agadżaniana, ks. Krikor Mkrtchyan (proboszcz katedry w Giumri).
Po obiedzie młodzież wzięła udział w Różańcu. Na zakończenie dnia, w ramach wieczoru kulturalnego, młodzi ludzie ze wspólnot Giumri, Panik i Tashir zaprezentowali przygotowane przez siebie spektakle.
Każdy z kolejnych dni spotkania rozpoczynać będzie Msza św. W ciągu tygodnia, na który zaplanowano wiele wydarzeń duchowych i kulturalnych, młodzi ludzie będą słuchać konferencji, dyskutować na poruszane w nich tematy, wzbogacać swoją wiedzę i zastanowić się nad swoją tożsamością, przynależnością.
strona Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej
