Ordynariuszem miejsca był w tym czasie późniejszy święty wielu obrządków, Cyryl Jerozolimski*. Jemu właśnie zawdzięczamy najbardziej znany i najpełniejszy opis niezwykłych wydarzeń z 7 maja 351 r. (z listu do ówczesnego cesarza Konstancjusza – syna Konstantyna Wielkiego):
W tych właśnie dniach Zesłania Ducha Świętego (7 maja 351 roku) około godziny trzeciej, ogromny, świecący krzyż pojawił się nad Golgotą, rozciągając się aż do Góry Oliwnej. Ukazał się on bardzo wyraźnie całej ludności miasta, tak że jedynie jedna lub dwie osoby go nie widziały. Nie znikł on nagle, jak można by przypuszczać, ale był widoczny przez wiele godzin, gasząc swą jasnością promienie słońca… Wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, zdjęci trwogą pomieszaną z radością, na widok tej wizji rzucili się do kościoła… Wszyscy dźwięcznym głosem wznosili dźwięczne hymny pochwalne ku Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu, Synowi Jedynemu, zrodzonemu z Boga, Sprawcy tych cudów.
7 maja obchodzony jest w jerozolimskiej bazylice Grobu Pańskiego jako uroczystość Odnalezienia Relikwii Krzyża Świętego. I choć samo to wydarzenie miało miejsce w roku 326, to o ustanowienie stosownego święta Chrystus miał się upomnieć dopiero równe 25 lat później. W sposób niezwykle spektakularny. Uroczystość ta jest dziś ważnym dniem w kalendarzu liturgicznym wschodnich obrządków.
* Święty Cyryl Jerozolimski (ok. 315–386) - grecki biskup Jerozolimy i doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego, ormiańskiego, koptyjskiego, prawosławnego, ewangelickiego, anglikańskiego.