default_mobilelogo

12 KWIETNIA 2025 R
 Wskrzeszenie Łazarza - Hiszatak Ghazaru harutianyn - Յիշատակ Ղազարու յարութեան

13 KWIETNIA 2025 R.
NIEDZIELA PALMOWA - Cachkazart - Ծաղկազարդ
Uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy

ԾԱՂԿԱԶԱՐԴ.  Հիսուսի հաղթական մուտքը Երուսաղեմ

Ostatnią niedzielę Wielkiego Postu poprzedza SOBOTA ŁAZARZA; tego dnia czyta się ewangelię o wskrzeszeniu przyjaciela Pana Jezusa (Ew. Jana 11, 55 – 12, 11). Wskrzeszenie Łazarza nie było zmartwychwstaniem, ale zapowiedzią zmartwychwstania. Jezus mówi, że każdy wierzący zmartwychwstanie: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”. Łazarz był wierny przyjaźni z Jezusem całe swoje życie. Był znakiem mocy Jezusa – Syna Bożego także po swoim wskrzeszeniu. Przeciwnicy Jezusa szukali śmierci Łazarza, bo był niewygodnym świadkiem. Dlatego Łazarz musiał uciekać z Jerozolimy, zamieszkał na Cyprze i był jednym z pierwszych biskupów Kościoła. Jego drugi grób znajduje się w Larnace.

NIEDZIELA PALMOWA (Ew. Mt 21, 1-17) upamiętnia uroczysty wjazd Chrystusa do Jerozolimy. Tego dnia odprawiane jest nabożeństwo „otwarcia bram”, które poza tym, iż nawiązuje do wjazdu Zbawiciela do Świętego Miasta, wskazuje także na drugie przyjście Chrystusa na końcu czasów i na objawienie się Nowego Jeruzalem. W czasie Drnbatsek („otwarcia…”) rozsuwa się kotara w kościele. W ten sposób rozpoczyna się Święty Tydzień, Awag Szabat, zakończony uroczystą celebracją Wielkanocy –Zatik.

Modlitwa z rytuału ormiańskiego na błogosławieństwo palm

Boże, który pobłogosławiłeś lud Twój, który wyszedł powitać
Jezusa, Syna Twego, niosąc gałązki palmowe;
pobłogosław te gałązki, które my Twoi słudzy
przynieślimy na większą chwałę Imienia Twego.
Niech na nasz dom, do którego przynieślimy te gałązki,
i na wszystkich jego mieszkańców zstąpi Twoje błogosławieństwo,

a Twoja Prawica niech zachowa w zdrowiu duszy i ciała tych,
których odkupił Jezus Chrystus, nasz Pan,
przez swoją mękę i zmartwychwstanie.
Któremu należy się chwała, panowanie i cześć,
teraz i zawsze i na wieki wieków.
Amen

» artykuł w j. ormiańskim               » Liturgia Niedzieli Palmowej

 

PARAFIA CENTRALNA

Msza święta, która odprawiona została w niedzielę, 6 kwietnia, w Warszawie przez ks. Józefa Naumowicza, zgromadziła wielu wiernych. Była to ostatnia niedziela w Wielkim Poście, podczas której zasłona oddziela wiernych od liturgii przez cały czas jej trwania, aż do soboty św. Łazarza. Po mszy św. odbyło się, jak zawsze, spotkanie wypełnione rozmowami i ogłoszeniami o najbliższych wydarzeniach. A te najważniejsze to uroczystości związane ze 110 rocznicą Ludobójstwa Ormian.
Na stronie Polskiego Radia program 2 można wysłuchać mszy św. ormiańskiej z 2 marca (nagranie TUTAJ, pod datą 30 marca). Ekipie Polskiego Radia dziękujemy za nagranie.

ma 

Wejście do lochu św. Grzegorza Oświeciciela
Syrpo Horyn mero Grigori Lusaworczi mutn i wirapn
Սրբոյ Հօրն մերոյ Գրիգորի Լուսաւորչի մուտն ի վիրապն

"Sylwetkę klasztoru Chor Wirap widać z daleka. Wznosi się na skraju stromego wzgórza, dominującego nad rozległą doliną rzeki Araks. Horyzont zamyka masyw Araratu, bijący w niebo dwoma szczytami, Małym i Wielkim Araratem. Ten ostatni często zanurzony jest w morzu chmur. Miejsce to nieodłącznie jest związane z historią jednego z najbardziej spektakularnych nawróceń w dziejach chrześcijaństwa. Tyran i prześladowca wyznawców Chrystusa, pod wpływem świadectwa jednej ze swych ofiar, nawrócił się i podjął decyzję, która zmieniła bieg historii nie tylko jego kraju." (A. Grajewski, "Święty loch", GN 28/2016)

Gdy na początku IV wieku za wstawiennictwem św. Grzegorza pogrążony w chorobie król Tiridates III został cudownie uzdrowiony, wobec oczywistego dowodu potęgi Boga chrześcijan, postanowił zerwać z pogaństwem, nawrócił się razem z rodziną i w 301 r. ogłosił chrześcijaństwo religią państwową Armenii. Tak powstało pierwsze chrześcijańskie państwo na świecie, a miejsce to stało się święte.
W latach sześćdziesiątych tegoż stulecia Artaszat najechali Persowie, którzy zniszczyli to miejsce, ale już w V wieku, za dynastii Arszacydów, powstał tam klasztor – jeden z najważniejszych w Armenii. Na przełomie XII i XIII wieku mieściły się tam również seminarium i ośrodek badań, kształcący najwybitniejsze postaci Kościoła i państwa tamtych czasów.
Kościół św. Grzegorza, wzniesiony nad dawną studnią-więzieniem, stał się szybko celem pielgrzymek z całego kraju. Zniszczony w wyniku silnego trzęsienia ziemi w 1679 był stopniowo odbudowywany i w połowie XIX wieku otrzymał dzwonnicę.
27 września 2001 miejsce to odwiedził ówczesny papież, św. Jan Paweł II, na zakończenie swej historycznej wizyty w Armenii, a 26 czerwca 2016 r. modlił się tam papież Franciszek w ostatnim dniu swej pielgrzymki do Armenii.

» św. Grzegorz Oświeciciel
(za kalendarzem FKiDOP 2020 - w j. polskim i ormiańskim) 


Powrót do Nicei 1700 lat później, podczas Jubileuszu roku 2025, to przede wszystkim ponowne doświadczenie braterstwa wszystkich chrześcijan. 

20 maja świat chrześcijański będzie obchodzić 1700. rocznicę otwarcia Soboru Nicejskiego (325 r.), pierwszego soboru ekumenicznego, zwołanego przez cesarza Konstantyna w Azji Mniejszej, który zapisał się w dziejach przede wszystkim poprzez Credo - wyznanie wiary gromadzące, definiujące i głoszące zbawienie w Jezusie Chrystusie i wiarę w Jedynego Boga, Ojca, Syna i Ducha Świętego. Uzupełnione później przez Sobór Konstantynopolitański w 381 r., Credo Nicejskie stało się fundamentem wyznania wiary Kościoła.
Międzynarodowa Komisja Teologiczna (CTI) opublikowała blisko siedemdziesięciostronicowy dokument „Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel. 1700-lecie Ekumenicznego Soboru Nicejskiego (325-2025)”, napisany jako dziękczynienie za 1700-lecie Soboru Nicejskiego, podczas którego biskupi reprezentujący cały Kościół potwierdzili podstawowe dogmaty, jednocząc chrześcijan wokół nauki o naturze Chrystusa i Trójcy Świętej.
Dokument podkreśla jego fundamentalne znaczenie oraz bogactwo Credo w kontekście nowej ewangelizacji. Obchody rocznicowe przypadają w Roku Jubileuszowym Nadziei i zbiegną się ze wspólną datą Wielkanocy dla chrześcijan Wschodu i Zachodu.

» cały artykuł                    » "Wracając do Nicei, jak bracia"

Յիսուս Քրիստոս, Աստուծոյ Որդի, Փրկիչ: Նիկիոյ Տիեզերական ժողովի 1700-ամեակը (325-2025)
«Յառաջիկայ 20 Մայիսին - 1700 տարի ետք- քրիստոնեայ աշխարհը կը նշէ Փոքր Ասիայի մէջ կայացած Նիկիայի ժողովի բացումը, որ տեղի ունեցաւ 325 թուականին: Անիկայ պատմութեան առաջին տիեզերական համամիութենական ժողովն էր: Անորմէ յառաջ եկաւ Հաւատամքը, որ ամբողջացաւ Կոստանդնուպոլսոյ ժողովին 381 թուականին, դարձաւ Եկեղեցւոյ դաւանած Յիսուս Քրիստոսի հաւատքի ինքնութիւնը»: Այս կը կարդանք այսօր` 3 ապրիլին Միջազգային աստուածաբանական խառն յանձնաժողովի կողմէ հրատարակուած հաղորդագրութեան մէջ հայող վերոնշեալ տարեդարձին առիթով հրատարակուած փաստաթուղթին

» artykuł w j. ormiańskim                » "Նիկիա վերադառնալ որպէս եղբայրներ"



PARAFIA CENTRALNA
SERDECZNIE ZAPRASZAM
na Mszę św. w obrządku ormiańskim

W 6. NIEDZIELĘ ORMIAŃSKIEGO WIELKIEGO POSTU
6 KWIETNIA, O GODZ. 11.00

w kaplicy Matki Bożej
przy ul. Łazienkowskiej 14 w WARSZAWIE
 

Następna Msza św. w Warszawie: zostanie odprawiona 25 kwietnia, godz. 19.00 z okazji 110. rocznicy ludobójstwa Ormian, w kościele św. Jacka (Dominikanie przy ul. Freta 8/10) poprzedzona o godz.18:30 otwarciem wystawy przed kościołem św. Jacka po Mszy św. koncert muzyki ormiańskiej Tego dnia również ważny problemowy panel dyskusyjny dotyczący rocznicy genocydu.
Dokładny program będzie podany niebawem.
 

* * *

Chętnie przekazuję apel Fundacji im. Brata Alberta z Radwanowic:
Wesprzyj Fundację im. Brata Alberta, dzieło Księdza Tadeusza Isakowicza – Zaleskiego. Przekaż swój 1,5 % podatku.
KRS 0000 028 246.
Bank PEKAO SA 21 1240 4533 1111 0000 5428 2421.
Warto, a nawet należy !

Z serdeczną pamięcią w modlitwie - ks. Józef Naumowicz


„Nasz Papież, wiemy to wszyscy, nigdy nie pragnął ocalić swego życia, zachować go dla siebie; chciał ofiarować samego siebie bez reszty, aż do ostatniej chwili, dla Chrystusa i także dla nas. Dzięki temu właśnie mógł doświadczyć, jak to wszystko, co złożył w ręce Pana, powróciło w nowy sposób: umiłowanie słowa, poezji, literatury stało się istotną częścią Jego pasterskiej misji i nadało Jego głoszeniu Ewangelii nową świeżość, aktualność i moc przyciągania — i to właśnie w czasach, gdy jest ona znakiem sprzeciwu”. 
Z homilii kard. Josepha Ratzingera
podczas pogrzebu Jana Pawła II 8 kwietnia 2005 r.
 
 
 
28 marca 2025 r. papież zatwierdził dekrety Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych. Kościół będzie miał trzech nowych świętych i jednego nowego błogosławionego. Wśród nich jest ormiańskokatolicki arcybiskup IGNACY MALOYAN (1869–1915), który zginął podczas ludobójstwa Ormian w Turcji w 1915 r.

Wielka radość: bł. Ignacy Maloyan, ormiańskokatolicki arcybiskup z Mardin, aresztowany podczas ludobójstwa Ormian w Turcji, rozstrzelany 10 czerwca 1915 r., zostanie ogłoszony świętym. Papież Franciszek zatwierdził dekret w tej sprawie wydany przez Dykasterię Spraw Kanonizacyjnych.

ks. prof. Józef Naumowicz, protoarchimandryta
ormiańskiego Kościoła katolickiego w Polsce

Arcybiskup Ignacy Maloyan został beatyfikowany 7 października 2001 r. przez papieża Jana Pawła II podczas uroczystego nabożeństwa w Rzymie.

Urodził się 19 kwietnia 1869 r. w Mardin na terenie Imperium Osmańskiego. Wychował się katolickiej rodzinie pochodzenia ormiańskiego. Był czwartym z ośmiorga dzieci. Na chrzcie otrzymał imię Choukrallah. Od najmłodszych lat pragnął zostać kapłanem. Kształcił się w klasztorze Matki Bożej w Bzommar w Libanie. Święcenia kapłańskie w obrządku ormiańskokatolickim przyjął w uroczystość Bożego Ciała w 1896 r. W dniu święceń za szczególnego patrona obrał sobie św. Ignacego z Antiochii. Od tego momentu posługiwał się imieniem świętego patrona. (...)

Հայոց ցեղասպանութեան նահատակ` Երանելի Իգնատիոս Մալոյանը Սուրբ կը հռչակուի
(...) Սուրբ պիտի հռչակուի 1915-ի հայոց ցեղասպանութեան ընթացքին նահատակուած Երանելի Ինգնատիոս Շուքրալահ Մալոյանը, Մարտինի Հայ Կաթողիկէներու երբեմնի առաջնորդ` Անոր հետ սուրբ կը հռչակուին նաեւ աշխարհական Փիեթրօ Թօ Ռոէ, Փափուա Նոր Կինէայի մէջ անցեալ դարուն ապրած նահատակ, ապա Մարիա Տէ Մոնթէ Քարմելոն` «Suore Ancelle di Gesù» միաբանութեան հիմնադրուհին։ Երանելի պիտի հռչակուի Հայր Քարմելօ Տէ Փալման եւ Աստուծոյ Ծառայի տիտղոսը պիտի ստանայ Պրազիլցի Ճուզեփփէ Անթոնիօ Մարիա Իպիափինան։

W tradycji ormiańskiej, podobnie jak w wielu wschodnich tradycjach, środa po IV Niedzieli Wielkiego Posty - niedzieli roztropnego rządcy (Տնտեսի Կիրակի), czyli jego 24. dzień, jest bardzo ważna. Jest ona nazywana półpościem (Միջինք), bowiem tego dnia mija równo połowa Wielkiego Postu.
W liturgii śpiewane są specjalne hymny na zaznaczenie, że połowa postu za nami. Przygotowywany jest specjalny poczęstunek, zawieszony jest na ten dzień ścisły post "o chlebie i soli". Nie jest to święto religijne, ale po prostu okazja do spotkań - modlitwy, dziękowania Bogu za dni, które minęły, biesiadowania. 

Միջինք` Չորեքշաբթի 26 Մարտին հայոց մօտ Միջինք է
Մեծ Պահոց ճիշդ կէսը յատկանշող օրը կը կոչուի ՄԻՋԻՆՔ։ Կը նշուի Մեծ Պահքի 24-րդ օրը, այսինքն Դ. շաբթուան Չորեքշաբթի օրը։ (...)
Նշենք թէ՝ յատուկ նշանակութեամբ կրօնական տօն մը չէ, առաւելաբար ժողովրդական համախմբումի մը առիթ է, կորով եւ բարոյական քաջալերանք ներշնչելու հաւատացեալներուն , որպէսզի անոնք ՜՜իմաստալից պահեցողութիւնը՝՝ նոյն ոգիով շարունակեն երկրորդ կիսուն եւս, մինչեւ պահքի լրումը՝ կամ Ս. Զատիկը։(...)
Տուներու մէջ կը պատրաստուին Միջինքի բաղարջ հաց, կարկանդակ եւ ''կուտապ''։
Հացին մէջ ընդհանրապէս կը պահուի մանր երկաթեայ դրամ մը. հաւաքոյթին ընթացքին երբ հացը մաս առ մաս կը բաժնուի , բոլորին ուշադրութիւնը կը սրուի գտնելու տարուան բախտաւորը, այս պարագային այն՝ որուն բաղարջահացի մասէն դուրս պիտի գայ պահուած դրամը...կամ գունաւոր ուլունք մը .

» cały artykuł w j. ormiańskim

19 marca w całym Kościele katolickim obchodzona jest uroczystość św. Józefa, Oblubieńca NMP. Jego relikwie nie zostały odnalezione. Domniemany grób miałby się znajdować w grocie pod Bazyliką Zwiastowania w Nazarecie lub według innych przekazów – w dolinie Jozafata w Jerozolimie. Jest patronem: Kościoła powszechnego, małżeństw i rodzin chrześcijańskich, robotników, rzemieślników, cieśli, drwali, stolarzy, kołodziejów, wypędzonych, bezdomnych, dobrej śmierci.
W sprawie szczegółów życia św. Józefa musimy polegać na tym, co przekazały o nim Ewangelie. Poświęcają mu one łącznie 26 wierszy, a jego imię wymieniają 14 razy. Osobą św. Józefa zajmują się wprawdzie bardzo żywo także apokryfy: Protoewangelia Jakuba (z w. II), Ewangelia Pseudo-Mateusza (w. VI), Ewangelia Narodzenia Maryi (w. IX), Ewangelia Tomasza (w. II) i Historia Józefa Cieśli (w. IV), opowiadając o rodzinie Józefa, jego małżeństwie, pracy i śmierci; zbyt wiele w nich jednak legend, by można je było traktować poważnie. Niewiele mówią one także o latach dzieciństwa i wczesnej młodości Józefa.

MODLITWA DO ŚIĘTEGO JÓZEFA

Do Ciebie, św. Józefie, uciekamy się w naszej niedoli. Wezwawszy pomocy Twej Najświętszej Oblubienicy, z ufnością również błagamy o Twoją opiekę. Przez miłość, która Cię łączyła z Niepokalaną Dziewicą Bogarodzicą, i przez ojcowską Twą troskliwość, którą otaczałeś Dziecię Jezus, pokornie błagamy: wejrzyj łaskawie na dziedzictwo, które Jezus Chrystus nabył Krwią swoją i swoim potężnym wstawiennictwem i dopomóż nam w potrzebach naszych. Opatrznościowy Stróżu Bożej Rodziny, czuwaj nad wybranym potomstwem Jezusa Chrystusa.
Oddal od nas, ukochany Ojcze, wszelką zarazę błędu i zepsucia. Potężny Wybawco nasz, przybądź nam łaskawie z niebiańską pomocą w tej walce z mocami ciemności, a jak niegdyś uratowałeś Dziecię Jezus z niebezpieczeństwa, które groziło Jego życiu, tak teraz broń świętego Kościoła Bożego od wrogich zasadzek i od wszelkiej przeciwności.
Otaczaj każdego z nas nieustanną opieką, abyśmy za Twoim przykładem i Twoją pomocą wsparci - mogli żyć świątobliwie, umrzeć pobożnie i osiągnąć wieczną szczęśliwość w niebie. Amen.

 

Սուրբ Յովսէփ,
դուն որ պահպանեցիր Մարիամի եւ Յիսուսին հետ կապը,
օգնէ մեզի խնամք տանելու համար մեր կեանքի մէջ մեր ունեցած յարաբերութիւններուն։
Ոչ մէկը թող փորձարկէ առանձնութենէն յառաջ եկած լքումի զգացումը։
Իւրաքանչիւր անձ թող հաշտուի իր պատմութեան հետ,
անոնց հետ, որոնք զինք կանխեցին,
եւ գործուած սխալներուն մէջ ճանչնայ ձեւը`
որով նախախնամութիւնը ճամբայ բացաւ եւ չարը չունեցաւ վերջին խօսքը։
Բարեկամ եղիր անոր, որ աւելիով կը տքնի
եւ այնպէս ինչպէս թիկունք կանգնեցար Մարիամին եւ Յիսուսին
անոնց դժուար պահերու ընթացքին
մեզի ալ աջակցիր մեր ճանապարհորդութեան ընթացքին. Ամէն։

"Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy
odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości." (1 J 1, 9)
 
Blaise Pascal, słynny francuski filozof XIX wieku pisze w jednym ze swoich dzieł: „Istnieją dwa rodzaje ludzi: sprawiedliwi, którzy uważają siebie za grzeszników, i grzesznicy, którzy uważają siebie za sprawiedliwych”.
Większość ludzi należy do tej drugiej kategorii. Wielu z nich wierzy, że są sprawiedliwi, ponieważ przestrzegają Dziesięciu Przykazań, mają moralne poczucie dobra i zła. Zapominają o słowach apostoła Pawła: „wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, ” (Rz 3,23), a także apostoła Jan: „Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. (…) Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go [Boga] kłamcą” (1 J 1, 8, 10).
Wyznanie grzechów jest pierwszym warunkiem pojednania z Bogiem i zbawienia. Istnieją różne rodzaje wyznania. Powiedzenie „zgrzeszyłem” nie wystarczy.

Խոստովանութիւն (Մեծ Պահքի Առիթով)
(...) 
Աստուծոյ հետ հաշտուելու եւ Քրիստոսի միջոցով Անոր բերած փրկութեան արժանանալու նախապայմանն է մեղքերու խոստովանութիւնը: Բայց ի՞նչ է ճշմարիտ եւ լիիրաւ խոստովանութիւնը: Խոստովանութիւններու տեսակները կան: «Ես մեղանչեցի» ըսելը բաւական չէ լիիրաւ խոստովանութեան համար: Օրինակներով խօսինք.
Ա.- Կան խոստովանութիւններ, որոնք շահախոյզ (expedient) են: Երբեմն մարդիկ, երբ ճարահատ դառնան, «մեղայ» կ՛ըսեն շահադիտական նպատակներով: «Կ՛ընդունինք, որ մեղաւոր ենք» կ՛ըսեն, որպէսզի փախուստ տան աւելի խիստ դատավճիռէ: Դատարաններու մէջ երբեմն քրէական յանցագործութիւն կատարած ոճրագործներ լալով «մեղայ» կ՛ըսեն, բայց իրականութեան մէջ լուրջ զղջումի հոգի չունին: «Մեղաւոր եմ» կ՛ըսեն, որպէսզի դատաւորներու եւ դատական ատեանի բարեացակամութիւնը շահին:

» cały artykuł w j. Ormiańskim (Vatican News)

OJCIEC ŚWIĘTY FRANCISZEK MIANOWAŁ ABP. ADRIANA GALBASA NOWYM ORDYNARIUSZEM WIERNYCH KOŚCIOŁÓW WSCHODNICH W POLSCE NIEMAJĄCYCH ORDYNARIUSZA WŁASNEGO KOŚCIOŁA SUI IURIS - POINFORMOWAŁA 8 MARCA 2025 R. W POŁUDNIE NUNCJATURA APOSTOLSKA W POLSCE.

Abp Adrian Galbas obejmie funkcję ordynariusza dla mieszkających w Polsce wiernych katolickich Kościołów wschodnich, które nie posiadają własnych struktur administracyjnych.

Oprócz katolików Kościoła rzymskokatolickiego, posiadającego w Polsce rozbudowaną strukturę administracyjną (archidiecezje i diecezje), na terenie naszego kraju mieszkają także wierni należący do katolickich Kościołów wschodnich. Są to Kościoły wywodzące się z tradycji wschodnich, lecz pozostające w jedności z papieżem. Wśród nich można wymienić m.in. grekokatolików, maronitów, koptów czy ormiańskich katolików. Kościoły te różnią się od Kościoła łacińskiego tradycją liturgiczną, kanoniczną dyscypliną (podlegają odrębnemu Kodeksowi Kanonów Kościołów Wschodnich) oraz specyfiką teologicznej terminologii. Nie należy ich mylić z Kościołami prawosławnymi, ponieważ uznają zwierzchnictwo papieża, zachowując jednocześnie swoją wschodnią tradycję liturgiczną i kanoniczną. (...)

Ormianie rozpoczynają Wielki Post (Mec Pakh) - okres wstrzemięźliwości - podczas którego poszczą szczególnie surowo. W kalendarzu liturgicznym ten cykl nazywany jest agh u hac- „ sól i chleb” ( odpowiednik polskiego „o chlebie i wodzie”). Ta nazwa dobrze oddaje jak surowo przeżywa się ten czas w wielu rodzinach.
Dziś podczas liturgii ma miejsce obrzęd posypania głów popiołem. W wielu wspólnotach ormiańskich żyjących w diasporze, a także w samej Armenii ze względów praktycznych ten obrzęd zorganizowano już po niedzielnych liturgiach. Tak było na przykład w  Parafii Centralnej Kościoła Ormiańskokatolickiego w Warszawie, gdzie duszpasterzem jest ks. prof. Józef Naumowicz noszący tytuł protoarchimandryty (dzajragujn wardapet).
Posypanie głów popiołem to wyraz uniżenia przed Bogiem, przypomnienie o ludzkiej kruchości i zaufania Bożemu Miłosierdziu.
Wielki Post zaczął się w niedzielę
W czasie Wielkiego Postu podczas liturgii używa się zasłony. Cała Msza św. odprawiana jest za kotarą. Ma to przypominać o sytuacji pierwszych ludzi, którzy utracili raj. Odtąd pozostają oni za przesłoną, która oddziela ich od raju. Nie mają dostępu do tronu Boga, ołtarz w kościele symbolizuje tron Boga i Święte świętych.
Zasłonięta zasłona przypomina, by możliwie najlepiej przeżyć Wielki Post.  Szukać Boga, z ufnością, wdzięcznością patrzeć na krzyż Jezusa, który na nowo otwiera nam raj i sam jest Drogą do raju. Zasłona zostanie otwarta w Niedzielę Palmową, podczas której Kościół Ormiański ma obrzęd „Otwarcia Drzwi”. (...)
WATYKAN

„Jako chrześcijanie wiemy, że modlitwa ma wielką moc, dlatego często modlimy się, nie tylko gdy wszystko dobrze się układa, ale w sposób szczególny, kiedy przychodzą trudności, choroby w rodzinie, bo wiemy, że modlitwa pomaga”
(Przewodniczący Episkopatu Polski, abp. Tadeusz Wojda). 

Chory Papież Franciszek od połowy lutego przebywa w klinice Gemelli w Rzymie. Stan zdrowia Ojca Świętego nadal [22.02.2025] pozostaje krytyczny, dlatego Papież nie jest poza zagrożeniem.  

Módlmy się za Papieża - niech wspólna modlitwa Kościoła przyniesie mu umocnienie i nadzieję na powrót do zdrowia, niech będzie duchowym i modlitewnym wsparciem dla Ojca Świętego w godzinie cierpienia.

Սուրբ Աթոռի մամլոյ գրասենեակը Շաբաթ` 22 Փետրուարի երեկոյեան ժամը 7,15 ժամանակները հրապարակեց` Ֆրանչիսկոս Պապին առողջական վիճակին հայող նոր հաղորդագրութեան մը որուն մէջ գրուած է հետեւեալը. «Սրբազան Պապին առողջական պայմանները կը շարունակեն մնալ բարդ, եւ այնպէս ինչպէս բացատրուեցաւ երէկ, Ան վտանգէ դուրս չէ։ "


Patriarcha Katolikos Rafał Piotr XXI zaprasza wszystkich księży i członków Kościoła do włączenia się do modlitwy o zdrowie papieża Franciszka, która odbędzie się w poniedziałek, 24 lutego 2025 o godz. 21.00 czasu rzymskiego na Placu św. Piotra

PARAFIA CENTRALNA

SERDECZNIE ZAPRASZAM
na Mszę św. w obrządku ormiańskim

W NIEDZIELĘ 2 MARCA 2025 R. O GODZINIE 11.00
w kaplicy Matki Bożej
przy ul. Łazienkowskiej 14 w WARSZAWIE

(liturgia będzie rejestrowana przez zespół PR II)

  A tak to było... (2 marca 2025 r.) 
 
 

Na zakończenie Mszy Świętej - obrzęd posypania głów popiołem.
Po Mszy św. spotkanie przy herbatce. 

Zaczyna się ormiański Wielki Post:
2 III – Niedziela Dobrego Życia - Niedziela Rajskaliczona jako pierwsza niedziela Czterdziestnicy czyli Wielkiego Postu (Ա. Կիրակի Քառասնորդաց);
3 III –  „pierwszy dzień o soli i chlebie”, ormiański PopielecPoniedziałek Popielcowy.

O godz. 13.00 w Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich (ul. Świętojerska 12) odbędzie się promocja książki pt. „Nowołacińska Warszawa. Przekład wybranych utworów Józefa Epifaniego Minasowicza”, pod redakcją Beaty Gaj, prof. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Organizatorzy zapraszają!

Z serdeczną pamięcią w modlitwie
ks. Józef Naumowicz

2 MARCA 2025 r. - NIEDZIELA DOBREGO ŻYCIA, POCZĄTEK WIELKIEGO POSTU
I Niedziela Wielkiego Postu, Bun Barekentan
Բուն Բարեկենդան
Ա. Կիրակր Քառասնորդաց

3 MARCA - PONIEDZIAŁEK POPIELCOWY
Or Mochroc - Օր Մոխրոց

Wielki Post (Mec Pahk) rozpoczyna się od Niedzieli Dobrego Życia (Bun Barekentan). W tym roku niedziela ta przypada – jak podaje ormiańskokatolicki kalendarz liturgiczny – 2 marca. Według liturgicznego porządku jest to I Niedziela Wielkiego Postu, która nie ma takiego charakteru jak w tradycji łacińskiej. Jest to ostatni dzień radosny, ale wzywa do rozpoczęcia Wielkiego Postu – do modlitwy, postu i jałmużny. W sensie wschodnim pierwszy dzień postu to ostatni dzień objadania się i radości, aby dobrze przygotować się na 40 dniowy post – do którego zachęcają czytania liturgiczne. Niedziela Bun Barekentan, to rodzaj małego karnawału. Tego dnia przyrządza się specjalne potrawy i urządza przyjęcia.
Już w sobotę wieczorem przed tą niedzielą zamykana jest na cały okres wielkopostny zasłona oddzielająca ołtarz od nawy kościoła.
W okresie Wielkiego Postu Ormianie poszczą szczególnie surowo. Okres ten bywał nazywany agh u hac - „sól i chleb”.

   » cały artykuł  (w j. polskim i ormiańskim)

W ostatni czwartek przed Wielkim Postem Kościół ormiański wspomina  św. Ghevonda i kapłanów, którzy walczyli wspólnie ze św. Wartanem Mamikonianem w bitwie pod Arawajr w 451 roku. Jest świętem kapłanów i sakramentu kapłaństwa. Wtedy składa się księżom życzenia i podarunki w podziękowaniu za służbę Kościołowi i narodowi.
W tym roku zbiega się z liturgicznym wspomnieniem św. Grzegorza z Nareku.
Persowie wtargnęli do podległej sobie Armenii i chcieli siłą narzucić mazdaizm. Szlachta i naród ormiański były podzielone. Arystokracja pogardzała chłopami i mieszczanami. Święty Ghevond, najstarszy z nich, i inni kapłani obchodzili miasta i wsie Armenii wzywając do narodowej jedności.
Dzięki ich wytrwałości i wierze doszło do ogólnonarodowego zrywu pod wodzą sparapeta Wartana Mamikoniana. Po raz pierwszy walczyła nie tylko szlachta i rycerstwo, lecz także prości ludzie; chłopi, rzemieślnicy i mieszczanie. Stawili oni czoła wojskom perskim i ormiańskim kolaborantom w bitwie pod Arawajr. Chociaż bitwa ostatecznie została wygrana przez wojska perskie a Wartan zabity, Persowie ponieśli tak dotkliwe straty, że musieli zrezygnować z narzucenia Ormianom mazdaizmu. Święty Ghevond i inni kapłani, którzy po bitwie dostali się do perskiej niewoli, zostali straceni z rozkazu Hazkerta.
Z okazji dnia św. Ghevonda w katedrze ormiańśkiego Kościoła katolickiego pw. Świętych Męczenników odprawiona została uroczysta msza święta pod przewodnictwem ordynariusza Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej, abpa Kevorka Noradounguiana. 
WATYKAN

 Papież Franciszek zarządził wpisanie św. Grzegorza z Nareku, wraz z trojgiem innych świętych (o czym TUTAJ pisaliśmy), do wszystkich kalendarzy i ksiąg liturgicznych przeznaczonych do sprawowania Mszy świętej i Liturgii Godzin. Jego liturgiczne wspomnienie wyznaczył na dzień 27 lutego (o czym w dekrecie opublikowanym 2 lutego 2021 r. przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów).

W czwartek 27 lutego 2025 r. po raz piąty Kościół Powszechny obchodzi liturgiczne święto tego 36. Doktora Kościoła

W tym roku w tym dniu przy pomniku św. Grzegorza z Nareku w Ogrodach Watykańskich, który został odsłonięty 5 kwietnia 2018 r., odbyła się specjalna modlitwa o powrót papieża Franciszka do zdrowia. Papież od 14 lutego przebywa w klinice Gemelli. W Rzymie, Watykanie i na całym świecie trwają modlitwy w jego intencji.

Աղօթք առ Սուրբն Գրիգոր Նարեկացի Ֆրանչիսկոս Պապի ապաքինումին համար
«Ով Սուրբ Գրիգոր Նարեկացի բարեխօս եղիր Սուրբ Պետրոսի յաջորդ Ֆրանչիսկոս Սրբազան Քահանայապետին, Անոր պարգեւէ ուժ, առողջութիւն, ապաքինում, որպէսզի կարողանայ շարունակել իր առաքելութիւնը, Աստուծոյ ժողովուրդին ի սպաս նուիրական ծառայութիւնը»։ Աղօթքն է այս որ բարձրացաւ Վատիկանի Պարտէզներուն մէջ զետեղուած Տիեզերական Եկեղեցւոյ Վարդապետ Սուրբ Գրիգոր Նարեկացիի արձանի ոտքին, հինգշաբթի 27 Փետրուար 2025ի կէսօրէն ետք ժամը երեքին այնտեղ կատարուած յատուկ աղօթքի մը ընթացքին, նուիրուած Ֆրանչիսկոս Սրբազան Քահանայապետի ապաքինման։ (...)

» art. w j. ormiańskim     » o św. Grzegorzu z Nareku

Kim jesteśmy?
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.

czytaj więcej
Obrządek ormiański
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
czytaj więcej