Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին Լեհաստանում

Uroczystości przewodniczył Katolikos Grzegorz Piotr (Krikor Bedros) XX – Patriarcha Cylicji dla Ormian katolików, w obecności Arcybiskupów i Biskupów ormiańskich z całego Świata, biorących udział w aktualnie odbywającym się Synodzie, ormiańskokatolickiego duchowieństwa.

EŁ

Na ostatnim zdjęciu - pielgrzymi z Armenii. (fot. za FB ks. Karnika Hovsepiana; fot. Rita Maronian, Internet)    

Już po raz 21. spotkali się biskupi wschodnich Kościołów katolickich z naszego kontynentu – w dniach 14-17 czerwca 2018 r. w południowowłoskim miasteczku Lungro, siedzibie eparchii (diecezji) Kościoła Italoalbańskiego. Tegoroczne obrady, w których wzięli udział biskupi i kapłani 12 europejskich Kościołów wschodnich, przebiegały pod hasłem „Bycie wschodnim Kościołem katolickim dzisiaj”. Głównym organizatorem tego wydarzenia była Rada Konferencji Biskupich Europy (CCEE).
W konferencji wziął udział również abp Rafael Minassian, Ordynariusz Katolickiego Kościoła Ormiańskiego dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej.

Uczestnicy posiedzenia omawiali przede wszystkim urząd biskupa, ze szczególnym uwzględnieniem niektórych elementów nowego procesu małżeńskiego oraz sprawy liturgii i jej odnowy wśród wiernych jako czynnika tożsamości katolickich Kościołów wschodnich i jak wpływa ona na odnowę życia mężczyzn i kobiet. Innymi dyskutowanymi zagadnieniami były niektóre szczególne cechy tożsamości tych Kościołów, zwłaszcza prawo międzyeparchialne oraz wkład Kościoła Italoalbańskiego do ekumenizmu.

Spotkanie to jest częścią przygotowań do obchodów stulecia istnienia eparchii Lungro, utworzonej na mocy konstytucji apostolskiej Benedykta XV „Catholici fideles” z 13 lutego 1919 roku.

Zebranie biskupów rozpoczęło się 14 bm. Nieszporami w katedrze św. Mikołaja z Miry w Lungro. Obrady otworzyły wystąpienia kardynałów: Leonardo Sandriego – prefekta Kongregacji Kościołów Wschodnich i Angelo Bagnasco – przewodniczącego CCEE oraz abp. Emila Paula Tscherriga – nuncjusza apostolskiego we Włoszech. Posiedzenia robocze rozpoczynały się codziennymi liturgiami, sprawowanymi w różnych wschodnich obrządkach katolickich i ukazującymi bogactwo liturgicznej tradycji Kościoła katolickiego. Spotkanie zakończyła 17 czerwca uroczysta liturgia we wspomnianej katedrze św. Mikołaja.

Do udziału w posiedzeniu zaproszono łącznie 15 katolickich Kościołów wschodnich „sui iuris”, tzn. kierujących się własnym prawem, uwzględniającym specyfikę każdego z nich. Są to następujące Kościoły: Italoalbański we Włoszech (mający tam dwie diecezje), greckokatolicki – na Białorusi, w Czechach, Kazachstanie, na Zakarpaciu (Mukaczewo), w Rumunii, Serbii i Czarnogórze, Słowacji, Ukraiński (działający na Ukrainie, w Polsce, na Wyspach Brytyjskich, w Niemczech, we Włoszech i na całym świecie), na Węgrzech, gezarchat apostolski obrządku bizantyńskiego w Grecji oraz melchicki, ormiańskokatolicki, syromalabarski w Wielkiej Brytanii i syrokatolicki w Europie.

Biskupi katolickich Kościołów wschodnich z Europy po raz pierwszy zebrali się w dniach 30 czerwca-6 lipca 1997 w węgierskim mieście Nyiregyháza (stolicy miejscowej eparchii greckokatolickiej Hajdudorog) z inicjatywy Kongregacji Kościołów Wschodnich i jej ówczesnego prefekta kard. Achille Silvestriniego. Pragnął on stworzyć przestrzeń spotkań i wymiany poglądów i doświadczeń hierarchów tych Kościołów, które w większości istniały i istnieją w krajach rządzonych niegdyś przez komunistów i doświadczyły w przeszłości szczególnie ciężkich prześladowań.

Tamto zgromadzenie nie miało jeszcze charakteru stałych wydarzeń. Taki wymiar mają one mniej więcej od 2005, a zwłaszcza od 2009. Od tamtego czasu spotkania takie odbywają się co roku, po kolei w różnych miastach naszego kontynentu, głównie środkowo-wschodniej jego części, m.in. we Lwowie, w Koszycach (Słowacja), Zagrzebiu, Preszowie (Słowacja), Zarwanicy (Ukraina), Velehradzie (Czechy), Użgorodzie (Ukraina), Sofii i Oradea Mare (Rumunia). W październiku 2016 po raz pierwszy zorganizowano je w Europie Zachodniej – w Lizbonie i Fatimie.

Współorganizatorami tych zebrań są Kościoły lokalne, głównie wschodnie, ale nie tylko, a także Rada Konferencji Biskupich Europy i Kongregacja Kościołów Wschodnich.   

» artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (W J. ORMIAŃSKIM)

» artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (W J. ROSYJSKIM)

Przed świętami Bożego Narodzenia wrocławska "Wiosna Rodzin", katolicka wspólnota, zebrała i przekazała pomoc finansową dla rodzin, uchodźców z Górskiego Karabachu przebywających w Armenii pod opieką ormiańskiego Kościoła katolickiego.

Rozdysponowaniem przesłanej kwoty zajęli się Gohar i Vardan Shakhulyan, małżeństwo z katolickiej wspólnoty z Giumri. Część jej przeznaczono na zakup świątecznych prezentów, sprawiając tym ogromną radość wszystkim obdarowanym, a przede wszystkim dzieciom. Pieniądze i podarunki trafiły do dwudziestu dwóch rodzin, a trzydziestu czterem dzieciom „podarowano uśmiech” - jak piszą w podziękowaniu dla polskich przyjaciół Gohar i Vardan.

Część pomocy trafiła do Ks. Hovsepa Galstiana, duszpasterza Kościoła katolickiego w górskich parafiach prowincji Szirak, który przekazał pomoc finansowa i prezenty pięciu rodzinom. W każdej z nich ktoś zginął lub został ranny, walcząc jako żołnierz w wojnie o Arcach.

„Wiosny Rodzin” kilkakrotnie (przed pandemią...) zapraszała do Polski rodziny katolickie z Armenii, jej przedstawiciele również dwukrotnie gościli w Armenii, pomagając w tworzeniu wspólnot rodzin dla ormiańskich katolików. W październiku.2019 r. przy katedrze pw. Św. Męczenników w Giumri, odbyło się spotkanie „Rodzina chrześcijańska kochająca Kościół”, którego tematem było tworzenie wspólnot rodzin chrześcijańskich, w którym uczestniczyli przedstawiciele „Wiosny Rodzin (TUTAJ o tym pisaliśmy). W lutym 2020 r. „Wiosna Rodzin” zorganizowała w Erywaniu rekolekcje dla małżeństw z Armenii. (TUTAJ artykuł).

Gdy pandemia przeszkodziła w wyjeździe na kolejne rekolekcje w Armenii (były planowane w sierpniu), pan Jurek Demski (obecnie diakon), główny prowadzący rekolekcji, kontynuował, na prośbę  rodzin z Armenii, wykłady i spotkania ol-line, a fundusze, które zgromadzono na cel tego wyjazdu zasiliły przedświąteczną pomoc przekazaną dla rodzin uchodźców.

oprac. EŁ
na podstawie informacji "Wiosny Rodzin", foto.: Armenian Caritas

W Rzymie, w niedzielę 3 czerwca świętowano rocznicę 175 lat założenia Zgromadzenia ormiańskich Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP. W centrum, w jednym z dwóch ormiańskich kościołów katolickich w Rzymie - pw. św. Mikołaja z Tolentino, odprawiona została o godz. 11.00 msza św. dziękczynna, której przewodniczył Prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, kardynał Leonardo Sandri. Uczestniczyli w niej dostojnicy kościelni, siostry ze zgromadzenia, wielu gości.

Ceremonia, w języku włoskim, rozpoczęła się występem śpiewaczki z Giumri i ormiańskiego chóru "Our Lady of Armenia", założonego w 2005 r. przez Siostry Niepokalanego Poczęcia. Chór przybył do Rzymu, aby wziąć udział w uroczystościach jubileuszowych ormiańskich suióstr.

Matka Przełożona Arusiak mówiła o 175-letniej historii ormiańskiego Zgromadzenia, służącego duchowym i społecznym potrzebom narodu ormiańskiego, wpajaniu przez nie dzieciom wartości narodowych i religijnych, by zapewnić silną przyszłość swojej Ojczyźnie.

Działalność Sióstr Niepokalanego Poczęcia zaczęła się 5 czerwca 1843 roku w nieprzyjaznych warunkach, w Konstantynopolu. Założycielem Zgromadzenia był kard. Anton Hosounyan. Do czasu, gdy zostało oficjalnie zatwierdzone i uznane w 1847 roku, siostry zajmowały się 12 ubogimi dziećmi w Konstantynopolu, a od tego roku działały i na prowincji.

Ludobójstwo z 1915 r. nie oszczędziło i sióstr, podzieliły los swojego ormiańskiego narodu. Zamordowano 13 sióstr, pozostałych 40 wygnano. Od tego czasu pracowały i prowadziły pracę misyjną w diasporze – w Syrii, Libanie, Iranie, Iraku, Egipcie, Jordanii, Stanach Zjednoczonych – i w Armenii. Kontynuowały swoją misję religijnego wychowania kilku pokoleń.

W kazaniu podczas Mszy św. Kardynał Sandri podsumował działalność Zgromadzenia w służbie Kościołowi przez przeszło 170 lat, szczególnie Kościołowi i narodowi ormiańskiemu. Nawiązując do Ludobójstwa Ormian w 1915 r. wskazał na heroiczną postawę sióstr. Po tej ogromnej tragedii stawały się rodziną, matkami dla tysięcy sierot, zapewniając im miłość, opiekę i ormiańską edukację.

Kardynał wspomniał również o nowej, doskonale działającej misji Sióstr Niepokalanego Poczęcia ustanowionej w Giumri w 1991 r., po uzyskaniu niepodległości przez Republikę Armenii.

Prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich zwrócił się też do młodych ludzi przybyłych z Armenii z chórem „Our Lady of Armenia", zachęcając ich, by zawsze podążali za Jezusem, zawsze naśladowali tego, który jest "jedyną prawdziwą radością i jedyną prawdziwą wolnością”.

Do sióstr skierował słowa, by nigdy się nie zniechęcały, zawsze w trudnych sytuacjach zwracały się do Pana. Swoje kazanie kardynał zakończył modlitwą św. Grzegorza z Nareku.

Po Mszy św., po podziękowaniach, gratulacjach dla ormiańskich sióstr z okazji 175. rocznicy istnienia Zgromadzenia Niepokalanego Poczęcia, zaproszono wszystkich uczestników na spotkanie przygotowanym na tę okazję.

nagrania fragmentów Mszy św. na "Telepace Armenia":     »  początek Mszy św.    »  2

Działający w Gruzji Caritas 4 listopada 2019 r. świętował 25 lat swojego istnienia. Jest bardzo aktywny, realizuje różne projekty. Katolicy prowadzą w Gruzji różne charytatywne organizacje, w tym centrum rehabilitacyjne dla niepełnosprawnych.

Ormiańska wspólnota katolicka w Tbilisi świętowała rocznicę utworzenia Caritas w Gruzji. W wydarzeniu wzięło udział wielu dostojnych gości, m.in. Dyrektor Generalny Caritas Armenii, Sekretarz Generalny Caritas Europy.

Również byli obecni dostojnicy kościelni - Eparcha Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej abp. Rafał Minassian w towarzystwie kilku księży z Armenii, abp. Giuseppe Pasotto, założyciel Caritas Gruzji, Nuncjusz Apostolski dla Armenii i Gruzji abp José Avelino Bettencourt, ks. Witold Szulczyński, pierwszy Dyrektor Caritas Gruzji.

Uroczyste świętowanie rozpoczęła msza św. sprawowana w Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przez abp. Giuseppe Pasotto, prymasa Kościoła katolickiego w Gruzji, w obecności pozostałych duchownych. Oprócz ormiańskiego duchowieństwa katolickiego we mszy św. uczestniczyli także duchowni łacińscy służący w Gruzji.

Abp José Avelino Bettencourt w swoim wystąpieniu, zwracając się do obecnych powiedział m.in., że miłość jest główną istota nauczania Kościół. Kościół żyje miłością. Na początku roku papież Franciszek przypomniał, że miłość nie tylko zapewnia materialne wsparcie ludziom ale i troszczy się o dusze, co jest nawet ważniejsze niż wsparcie materialne. Wspólnota chrześcijańska, to bezinteresowna hojność w imię Jezusa Chrystusa.

Po mszy św. odbyła się oficjalna uroczystość jubileuszowa. Kolejno zabierali głos przybyli goście, podkreślając naczelne zadania Caritas - ochronę godności ludzkiej, wolności i wartości demokratycznych, ochronę praw człowieka, przezwyciężanie niesprawiedliwości społecznej.

Jako pierwsza wystąpiła Anahit Mkhoyan, dyrektor wykonawczy Caritas Gruzji. Następnie poprosiła o zabranie głosu abp. Giuseppe Pasotto. Arcybiskup przedstawił różne formy działalności gruzińskiej Caritas. Po nim, w obszernym wystąpieniu, głos zabrał abp. Rafał Minassian.

Następnie ks. Witold Szulczyński i czterech pracowników gruzińskiej Caritas opowiedziało o swoich doświadczeniach, o trudnościach, jakie trzeba było przezwyciężać w tatach 90., jak mimo to udało się utrzymać i rozwijać działania Caritas.

Pod koniec uroczystości obecni na niej goście obejrzeli gruzińskie tańce, pokrojono wspaniały tort okolicznościowy.

oprac. EŁ
Na podstawie artykułu na stronie Ordynariatu Armenii, Gruzji Rosiji i Europy Wschodniej
http://armenianchurchco.com/11124.html
Zdjęcia: FB ks. Karnik Hovsepian
 

W dniach 5-9 grudnia 2020 r. odwiedził Armenię Nuncjusz Apostolski abp José Avellino Betancourt. Przekazał wiernym katolickich wspólnot, z którymi się spotkał, wyrazy solidarności i wsparcia, wraz z błogosławieństwem od papieża Franciszka.
Niemal w przeddzień  32. rocznicy trzęsienia ziemi, które nawiedziło Armenię 7 grudnia 1988 r. 5 grudnia po południu arcybiskup złożył wizytę w szpitalu w Aszocku, ufundowanym przez św. Jana Pawła II dla ofiar tego trzęsienia. Obecnie szpital jest jednym z ośrodków na przyjęcie chorych na COVID 19, udziela też pomocy humanitarnej ofiarom wojny w Arcachu (Górskim Karabachu).
Tego samego popołudnia Nuncjusz Apostolski modlił się przy grobach żołnierzy, którzy zginęli podczas wojny. Odwiedził też wspólnotę sióstr Miłosierdzia Matki Teresy z Kalkuty w miejscowości Spitak. Siostry w tej chwili opiekują się żołnierzami okaleczonymi podczas wojny.
W niedziele 6 grudnia abp Betancourt uczestniczył w mszy św. w ormiańskokatolickiej katedrze pw. Świętych Męczenników w Giumri, tam też spotkał się z ofiarami wojny o Arcah i przybyłymi tu uchodźcami – modlił się z nimi, dodawał otuchy. Na spotkaniu z dyrektorem wykonawczym ormiańskiej Caritas rozmawiano o projektach realizowanych dla uchodźców i licznych sierot.
Również tego dnia po południu arcybiskup złożył pierwszą oficjalna wizytę w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Panik, gdzie towarzyszył mu ks. Karnik Hovsepian, proboszcz tej parafii. Spotkał się z członkami miejscowego związku młodzieży. Ks. Karnik udzielił wyjaśnień o działaniach tutejszej wspólnoty katolickiej. Odwiedzili jarmark w budynku Oratorium, Muzeum Chleba i remontowaną salę im. Kard. Agadżaniana (Aghajanian Hall), części budynku Oratorium, która jest bardzo potrzebna i ma służyć tutejszym mieszkańcom, jednej z największych ormiańskich wspólnot katolickich. Wizytę w Panik zakończyło skromne przyjęcie.
W poniedziałek abp Betancourt gościł w Erywaniu u abp. Rafała Minassiana, Ordynariusza Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej. Spotkał się też z rektorem erywańskiego Seminarium Duchownego pw. Świętych Archaniołów, ks. Masztocem. Na spotkaniach rozmawiano o działaniach humanitarnych Ordynariatu na rzecz uchodźców, o trudnościach z jakimi obecnie mierzy się Kościół katolicki i cały naród.
7 grudnia delegat papieża został w Eczmiadzynie przyjęty przez patriarchę Kościoła apostolskiego, katolikosa Karekina II.
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Nuncjusz Apostolski odprawił mszę św. w domu sióstr Miłosierdzia Matki Teresy z Kalkuty, podczas której dwie nowicjuszki odnowiły śluby.
Tego samego dnia spotkał się z ministrem spraw Zagranicznych, oraz odbył oficjalna wizytę u Prezydenta Armenii, Armena Sarkisjana [TUTAJ artykuł]

» artykuł o wizycie na stronie Nuncjatury Armenii i Gruzji (w j. angielskim, włoskim)

SIOSTRY MIŁOSIERDZIA MATKI TERESY Z KALKUTY 

GIUMRI

PANIK

Papież przyjął na audiencji prezydenta Armenii Serża Sarkisiana oraz najwyższych zwierników tamtejszych Kościołów - katolickiego i apostolskiego. Okazją była uroczystość poświęcenia pomnika św. Grzegorza z Nareku, który dziś stanął w Ogrodach Watykańskich.

Na zakończenie podróży Franciszka do Armenii w lipcu 2016 r., prezydent Sarkisjan w podziękowaniu za jego wizytę podarował Papieżowi figurkę św. Grzegorza. Przy tej okazji prezydent poprosił o umieszczenie pomnika tego najważniejszego Doktora Kościoła ormiańskiego w Ogrodach Watykańskich. Papież przystał na propozycję, a władze Armenii zleciły wykonanie pomnika jednemu z najwybitniejszych artystów ormiańskich, Davidowi Erevanci. 77-letni Erevanci, działający we Francji i Armenii, cieszy się międzynarodową sławą, a jego prace eksponowane są w różnych krajach świata. 2-metrowa statua przedstawia stojącą postać św. Grzegorza z oczami wzniesionymi ku niebu, a u jego stóp gałązki z owocami granatu, które są symbolem Ormian. Został on odlany w fabryce w Czechach w dwóch egzemplarzach – jeden stanął w Ogrodach Watykańskich, drugi stanie w ogrodach siedziby Katolikosa w Eczmiadzynie. Pomniki zostały ufundowane przez ambasadora Armenii przy Stolicy Apostolskiej Mikayela Minasyana i Arthura Janibekyana.

♦

"Idea tej uroczystości zrodziła się w 2016 roku podczas wizyty Franciszka w Armenii” – mówi ambasador tego kraju przy Stolicy Apostolskiej Mikayel Minasyan. „Wspominamy podróż papieską przede wszystkim jako pielgrzymkę. Od tamtego czasu obserwujemy napływ wielu pątników, którzy wzięli przykład z Papieża Franciszka i rozpoczęli pielgrzymowanie na naszą ziemię, która jest bardzo chrześcijańska, bogata w kulturę, jest także bardzo wschodnia i jednocześnie bardzo zachodnia. Ten pomnik to bezpośredni owoc wizyty Papieża. Pomysł umieszczenia go w Ogrodach Watykańskich był omawiany przez naszego prezydenta Serża Sarkisiana i Ojca Świętego, kiedy przywódca naszego kraju ofiarował Papieżowi małą figurkę tego świętego, jako wyraz wdzięczności i uznania dla Papieża za ogłoszenie św. Grzegorza z Nareku doktorem Kościoła powszechnego” – powiedział ambasador Armenii przy Stolicy Apostolskiej.