Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին Լեհաստանում

Od 7 do 9 lutego 2020 r.  katolicka wspólnota „Wiosna Rodzin”, skupiająca rodziny z Wrocławia i okolic, zorganizowała w Erywaniu, na zaproszenie abp. Minassiana, rekolekcje dla małżeństw z Armenii. Głównym prowadzącym był pan Jurek Demski z Polski wraz z małżeństwem Anną i Stanisławem ze Słowacji (również byli w październiku w Giumri).
Współpraca rozpoczęła się już wcześniej. Poprzednie spotkanie, którego tematem było tworzenie wspólnot rodzin chrześcijańskich w ormiańskim Kościele katolickim, a o którym też pisaliśmy [TUTAJ], odbyło się 5 października 2019 r. również z udziałem gości z Polski i Słowacji. Miejscem spotkania było wtedy Giumri. Kontynuowano wówczas temat wcześniejszego, trzydniowego spotkania z lipca w Centrum Aghajanian – stworzenia w Armenii możliwości duchowej edukacji dla rodzin.
W obecnych rekolekcjach w Erywaniu uczestniczyło 13 par małżeńskich z Erywania, Giumri, Arevik, Panik, Ghazanchi i Mets Sepasar. Były z nimi również dzieci.
Trzydniowy program był bogaty, składał się z wykładów, czytania Biblii, dyskusji w mniejszych grupach, mszy świętych, modlitwy i medytacji. Na rozpoczęcie wszystkich uczestników przywitał  abp. Rafał Minassian. Wyraził radość z tak niezwykłego i ważnego wydarzenia, dziękował organizatorom, udzielił swojego błogosławieństwa. W sobotę 8 lutego Ks. Daveyan odprawił mszę św. dla uczestników spotkania, wygłosił kazanie.
Pan Jurek Demski podczas wykładów nakreślił cztery zasady życia duchowego, mówił o relacji mąż - żona, odnosząc się do Ewangelii i pism św. Pawła, o rozwijaniu dialogu między małżonkami.
Podczas tych zajęć edukacji duchowej dla rodziców, młodzież ze wspólnoty katolickiej w Erywaniu zorganizowała zajęcia dla dzieci w oddzielnych salkach.
Rekolekcje zakończyła niedzielna mszą św. sprawowana również przez  Ks. Daveyana. Zaplanowano już kontynuowanie rozpoczętych rekolekcji latem, w okolicach Giumri.

oprac. EŁ
na podstawie artykuły na stronie Ordynariatu (link poniżej)
i informacji od organizatorów

 »  artykuł na stronie Ordynariatu Armenii i Europu Wschodniej - w j. ormiańskim

»Tutaj gazeta w PDF: Կանթեղ-Թերթ #1 
(Թերթի բովանդակությանը կարող եք ծանոթանալ PDF տարբերակով՝ )

Bavra, to niewielka górska wioska w północnej części Armenii (prowincja Szirak), licząca niecałe 500 mieszkańców.

Pod koniec listopada 2019 R. Ormiańskokatolicki Związek Młodzieży Bavry wydał magazyn «Կանթեղ». Czasopismo, które adresowane jest do lokalnej wspólnoty, głównie przedstawia działalność tego związku, organizowane przez niego wydarzenia, a także artykuły dotyczące wiary, nauki ormiańskiego Kościoła katolickiego i Kościoła powszechnego.

Pomysł wydawania własnej gazety, ochoczo podchwycony przez młodzież, podsunął ks. Hovsep Galstyan.

Ormiańskokatolicki Związek Młodzieży Bavry zainaugurował działalność w 2018 r. Dzięki wspólnym wysiłkom ormiańskiego duchowieństwa katolickiego, przede wszystkim ks. Hovsepa Galstyana, i młodzieży z wioski.

Jego celem jest służenie Kościołowi katolickiemu, Kościołowi powszechnemu oraz społeczności lokalnej i krajowej, a także zapewnienie młodzieży ze wspólnoty najkorzystniejszych warunków dla ich rozwoju indywidualnego i wspólnotowego. Pomoc w tym, by stali się aktywnymi młodymi ludźmi, oddanymi Panu Jezusowi Chrystusowi i najlepszym wartościom ludzkim - poprzez życie zgodnie z Ewangelią, głoszenie jej swym życiem i działaniem.

Również ma się przyczyniać do wprowadzania zmian w życiu społeczności, pomóc młodym ludziom tworzyć dobro i miłość w trudnych warunkach, odnaleźć nadzieję tam, gdzie ją często niełatwo dostrzec.

Ks. Hovsep Galstyan mówi we wstępnym artykule (w wolnym tłumaczeniu):

Umiłowani Wierni,

Cele stworzenia tej małej gazety są dwa:

1. Ważne jest, abyśmy informowali o działaniach naszej młodzieży, ponieważ wielu z was nie wie, co robią młodzi ludzie, gdy spotykają się w każdą niedzielę dwie godziny przed mszą św., o wspólnej pracy na rzecz rozwoju wspólnoty. Chcemy przedstawić w tej gazecie, co już zrobiliśmy i co zamierzamy zrobić.

Chciałbym zachęcić, by przyjrzeć się wierze, działaniom i umiejętnościom swoich dzieci i zrobić wszystko, aby ich zachęcać, wspierać, pomóc rozwijać te umiejętności. Nigdy nie podcinać skrzydeł ich nadziei, marzeniom i entuzjazmowi. Zawsze potrzebują do tego innych ludzi, ich pomocy.

Twoje dzieci, nasza młodzież, to osoby kreatywne, to przyszłość nas wszystkich. Chcemy pomóc młodym ludziom mieć nadzieję, pomóc im uwierzyć, że tam, gdzie wszystko wydaje się beznadziejne, gdzie praca wydaje się bezużyteczna – ma ona sens, mogą tworzyć dobro. Wasze obawy, często nieuzasadnione, brak nadziei w was - nie powinny hamować entuzjazmu waszych dzieci. Chciałbym, by były lepszymi dziećmi - dla was i całej wspólnoty, dla kraju i społeczeństwa.

Będziemy aktywniej zachęcić młodzież do uczestnictwa w wydarzeniach związkowych, do   wspólnego rozwiązywania ich problemów - cenna jest dla mnie obecność każdej młodej osoby. Zapraszamy do przyłączenia się do Związku młodych ludzi, którzy nie są jeszcze zaangażowani w nasze działania.

2. Drugim celem stworzenia gazety jest pomóc wam wyraźniej dostrzec znaki obecności Boga i boskiej miłości w twoich rodzinach i wspólnocie, stały, cichy wpływu Ducha Świętego na Wasze serca, wiarę, pragnienie pogłębiania wiedzy, modlitwę. Mają także uświadamiać, że często pragniecie Chrystusa, tęsknicie za Nim, a nie uczestniczycie we mszy św.

Jej misją jest także przypominanie Wam o Waszych duchowych korzeniach, tożsamości.”

2 grudnia młodzi ludzie, członkowie Ormiańskokatolickiego Związku Młodzieży Bavry, rozdali wszystkim mieszkańcom wioski nowo wydane pismo. Dotarli do ich domów, mimo niskiej temperatury i zimowej aury. Gratulacje!

Wszystkie prace związane z tworzeniem czasopisma są wykonywane dobrowolnie przez ks. Hovsepa i grupę młodych ludzi.
Publikacji patronują: abp. Rafał Minassian, Caritas Armenii i organizacja Młodzieży Katolickiej Armenii (Armenian Catholic Youth).

oprac. EŁ

 »  artykuły na stronie Ordynariatu Armenii i Europu Wschodniej - w j. ormiańskim:
"Լույս տեսավ Բավրայի հայ կաթողիկէ երիտասարդական միության պարբերաթերթը:" 

Bp Kework Assadurian I.C.P.B.

Ks. Kework Assadurian urodził się 29 kwietnia 1961 w Kamiszli w Syrii. Uczęszczał do szkoły parafialnej, a następnie kontynuował studia teologiczne w klasztorze Matki Boskiej z Bzommar w Libanie. Skierowany do Rzymu, do Papieskiego Kolegium Ormiańskiego, studiował filozofię i teologię na Papieskim Uniwersytecie Angelicum i teologię pastoralną na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Wyświęcony na kapłana 3 października 1986 roku w swoim rodzinnym mieście, następnie pełnił następujące funkcje w Libanie: prorektora seminarium w Bzommar, wikariusza i proboszcza parafii św. Eliasza w Bejrucie, ekonoma klasztoru Bzommar, proboszcza kościoła pw. Zwiastowania NMP w stolicy Libanu. Był również dyrektorem Caritas w parafii pw. Zwiastowania NMP i pracował w katolickiej stacji radiowej Sawt El Mahabba. Od sierpnia 2007 roku sprawował posługę duszpasterską proboszcza parafii ormiańskokatolickiej w Paryżu, w ormiańskokatolickiej eparchii Francji.

Bp Sarkis Dawidian I.C.P.B.

Ks. Sarkis Dawidian urodził się w Aleppo w Syrii w dniu 9 listopada 1943 roku. Wstąpił do Patriarchalnego Zgromadzenia Kapłańskiego z Bzommar, zaś święcenia kapłańskie przyjął w dniu 11 października 1970 r. W następnych latach prowadził duszpasterstwo parafialne w Bejrucie, po czym przeszedł do pracy duszpasterskiej w Marsylii we Francji, gdzie pełnił urząd proboszcza przez siedemnaście lat. Po powrocie do Libanu, był proboszczem, a następnie kierownikiem duchowym w niższym seminarium duchownym w Bzommar i rektorem niższego seminarium duchownego w Aleppo. W 2007 roku powierzono mu opiekę parafii Burdż Hammud (Liban). Jego ostatnią posługą był urząd proboszcza parafii w Erywaniu-Kanaker (Armenia).

 „Gdyby milion dzieci modliło się na różańcu,
wówczas świat napełniłby się pokojem"  (św. o. Pio)

Papieskie Stowarzyszenie „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” każdego roku 18 października o godz. 9.00, włącza się w międzynarodową akcję modlitewną "Milion dzieci modli się na różańcu". W tym dniu na sześciu kontynentach dzieci z wielu krajów świata modlą się w intencji pokoju.
Jezus powiedział:
“Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże”
a w innym miejscu:
“Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego”

Pomysł tej kampanii modlitewnej powstał w 2005 roku w stolicy Wenezueli, Caracas, podczas modlitwy różańcowej dzieci na zajęciach religii. Wychowawczyni opiekująca się grupą powiedziała wówczas: „Wyobraźmy sobie, jakby to było cudownie, gdyby tak milion dzieci modliło się równocześnie na różańcu. Wówczas świat na pewno by się odmienił na lepsze". Tak rozpoczęła się akcja „Milion dzieci modli się na różańcu”.
Stowarzyszenie „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” zaprasza do współpracy katechetów i uczniów, młodzież katolicką, dzieci i ich rodziców. Modlitwa działa cuda! Wspólnie można zmieniać świat, szczególnie tam gdzie dochodzi do ciągłych ataków na chrześcijan. Modlitwa i czynna pomoc prześladowanym za wiarę w Jezusa Chrystusa da siłę, by przetrwać w wierze ciężki czas.

***

18 października 2019 r. ormiańskokatolicka młodzież z Bavry (prowincja Szirak) przyłączyła się do tej ogólnoświatowej modlitwy różańcowej tysięcy dzieci w różnych wspólnotach katolickich na całym świecie. Pielgrzymowała, pod przewodnictwem swojego kapłana, ks. Hovsepa Galstiana, do kaplicy św. Jana Chrzciciela (sąsiednia prowincja Lori).
Kaplica położona jest w górach, na wysokości 2197 m npm. Jest otoczona wielka czcią i miłością przez wiernych. Wierzący w moc wstawiennictwa Marii Panny i św. Jana Chrzciciela otrzymali wiele łask, zostali uzdrowieni z poważnych chorób.
Chociaż droga była stroma i trudna, młodzi odmawiali różaniec, wspinając się do kaplicy na szczycie góry, ofiarowując ten trud Najświętszej Marii Pannie i św. Janowi Chrzcicielowi, prosząc o pokój i odpuszczenie grzechów. Przy kaplicy wspólnie śpiewali liturgię i modlili się w intencji swojej wspólnoty, swoich rodzin, umocnienia w wierze.

oprac. EŁ

na podstawie: Pomoc Kościołowi w Potrzebie
strona Ordynariatu Armenii i Europu Wschodniej
zdjęcia: FB ks. Hovsepa Galstiana  

S. Noelle Locatelli i Arcybiskup Rafał Minassian 2 października 2014 r. podczas uroczystości odznaczenia Legią Honorową, Aszock.

22 lipca 2019 r. o godzinie 00.30 zmarła we Francji Siostra Noelle Locatelli. francuska zakonnica przeszło dwadzieścia lat posługująca wśród najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących w Armenii.

Jest to bardzo smutna wiadomość, szczególnie dla pacjentów szpitala im. Matki Bożej z Nareku w Aszocku (region Szirak) i ich rodzin, gdzie Siostra Noelle pracowała, a także dla wielu mieszkańców tego regionu Armenii, wśród których wiele lat żyła i im z oddaniem służyła.

Sophie Noelle Locatelli urodziła się 24 grudnia 1938 r. we Francji, w rodzinie włoskiej. W wieku 20 lat wstąpiła do Zgromadzenia Małych Sióstr Jezusa, jednej z kilkunastu wspólnot powstałych w oparciu o duchowość bł. Karola de Foucauld. Misją tego zgromadzenia jest życie z biednymi, pokrzywdzonymi, nieszczęśliwymi, dzielenie ich smutków i radości oraz modlenie się za nich, życie Ewangelią.

Miesiąc po wstąpieniu do Zgromadzenia Siostra Noelle została wysłana do Bejrutu w Libanie, do ormiańskiej dzielnicy, gdzie pracowała 30 lat, mieszkając i żyjąc jak w rodzinie z ocalałymi z ludobójstwa Ormianami. W tym czasie s. Noelle kilkakrotnie odwiedzała Armenię i chętnie tam służyła. Stałą pracę w Armenii rozpoczęła w 1991 r.

Jako pielęgniarka, pomagała lekarzom w szpitalu, modliła się za nich i za chorych, opiekowała się nimi. Pomagała bezdomnym mieszkańcom Aszocka. Organizowała i przekazywała pomoc od włoskich rodzin - znalazła 500 rodzin gotowych pomóc wioskom regionu Szirak, dostarczając żywność i odzież. Pomagała w organizowaniu cotygodniowych ormiańskokatolickich Mszy św. dla personelu i pacjentów szpitala, mieszkańców, a także chrztów i innych posług. Przez przeszło dwadzieścia lat Jej działalność była bardzo bogata.

Siostra Noelle Locatelli została uhonorowana najwyższym odznaczeniem państwowym Francji, Legią Honorowa, przyznaną jej przez prezydenta Francji Françoisa Hollandea. Odznaczenie wręczył 2 października 2014 r. w szpitalu w Aszocku Ambasador Francji w Armenii Henry Reno. Na uroczystości byli obecni: personel szpitala, pacjenci, duchowni, dziennikarze.

„Musisz więc być przygotowany na wybór biednych i opuszczonych miejsc, gdzie nikt nie chce iść. Musisz znaleźć w świecie odległe miejsca, w których żyje niewielu ludzi, iść do nich i głosić, że Jezus ich kocha, cierpiał za nich i umarł na krzyżu”. - powiedziała s. Noelle podczas uroczystej ceremonii - „Nie pracuję dla nagrody, ale dla Boga. (…)”, a podczas ceremonii, dziękując: „Nie jestem godna honorowego odznaczenia, które zostało mi przyznane, ponieważ nie zrobiłam niczego specjalnego ”.

Ordynariat Kościoła Katolickiego Armenii i Europy Wschodniej podziela żal i smutek z powodu śmierci Siostry Noelle.

Zaprasza wszystkich do udziału w Boskiej Liturgii
za śp. Siostrę Noelle Locatelli
pod przewodnictwem Arcybiskupa Rafała Minassiana,
która zostanie odprawiona
28 lipca 2019 r. w katedrze w Giumri.

Wieczne odpoczywanie racz Jej dać, panie...

oprac. EŁ, na podstawie strony Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej www.armenianchurchco.com/