W parafii św. Grzegorza Oświeciciela w Moskwie odbyły się uroczystości 7 lipca. Trzy lata temu, 12 czerwca 2016 r. moskiewska parafia otrzymała część relikwii.
Diecezja rzymska rozpoczęła proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana – katolickiego patriarchy ormiańskiego i prefekta Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Zmarł on w Rzymie w opinii świętości w 1971 r. w wieku 76 lat.
Już w 2017 roku wikariusz generalny diecezji rzymskiej kard. Angelo De Donatis podpisał edykt, w którym podkreślił, że ormiański kardynał był człowiekiem charakteryzującym się głęboką kulturą teologiczną, który poświęcił swe życie służbie Bogu i Kościołowi. „Z mądrością i miłością kierował katolickim Kościołem ormiańskim wspierając jego rozwój duchowy i materialny. Tę samą miłość, roztropność i gorliwość w głoszeniu orędzia ewangelicznego okazał, kiedy powierzono mu kierowanie Kongregacją Rozkrzewiania Wiary. We wszystkich okolicznościach życia dawał świadectwo swej wiary w Boga, z radością, że był mu oddany i z nieustannym pragnieniem przekazywania jej braciom” – napisał kard. De Donatis.
28 października 2022 r. w Rzymie, w absydzie bazyliki św. Jana na Lateranie o godzinie 12.00, rozpoczęła się uroczysta sesja – ceremonia rozpoczynająca kolejny etap procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego Sługi Bożego Patriarchy kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana. W sesji wziął udział katolikos patriarcha Cylicji dla Ormian katolików Rafał Piotr XXI Minassian, wraz z kilkoma ormiańskokatolickimi biskupami.
Jest to pamiętny dzień dla ormiańskiego Kościoła katolickiego ale i dla wszystkich Ormian. Zaczął się wczesnym rankiem, kiedy Patriarcha Rafał Piotr XXI, wraz z biskupami i duchownymi, modlił się w ormiańskim kościele św. Mikołaja z Tolentino, przy grobie kard. Agadżaniana o wstawiennictwo za wszystkich, którzy się do Niego będą zwracać.
Po południu kard. De Donatis oficjalnie rozpoczął fazę diecezjalną procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego. Program rozpoczął się odśpiewaniem modlitwy Ojcze nasz po ormiańsku. W inauguracyjnej sesji dochodzenia w sprawie życia, heroiczności cnót i sławy świętości kandydata na ołtarze był obecny postulator procesu, o. Carlo Calloni, postulator generalny Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Wicepostulatorem będzie rektor Kolegium Ormiańskiego w Rzymie, ks. Nareg Naamoyan.
W niedziela, 30 października 2022 r., godz. 11:00, w kościele pw. św. Mikołaja katolikos patriarcha Rafał Piotr XXI odprawił uroczystą mszę św. dziękczynną za rozpoczęcie procesu beatyfikacyjny kard. Agadżaniana. (TUTAJ art. w j.ormiańskim)
*
Ghazaros Agadżanian (szerzej znany we włoskiej pisowni swego nazwiska – Agagianian) urodził się 18 września 1895 r. w gruzińskiej miejscowości Achalciche w rodzinie katolickiej obrządku ormiańskiego. Początkowo kształcił się w prawosławnym seminarium duchownym w Tyflisie (Tbilisi), a od 1906 r. na Papieskim Uniwersytecie Urbanianum. W grudniu 1917 r. przyjął święcenia kapłańskie i powrócił na Kaukaz, gdzie był duszpasterzem w Tyflisie. do w 1921 r. ponownie wyjechał do Rzymu – i nigdy już nie wrócił do ojczyzny. Nie mógł spotkać nikogo ze swej rodziny aż do 1962 r., gdy ówczesny przywódca ZSRR Nikita Chruszczow zezwolił jego siostrze Elżbiecie na podróż do Rzymu. Ks. Agadżanian był wicerektorem, a następnie rektorem Papieskiego Kolegium Ormiańskiego i wykładowcą Urbanianium. W 1935 r. został biskupem i wizytatorem apostolskim Patriarszego Instytutu z Bzommar (IPCB) – instytutu życia konsekrowanego dla duchownych obrządku ormiańskiego. W 1937 r. wybrano go patriarchą Cylicji (z siedzibą w Bejrucie). Przyjął imię Grzegorza Piotra (Krikor Bedros) XV. Odwiedzał diecezje i skupiska Ormian-katolików na całym świecie, zakładał sierocińce i placówki oświatowe, budował kościoły. Zabiegał o pojednanie dwóch Kościołów ormiańskich: gregoriańskiego (monofizyckiego w Armenii) i katolickiego. Przyczynił się m.in. do zorganizowania w Watykanie spotkań papieża Pawła VI z dwoma niekatolickimi patriarchami ormiańskimi: w 1967 r. z katolikosem Cylicji Chorenem I i w r. 1970 z katolikosem Eczmiadzynu Wazgenem I.
W 1946 r. Pius XII mianował go kardynałem. Przed konklawe w 1958 r. i 1963 r. był wymieniany wśród kandydatów na papieża. W 1962 r. zrezygnował z urzędu patriarchy. Od 1958 r. był bowiem proprefektem, a od 1960 prefektem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (od 1967 r. pod nazwą Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów). Odwiedził wiele misji katolickich na wszystkich kontynentach, popierał rozwój miejscowego duchowieństwa w krajach misyjnych oraz współpracę świeckich z duchownymi na tych obszarach. W 1964 r. był legatem papieskim na 38. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w Bombaju.
Jednocześnie od 1955 r. aż do śmierci kierował Papieską Komisji ds. Redakcji Wschodniego Kodeksu Prawa Kanonicznego. W czasie Soboru Watykańskiego kard. Agadżanian był jednym z członków Prezydium (1963-1965), prowadzących obrady. W 1970 r. przeszedł na emeryturę i został kardynałem-biskupem Albano. Zmarł na raka 16 maja 1971 r. w Rzymie. Spoczywa w kościele św. Mikołaja z Tolentino przy Papieskim Kolegium Ormiańskim.
(za: misyjne.pl)
28 kwietnia 2019 roku, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego został konsekrowany w Rosji nowowybudowany kościół pw. Najświetszej Marii Panny w Biełorieczieńsku (Kraj Krasnodarski).
To wielkie święto dla wszystkich Ormian katolików rozrzuconych po całym świecie.
Jest to pierwszy ormiański kościół katolicki, który powstał w Rosji od czasów rewolucji. Społeczność ormiańskokatolicka została zarejestrowana w Rosji w 2012 roku. Budowa kościoła w Biełorieczieńsku rozpoczęła się osiem lat temu.
Nowowybudowany kościół został poświęcony przez abpa Rafała Minassiana, ordynariusza Ormian katolików w Armenii, Gruzji, Rosji i Europie Wschodniej.
W uroczystości udział wzięli: abp kościoła łacińskiego Clemente Picelli, prałaci kościoła ormiańskiego - ks. Petros Yesayan, Wikariusz Generalny na Rosję i ks. Rafał Krawczyk, proboszcz niedawno utworzonej parafii pw. Świętego Krzyża w Soczi, ormiańscy i łacińscy duchowni i siostry zakonne, wielu wiernych.
Abp. Minassian po obrzędach konsekracji odprawił wraz z obecnymi kapłanami pierwszą w tym kościele Mszę św.
oprac. EŁ
W Centrum Ormiańskiego Kościoła Katolickiego im. kard. Aghajaniana w wiosce Toros w pobliżu Giumri (prow. Szirak) w dniach 27-29 czerwca 2022 r., podobnie jak w ubiegłych latach, odbywa się szkolenie dla ministrantów.
Oficjalnym rozpoczęciem trzydniowego spotkania była msza św. odprawiona przez ks. Karnika w asyście księży Nareka Tadevosyana i Masztoca Zahteriana, rektora niższego seminarium pw. Świętych Archaniołów w Erywaniu.
W spotkaniu uczestniczy ok. pięćdziesięciu młodych chłopców z różnych wspólnot katolickich Armenii. Biorą udział w spotkaniach, które prowadził ks. Karnik wraz z innymi księżmi, a także seminarzyści z Erywania. Uczestniczą w lekcjach śpiewu, prowadzonych przez panią Gohar Shakhulyan, zapoznają się również ze sprzętami i szatami liturgicznymi. Biorą udział w grach logicznych. Przystępują do spowiedzi (sakrament pokuty i pojednania), uczą się modlitwy różańcowej. Ale także grają w piłkę nożna i inne gry.
Każdy dzień spotkania rozpoczyna się mszą św. Wieczór, to wspólna modlitwa, oglądanie filmów.
Sześćdziesiąt lat temu, 11 października 1962 roku rozpoczął się Sobór Watykański II.
Papież Jan XXIII dokonał otwarcia obrad Soboru, którego zwołanie zapowiedział - zaskakując świat i ludzi Kościoła - na początku swojego pontyfikatu, w styczniu 1959 r. To przełomowe wydarzenie w dziejach Kościoła powszechnego było najważniejszym wydarzeniem w Kościele katolickim XX wieku i przypuszczalnie największym spotkaniem w dziejach świata.
11 października 1962 roku, o godzinie 8.30, poprzez wielki plac, wypełniony klaszczącym i wiwatującym tłumem, wyruszyła uroczysta procesja do Bazyliki św. Piotra. Świadkami procesji były dziesiątki tysięcy osób zebranych na placu św. Piotra i miliony widzów oglądających to wielkie widowisko na ekranach telewizorów. Około dwu i pół tysiąca ojców soborowych, spowitych w powiewne białe szaty i z białymi mitrami na głowach, zstępowało po wielkich schodach pałacu nieopodal świątyni, wchodząc następnie do Bazyliki św. Piotra. Gwardia Szwajcarska, Gwardia Szlachecka i Gwardia Palatyńska, biskupi i patriarchowie ze wschodnich Kościołów katolickich w swych egzotycznych strojach liturgicznych i koronach oraz inni zebrani dodawali scenie barwy i różnorodności.
Procesja trwała ponad godzinę, a gdy się zakończyła, przybył Jan XXIII, niesiony na sławnej papieskiej lektyce (sedia gestatoria). Gdy wkraczał do świątyni, wszyscy inni zajęli już swoje miejsca. Bazylikę wypełniali nie tylko ojcowie soborowi, teolodzy, niekatoliccy obserwatorzy i inni, którzy zdołali uzyskać wstęp, lecz również głowy państw. Papież zstąpił z sedia i ukląkł przed ołtarzem, nad domniemanym miejscem pochówku św. Piotra, ukoronowanym wspaniałym brązowym baldachimem Berniniego, gdzie zaintonował hymn Veni, Creator Spiritus, „Przybądź, Duchu Święty”.
Tak rozpoczął się Sobór.
Z ormiańskiego Kościoła katolickiego w soborze uczestniczyła delegacja 750 osób, pod przewodnictwem kardynała Grzegorza Piotra Agadżaniana (obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny).
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Ten dwudziesty pierwszy w historii sobór powszechny obradował w latach 1962-1965. Został zwołany w celu odnowy i dostosowania Kościoła rzymskokatolickiego do zmieniających się warunków współczesnego świata. Ogłosił 16 dokumentów, reformujących niemal całość życia Kościoła: cztery konstytucje (trzy dogmatyczne, jedną duszpasterską), dziewięć dekretów i trzy deklaracje.
Sobór watykański II obradował w czterech sesjach od 11 października 1962 r. do 8 grudnia 1965 r. Pierwszej przewodniczył Jan XXIII, i z jego inicjatywy został zwołany, zaś jego następca Paweł VI przewodniczył trzem kolejnym. W chwili śmierci papieża Jan XXIII – 3 czerwca 1963 r. – został zawieszony. Po swoim wyborze Paweł VI zapowiedział kontynuację soboru a tydzień później wyznaczył datę rozpoczęcia drugiej sesji.
Sobór zakończył się 8 grudnia 1965 r. uroczystym publicznym posiedzeniem na placu przed bazyliką św. Piotra, mszą świętą celebrowaną przez Pawła VI, orędziem Papieża i ojców Soboru oraz odczytaniem papieskiego breve In Spiritu Sancto.
W obradach Soboru uczestniczyło 3058 ojców soborowych, tzn. 108 kardynałów, 5 patriarchów, 9 prymasów, 543 arcybiskupów, 2171 biskupów, 12 opatów udzielnych, 16 prałatów udzielnych, 65 prefektów apostolskich, 129 wyższych przełożonych zakonnych. Wspomagało ich ponad 450 ekspertów. Przysłuchiwało im się ponad 50 audytorów i 106 obserwatorów delegowanych przez 28 wspólnot niekatolickich. Ponadto w Soborowym Biurze Prasowym pracowali dziennikarze przygotowujący codzienne oficjalne sprawozdania. W czasie obrad pracowali dyżurni (assignatores locorum) – młodzi księża studiujący w Rzymie, którzy doręczali dokumentację ojcom soborowym, zakrystianie, technicy, lekarze i sanitariusze, kucharze i kelnerzy przygotowujący posiłki oraz funkcjonariusze straży watykańskiej.
Dzisiaj żyje pięciu z uczestników Vaticanum II.
Zajęto się reinterpretacją niektórych dogmatów oraz zmianami w organizacji kościelnej, liturgii i prawie kanonicznym. Sobór Watykański II przeprowadził reformę liturgii, język łaciński został zastąpiony językami narodowymi lub miejscowymi, co pozwoliło wiernym lepiej zrozumieć przebieg Eucharystii. Wcześniejszą celebrację mszy "tyłem do ludu" zastąpiono celebracją "przodem do ludu".
Sobór zapoczątkował przemiany idące w kierunku większego otwarcia Kościoła katolickiego na inne religie chrześcijańskie, jak również na religie niechrześcijańskie. Zainicjowano otwarcie Kościoła rzymskokatolickiego na świat współczesny. Po raz pierwszy hierarchowie odeszli od kanonów potępiających. Stwierdzono, że należy zmienić podejście do świata, nie bać się go i nie demonizować, ale podjąć z nim dialog. Zauważono potrzebę wyjścia ku każdemu człowiekowi i nie stawiania ograniczeń, tak by obejmować troską nie tylko członków Kościoła katolickiego, ale wszystkich ludzi.
Dziesięć najważniejszych postanowień Vaticanum II – tych, które wywarły największy wpływ na życie posoborowego Kościoła, przedstawione chronologicznie, według czasu ich uchwalenia i ogłoszenia w poszczególnych dokumentach, to: 1. Reforma liturgii; 2. Pogłębione rozumienie Kościoła; 3. Powszechne powołanie do świętości; 4. Włączenie się w ruch ekumeniczny; 5. Uznanie wartość religii niechrześcijańskich; 6. Biblia i Tradycja – jedno Objawienie; 7. Biblia w rękach ludzi świeckich; 8. Wolność religijna nie tylko dla katolików; 9. Kościół w dialogu ze światem; 10. Autonomia spraw ziemskich. [więcej TUTAJ].
oprac. EŁ
W grudniu została w Soczi ustanowiona dekretem abpa Rafał Minassiana nowa ormiańskokatolicka parafia pw. Świętego Krzyża (z siedzibą w Adlerze). Parafia obejmuje szereg miejscowości wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego: Adler, Soczi, Lazarovsk, Tuapase, Galendżyk. Nie mając tu swoich kościołów korzysta z gościny w kościołach obrządku łacińskiego. W Soczi jest to kościół pw. św. Szymona i Tadeusza.
6 stycznia 2019 r.
W święto Objawienia i Chrztu Pańskiego została w kościele w Soczi odprawiona uroczysta msza św. z obrzędem chrztu wody. Mszę św. sprawował ks. Rafał Krawczyk, proboszcz parafii.
oprac. EŁ
22 czerwca 2022 r. w Rzymie rozpoczyna się X Światowe Spotkanie Rodzin, które potrwa do niedzieli, 26 czerwca. Hasłem spotkania są słowa: „Miłość rodzinna: powołanie i droga do świętości”.
Ma nową formułę. 2 lipca 2021 r. papież ogłosił ją w krótkim wideoprzesłaniu. Będzie się odbywać zarówno w Rzymie, jak i w Kościołach lokalnych. [TU artykuł]
X Światowe Spotkanie Rodzin, w którym bierze udział także papież Franciszek, potrwa od 22 do 26 czerwca 2022 roku w Rzymie i zakończy trwający od 19 marca 2021 r. Rok Rodziny „Amoris Laetitia”.
Przykładem spotkania w kościele lokalnym, wpisującego się w X Światowego Spotkania Rodzin, jest Trzecie Spotkanie Rodzin, które w dniach 14-15 czerwca 2022 r. odbyło się w Armenii, w Centrum Ormiańskiego Kościoła Katolickiego kard. Agadżaniana (Aghajanian Center) w wiosce Toros. W spotkaniu wzięły udział 32 rodziny z ormiańskokatolickich wspólnot Armenii.
Spotkanie rozpoczęło się mszą św., która odprawił ks. Karnik Hovsepian. Organizatorem Spotkania był ks. Krikor Mkrtchyan (proboszcz katedry w Giumri). W swoim wystąpieniu mówił o tym, że każde takie spotkanie jest bardzo ważne, bo przyczynia się nie tylko do zacieśniania więzi rodzinnych, ale także do rozwoju i wzmocnienia relacji kościół - rodzina.
Ks. Hovsep Galstyan mówił o radości miłości w rodzinie, czym nawiązywał do hasła X Światowego Spotkania Rodzin.
Drugi dzień również rozpoczął się mszą św. Następnie wykład wygłosiła pani Anahit Mkhoyan, dyrektor Caritas w Gruzji.
Nuncjusz Apostolski w Armenii abp Betancourt przekazał w liście swoje błogosławieństwo dla uczestników Spotkanie Rodzin, wspomniał o nowo mianowanym przez papieża Franciszka administratorze apostolskim Ordynariatu dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej, ks. Michale Bassale, który stał się Ojcem rodziny Kościoła ormiańskiego. Prosił o modlitwę w intencji jego tak ważnej misji. Podziękował też organizatorom - ks. Mkrtchyanowi i pozostałym kapłanom.
Od 22 lipca do 3 sierpnia 2022 r. katolikos - patriarcha Cylicji dla Ormian katolików, Rafał Piotr XXI Minassian przebywa z wizytą duszpasterską w Australii, na zaproszenie ks. Parsegha (Bazylego) Sousaniana z ormiańskokatolickiego Kościoła Australii.
W uroczystości wzięli udział wierni Kościoła ormiańskokatolickiego w Melbourne. W swoim kazaniu wygłoszonym z tej okazji, Katolikos - patriarcha Rafał Piotr XXI, witając członków wspólnoty, podkreślił m. in., że jego wizyta w Australii jest znakiem ojcowskiej troski, przybył tutaj, aby zrozumieć ich problemy i znaleźć rozwiązanie. Specjalne słowa podziękowania skierował do wielebnego ks. Bazylego Sousaniana, za jego dwudziestoletnią posługę, którą, wbrew wszelkim przeciwnościom, stara się zapewnić opiekę duszpasterską zarówno społeczności Sydney, jak i Melbourne. 
W swoim powitalnym przemówieniu skierowanym do katolickiego Patriarchy ormiańskiego abp Rabbat stwierdził, że Jego wizyta jest powodem do wielkiej radości i błogosławieństwem. Wspomniał też rok 2018 i swoją podróż do Armenii, przyjacielskie spotkanie z ówczesnym ordynariuszem ormiańskiego Kościoła katolickiego w Armenii abp. Minassianem. Odnosząc się do teraźniejszości Kościoła Australii, abp Robert Rabbat podkreślił, że społeczność ormiańska wniosła pozytywny wkład w Australii i jest ceniona przez społeczeństwo australijskie. Na zakończenie przemówienia życzył, aby ta wizyta nadała nowy kierunek wspólnocie ormiańskokatolickiej i wzmocniła braterskie więzy między wspólnotą a Patriarchatem, a także wszystkimi Ormianami w Australii. 
We wtorek 26 lipca przewidziane jest spotkanie z rzymskokatolickim arcybiskupem Melbourne, Piotrem Comensoli, a po południu spotkania z rodzinami ormiańskokatolickimi. strony Patriarchatu i Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej
» Ordynariat » Vatican News » Patriarchat
Arcybiskup Rafał Minassian, przebywający ze świąteczną wizytą w Rosjii, odwiedził ormiańskokatolicką wspólnotę w Soczi. Odprawił Msze św., poświęcił stojący w pobliżu kościoła chaczkar, spotkał się podczas świątecznego poczęstunku z wiernymi.
Podczas mszy św. abp Minassian z dniem 9 stycznia 2019 r.
nadał Księdzu RAFAŁOWI KRAWCZYKOWI tytuł protoarchimandryty
prałata Ormiańskiego Kościoła Katolickiego (dzajragujn wardapet),
wręczył mu pierścień.
Przed ceremonią sylwetkę Nominata przedstawił ks. Petros Yesayan przybyły w tym celu z Moskwy wraz z Arcybiskupem.
Ks. Rafał Krawczyk (dotychczas archimandryta - wardapet) od 2 grudnia 2018 r. pełni funkcję proboszcza nowej parafii pw. Świętego Krzyża w Soczi. Od 15 września 2009 r. ma prawo do trzymania Pastorału, który wręczył mu ówczesny Ordynariusz dla Armenii, Gruzji Rosji i Europy Wschodniej abp Neszan Karakehejan podczas pobytu w Armenii. Był wtedy proboszczem ormiańskokatolickiej parafii w Wieniowie w Rosji (obejmującej cały obwód tulski).
Krzyż i prawo do jego noszenia otrzymał z rąk abp. Rafała Minassiana 25 października 2018 r. podczas uroczystości konsekracji kościoła w Arpeni (Armenia).
Teraz otrzymał prawo do noszenia Pierścienia. Jest to najważniejsze insygnium z trzech związanych z otrzymaną dziś przez Księdza godnością.
KSIĘDZU RAFAŁOWI Z CAŁEGO SERCA GRATULUJEMY! SZCZĘŚĆ BOŻE!
oprac. EŁ
17 maja 2022 r., decyzją papieża Franciszka ks. MICHAŁ (MIKAEL) BASSALE został mianowany nowym Administratorem Apostolskim Ordynariatu dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej w Armenii. 13 czerwca 2022 r. w katedrze pw. Świętych Męczenników w Giumri, nastąpiła oficjalna prezentacja i wprowadzenie nowo mianowanego Administratora.
Spotkanie rozpoczęła msza św., pod przewodnictwem ks. Bassale, któremu towarzyszyli ks. Karnik Hovsepian i ks. Krikor Mkrtchyan (proboszcz katedry w Giumri). Podczas liturgii był obecny abp José Avellino Betancourt, nuncjusz apostolski dla Armenii i Gruzji.
Abp Betancourt na zakończenie liturgii w swoim wystapieniu przedstawił nowego dostojnika. Podziękował za przyjęcie przez niego nowego stanowiska nadanego przez papieża i przekazał mu pozdrowienia od Franciszka. Powiedział, że nominacja na Administratora Apostolskiego oznacza, że ma wszystkie prawa i obowiązki, jakie wg Kodeksu Kanonicznego są związane z tym stanowiskiem – trudnym i odpowiedzialnym. Zapewnił o gotowości do pomocy i modlitwie. „Wiemy, że ta zmiana to czas przemian, zarówno dla Administratora Apostolskiego, jak i dla nas wszystkich. Wiemy również, że nadchodzą nowe czasy nowych możliwości i nowej przyszłości.”
Ks. Michał Bassale podziękował za słowa Nuncjuszowi za jego słowa, a także wszystkim obecnym za przybycie w tym dniu. Zapewnił, że - z Boża pomocą - uczyni wszystko co w jego mocy na powierzonym mu stanowisku, pracując dla wspólnego dobra. Pobłogosławił obecnych i poprosił o modlitwę.
Po mszy św. odbyło się spotkanie z duchowieństwem i siostrami zakonnymi.
W niedzielę 12 czerwca ks. Michał Bassale odwiedził miejscowość Mets Sepasar, gdzie był obecny podczas mszy św. w kościele pw. Najświętszego Zbawiciela, sprawowanej przez ks. Karnika Hovsepiana i ks. Hovsepa Galstyana, duszpasterza tamtejszej parafii. Na tej mszy św. dzieci przystąpiły do I Komunii Świętej, a także kościół w Mets Sepasar świętował 130 rocznicę założenia.
EŁ;
Uczestniczyli w nim biskupi z Libanu, Syrii, Egiptu, Iranu, Francji, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Ameryki Południowej.
Program Synodu obejmował zagadnienia duchowe, duszpasterskie, diecezjalne, kanoniczne, administracyjne, edukacyjne, wydawnicze, informacyjne i społeczne. Synod również zajął się sytuacją wspólnot ormiańskich i problemami, z jakimi boryka się cały naród ormiański.
Po ich przedyskutowaniu Ojcowie Synodalni dokonali wyboru nowych biskupów i urzędników na wakujące stanowiska. Z radością przyjęli zaproszenia do udziału w ceremoniach beatyfikacji i kanonizacji Sługi Bożego Mechitara Abbahora, zaplanowanych na 8 września w klasztorze w Wenecji.
Również zostali zaproszeni na uroczystość rozpoczęcia kolejnego etapu procesu beatyfikacyjneg bł. kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana w październiku 2022 r. w Rzymie.
 |
 |
Obrady synodu biskupich Kościoła ormiańskokatolickiego zakończyły się w poniedziałek wieczorem uroczysta liturgią pod przewodnictwem Katolikosa - Patriarchy dla Ormian katolików Rafała Piotra XXI Minassiana w kościele w Bzommar, sanktuarium maryjnym Matki Bożej z Bzommar.
6 stycznia 2019 r. abp Rafael Minassian odwiedził w Moskwie ormiańskokatolicką parafię św. Grzegorza Oświeciciela. Wraz z ks. Petrosem Yesayanem, mianowanym rok temu Wikariuszem Generalnym na Rosję, odprawił świąteczną Boską Liturgię w katedrze pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Moskwie. W liturgii wzięło udział wielu Ormian katolików. Na zakończenie arcybiskup odprawił obrzęd święcenia wody, którą to, na zakończenie, ks. Petros obficie pokropił zgromadzonych wiernych!
Po mszy św. arcybiskup spotkał się z wiernymi.
9 stycznia 2019 Arcybiskup odwiedzi nową, powołana 2 grudnia 2018 r. parafię pw. Świętego Krzyża w Soczi, z dużą wspólnotą Ormian katolików i jej proboszczem ks. Rafałem Krawczykiem.
oprac. EŁ
6 stycznia 2022 r. w święto Objawienia i Chrztu Pańskiego Mszę św. w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Panik odprawił jej proboszcz, ks. Karnik Hovsepian.
