default_mobilelogo

List do Rzymian
Cóż więc powiemy? To, że poganie nie zabiegając o usprawiedliwienie, osiągnęli usprawiedliwienie, mianowicie usprawiedliwienie z wiary, a Izrael, który zabiegał o Prawo usprawiedliwiające, do celu Prawa nie doszedł. Dlaczego? Ponieważ zabiegał o usprawiedliwienie nie z wiary, lecz – jakby to było możliwe – z uczynków. Potknęli się o kamień obrazy, jak jest napisane: Oto kładę na Syjonie kamień obrazy i skałę zgorszenia, a kto wierzy w niego, nie będzie zawstydzony.

Bracia, z całego serca pragnę ich zbawienia i modlę się za nimi do Boga. Bo muszę im wydać świadectwo, że pałają żarliwością ku Bogu, nie opartą jednak na pełnym zrozumieniu. Albowiem nie chcąc uznać, że usprawiedliwienie pochodzi od Boga, i uporczywie trzymając się własnej drogi usprawiedliwienia, nie poddali się usprawiedliwieniu pochodzącemu od Boga. A przecież kresem Prawa jest Chrystus, dla usprawiedliwienia każdego, kto wierzy.
(Rz 9, 30 – 10, 4)

Ինչո՞ւ. որովհետեւ ոչ թէ հաւատին հետամուտ էր, այլ՝ օրէնքի գործերին. քանի որ նրանք գայթակղութեան վէմին բախուելով՝ սայթաքեցին։ Ինչպէս գրուած էլ է.
Եղբայրնե՛ր, իմ սրտի փափագը եւ աղօթքը առ Աստուած՝ նրանց փրկութեան համար են. քանզի վկայում եմ նրանց համար, թէ նախանձախնդրութիւն ունեն Աստծու հանդէպ, բայց՝ անգիտութեամբ. որովհետեւ նրանք չգիտակցելով Աստծու արդարութիւնը եւ իրենց արդարութիւնը հաստատել ուզելով՝ Աստծու արդարութեանը չհնազանդուեցին։ Արարեւ, Քրիստոսն է օրէնքի վախճանը բոլոր հաւատացեալների արդարացման համար։
(Պողոս Առաքեալի թուղթը հռոմեացիների 9, 30 – 10, 4)

Ewangelia wg św. Mateusza
Inną przypowieść im przedłożył: «Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: "Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?" Odpowiedział im: "Nieprzyjazny człowiek to sprawił". Rzekli mu słudzy: "Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?" A on im odrzekł: "Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza"».

(Ew. Mt 13, 24-30)

Հիսուսը մի ուրիշ առակ էլ պատմեց նրանց և ասաց."Երկնքի արքայությունը նմանվեց մի մարդու,որն իր արտի մեջ լավ սերմեր սերմանեց։Երբ մարդիկ քնած էին,եկավ նրա թշնամին,ցորենի մեջ որոմ ցանեց և գնաց։Երբ խոտը բուսավ և պտուղ տվեց,երևաց նաև որոմը։Տանտի- րոջ ծառաները մոտեցան և ասացին նրան."Տե՛ր, չէ՞ որ արտիդ մեջ լավ սերմ ցանեցիր.
ուրեմն որտեղի՞ց է այդ որոմը"։Տերն ասաց նրանց."Թշնամի մարդն արեց դա"։ Ծառա- ները նրան ասացին."Ուզու՞մ ես՝ գնանք քաղհանենք այն"։ "Ո՛չ,-ասաց նրանց, որոմը քաղելիս գուցե ցորենն էլ նրա հետ արմատախիլ անեք։Թողե՛ք,որ երկուսն էլ միասին աճեն մինչև հունձքը,և հունձքի ժամանակ կասեմ հնձողներին."Նախ որո՛մը քաղեք և խրձե՛ր կազմեք այրելու համար,ապա ցորենը հավաքե՛ք իմ շտեմարանների մեջ"։
(ԱՎԵՏԱՐԱՆՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍԻ 13, 24-30)
Komentarz w j. Ormiańskim
»