 |
|
| Dzisiaj na Górze Oliwnej znajduje się Kaplica Wniebowstąpienia, czyli romańska świątynia, która została zamieniona na meczet. Obiekt jest własnością lokalnej wspólnoty muzułmańskiej, która z okazji uroczystości udostępnia kaplicę i obejście jerozolimskim wspólnotom chrześcijańskim: prawosławnej, katolickiej i ormiańskiej. |
Szósty tydzień prowadzi nas do jednego z głównych świąt Chrystusa, jakim jest święto Wniebowstąpienia, dokładnie 40 dni po zmartwychwstaniu. Kościół przyjął tradycję obchodzenia tego święta 40 dni po Wielkanocy, a Zesłania Ducha Świętego 50 dni po Wielkanocy, czyli 10 dni po Wniebowstąpieniu.
W obrządku ormiańskim Wniebowstąpienie Chrystusa (Ton Hambarcman, Տօն Համբարձման) świętuje się tradycyjnie w czwartek. Według tegorocznego kalendarza liturgicznego przypada ono 9 maja 2024 r.
Również w kościele rzymskokatolickim są miejsca gdzie też tego dnia jest Wniebowstapienie świętowane (np. Watykan).
W Polsce (podobnie jak we Włoszech) uroczystość Wniebowstąpienia - zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów - od 2004 r. kościół rzymskokatolicki obchodzi w VII Niedzielę Wielkanocną (w tym roku 12 maja).
Po swym zmartwychwstaniu Chrystus ukazywał się uczniom, zaś czterdziestego dnia na ich oczach wzniósł się do nieba z Góry Oliwnej. Określenie "Wniebowstąpienie Pańskie" pochodzi z opisu, przekazanego przez św. Łukasza w Dziejach Apostolskich (Dz 1, 9-11). Ewangeliści piszą o tym fakcie niewiele. Miejscem wniebowstąpienia Jezusa była Góra Oliwna. Z tej góry, gdzie rozpoczęła się męka Chrystusa, wzięła początek także Jego chwała. Jezus polecił Apostołom, aby nie odchodzili z Jerozolimy, lecz by oczekiwali spełnienia obietnicy zesłania Ducha Świętego (por. Dz 1, 4-5). Po powrocie do Jerozolimy Apostołowie "trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego" (Dz 1, 14).
W niedzielnej Ewangelii Jezus opowiada przypowieść o Dobrym Pasterzu. Zanim jednak powie, że jest dobrym pasterzem, mówi: Ja jestem bramą owiec.
Pan Jezus tajemnicą swojego Wniebowstąpienia żył na długo przed jej dokonaniem się. Przy Ostatniej Wieczerzy wprost zapowiada swoje odejście do Ojca.
Dzień Wniebowstąpienia jest dla Ormian bardzo radosny, także jako radosne ludowe święto ormiańskie. Zwykle wypada w środku wiosny, co daje ludziom możliwość wyjścia na dwór, na pola i w góry. Grupy mężczyzn biorą udziału w różnych grach i konkursach, a kobiety i dziewczęta losują miedzy sobą wcześniej przygotowane najróżniejsze wróżby, dotyczące ich przyszłości - a to o dobrym życiu czy pięknym narzeczonym, a to o pięknym domu. Mają przy tym wiele radości i dobrą zabawę. Śpiewają też różne piosenki i wykonują tańce. W wielu wsiach, a także miastach zwyczaj ten zachował się i pozwala na utrwalenie tradycji ludowych.
Niedziela 12 maja, Siódma Niedziela Wielkanocna, jest w Kościele ormiańskim Drugą Niedzielą Palmową. Jest ponownym przypomnieniem Wniebowstąpienia Chrystusa, daje nam nadzieję na wejście po śmierci do nieba i przebywanie w Bożej obecności.
» "Wniebowstąpienie Pańskie" (brewiarz.pl) » artykuł w j. ormiańskim (Vativan News)