Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին Լեհաստանում

Uroczystości przewodniczył Katolikos Grzegorz Piotr (Krikor Bedros) XX – Patriarcha Cylicji dla Ormian katolików, w obecności Arcybiskupów i Biskupów ormiańskich z całego Świata, biorących udział w aktualnie odbywającym się Synodzie, ormiańskokatolickiego duchowieństwa.

EŁ

Na ostatnim zdjęciu - pielgrzymi z Armenii. (fot. za FB ks. Karnika Hovsepiana; fot. Rita Maronian, Internet)    

Już po raz 21. spotkali się biskupi wschodnich Kościołów katolickich z naszego kontynentu – w dniach 14-17 czerwca 2018 r. w południowowłoskim miasteczku Lungro, siedzibie eparchii (diecezji) Kościoła Italoalbańskiego. Tegoroczne obrady, w których wzięli udział biskupi i kapłani 12 europejskich Kościołów wschodnich, przebiegały pod hasłem „Bycie wschodnim Kościołem katolickim dzisiaj”. Głównym organizatorem tego wydarzenia była Rada Konferencji Biskupich Europy (CCEE).
W konferencji wziął udział również abp Rafael Minassian, Ordynariusz Katolickiego Kościoła Ormiańskiego dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej.

Uczestnicy posiedzenia omawiali przede wszystkim urząd biskupa, ze szczególnym uwzględnieniem niektórych elementów nowego procesu małżeńskiego oraz sprawy liturgii i jej odnowy wśród wiernych jako czynnika tożsamości katolickich Kościołów wschodnich i jak wpływa ona na odnowę życia mężczyzn i kobiet. Innymi dyskutowanymi zagadnieniami były niektóre szczególne cechy tożsamości tych Kościołów, zwłaszcza prawo międzyeparchialne oraz wkład Kościoła Italoalbańskiego do ekumenizmu.

Spotkanie to jest częścią przygotowań do obchodów stulecia istnienia eparchii Lungro, utworzonej na mocy konstytucji apostolskiej Benedykta XV „Catholici fideles” z 13 lutego 1919 roku.

Zebranie biskupów rozpoczęło się 14 bm. Nieszporami w katedrze św. Mikołaja z Miry w Lungro. Obrady otworzyły wystąpienia kardynałów: Leonardo Sandriego – prefekta Kongregacji Kościołów Wschodnich i Angelo Bagnasco – przewodniczącego CCEE oraz abp. Emila Paula Tscherriga – nuncjusza apostolskiego we Włoszech. Posiedzenia robocze rozpoczynały się codziennymi liturgiami, sprawowanymi w różnych wschodnich obrządkach katolickich i ukazującymi bogactwo liturgicznej tradycji Kościoła katolickiego. Spotkanie zakończyła 17 czerwca uroczysta liturgia we wspomnianej katedrze św. Mikołaja.

Do udziału w posiedzeniu zaproszono łącznie 15 katolickich Kościołów wschodnich „sui iuris”, tzn. kierujących się własnym prawem, uwzględniającym specyfikę każdego z nich. Są to następujące Kościoły: Italoalbański we Włoszech (mający tam dwie diecezje), greckokatolicki – na Białorusi, w Czechach, Kazachstanie, na Zakarpaciu (Mukaczewo), w Rumunii, Serbii i Czarnogórze, Słowacji, Ukraiński (działający na Ukrainie, w Polsce, na Wyspach Brytyjskich, w Niemczech, we Włoszech i na całym świecie), na Węgrzech, gezarchat apostolski obrządku bizantyńskiego w Grecji oraz melchicki, ormiańskokatolicki, syromalabarski w Wielkiej Brytanii i syrokatolicki w Europie.

Biskupi katolickich Kościołów wschodnich z Europy po raz pierwszy zebrali się w dniach 30 czerwca-6 lipca 1997 w węgierskim mieście Nyiregyháza (stolicy miejscowej eparchii greckokatolickiej Hajdudorog) z inicjatywy Kongregacji Kościołów Wschodnich i jej ówczesnego prefekta kard. Achille Silvestriniego. Pragnął on stworzyć przestrzeń spotkań i wymiany poglądów i doświadczeń hierarchów tych Kościołów, które w większości istniały i istnieją w krajach rządzonych niegdyś przez komunistów i doświadczyły w przeszłości szczególnie ciężkich prześladowań.

Tamto zgromadzenie nie miało jeszcze charakteru stałych wydarzeń. Taki wymiar mają one mniej więcej od 2005, a zwłaszcza od 2009. Od tamtego czasu spotkania takie odbywają się co roku, po kolei w różnych miastach naszego kontynentu, głównie środkowo-wschodniej jego części, m.in. we Lwowie, w Koszycach (Słowacja), Zagrzebiu, Preszowie (Słowacja), Zarwanicy (Ukraina), Velehradzie (Czechy), Użgorodzie (Ukraina), Sofii i Oradea Mare (Rumunia). W październiku 2016 po raz pierwszy zorganizowano je w Europie Zachodniej – w Lizbonie i Fatimie.

Współorganizatorami tych zebrań są Kościoły lokalne, głównie wschodnie, ale nie tylko, a także Rada Konferencji Biskupich Europy i Kongregacja Kościołów Wschodnich.   

 „Gdyby milion dzieci modliło się na różańcu,
wówczas świat napełniłby się pokojem"  (św. o. Pio)

Papieskie Stowarzyszenie „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” każdego roku 18 października o godz. 9.00, włącza się w międzynarodową akcję modlitewną "Milion dzieci modli się na różańcu". W tym dniu na sześciu kontynentach dzieci z wielu krajów świata modlą się w intencji pokoju.
Jezus powiedział:
“Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże”
a w innym miejscu:
“Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego”

Pomysł tej kampanii modlitewnej powstał w 2005 roku w stolicy Wenezueli, Caracas, podczas modlitwy różańcowej dzieci na zajęciach religii. Wychowawczyni opiekująca się grupą powiedziała wówczas: „Wyobraźmy sobie, jakby to było cudownie, gdyby tak milion dzieci modliło się równocześnie na różańcu. Wówczas świat na pewno by się odmienił na lepsze". Tak rozpoczęła się akcja „Milion dzieci modli się na różańcu”.
Stowarzyszenie „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” zaprasza do współpracy katechetów i uczniów, młodzież katolicką, dzieci i ich rodziców. Modlitwa działa cuda! Wspólnie można zmieniać świat, szczególnie tam gdzie dochodzi do ciągłych ataków na chrześcijan. Modlitwa i czynna pomoc prześladowanym za wiarę w Jezusa Chrystusa da siłę, by przetrwać w wierze ciężki czas.

***

18 października 2019 r. ormiańskokatolicka młodzież z Bavry (prowincja Szirak) przyłączyła się do tej ogólnoświatowej modlitwy różańcowej tysięcy dzieci w różnych wspólnotach katolickich na całym świecie. Pielgrzymowała, pod przewodnictwem swojego kapłana, ks. Hovsepa Galstiana, do kaplicy św. Jana Chrzciciela (sąsiednia prowincja Lori).
Kaplica położona jest w górach, na wysokości 2197 m npm. Jest otoczona wielka czcią i miłością przez wiernych. Wierzący w moc wstawiennictwa Marii Panny i św. Jana Chrzciciela otrzymali wiele łask, zostali uzdrowieni z poważnych chorób.
Chociaż droga była stroma i trudna, młodzi odmawiali różaniec, wspinając się do kaplicy na szczycie góry, ofiarowując ten trud Najświętszej Marii Pannie i św. Janowi Chrzcicielowi, prosząc o pokój i odpuszczenie grzechów. Przy kaplicy wspólnie śpiewali liturgię i modlili się w intencji swojej wspólnoty, swoich rodzin, umocnienia w wierze.

EŁ

na podstawie: Pomoc Kościołowi w Potrzebie
strona Ordynariatu Armenii i Europu Wschodniej
zdjęcia: FB ks. Hovsepa Galstiana  

Działający w Gruzji Caritas 4 listopada 2019 r. świętował 25 lat swojego istnienia. Jest bardzo aktywny, realizuje różne projekty. Katolicy prowadzą w Gruzji różne charytatywne organizacje, w tym centrum rehabilitacyjne dla niepełnosprawnych.

Ormiańska wspólnota katolicka w Tbilisi świętowała rocznicę utworzenia Caritas w Gruzji. W wydarzeniu wzięło udział wielu dostojnych gości, m.in. Dyrektor Generalny Caritas Armenii, Sekretarz Generalny Caritas Europy.

Również byli obecni dostojnicy kościelni - Eparcha Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej abp. Rafał Minassian w towarzystwie kilku księży z Armenii, abp. Giuseppe Pasotto, założyciel Caritas Gruzji, Nuncjusz Apostolski dla Armenii i Gruzji abp José Avelino Bettencourt, ks. Witold Szulczyński, pierwszy Dyrektor Caritas Gruzji.

Uroczyste świętowanie rozpoczęła msza św. sprawowana w Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przez abp. Giuseppe Pasotto, prymasa Kościoła katolickiego w Gruzji, w obecności pozostałych duchownych. Oprócz ormiańskiego duchowieństwa katolickiego we mszy św. uczestniczyli także duchowni łacińscy służący w Gruzji.

Abp José Avelino Bettencourt w swoim wystąpieniu, zwracając się do obecnych powiedział m.in., że miłość jest główną istota nauczania Kościół. Kościół żyje miłością. Na początku roku papież Franciszek przypomniał, że miłość nie tylko zapewnia materialne wsparcie ludziom ale i troszczy się o dusze, co jest nawet ważniejsze niż wsparcie materialne. Wspólnota chrześcijańska, to bezinteresowna hojność w imię Jezusa Chrystusa.

Po mszy św. odbyła się oficjalna uroczystość jubileuszowa. Kolejno zabierali głos przybyli goście, podkreślając naczelne zadania Caritas - ochronę godności ludzkiej, wolności i wartości demokratycznych, ochronę praw człowieka, przezwyciężanie niesprawiedliwości społecznej.

Jako pierwsza wystąpiła Anahit Mkhoyan, dyrektor wykonawczy Caritas Gruzji. Następnie poprosiła o zabranie głosu abp. Giuseppe Pasotto. Arcybiskup przedstawił różne formy działalności gruzińskiej Caritas. Po nim, w obszernym wystąpieniu, głos zabrał abp. Rafał Minassian.

Następnie ks. Witold Szulczyński i czterech pracowników gruzińskiej Caritas opowiedziało o swoich doświadczeniach, o trudnościach, jakie trzeba było przezwyciężać w tatach 90., jak mimo to udało się utrzymać i rozwijać działania Caritas.

Pod koniec uroczystości obecni na niej goście obejrzeli gruzińskie tańce, pokrojono wspaniały tort okolicznościowy.

Na podstawie artykułu na stronie Ordynariatu Armenii, Gruzji Rosiji i Europy Wschodniej
http://armenianchurchco.com/11124.html
Zdjęcia: FB ks. Karnik Hovsepian
 

W Rzymie, w niedzielę 3 czerwca świętowano rocznicę 175 lat założenia Zgromadzenia ormiańskich Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP. W centrum, w jednym z dwóch ormiańskich kościołów katolickich w Rzymie - pw. św. Mikołaja z Tolentino, odprawiona została o godz. 11.00 msza św. dziękczynna, której przewodniczył Prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, kardynał Leonardo Sandri. Uczestniczyli w niej dostojnicy kościelni, siostry ze zgromadzenia, wielu gości.

Ceremonia, w języku włoskim, rozpoczęła się występem śpiewaczki z Giumri i ormiańskiego chóru "Our Lady of Armenia", założonego w 2005 r. przez Siostry Niepokalanego Poczęcia. Chór przybył do Rzymu, aby wziąć udział w uroczystościach jubileuszowych ormiańskich suióstr.

Matka Przełożona Arusiak mówiła o 175-letniej historii ormiańskiego Zgromadzenia, służącego duchowym i społecznym potrzebom narodu ormiańskiego, wpajaniu przez nie dzieciom wartości narodowych i religijnych, by zapewnić silną przyszłość swojej Ojczyźnie.

Działalność Sióstr Niepokalanego Poczęcia zaczęła się 5 czerwca 1843 roku w nieprzyjaznych warunkach, w Konstantynopolu. Założycielem Zgromadzenia był kard. Anton Hosounyan. Do czasu, gdy zostało oficjalnie zatwierdzone i uznane w 1847 roku, siostry zajmowały się 12 ubogimi dziećmi w Konstantynopolu, a od tego roku działały i na prowincji.

Ludobójstwo z 1915 r. nie oszczędziło i sióstr, podzieliły los swojego ormiańskiego narodu. Zamordowano 13 sióstr, pozostałych 40 wygnano. Od tego czasu pracowały i prowadziły pracę misyjną w diasporze – w Syrii, Libanie, Iranie, Iraku, Egipcie, Jordanii, Stanach Zjednoczonych – i w Armenii. Kontynuowały swoją misję religijnego wychowania kilku pokoleń.

W kazaniu podczas Mszy św. Kardynał Sandri podsumował działalność Zgromadzenia w służbie Kościołowi przez przeszło 170 lat, szczególnie Kościołowi i narodowi ormiańskiemu. Nawiązując do Ludobójstwa Ormian w 1915 r. wskazał na heroiczną postawę sióstr. Po tej ogromnej tragedii stawały się rodziną, matkami dla tysięcy sierot, zapewniając im miłość, opiekę i ormiańską edukację.

Kardynał wspomniał również o nowej, doskonale działającej misji Sióstr Niepokalanego Poczęcia ustanowionej w Giumri w 1991 r., po uzyskaniu niepodległości przez Republikę Armenii.

Prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich zwrócił się też do młodych ludzi przybyłych z Armenii z chórem „Our Lady of Armenia", zachęcając ich, by zawsze podążali za Jezusem, zawsze naśladowali tego, który jest "jedyną prawdziwą radością i jedyną prawdziwą wolnością”.

Do sióstr skierował słowa, by nigdy się nie zniechęcały, zawsze w trudnych sytuacjach zwracały się do Pana. Swoje kazanie kardynał zakończył modlitwą św. Grzegorza z Nareku.

Po Mszy św., po podziękowaniach, gratulacjach dla ormiańskich sióstr z okazji 175. rocznicy istnienia Zgromadzenia Niepokalanego Poczęcia, zaproszono wszystkich uczestników na spotkanie przygotowanym na tę okazję.

nagrania fragmentów Mszy św. na "Telepace Armenia":     »  początek Mszy św.    »  2

S. Noelle Locatelli i Arcybiskup Rafał Minassian 2 października 2014 r. podczas uroczystości odznaczenia Legią Honorową, Aszock.

22 lipca 2019 r. o godzinie 00.30 zmarła we Francji Siostra Noelle Locatelli. francuska zakonnica przeszło dwadzieścia lat posługująca wśród najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących w Armenii.

Jest to bardzo smutna wiadomość, szczególnie dla pacjentów szpitala im. Matki Bożej z Nareku w Aszocku (region Szirak) i ich rodzin, gdzie Siostra Noelle pracowała, a także dla wielu mieszkańców tego regionu Armenii, wśród których wiele lat żyła i im z oddaniem służyła.

Sophie Noelle Locatelli urodziła się 24 grudnia 1938 r. we Francji, w rodzinie włoskiej. W wieku 20 lat wstąpiła do Zgromadzenia Małych Sióstr Jezusa, jednej z kilkunastu wspólnot powstałych w oparciu o duchowość bł. Karola de Foucauld. Misją tego zgromadzenia jest życie z biednymi, pokrzywdzonymi, nieszczęśliwymi, dzielenie ich smutków i radości oraz modlenie się za nich, życie Ewangelią.

Miesiąc po wstąpieniu do Zgromadzenia Siostra Noelle została wysłana do Bejrutu w Libanie, do ormiańskiej dzielnicy, gdzie pracowała 30 lat, mieszkając i żyjąc jak w rodzinie z ocalałymi z ludobójstwa Ormianami. W tym czasie s. Noelle kilkakrotnie odwiedzała Armenię i chętnie tam służyła. Stałą pracę w Armenii rozpoczęła w 1991 r.

Jako pielęgniarka, pomagała lekarzom w szpitalu, modliła się za nich i za chorych, opiekowała się nimi. Pomagała bezdomnym mieszkańcom Aszocka. Organizowała i przekazywała pomoc od włoskich rodzin - znalazła 500 rodzin gotowych pomóc wioskom regionu Szirak, dostarczając żywność i odzież. Pomagała w organizowaniu cotygodniowych ormiańskokatolickich Mszy św. dla personelu i pacjentów szpitala, mieszkańców, a także chrztów i innych posług. Przez przeszło dwadzieścia lat Jej działalność była bardzo bogata.

Siostra Noelle Locatelli została uhonorowana najwyższym odznaczeniem państwowym Francji, Legią Honorowa, przyznaną jej przez prezydenta Francji Françoisa Hollandea. Odznaczenie wręczył 2 października 2014 r. w szpitalu w Aszocku Ambasador Francji w Armenii Henry Reno. Na uroczystości byli obecni: personel szpitala, pacjenci, duchowni, dziennikarze.

„Musisz więc być przygotowany na wybór biednych i opuszczonych miejsc, gdzie nikt nie chce iść. Musisz znaleźć w świecie odległe miejsca, w których żyje niewielu ludzi, iść do nich i głosić, że Jezus ich kocha, cierpiał za nich i umarł na krzyżu”. - powiedziała s. Noelle podczas uroczystej ceremonii - „Nie pracuję dla nagrody, ale dla Boga. (…)”, a podczas ceremonii, dziękując: „Nie jestem godna honorowego odznaczenia, które zostało mi przyznane, ponieważ nie zrobiłam niczego specjalnego ”.

Ordynariat Kościoła Katolickiego Armenii i Europy Wschodniej podziela żal i smutek z powodu śmierci Siostry Noelle.

Zaprasza wszystkich do udziału w Boskiej Liturgii
za śp. Siostrę Noelle Locatelli
pod przewodnictwem Arcybiskupa Rafała Minassiana,
która zostanie odprawiona
28 lipca 2019 r. w katedrze w Giumri.

Wieczne odpoczywanie racz Jej dać, panie...

na podstawie strony Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej www.armenianchurchco.com/

Papież przyjął na audiencji prezydenta Armenii Serża Sarkisiana oraz najwyższych zwierników tamtejszych Kościołów - katolickiego i apostolskiego. Okazją była uroczystość poświęcenia pomnika św. Grzegorza z Nareku, który dziś stanął w Ogrodach Watykańskich.

Na zakończenie podróży Franciszka do Armenii w lipcu 2016 r., prezydent Sarkisjan w podziękowaniu za jego wizytę podarował Papieżowi figurkę św. Grzegorza. Przy tej okazji prezydent poprosił o umieszczenie pomnika tego najważniejszego Doktora Kościoła ormiańskiego w Ogrodach Watykańskich. Papież przystał na propozycję, a władze Armenii zleciły wykonanie pomnika jednemu z najwybitniejszych artystów ormiańskich, Davidowi Erevanci. 77-letni Erevanci, działający we Francji i Armenii, cieszy się międzynarodową sławą, a jego prace eksponowane są w różnych krajach świata. 2-metrowa statua przedstawia stojącą postać św. Grzegorza z oczami wzniesionymi ku niebu, a u jego stóp gałązki z owocami granatu, które są symbolem Ormian. Został on odlany w fabryce w Czechach w dwóch egzemplarzach – jeden stanął w Ogrodach Watykańskich, drugi stanie w ogrodach siedziby Katolikosa w Eczmiadzynie. Pomniki zostały ufundowane przez ambasadora Armenii przy Stolicy Apostolskiej Mikayela Minasyana i Arthura Janibekyana.

♦

"Idea tej uroczystości zrodziła się w 2016 roku podczas wizyty Franciszka w Armenii” – mówi ambasador tego kraju przy Stolicy Apostolskiej Mikayel Minasyan. „Wspominamy podróż papieską przede wszystkim jako pielgrzymkę. Od tamtego czasu obserwujemy napływ wielu pątników, którzy wzięli przykład z Papieża Franciszka i rozpoczęli pielgrzymowanie na naszą ziemię, która jest bardzo chrześcijańska, bogata w kulturę, jest także bardzo wschodnia i jednocześnie bardzo zachodnia. Ten pomnik to bezpośredni owoc wizyty Papieża. Pomysł umieszczenia go w Ogrodach Watykańskich był omawiany przez naszego prezydenta Serża Sarkisiana i Ojca Świętego, kiedy przywódca naszego kraju ofiarował Papieżowi małą figurkę tego świętego, jako wyraz wdzięczności i uznania dla Papieża za ogłoszenie św. Grzegorza z Nareku doktorem Kościoła powszechnego” – powiedział ambasador Armenii przy Stolicy Apostolskiej.