Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին Լեհաստանում

„Sprawiedliwość i pokój” drogą życia w słowie i czynie Sługi Bożego kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana. W czwartek 12 września 2024 r. odbyła się uroczysta ceremonia przeniesienia katolikosa-patriarchy Sługi Bożego kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana z Rzymu do Bejrutu.

TO HISTORYCZNE WYDARZENIE.

Jego ciało spoczęło w ormiańskokatolickiej katedrze świętych Eliasza i Grzegorza Oświeciciela, ostatnim kościele zbudowanym przez kardynała Aghajaniana.

Po ponad czterech miesiącach 23 lutego 2024 r. o godz. 11.00, nastąpiło uroczyste zakończenie kanonicznego badania szczątków Sługi Bożego kardynała Grzegorza Piotra XV Agadżaniana – katolickiego patriarchy ormiańskiego i prefekta Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, którego proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny jest rozpoczęty.
Nastąpiło opieczętowanie drewnianej trumny, zawierającej kryształowy pojemnik z ciałem Kardynała, następnie relikwie uroczyście przeniesiono i złożono w kaplicy św. Grzegorza Oświeciciela w kościele rektorskim ormiańskiego Kościoła katolickiego w Rzymie pw. św. Mikołaja z Tolentino.
Uroczyste podpisanie dokumentu oficjalnie zamyka badanie autentyczności.

O godzinie 19.00 na Placu Męczenników (Martyrs' Square) w Bejrucie odbyła się uroczysta ceremonia przyjęcia Kardynała Sługi Bożego Agadżaniana. 90 lat po pierwszej oficjalnej wizycie, Kardynał opuścił Rzym i wrócił do swojej siedziby patriarchalnej w Libanie.

Uhonorowanie kardynała Agadżaniana 53 lata po jego śmierci jest powinnością nie tylko Kościoła ormiańskiego i jego wyznawców, ale wszystkich Ormian, a także Libańczyków.

Po dziewięćdziesięciu latach od wizyty w Bejrucie, 12 września 2024 r. jego szczątki – trumna zawierająca niezmienione ciało – wróciły do ​​Libanu samolotem Middle East Airlines – Air Liban (MEA), w towarzystwie jednego z następców kardynała Agadżaniana, patriarchy Cylicji, Rafała Pitra XXI Minasiana, który zorganizował uroczystą ceremonię transportu. W tej drodze Słudze Bożemu towarzyszyło na pokładzie samolotu wiele znakomitości Kościoła, a także osoba odpowiedzialna za komisję historyczną procesu kanonizacyjnego. Rzadko zdarza się, aby ciało osoby kanonizowanej było przewożone z jednego kraju do drugiego, zwłaszcza gdy jest to kardynał Kościoła ormiańskiego, którego proces beatyfikacyjny jest w toku.

Głównym pilotem samolotu linii libańskich, a także jego asystentem byli piloci ormiańscy. Podróż, która trwała prawie trzy godziny, minęła spokojnie.

Po przybyciu na międzynarodowe lotnisko Rafic Hariri w Bejrucie, sarkofag Sługi Bożego został przyjęty uroczyście, jak przystało na osobę wysokiej rangi, i został przetransportowany, wraz z członkami delegacji, do oficjalnej sali przyjęć lotniska, gdzie obecni byli biskupi Kościoła ormiańskiego i duchowni, przedstawiciele rządu libańskiego, a także przedstawiciele innych wspólnot chrześcijańskich.

Krótka modlitwa odbyła się w sali pod przewodnictwem Patriarchy, po czym wszyscy udali się na Plac Męczenników, gdzie miała miejsce oficjalna ceremonia powitania błogosławionego Sługi Bożego Kardynała Grzegorza Piotra XV, w którym wzięło udział ponad 3000 wiernych ze wszystkich libańskich wspólnot chrześcijańskich, a także członkowie korpusu dyplomatycznego akredytowani przy Republice Libanu, przedstawiciele władz państwowych i duchowni Kościołów siostrzanych, a także przywódcy społeczności muzułmańskiej.

Na początku uroczystości 12 osób, które należały do ​​różnych wspólnot religijnych Libanu, czy to chrześcijańskich, czy islamskich przeniosło do amfiteatru trumnę z ciałem kardynała Agadżaniana. Po przemówieniu inaugurującym uroczystości, dokonano prezentacji biografii Błogosławionego.

Podczas uroczystości wystąpiła także orkiestra Armii Libańskiej.

Przemówienie wygłosił katolikos – patriarcha Cylicji dla Ormian katolików  Rafał Piotr XXI Minassian. Po nim wystąpił patriarcha Kościoła maronickiego, kardynał Béchara Boutros Raï, który uhonorował kardynała Agadżaniana, złożył swoje o nim świadectwo, ponieważ spotykał się z nim osobiście w Libanie, a także podczas Soboru Watykańskiego II w Rzymie.

Przemówienia zakończył premier Libanu, który życzył, aby przeniesienie kardynała Agadżaniana do Bejrutu było z korzyścią dla państwa libańskiego.

W niedzielę 18 sierpnia 2024 r., odbyły się w klasztorze w Bzommar patriarchalne uroczystości z okazji święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, a także z okazji 275. rocznicy założenia klasztoru.
O godzinie 10.30 spod klasztoru wyruszyła procesja z pielgrzymami ze wszystkich stron Libanu, w kierunku amfiteatru z ołtarzem bł. Ignacego Maloyana. W procesji, której towarzyszyła orkiestra dęta,  szli ojcowie z klasztoru, wikariusz patriarchalny Kongregacji Kościołów Patriarchalnych w Bzommar i przełożony klasztoru.

Liturgii przewodniczył katolikos patriarcha Cylicji dla Ormian katolików Rafał Piotr XXI Minassian. Na uroczystościach obecni byli duchowni ormiańskiego Kościoła katolickiego oraz przedstawiciele różnych organizacji i grup religijnych, wierni ze wszystkich regionów Libanu.

Patriarcha w swoim wystąpieniu podkreślił wkład klasztoru w Bzommar w życie i historię Libanu, mówiąc, że 275 lat, to nie tylko liczba, ale historia całego zgromadzenia, jego dokonania i osiągnięcia.
Rafał Piotr XXI oznajmił też, i wyraził z tego radość z tego, że do grona świętych niedługo dołączą, decyzją zatwierdzoną już przez papieża Franciszka: bł. Ignacy Maloyan, bp. Komitas i Zohrabian, a proces kanonizacyjny kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana dobiega końca. Wystąpienie zakończył gratulacjami z okazji 275-lecia klasztoru i święta Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, błogosławiąc wszystkich obecnych.
Na zakończenie liturgii Patriarcha pobłogosławił kosze winogron, które - zgodnie z ormiańskim zwyczajem - wierni zabierają do domów, dodają je do swoich zbiorów, by i one zostały pobłogosławione. Rytuał ten opiera się na tradycji biblijnej. Bóg przez Mojżesza nakazał Hebrajczykom złożyć w ofierze swoje owoce, aby otrzymać błogosławieństwo Pana. Po modlitwie winogrona zostały trzykrotnie pobłogosławione, a następnie rozdane wiernym.
Błogosławieństwo winogron jest symbolicznym świętem urodzaju ziemi. Winorośl jest jedną z najstarszych roślin uprawnych na świecie. Patriarcha Noe zasadził winorośl w Nachiczewanie zaraz po opuszczeniu arki. Oczywiście wino liturgiczne jest również produkowane z winogron.

EŁ; na podstawie artykułu Institut Du Clergé Patriarcal De Bzommar

»artykuł w j. ormiańskim i pełna galeria zdjęć (fb Institut Du Clergé Patriarcal De Bzommar) 

Na początku homilii Katolikos przywitał i pobłogosławił księży - ormiańskich i łacińskich - koncelebrujących z nim mszę św., a także wszystkich zgromadzonych w katedrze. Wyraził wielką radość z obecności wielu dzieci w kościele. To równocześnie ich święto. Są jak Aniołowie, którzy przynieśli wiadomość o narodzeniu zbawiciela Chrystusa.
Zadziwiające, że tak jak dzisiaj śpiewamy, Zbawiciel zechciał przyjść na ziemię właśnie w taki sposób - wejść w historię człowieczeństwa i narodzić się jako dziecko.  Leżący w ciemnej stajence, wśród zwierząt, stał się Światłem dla ciemności świata. On zbawiciel, on Boży Syn.
Bóg Ojciec wysłał aniołów, by obwieścili tą radość, i posłał ich do pastuszków, do biednych ludzi, a nie do tych, którzy żyją w pałacach. I w ten właśnie sposób Bóg zwraca się do nas z przesłaniem: być Pasterzem. Byśmy byli Pasterzami w tym świecie. Nie tylko duchowni, ale każdy z nas, na swoim miejscu,  ma być Pasterzem. Ojcowie i matki, to Pasterze dla swoich rodzinach, dla swoich dzieci. Ma się to przejawiać w byciu świadkiem, w dawaniu świadectwa o Chrystusie.

Z okazji 85. rocznicy Kolegium patriarcha Rafała Piotra XXI nadał dyrektorowi szkoły order patriarchalny „Św. Grzegorza Oświeciciela”, wyrażając mu największe uznanie i wdzięczność za pomyślne kontynuowanie misji Mesrobian i kierowanie szkołą od 2001 r.

» artykuł w j. ormiańskim (Vatican News)               » wystapienie patriarchy Rafała Piotra XXI (strona szkoły) 

Mesrobian High School and Technical College - Bejrut, Liban

Prowadzona przez ormiański Patriarchat katolicki Mesrobian, ormiańska katolicka szkoła jest instytucją koedukacyjną, która obsługuje wszystkie poziomy edukacji - od przedszkola po libańską maturę. Program nauczania jest oferowany w czterojęzycznym systemie: w języku ormiańskim, arabskim, francuskim i angielskim.
Szkolny system edukacji odpowiada wymaganiom libańskiego programu państwowego. Ponadto, jako narodowa i chrześcijańska instytucja edukacyjna, szkoła przywiązuje ogromną wagę do edukacji ormiańskiej i duchowej uczniów, poprzez kursy ormiańskiego języka, literatury i historii, a także poprzez różne zajęcia i wydarzenia pozalekcyjne.
Mesrobian High School została założona w 1939 roku przez katolikosa patriarchę ormiańskiego Kościoła katolickiego Grzegorza Piotra XV Agadżaniana. Powstawała w skromnych warunkach, rozwijała się z roku na rok, stając się wiodącą placówką edukacyjną libańskiej społeczności ormiańskiej.
Usytuowana jest w Burdż Hammud - dizelnicy Bejrutu zamieszkałej głównie przez libańską społeczność ormiańską. Tam w latach dwudziestych XX wieku szkoła odegrała wielką rolę w organizacji życia społeczno-gospodarczego i kulturalnego młodej wówczas społeczności, która osiedliła się w Libanie po ucieczce przed ludobójstwem w Turcji.
Od 1939 roku tysiące młodych mężczyzn i kobiet ukończyło Mesrobian, kontynuując naukę na wybitnych uczelniach, zarówno w Libanie, jak i za granicą. Wielu jej absolwentów to szanowani specjaliści w różnych dziedzinach i aktywni członkowie społeczności ormiańskiej.
Przyszkolne przedszkole, zerówka, gimnazjum, liceum i technikum działają we własnych budynkach, w dobrze wyposażonych salach dydaktycznych.

W dniach 11-13 lipca 2024 r. we wspólnocie Dzithankov (wioska na granicy prowincji Szirak i Aragacoton), parafia pw. Świętego Krzyża zorganizowała trzydniowy "obóz podwórkowy" (takie naszae "półkolonie"?) pod patronatem Ordynariatu Kościoła Ormiańskokatolickiego. Dzieci z gminy Dzithankov spędziły niezapomniane dni. Uczestniczyły w mszach św., miały lekcje katechizmu.
Ale też przygotowano dla nich różnorodne zabawy: intelektualne, sportowe, tańce grupowe, odgadywanie melodii, rysowanie postaci z kreskówek, itp. Ostatniego dnia obozu dzieci udały się z pielgrzymką do wsi Sarnachbjur.
Wyrażono głęboką wdzięczność Administratorowi Apostolskiemu ks. Michałowi Bassalé, z którego błogosławieństwem i wsparciem zorganizowano podwórkowe obozowisko, a dzieci z gminy Dzithankov spędziły niezapomniane dni.

W dniach 14-16 lipca we wsi Bavra (tej w Gruzji, bo jest i wioska Bavra w Armenii, prow. Szirak...) zorganizowano obóz dla młodzieży pod przewodnictwem miejscowego księdza Rubena Misisyana.  Trzydniowy obóz rozpoczęła Msza św., a idąc w procesji na miejsce zgromadzenia śpiewano piękne pieśni. Liderzy młodzieży z Bavry,  organizowali codzienne ciekawe i edukacyjne zajęcia dla dzieci - uczestników obozu. Dołączył do nich również brat Hovhannes ze zgromadzenia Mechitarystów oraz seminarzyści diecezjalni brat Yeghishe i brat Hovhannes. Powierzano im wychowanie religijne dzieci.
Celem obozu, wypełnionego Świętą Liturgią, modlitwą, nauką religii, pieśniami, tańcami, zabawami i dobrą atmosferą, było wzmocnienie miłości, wiary i chrześcijańskich zachowań w relacjach międzyludzkich wśród dzieci.
Oczywiście ostatniego dnia obozu nie zabrakło tortu i wręczenia prezentów, co sprawiło, że dni obozowe jeszcze bardziej zapadły młodym ludziom w pamięć

»  artykuły w j. ormiańskim (strona Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej): 

»  Bavra                      »  Dzithankov  

» artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (W J. ORMIAŃSKIM)

» artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (W J. ROSYJSKIM)