Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին Լեհաստանում

Uroczystości przewodniczył Katolikos Grzegorz Piotr (Krikor Bedros) XX – Patriarcha Cylicji dla Ormian katolików, w obecności Arcybiskupów i Biskupów ormiańskich z całego Świata, biorących udział w aktualnie odbywającym się Synodzie, ormiańskokatolickiego duchowieństwa.

Na ostatnim zdjęciu - pielgrzymi z Armenii. (fot. za FB ks. Karnika Hovsepiana; fot. Rita Maronian, Internet)    

Już po raz 21. spotkali się biskupi wschodnich Kościołów katolickich z naszego kontynentu – w dniach 14-17 czerwca 2018 r. w południowowłoskim miasteczku Lungro, siedzibie eparchii (diecezji) Kościoła Italoalbańskiego. Tegoroczne obrady, w których wzięli udział biskupi i kapłani 12 europejskich Kościołów wschodnich, przebiegały pod hasłem „Bycie wschodnim Kościołem katolickim dzisiaj”. Głównym organizatorem tego wydarzenia była Rada Konferencji Biskupich Europy (CCEE).
W konferencji wziął udział również abp Rafael Minassian, Ordynariusz Katolickiego Kościoła Ormiańskiego dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej.

Uczestnicy posiedzenia omawiali przede wszystkim urząd biskupa, ze szczególnym uwzględnieniem niektórych elementów nowego procesu małżeńskiego oraz sprawy liturgii i jej odnowy wśród wiernych jako czynnika tożsamości katolickich Kościołów wschodnich i jak wpływa ona na odnowę życia mężczyzn i kobiet. Innymi dyskutowanymi zagadnieniami były niektóre szczególne cechy tożsamości tych Kościołów, zwłaszcza prawo międzyeparchialne oraz wkład Kościoła Italoalbańskiego do ekumenizmu.

Spotkanie to jest częścią przygotowań do obchodów stulecia istnienia eparchii Lungro, utworzonej na mocy konstytucji apostolskiej Benedykta XV „Catholici fideles” z 13 lutego 1919 roku.

Zebranie biskupów rozpoczęło się 14 bm. Nieszporami w katedrze św. Mikołaja z Miry w Lungro. Obrady otworzyły wystąpienia kardynałów: Leonardo Sandriego – prefekta Kongregacji Kościołów Wschodnich i Angelo Bagnasco – przewodniczącego CCEE oraz abp. Emila Paula Tscherriga – nuncjusza apostolskiego we Włoszech. Posiedzenia robocze rozpoczynały się codziennymi liturgiami, sprawowanymi w różnych wschodnich obrządkach katolickich i ukazującymi bogactwo liturgicznej tradycji Kościoła katolickiego. Spotkanie zakończyła 17 czerwca uroczysta liturgia we wspomnianej katedrze św. Mikołaja.

Do udziału w posiedzeniu zaproszono łącznie 15 katolickich Kościołów wschodnich „sui iuris”, tzn. kierujących się własnym prawem, uwzględniającym specyfikę każdego z nich. Są to następujące Kościoły: Italoalbański we Włoszech (mający tam dwie diecezje), greckokatolicki – na Białorusi, w Czechach, Kazachstanie, na Zakarpaciu (Mukaczewo), w Rumunii, Serbii i Czarnogórze, Słowacji, Ukraiński (działający na Ukrainie, w Polsce, na Wyspach Brytyjskich, w Niemczech, we Włoszech i na całym świecie), na Węgrzech, gezarchat apostolski obrządku bizantyńskiego w Grecji oraz melchicki, ormiańskokatolicki, syromalabarski w Wielkiej Brytanii i syrokatolicki w Europie.

Biskupi katolickich Kościołów wschodnich z Europy po raz pierwszy zebrali się w dniach 30 czerwca-6 lipca 1997 w węgierskim mieście Nyiregyháza (stolicy miejscowej eparchii greckokatolickiej Hajdudorog) z inicjatywy Kongregacji Kościołów Wschodnich i jej ówczesnego prefekta kard. Achille Silvestriniego. Pragnął on stworzyć przestrzeń spotkań i wymiany poglądów i doświadczeń hierarchów tych Kościołów, które w większości istniały i istnieją w krajach rządzonych niegdyś przez komunistów i doświadczyły w przeszłości szczególnie ciężkich prześladowań.

Tamto zgromadzenie nie miało jeszcze charakteru stałych wydarzeń. Taki wymiar mają one mniej więcej od 2005, a zwłaszcza od 2009. Od tamtego czasu spotkania takie odbywają się co roku, po kolei w różnych miastach naszego kontynentu, głównie środkowo-wschodniej jego części, m.in. we Lwowie, w Koszycach (Słowacja), Zagrzebiu, Preszowie (Słowacja), Zarwanicy (Ukraina), Velehradzie (Czechy), Użgorodzie (Ukraina), Sofii i Oradea Mare (Rumunia). W październiku 2016 po raz pierwszy zorganizowano je w Europie Zachodniej – w Lizbonie i Fatimie.

Współorganizatorami tych zebrań są Kościoły lokalne, głównie wschodnie, ale nie tylko, a także Rada Konferencji Biskupich Europy i Kongregacja Kościołów Wschodnich.   

W Rzymie, w niedzielę 3 czerwca świętowano rocznicę 175 lat założenia Zgromadzenia ormiańskich Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP. W centrum, w jednym z dwóch ormiańskich kościołów katolickich w Rzymie - pw. św. Mikołaja z Tolentino, odprawiona została o godz. 11.00 msza św. dziękczynna, której przewodniczył Prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, kardynał Leonardo Sandri. Uczestniczyli w niej dostojnicy kościelni, siostry ze zgromadzenia, wielu gości.

Ceremonia, w języku włoskim, rozpoczęła się występem śpiewaczki z Giumri i ormiańskiego chóru "Our Lady of Armenia", założonego w 2005 r. przez Siostry Niepokalanego Poczęcia. Chór przybył do Rzymu, aby wziąć udział w uroczystościach jubileuszowych ormiańskich suióstr.

Matka Przełożona Arusiak mówiła o 175-letniej historii ormiańskiego Zgromadzenia, służącego duchowym i społecznym potrzebom narodu ormiańskiego, wpajaniu przez nie dzieciom wartości narodowych i religijnych, by zapewnić silną przyszłość swojej Ojczyźnie.

Działalność Sióstr Niepokalanego Poczęcia zaczęła się 5 czerwca 1843 roku w nieprzyjaznych warunkach, w Konstantynopolu. Założycielem Zgromadzenia był kard. Anton Hosounyan. Do czasu, gdy zostało oficjalnie zatwierdzone i uznane w 1847 roku, siostry zajmowały się 12 ubogimi dziećmi w Konstantynopolu, a od tego roku działały i na prowincji.

Ludobójstwo z 1915 r. nie oszczędziło i sióstr, podzieliły los swojego ormiańskiego narodu. Zamordowano 13 sióstr, pozostałych 40 wygnano. Od tego czasu pracowały i prowadziły pracę misyjną w diasporze – w Syrii, Libanie, Iranie, Iraku, Egipcie, Jordanii, Stanach Zjednoczonych – i w Armenii. Kontynuowały swoją misję religijnego wychowania kilku pokoleń.

W kazaniu podczas Mszy św. Kardynał Sandri podsumował działalność Zgromadzenia w służbie Kościołowi przez przeszło 170 lat, szczególnie Kościołowi i narodowi ormiańskiemu. Nawiązując do Ludobójstwa Ormian w 1915 r. wskazał na heroiczną postawę sióstr. Po tej ogromnej tragedii stawały się rodziną, matkami dla tysięcy sierot, zapewniając im miłość, opiekę i ormiańską edukację.

Kardynał wspomniał również o nowej, doskonale działającej misji Sióstr Niepokalanego Poczęcia ustanowionej w Giumri w 1991 r., po uzyskaniu niepodległości przez Republikę Armenii.

Prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich zwrócił się też do młodych ludzi przybyłych z Armenii z chórem „Our Lady of Armenia", zachęcając ich, by zawsze podążali za Jezusem, zawsze naśladowali tego, który jest "jedyną prawdziwą radością i jedyną prawdziwą wolnością”.

Do sióstr skierował słowa, by nigdy się nie zniechęcały, zawsze w trudnych sytuacjach zwracały się do Pana. Swoje kazanie kardynał zakończył modlitwą św. Grzegorza z Nareku.

Po Mszy św., po podziękowaniach, gratulacjach dla ormiańskich sióstr z okazji 175. rocznicy istnienia Zgromadzenia Niepokalanego Poczęcia, zaproszono wszystkich uczestników na spotkanie przygotowanym na tę okazję.

nagrania fragmentów Mszy św. na "Telepace Armenia":     »  początek Mszy św.    »  2

S. Noelle Locatelli i Arcybiskup Rafał Minassian 2 października 2014 r. podczas uroczystości odznaczenia Legią Honorową, Aszock.

22 lipca 2019 r. o godzinie 00.30 zmarła we Francji Siostra Noelle Locatelli. francuska zakonnica przeszło dwadzieścia lat posługująca wśród najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących w Armenii.

Jest to bardzo smutna wiadomość, szczególnie dla pacjentów szpitala im. Matki Bożej z Nareku w Aszocku (region Szirak) i ich rodzin, gdzie Siostra Noelle pracowała, a także dla wielu mieszkańców tego regionu Armenii, wśród których wiele lat żyła i im z oddaniem służyła.

Sophie Noelle Locatelli urodziła się 24 grudnia 1938 r. we Francji, w rodzinie włoskiej. W wieku 20 lat wstąpiła do Zgromadzenia Małych Sióstr Jezusa, jednej z kilkunastu wspólnot powstałych w oparciu o duchowość bł. Karola de Foucauld. Misją tego zgromadzenia jest życie z biednymi, pokrzywdzonymi, nieszczęśliwymi, dzielenie ich smutków i radości oraz modlenie się za nich, życie Ewangelią.

Miesiąc po wstąpieniu do Zgromadzenia Siostra Noelle została wysłana do Bejrutu w Libanie, do ormiańskiej dzielnicy, gdzie pracowała 30 lat, mieszkając i żyjąc jak w rodzinie z ocalałymi z ludobójstwa Ormianami. W tym czasie s. Noelle kilkakrotnie odwiedzała Armenię i chętnie tam służyła. Stałą pracę w Armenii rozpoczęła w 1991 r.

Jako pielęgniarka, pomagała lekarzom w szpitalu, modliła się za nich i za chorych, opiekowała się nimi. Pomagała bezdomnym mieszkańcom Aszocka. Organizowała i przekazywała pomoc od włoskich rodzin - znalazła 500 rodzin gotowych pomóc wioskom regionu Szirak, dostarczając żywność i odzież. Pomagała w organizowaniu cotygodniowych ormiańskokatolickich Mszy św. dla personelu i pacjentów szpitala, mieszkańców, a także chrztów i innych posług. Przez przeszło dwadzieścia lat Jej działalność była bardzo bogata.

Siostra Noelle Locatelli została uhonorowana najwyższym odznaczeniem państwowym Francji, Legią Honorowa, przyznaną jej przez prezydenta Francji Françoisa Hollandea. Odznaczenie wręczył 2 października 2014 r. w szpitalu w Aszocku Ambasador Francji w Armenii Henry Reno. Na uroczystości byli obecni: personel szpitala, pacjenci, duchowni, dziennikarze.

„Musisz więc być przygotowany na wybór biednych i opuszczonych miejsc, gdzie nikt nie chce iść. Musisz znaleźć w świecie odległe miejsca, w których żyje niewielu ludzi, iść do nich i głosić, że Jezus ich kocha, cierpiał za nich i umarł na krzyżu”. - powiedziała s. Noelle podczas uroczystej ceremonii - „Nie pracuję dla nagrody, ale dla Boga. (…)”, a podczas ceremonii, dziękując: „Nie jestem godna honorowego odznaczenia, które zostało mi przyznane, ponieważ nie zrobiłam niczego specjalnego ”.

Ordynariat Kościoła Katolickiego Armenii i Europy Wschodniej podziela żal i smutek z powodu śmierci Siostry Noelle.

Zaprasza wszystkich do udziału w Boskiej Liturgii
za śp. Siostrę Noelle Locatelli
pod przewodnictwem Arcybiskupa Rafała Minassiana,
która zostanie odprawiona
28 lipca 2019 r. w katedrze w Giumri.

Wieczne odpoczywanie racz Jej dać, panie...

na podstawie strony Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej www.armenianchurchco.com/

Papież przyjął na audiencji prezydenta Armenii Serża Sarkisiana oraz najwyższych zwierników tamtejszych Kościołów - katolickiego i apostolskiego. Okazją była uroczystość poświęcenia pomnika św. Grzegorza z Nareku, który dziś stanął w Ogrodach Watykańskich.

Na zakończenie podróży Franciszka do Armenii w lipcu 2016 r., prezydent Sarkisjan w podziękowaniu za jego wizytę podarował Papieżowi figurkę św. Grzegorza. Przy tej okazji prezydent poprosił o umieszczenie pomnika tego najważniejszego Doktora Kościoła ormiańskiego w Ogrodach Watykańskich. Papież przystał na propozycję, a władze Armenii zleciły wykonanie pomnika jednemu z najwybitniejszych artystów ormiańskich, Davidowi Erevanci. 77-letni Erevanci, działający we Francji i Armenii, cieszy się międzynarodową sławą, a jego prace eksponowane są w różnych krajach świata. 2-metrowa statua przedstawia stojącą postać św. Grzegorza z oczami wzniesionymi ku niebu, a u jego stóp gałązki z owocami granatu, które są symbolem Ormian. Został on odlany w fabryce w Czechach w dwóch egzemplarzach – jeden stanął w Ogrodach Watykańskich, drugi stanie w ogrodach siedziby Katolikosa w Eczmiadzynie. Pomniki zostały ufundowane przez ambasadora Armenii przy Stolicy Apostolskiej Mikayela Minasyana i Arthura Janibekyana.

♦

"Idea tej uroczystości zrodziła się w 2016 roku podczas wizyty Franciszka w Armenii” – mówi ambasador tego kraju przy Stolicy Apostolskiej Mikayel Minasyan. „Wspominamy podróż papieską przede wszystkim jako pielgrzymkę. Od tamtego czasu obserwujemy napływ wielu pątników, którzy wzięli przykład z Papieża Franciszka i rozpoczęli pielgrzymowanie na naszą ziemię, która jest bardzo chrześcijańska, bogata w kulturę, jest także bardzo wschodnia i jednocześnie bardzo zachodnia. Ten pomnik to bezpośredni owoc wizyty Papieża. Pomysł umieszczenia go w Ogrodach Watykańskich był omawiany przez naszego prezydenta Serża Sarkisiana i Ojca Świętego, kiedy przywódca naszego kraju ofiarował Papieżowi małą figurkę tego świętego, jako wyraz wdzięczności i uznania dla Papieża za ogłoszenie św. Grzegorza z Nareku doktorem Kościoła powszechnego” – powiedział ambasador Armenii przy Stolicy Apostolskiej.

28 kwietnia 2018 roku, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego został konsekrowany w Rosji nowowybudowany kościół pw. Najświetszej Marii Panny w Biełorieczieńsku (Kraj Krasnodarski).

To wielkie święto dla wszystkich Ormian katolików rozrzuconych po całym świecie.

Jest to pierwszy ormiański kościół katolicki, który powstał w Rosji od czasów rewolucji. Społeczność ormiańskokatolicka została zarejestrowana w Rosji w 2012 roku. Budowa kościoła w Biełorieczieńsku rozpoczęła się osiem lat temu.

Nowowybudowany kościół został poświęcony przez abpa Rafała Minassiana, ordynariusza Ormian katolików w Armenii, Gruzji, Rosji i Europie Wschodniej.

W uroczystości udział wzięli: abp kościoła łacińskiego Clemente Picelli, prałaci kościoła ormiańskiego - ks. Petros Yesayan, Wikariusz Generalny na Rosję i ks. Rafał Krawczyk, proboszcz niedawno utworzonej parafii pw. Świętego Krzyża w Soczi, ormiańscy i łacińscy duchowni i siostry zakonne, wielu wiernych.

Abp. Minassian po obrzędach konsekracji odprawił wraz z obecnymi kapłanami pierwszą w tym kościele Mszę św.

» artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (w j. ormiańskim)

W kolejnym dniu III Dni Młodzieży Ordynariatu, 23 lipca 2019 r., uczestnicy wraz z ks. Karnikiem Hovepyinem pielgrzymowali do kościoła św. Gajane w Eczmiadzynie.
Kościół św. Gajany (orm. Սուրբ Գայանե եկեղեցի) – kościół z VII wieku, należący do Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, położony jest w pobliżu katedry tego Kościoła w Eczmiadzynie. Jest najwcześniejszym przykładem architektury wczesnochrześcijańskiej i ormiańskiej.
Patronką kościoła jest św. Gajanae, opatka, która poniosła śmierć męczeńską razem z grupą mniszek za panowania króla Tiridatesa III, zanim władca ten sam przyjął chrzest, a chrześcijaństwo ustanowił religią państwową w 301 roku.
Kościół wzniesiono na miejscu męczeństwa św. Gajany z polecenia katolikosa Ezry I w latach 630-634. W 1652 roku wyremontowano dach i ściany kościoła. W 1683 roku do zachodniej fasady kościoła dodano łukowy portyk, będący miejscem pochówku duchownych ormiańskich.
W 2000 roku kościół św. Gajany oraz katedra w Eczmiadzynie razem z kilkoma kościołami znajdującymi się w pobliżu została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. (za: WIKIPEDIA)

zdjęcia: FB, ks. Karnik Hovsepian