default_mobilelogo

Armenia, klasztor Chor Wirap

Święto  uwolnienia z lochu św. Grzegorza Oświeciciela
Սրբոյ Հօրն մերոյ Գրիգորի Լուսաւորչին ելն ի վիրապէն

Św. GRZEGORZ OŚWIECICIEL ur. ok.240, zm. ok. 326 – założyciel i patron Kościoła ormiańskiego, męczennik chrześcijański, apostoł Armenii, Święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Padł ofiarą prześladowania chrześcijan. Został wrzucony do lochu (obecnie klasztor Chor Wirap), gdzie przebywał 13 lat. W więzieniu dał się poznać jako mąż Boży. Dlatego kiedy władca Armenii Trdat III zachorował na tajemniczą chorobę po egzekucji młodych chrześcijanek Rypsymy i Gajane, wezwano Grzegorza. Ten uleczył króla, który uwierzył w moc wiary chrześcijańskiej. Z wdzięczności nie tylko wypuścił św. Grzegorza na wolność, ale sam wraz ze swoim dworem przyjął chrzest i zaprowadził chrześcijaństwo na nowo. 
Armenia stała się oficjalnie pierwszym na świecie krajem chrześcijańskim.

» więcej o św. Grzegorzu Oświecicielu
» artykuł w j. ormiańskim ze strony Ordynariatu
Ormiańskokatolickiego dla Armenii i Europu Wschodniej

 Św. Gajane
 Św. Rypsyma (Hripsime) i jej grób w podziemiach
kościoła św. Rypsymy w Eczmiadzynie.

Dziś i jutro wspominamy pierwsze męczennice Armenii, których męczeńska krew leży u podstaw wprowadzenia chrześcijaństwa w tym kraju: Rypsymę (Surp Hripsime), Gajane i ich towarzyszki - grupę ok. 40 dziewcząt, które pod przewodnictwem Gajany poświęciły się Bogu, wybierając życie w bezżeństwie. Podczas prześladowań uciekły z Cesarstwa Rzymskiego i ok. 300 r. schroniły się w Armenii. Tam jednak, ówczesny pogański król Trdat III, który daremnie zabiegał o rękę jednej z nich - Rypsymy, skazał je wszystkie na śmierć przez ukamienowanie.

 » o św. Rypsymie
» o św. Rypsymie (w j. ormiańskim)
"
Սուրբ Հռիփսիմյանց պատմությունն` ըստ Մովսես Խորենացու"
» książeczka z modlitwą do św. Rypsymy
(PDF; w j. ormiańskim, polskim, transkrypcja)
» kościół św. Gajany

Niedziela 7 czerwca 2020 - Święto Przenajświętszej Trójcy
Տօն Աﬔնասւրբ Երրորդութեան
Jedno z najważniejszych liturgicznych świąt chrześcijańskich, obchodzonych ku czci Trójcy Świętej: Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego. Trójca Święta, Święta Trójca to dogmat stwierdzający, że Bóg jest Bogiem Trójjedynym, istniejącym jako trzy Osoby – po grecku hypostazy – pozostając jednocześnie jednym Bytem. Wszystkie trzy Osoby są rozumiane jako mające tę samą jedną istotę czyli naturę, a nie jedynie podobne natury. Od początku trzeciego wieku doktryna Trójcy zaczęła być formułowana następująco: jest "jeden Bóg istniejący w trzech Osobach i jednej substancji, Ojciec i Syn, i Duch Święty". Wiara w Trójcę jest wyznawana przez wszystkie Kościoły katolickie, prawosławne, oraz wszystkie główne wyznania wyrastające z nurtu reformacji takie, jak luteranizm, kalwinizm, anglikanizm, metodyzm i prezbiterianizm. Dogmat o Trójcy Świętej jest więc uważany za „centralną prawdę wiary teologii chrześcijańskiej”.
Fakt obchodzenia uroczystości Trójcy Świętej zaraz po niedzieli Zesłania Ducha Świętego nawiązuje do starożytnej teologii Ojców Kościoła, którzy podkreślali, że dzieło zbawienia pochodzi od Ojca i realizuje się przez Syna w Duchu Świętym. Źródła tej uroczystości sięgają IV i V wieku. Wiara w jednego Boga w trzech Osobach jest jednym z najbardziej specyficznych elementów chrześcijaństwa. Żadna inna religia tej tajemnicy nie podaje do wierzenia.
Istnienie Trójcy Świętej jest dogmatem naszej wiary. Objawił nam to Jezus Chrystus. Tajemnica Trójcy Świętej przekracza możliwości naszego pojmowania. 
na podstawie: brewiarz.pl

Błogosławionego Ignacego Maloyana
Jeranelwujn Ignatios Arkepiskopos Malojani
Երանելւոյն Իգնատիոս Արքեպիսկոպոս Մալոյեանի

Według tegorocznego ormiańskokatolickiego kalendarza liturgicznego wspomnienie tego błogosławionego przypada 6 czerwca.
Urodził się w Mardin w Turcji w 1869 r. (prawdopodobnie 19 kwietnia) w skromnej rodzinie ormiańskich katolików jako czwarte z ośmiorga dzieci. Został ochrzczony następnego dnia i otrzymał imię Choukrallah. Jego rodzice byli bardzo pobożni. Już jako chłopiec postanowił zostać kapłanem. Gdy miał 14 lat, został wysłany przez proboszcza swej parafii na naukę do Libanu, do miejscowości Bzommar, wysoko w górach libańskich, gdzie od 1749 r. znajduje się konwent ormiańskiego Kościoła katolickiego. Zamieszkał w klasztorze Matki Boskiej w Bzommar. Święcenia kapłańskich, otrzymał w 1896 r. w uroczystość Bożego Ciała. Wtedy przyjął imię Ignacy. W 1897 r. posłany został do Aleksandrii w Egipcie, gdzie od 1885 r. funkcjonuje ormiańska eparchia aleksandryjska.
Beatyfikowany 7 października 2001 r. w Rzymie przez św. Jan Paweł II.

 
ŚWIĘCI Z KALENDARZA FKiDOP  2020 - CZERWIEC

Mal. Rafał Hadziewicz, XIX w.; 
kościół św. Antoniego w Warszawie. Fot. Wiktor Zdrojewski

Franciszkanin, prezbiter i Doktor Kościoła

Naznaczony był wieloma łaskami bożymi: darem bilokacji, czytania w ludzkich sumieniach, proroctwa, uzdrawiania chorych, wskrzeszania zmarłych, co przełożyło się na najkrótszy proces kanonizacyjny w historii Kościoła katolickiego. W niecały rok od śmierci Antoniego, 30 maja 1232 r., papież Grzegorz IX zaliczył go w poczet świętych, wyznaczając dzień 13 czerwca na jego wspomnienie.

Żarliwy kaznodzieja, autor erudycyjnych Kazań, określanych „jako traktat doktryny świętej opartej na Piśmie świętym”. Jego nauczanie skierowane było do współbraci zakonnych oraz wiernych, licznie się gromadzących.

Urodził się w Lizbonie jako Fernando Martins de Bulhões. Rodzice jego – Marcin i Maria – należeli do portugalskiego rycerskiego rodu i posiadali prawdopodobnie znaczny majątek, więc uzdolnionemu młodzieńcowi mogli zapewnić staranne wychowanie i wykształcenie. Gruntowne wykształcenie teologiczne zdobył w klasztorze św. Krzyża w Coimbrze w ciągu ośmiu lat studiów. „Tutaj […] pogłębił i utrwalił swoje powołanie zakonne i kapłańskie, wszedł w prawdziwy kontakt z Bogiem, i nauczył się odczytywać Jego natchnienia. Tu odkrył również źródło, z którego odtąd czerpać będzie obficie: Pismo święte. Tak często było ono jego lekturą, że nauczył się go prawie na pamięć”. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1219 r., a rok później wstąpił do zakonu franciszkanów.

 » Świ. Antoni - pełny tekst
(za kalendarzem FKiDOP 2020 - w j. polskim i ormiańskim) 


Zesłanie Ducha Świętego - Ton Galystian Hokwujn Syrpo
Տօն Գալստեան Հոգւոյն Սրբոյ

W Dniu Pięćdziesiątnicy, po siedmiu tygodniach od Wielkanocy świętujemy Zesłanie Ducha Świętego, które w tym roku przypada - wg ormiańskokatolickiego kalendarza liturgicznego, ale także w kościele rzymskokatolickim - 31 maja 2020.
Po Pięćdziesiątnicy jest następny okres siedmiu niedziel po zesłaniu Ducha Świętego. Na jego zakończenie, w siódmą niedzielę, przypada Święto Przemienienia Pańskiego, słynny ormiański Wardawar (w tym roku 19 lipca).

Zesłanie Ducha Świętego to jedno z najważniejszych i najstarszych (obchodzone już w czasach apostolskich) świąt. Pięćdziesiątego dnia po Zmartwychwstaniu na Maryję i Apostołów zstąpił Duch Święty. Zebrani w wieczerniku w Jerozolimie uczniowie zaczęli mówić różnymi językami, natomiast św. Piotr wygłosił mowę o Jezusie, po której wielu słuchaczy przyjęło chrzest.
Wydarzenie to uznaje się za początek Kościoła powszechnego, a przemówienie św. Piotra za pierwsze wystąpienie Głowy Kościoła.

Duch Święty jest współistotny Ojcu i Synowi.
Wspiera nas swoimi darami: mądrości, rozumu, umiejętności, rady, męstwa, pobożności i bojaźni Bożej
 

* * *

Św. Nerses Sznorhali, z poematu „Jezus, Syn jedyny Ojca” :

Zesłanie Ducha Świętego 

W dniu Jubileuszu, w dniu pięćdziesiątym, gdy wypełniły się dni Pięćdziesiątnicy, zesłałeś Twego Świętego Ducha do Wieczernika, gdzie wypełniły się tajemnice,
Zgodnie z obietnicą uprzednio wypowiedzianą i wedle słów Twojego Przykazania, aby pocieszyć smutek Twoich Jedenastu uczniów.
Tam zabrzmiał Niewidzialny i Niezbadany, podobny do głosu gwałtownego wichru. Napełnił on dom, w którym zasiedli; On jest oczyszczającym przez płomień, Niszczycielem Złego.
Dzięki Niemu zostały rozdzielone święte dary wraz z językami ognia, aby znakomite Słowo znów zebrało w jedno tych, których rozproszyła budowa wieży Babel.
Ja zaś jestem  sobie udręczony i pełen smutku, bo Twoja łaska oddaliła się ode mnie z powodu grzechów, które popełniam codziennie w mojej duszy własnowolnie miłującej Złego.
Racz mi więc zesłać obficie Ducha, który dając się nie staje się ubogim, aby pocieszył ma smutną duszę i aby ją oczyścił ze złych myśli.
Odnów również ducha prawego, który nigdy się nie starzeje, we mnie, starej świątyni grzechy i mieszkaniu Zwodziciela.
Przez Ducha wzmocnij moją wolność i nie zabieraj ode mnie Ducha, ale nich On stanie się moim przewodnikiem do nieba, Twój Duch pełen dobroci.

*

30 maja mija 83. rocznica koronacji cudownego obrazu Matki Bożej Łaskawej w ormiańskokatolickim kościele w Stanisławowie. Koronacja tego obrazu miała miejsce 30 maja 1937 roku, a lwowska rozgłośnia Polskiego Radia transmitowała to wydarzenie na cały kraj. Koronacji obrazu dokonał arcybiskup Ormian ks. abp. Józef T. Teodorowicz a uroczystości towarzyszyli najważniejsi dostojnicy ówczesnych kościołów lwowskich – ormiańskiego, rzymskokatolickiego i grekokatolickiego – na czele których stanął ks. kardynał August Hlond Prymas Polski. Obecnie obraz ten można podziwiać w kościele Piotra i Pawła w Gdańsku. 30 maja 2020, o godz. 18:00 w programie 1. Polskiego Radia w audycji “Z muzyką po Kresach“, będziemy mogli usłyszeć m.in. o tym ważnym wydarzeniu sprzed lat.

W najbliższą sobotę, 30 maja o godz. 17.30, w Grocie Lourdes w Ogrodach Watykańskich, Papież Franciszek będzie przewodniczył modlitwie różańcowej. Modlitwa transmitowana będzie przez środki społecznego przekazu.

W czasie tej modlitwy jej uczestnicy, za pomocą mediów, połączą się z największymi sanktuariami maryjnymi w Europie, Ameryce Północnej i Południowej oraz w Afryce. Wśród nich będzie także bezpośrednie połączenie z sanktuarium na Jasnej Górze.

Poszczególne dziesiątki różańca odmawiać będą reprezentanci osób, które w jakiś sposób zostały dotknięte przez koronawirusa. Będzie wśród nich lekarz i pielęgniarka, przedstawiciele służby zdrowia, walczący z pandemią na pierwszej linii; osoba uleczona z koronawirusa oraz jedna, która z powodu pandemii straciła kogoś z rodziny; ksiądz – kapelan szpitalny oraz siostra zakonna – pielęgniarka; aptekarka i dziennikarz, jako przedstawiciele osób, które pomimo zagrożenia kontynuowały swoją pracę; wolontariusz z rodziną oraz młoda rodzina, której w tym czasie urodziło się dziecko jako znak nadziei i zwycięstwa życia nad śmiercią.

za Vatican News

» artykuł w j. ormiańskim

 
PARAFIA PÓŁNOCNA

W niedzielę 17 maja podczas sumy w parafii św. Piotra i Pawła w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Gdańsku odbyły się uroczystości odpustowe w 83. rocznicę koronacji Cudownego Obrazu. Podczas Mszy Świętych głosił Ks. Dr Wiesław Wójcik z Towarzystwa Chrystusowego w Częstochowie. Zgromadzenie założył 8 września 1932 roku kard. August Hlond, Prymas Polski. W późniejszym czasie August Hlond przewodniczył uroczystości Koronacyjnej w Stanisławowie, gdzie Koronacji Cudownego Obrazu dokonał Ks. Arcybiskup Józef Teodorowicz. 

Na początku homilii Ks. Kaznodzieja zaprosił do spojrzenia jak ważna w naszym życiu jest rola matki, jak bardzo jej osoba pokazuje nam gdzie jest dom. Tam gdzie jest matka – jest też dom. Kaznodzieja wskazał jak często Polacy rozsiani  po całym świecie szukają Maryi – Matki, ponieważ tęsknią za domem, za Jej obecnością i bezpieczeństwem w Jej ramionach. Wychodząc od relacji macierzyństwa wskazał na kościół – nasz dom. Patrząc w oczy Matki Bożej Łaskawej zaprosił, aby była obecna we wszystkich naszych sprawach.

Aby jeszcze bardziej przybliżyć wiernym wydarzenia sprzed 83 lat, przed ołtarzem wystawiono ornat prymasa Augusta Hlonda. To właśnie w nim odprawiał On Mszę świętą pontyfikalną.

Uroczystości odpustowe w naszej parafii zbiegły się w czasie z trwającą pandemią. Z powodu trwającego zagrożenia i ograniczeń w celebracjach liturgicznych uczestniczyło mniej parafian. 

Na zakończenie Mszy Świętych odpustowych wierni mieli możliwość przyjęcia wyjątkowego błogosławieństwa relikwiarzem z Tuwalnią Łez Matki Bożej Łaskawej. 

tekst: ks. Wojciech Klawikowski, zdjęcia: ks. prałat Cezary Annusewicz

» galeria zdjęć

22 MAJA WSPOMNIENIE ŚW. RITY Z CASCIA
Tysiące wiernych i tysiące czerwonych róż. Tak co roku wierni obchodzą w Cascii (ok. 150 km na północ od Rzymu) rocznicę śmierci jednej z najbardziej popularnych włoskich świętych - Rity, patronki od spraw po ludzku beznadziejnych.
Augustianka, stygmatyczka i święta Kościoła katolickiego.
Urodziła się około 1380 r. w Rocca Porena, niedaleko Cascii (Umbria). Na chrzcie otrzymała imię Małgorzata (Rita jest jego zdrobnieniem).
Jako trzydziestokilkuletnia wdowa wstąpiła do zakonu augustianek, które miały swój klasztor w Cascii. Była osoba niewykształconą, analfabetką.
Miała szczególne nabożeństwo do Bożej męki. Kiedy pewnego dnia kaznodzieja miał kazanie o męce Pańskiej, prosiła gorąco Jezusa, by dał jej zakosztować męki chociaż jednego ciernia z korony Go raniącej. Została wysłuchana. W czasie modlitwy poczuła nagle w głowie silne ukłucie. Na tym miejscu wytworzyła się bolesna rana, która zadawała jej cierpienia przez 15 lat, aż do śmierci. Zmarła na gruźlicę 22 maja 1457 r. w Cascii. W tamtejszej bazylice jej nienaruszone ciało spoczywa do dziś, 
mimo upływu czasu.
Tuż po Jej śmierci i potem przy grobie miały miejsce nadzwyczajne zdarzenia. Sława tych zdarzeń a także sława świętości Rity zaczęła ściągać do grobu św. Rity wielu pielgrzymów. Do dnia dzisiejszego ściągają tam tłumy. 
Ciało św. Rity zostało zresztą cudownie uchronione przed zniszczeniem także w inny sposób. Złożono je w cyprysowej trumnie, po kilku latach kościół, w którym ciało spoczywało, spłonął doszczętnie podczas gwałtownego pożaru. Trumna jednak i ciało pozostały nietknięte.
Święta Rita wysłuchuje najróżniejszych próśb. Jest patronką od spraw beznadziejnych – szczególnie takich, które z ludzkiego punktu widzenia wydają się niemożliwe do rozwiązania. Jest opiekunką wielu dzieł charytatywnych i bractw.
Przez jej wstawiennictwo możemy powierzyć Bogu największe ciężary swojego życia.
W Polsce kult św. Rity jest bardzo żywy. Kościół Matki Bożej Niepokalanej w Nowym Sączu został ogłoszony w 2019 r. pierwszym w Polsce Sanktuarium Świętej Rity.
Szczególnym też miejscem kultu jest klasztor sióstr augustianek w Krakowie, gdzie w kościele św. Katarzyny przechowywane są relikwie św. Rity.
 

Ton Hambarcman, Տօն Համբարձման 

W obrządku ormiańskim Wniebowstąpienie Chrystusa (Hambarcum Kristosi) świętuje się tradycyjnie w czwartek, 40. dnia po Zmartwychwstaniu. Według tegorocznego kalendarza liturgicznego przypada ono 21 maja.
Również w kościele rzymskokatolickim są miejsca gdzie też tego dnia, w 40. dniu od Zmartwychwstania Pańskiego (czwartek), jest Wniebowstąpienie świętowane (np. Watykan).
W Polsce (podobnie jak we Włoszech) uroczystość Wniebowstąpienia - zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, umożliwiającym przeniesienie święta na najbliższą niedzielę - od 2004 r. kościół rzymskokatolicki obchodzi w VII Niedzielę Wielkanocną (w tym roku 24 maja).

Po swym zmartwychwstaniu Chrystus ukazywał się uczniom, zaś czterdziestego dnia na ich oczach wzniósł się do nieba z Góry Oliwnej. Określenie "Wniebowstąpienie Pańskie" pochodzi z opisu, przekazanego przez św. Łukasza w Dziejach Apostolskich (Dz 1, 9-11). Ewangeliści piszą o tym fakcie niewiele. Miejscem wniebowstąpienia Jezusa była Góra Oliwna. Z tej góry, gdzie rozpoczęła się męka Chrystusa, wzięła początek także Jego chwała. Jezus polecił Apostołom, aby nie odchodzili z Jerozolimy, lecz by oczekiwali spełnienia obietnicy zesłania Ducha Świętego (por. Dz 1, 4-5). Po powrocie do Jerozolimy Apostołowie "trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego" (Dz 1, 14).
Pan Jezus tajemnicą swojego Wniebowstąpienia żył na długo przed jej dokonaniem się. Przy Ostatniej Wieczerzy wprost zapowiada swoje odejście do niebieskiego Ojca.

» cały artykuł; z katechezy św. Jana Pawła II o Wniebowstąpieniu
"CHWAŁA TRÓJCY ŚWIĘTEJ WE WNIEBOWSTĄPIENIU"

 

 STULECIE URODZIN KAROLA WOJTYŁY,

ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II, PAPIEŻA

18 MAJA 2020 

„Zadaniem każdego człowieka jest być twórcą własnego życia: człowiek ma uczynić z niego arcydzieło sztuki.”

(Jan Paweł II, List do artystów, 1999 r.)

18 maja 1920 roku urodził się Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II (1978-2005), ogłoszony świętym w roku 2014. Historia życia Karola Wojtyły to wielowątkowa opowieść o artyście, filozofie, duszpasterzu, wychowawcy młodzieży oraz polityku o wielkim wpływie na kształt dzisiejszego świata. Tym, co łączy wszystkie jego życiowe powołania jest humanistyczne przesłanie, pełne wiary w drugiego człowieka oraz przekonanie o potrzebie dialogu i porozumienia ponad różnicami kulturowymi i ideologicznymi. Jego fascynująca biografia dowodzi, że ludzkie życie może być zwyczajne w swej niezwykłości.

(Centrum Myśli Jana Pawła II, www.centrumjp2.pl/)

» BIOGRAFIA ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II
artykuły w j. ormiańskim na stronie Vatican News: »  1.  »  2.    »  3.
Poniżej film o św. Janie Pawle II w j. ormiańskim (Telepace Armenia խաղաղութեան ձայն, 5 maja 2017 r.)

Z okazji tej rocznicy Telewizja Polska przygotowała 17 i 18 maja obszerne bloki programowe. Uruchomiła też stronę: https://jp2.tvp.pl/ (z jej prezentacji):
"
Setna rocznica urodzin papieża Polaka jest okazją, by przypomnieć najważniejsze chwile jego pontyfikatu, szczególnie pielgrzymki do Ojczyzny. Na powrót do tych niezwykłych chwil pozwalają wyjątkowe materiały filmowe, zgromadzone w archiwach Telewizji Polskiej").

TRANSMISJE MSZY ŚW. rzymskokatolickich (na antenie TVP 1)
w dniu setnej rocznicy urodzin św.Jana Pawła II:

 ♦ Niedziela, 17 maja 2020, godzina 10.30, transmisja z Wadowic,
  Poniedziałek, 18 maja 2020, godz. 7.00, Msza św. z Watykanu, którą odprawi papieża Franciszka przy grobie Świętego

  

ARMENIA

Ks. Hovsep Galstian, duszpasterz w miejscowościach górskiego rejonu Aszocka, zaprasza, szczególnie młodych ludzi, do udziału we wznawianych mszach św. w miejscowościach Ghazanchi, Bavra, Sizavet, w tym tygodniu 16 -17 maja.

Ale zaprasza nie tylko na liturgie - również, po mszy św., do wspólnego sprzątania terenu przy kościołach i ośrodkach młodzieżowych, a także - w niektórych miejscach - do sadzenia w tym tygodniu drzew, oczywiście z zachowaniem koniecznych w obecnych warunkach pandemii koronawirusa zasada bezpieczeństwa sanitarnego.
(Zdjęcia z zeszłorocznej akcji sadzenia drzew w Mets Sepasar.)

Jest to odpowiedź na apel papieża Franciszka. Dołączenie do tysięcy katolików z całego świata, aby chronić nasz wspólny dom. Razem, przez działanie i wiarę, można rozwiązać ekologiczny kryzys.

» cały artykuł

Emerytowany papież Benedykt XVI z okazji 100-lecia urodzin św. Jana Pawła II przygotował specjalny list.

„W Janie Pawle II uwidoczniły się nam wszystkim moc i dobroć Boga. W czasie, kiedy Kościół na nowo cierpi z powodu naporu zła, jest on dla nas oznaką nadziei i otuchy” – napisał papież Benedykt XVI w specjalnym liście z okazji 100 rocznicy urodzin św. Jana Pawła II, która przypada 18 maja 2020 r.

Kard. Joseph Ratzinger, jako prefekt Kongregacji Nauki Wiary, był jednym z najbliższych współpracowników papieża Jana Pawła II, a po jego śmierci został wybrany jego bezpośrednim następcą na Stolicy Piotrowej. Benedykt XVI historyczny list przygotował na prośbę kard. Stanisława Dziwisza, wieloletniego osobistego sekretarza Jana Pawła II, świadka życia, świętości i wielkości papieża Polaka.

List (poniżej), został zaprezentowany w piątek 15 maja 2020 r. o godz. 11.00 w Pałacu Arcybiskupów Krakowskich. 

*   *   *

Fragment z listu "Na stulecie urodzin Świętego Papieża Jana Pawła II 18 maja 2020 r." (Watykan, 4 maja 2020 r.):

Papieżowi przez całe życie chodziło o to, aby obiektywne centrum wiary chrześcijańskiej – naukę o zbawieniu – subiektywnie przyjąć za swoje i uzdalniać innych do jego przyjęcia. Dzięki zmartwychwstałemu Chrystusowi miłosierdzie Boże jest przeznaczone dla każdego. Mimo iż to centrum chrześcijańskiej egzystencji jest nam darowane tylko w wierze, ma ono jednocześnie znaczenie filozoficzne, bo skoro miłosierdzie Boże nie jest faktem, to musimy radzić sobie z takim światem, w którym ostateczna przeciwwaga dobra wobec zła nie jest rozpoznawalna. Ostatecznie poza tym obiektywnym historycznym znaczeniem każdy musi wiedzieć, że miłosierdzie Boże okaże się na koniec silniejsze od naszej słabości. W tym miejscu należy odnajdywać wewnętrzną jedność orędzia Jana Pawła II i zasadnicze intencje papieża Franciszka: wbrew spotykanej niekiedy opinii Jan Paweł II nie jest moralnym rygorystą. Ukazując istotne znaczenie Bożego miłosierdzia, daje on nam możność przyjęcia stawianych ludziom moralnych wymogów, mimo iż człowiek nigdy nie zdoła im w pełni sprostać. Nasze moralne wysiłki podejmujemy w świetle Bożego miłosierdzia, które dla naszej słabości okazuje się uzdrawiającą mocą. (...)

» cały tekst listu
BENEDYKTA XVI NA 100. LECIE URODZIN ŚW. JANA PAWŁA II

 

 
 
 

W wieku 78 lat zmarła

śp. Marta Krzysztofowicz-Olszańska z Gliwic,

polska Ormianka. Urodzona w 1942 r. we Lwowie, ochrzczona w katedrze ormiańskiej przez ks. infułata Dionizego Kajetanowicza. Mając zaledwie kilka miesięcy utraciła ojca, który został uwieziony w KL Auschwitz, a następnie zginął w styczniu 1945 r. w "Marszu Śmierci".

Po wojnie, jak wielu Ormian lwowskich, zamieszkała w Gliwicach. Ukończyła studia na Akademii Medycznej. Czynnie zaangażowana w życie parafii ormiańskokatolickiej i Związek Ormian w Polsce im. Ks. Abpa Józefa Teodorowicza, której jej córka Anna Olszanska jest prezesem.
Na załączone fotografii, wykonanej w czasie ormiańskiej Epifanii 2016 r., stoi po prawej stronie.

Pogrzeb odbędzie się w piątek 15 maja br. o g. 11.00
na Cmentarzu Centralnym przy ul. Kozielskiej 120 w Gliwicach.

Wieczny odpoczynek racz Jej dać, Panie ....

ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski 
ARMENIA

5 października 2019 r. przy katedrze pw. Św. Męczenników w Giumri, pod przewodnictwem jej proboszcza, ks. Krikora Mkrtchyana, i dzięki staraniom państwa Vardana i Gohar Shakhulyan, odbyło się spotkanie „Rodzina chrześcijańska kochająca Kościół”, którego tematem było tworzenie wspólnot rodzin chrześcijańskich w ormiańskim Kościele katolickim. Na spotkaniu kontynuowano temat trzydniowego spotkania w lipcu w Centrum Aghajanian – stworzenia możliwości duchowej edukacji dla rodzin, które będą spotykać się na wspólnej modlitwie, pogłębiać wiedzę religijną, dzielić się swoimi doświadczeniami.
W spotkaniu uczestniczyły rodziny z Armenii – z Giumri, Panik, Mets Sepasar i Erewania. Byli też goście spoza Armenii. Z Polski przyjechał Waldek Bykowski, założyciel „Wiosny Rodzin”, katolickiej wspólnoty skupiającej rodziny z Wrocławia i okolic. Współpraca tej wspólnoty z ormiańskim Kościołem katolickim rozpoczęła się za sprawą kontaktu z ks. Rafałem Krawczykiem, duszpasterzem tego Kościoła, podczas jego pobytu w jednej z wrocławskich parafii w październiku 2017 r.
Ze Słowacji przyjechali Hana Simtsikova, oraz młodzi małżonkowie Stanisław i Anna, którzy również pracują z rodzinami katolickimi.
Goście dzielili się swoimi doświadczeniami z ormiańskimi rodzinami, wyrazili chęć współpracy oraz zadeklarowali pomoc w tworzeniu wspólnot rodzin dla ormiańskich katolików. Spotkali się również z abp. Rafałem Minassyanem, od którego otrzymali błogosławieństwo, aby wspólnie z rodzinami ormiańskimi wypełniać tą piękna misję.
W przyszłym roku planowane są wspólne spotkania w Armenii z udziałem rodzin z Polski i Słowacji. ks. Krikor Mkrtchyan zadeklarował pomoc w organizowaniu tych spotkań.

14 maja – dzień modlitwy, postu i dzieł miłosierdzia w intencji powstrzymania epidemii

„Ponieważ modlitwa ma wartość uniwersalną, przyjąłem propozycję Wysokiego Komitetu na rzecz Ludzkiego Braterstwa, aby 14 maja wierni wszystkich religii połączyli się duchowo w dniu modlitwy i postu, by błagać Boga o wspomożenie ludzkości w przezwyciężeniu pandemii koronawirusaˮpowiedział Ojciec Święty Franciszek do wiernych 3 maja po modlitwie Regina Coeli.  

Z inicjatywy Ojca Świętego Franciszka Papieska Rada ds. Dialogu Międzyreligijnego skierowała do Przewodniczących Episkopatów całego świata prośbę, aby czwartek 14 maja był dniem modlitwy, postu i dzieł miłosierdzia w intencji powstrzymania epidemii koronawirusa. 
W modlitwę włączają się licznie chrześcijanie różnych Kościołów na całym świecie.

Bezpośrednio pomysł ogłosił Wysoki Komitet na rzecz Ludzkiego Braterstwa, który tworzą te same osoby, jakie w lutym ubiegłego roku podpisały z papieżem Franciszkiem wspólną deklarację o o Powszechnym Braterstwie. W wezwaniu czytamy:

"Nie można zapominać o tym, by w tej kryzysowej sytuacji zwrócić się do Boga Stwórcy, aby powstrzymał epidemię, naukowcom pomógł znaleźć skuteczne lekarstwo, a także uwolnił świat od konsekwencji sanitarnych, gospodarczych i humanitarnych tej pandemii. Komitet na rzecz Ludzkiego Braterstwa prosi więc wszystkich zwierzchników religijnych i ludzi na całym świecie, by 14 maja modlili się w tej intencji zgodnie z własna wiarą i tradycją".


 
Kościół św. Piotra i Pawła w Gdańsku, › 
siedziba ormiańskokatolickiej parafii północnej, 13.05.2020 r.

13 MAJA - WSPOMNIENIE MATKI BOŻEJ FATIMSKIEJ
13 maja 1917 roku nieopodal portugalskiej miejscowości Fatima Maryja ukazała się trójce pobożnych dzieci.

Od maja do października 1917 roku - gdy toczyła się pierwsza wojna światowa, kiedy w Portugalii sprawował rządy ostro antykościelny reżim, a w Rosji zaczynała szaleć rewolucja - na obrzeżach miasteczka Fatima, w miejscu zwanym Cova da Iria, Matka Boża ukazywała się trojgu wiejskim dzieciom nie umiejącym jeszcze czytać. Byli to Łucja dos Santos (10 lat), Hiacynta Marto (7 lat) i Franciszek Marto (9 lat). Łucja była cioteczną siostrą rodzeństwa Marto. Pochodzili z podfatimskiej wioski Aljustrel, której mieszkańcy trudnili się hodowlą owiec i uprawą winorośli.
Od 13 maja 1917 roku troje pastuszków przeżywało wielokrotnie objawienia maryjne. Wiadomość o tym szybko się rozeszła i do Fatimy zaczęły przybywać dziesiątki tysięcy pielgrzymów. Od tego czasu Fatima jest jednym z najliczniej odwiedzanych sanktuariów maryjnych na świecie.
 
Piąta Niedziela Wielkanocna - Święto Ukazania się na niebie Świętego Krzyża
Զատկական Ե Կիրակի - Տօն Երեւման Սուրբ Խաչի
W tę niedzielę w liturgii ormiańskiej przypada święto upamiętniające cud krzyża z 7 maja 351 roku. Wtedy na niebie ukazał się świetlisty krzyż, który rozciągał się nad całą starą Jerozolimą, poczynając od Golgoty aż do Góry Oliwnej.

To święto to kolejne przypomnienie istotnych prawd, przeżywanych szczególnie w całym okresie wielkanocnym:
– że tylko Jezus może sprawić, że nasz ziemski krzyż, nasza droga życia z wszystkimi trudami i radościami, z upadkami i sukcesami może stać się świetlistym, chwalebnym znakiem otwierającym niebo. Na tym polega cud zmartwychwstania.
– że tajemnica Wielkanocy dotyczy nie tylko zmartwychwstania na końcu czasów, ale tego, że dzięki Zbawicielowi możliwe jest ciągłe, nieustanne duchowe zmartwychwstawanie, odnawianie życia, odrodzenie miłości i nadziei. Wciąż idziemy od jednego duchowego zmartwychwstania do drugiego.
O tym, że Chrystus jest prawdziwym Bogiem, a przez to jedynym i prawdziwym naszym Zbawicielem przypomina dzisiejsza Ewangelia. Ukazuje ona Jezusa, który przybył do Jerozolimy na jesienne Święto Namiotów. To było jedno z głównych świąt biblijnych, które trwało tydzień. Dopiero w połowie tych obchodów Jezus przybył do Świątyni. Tam nauczał, a jego nauka zrobiła wielkie wrażenie na słuchaczach, tak jak nieco wcześniej wzburzenie wywołał fakt – rozważany w poprzednią niedzielę - że dokonał uzdrowienia w szabat.
Jezus nie zdobył wiedzy od nikogo, nie musiał uczęszczać do żadnych wielkich szkół rabinackich. On przekazuje naukę pochodzącą od Boga i głosi Jego chwałę. Jest jedno z Ojcem, i jako Bóg naucza, uzdrawia, zbawia. I On jest godny wiary i ufności.

ks. prof. Józef Naumowicz, 2017 r.

» Ewangelia wg św. Jana 7, 14-23
» O Cudzie Krzyża z 7 maja 351 roku


Cudowne uzdrowienie przy Sadzawce Betesda (Owczej) - ew. Jana 5, 1-18, z 2 maja 2020

Czwarta Niedziela Wielkanocna - Niedziela Czerwona
Զատկական Դ Կիրակ -  Կարմիր Կիրակի

W liturgii ormiańskiej to kolejna niedziela „kolorowa”, tym razem Czerwona (Karmir). Nazwa nie ma znaczenia liturgicznego. To popularne, tradycyjne określenie, które nawiązuje do kolorów, jakie przyjmuje przyroda w okresie wczesnej wiosny. Kieruje ono jednak naszą myśl ku drogocennej, najświętszej krwi Chrystusa, wylanej „za nas i za wielu” dla naszego zbawienia, a także ku niezliczonym męczennikom, którzy oddali lub teraz oddają życie za wiarę.

Dzisiejszą niełatwą Ewangelię łatwiej zrozumieć, gdy weźmie się pod uwagę, że Jezus odpowiada w niej na zarzuty faryzeuszów, że uzdrowił w szabat (ew. wg św. Jana 5, 1-18). Przecież w szabat nie wolno nic robić, niczego dokonywać – głosili faryzeusze. Jednak Jezus jest panem szabatu, sam go stworzył. Nie czyni niczego od siebie, ale spełnia wolę Ojca, który przecież wciąż działa. Jest jedno z Ojcem i jest Mu równy. Jest Bogiem i dlatego może być naszym Zbawicielem.
Kto w Niego wierzy, ma życie. Dzięki Niemu każdy może to życie odzyskać, odnowić, może duchowo zmartwychwstawać każdego dnia. Bo zmartwychwstanie w ujęciu Ewangelii św. Jana, dotyczy nie tylko spoczywających w grobach, ale wszystkich, w których umarły lub osłabły miłość, wiara, nadzieja. Jezus zawsze daje nową szansę – to główne przesłanie Ewangelii i okresu wielkanocnego. I Jezus nie zapomni o tych, którzy „pełnili dobre czyny”.

» Ewangelia wg św. Jana 5, 19-30

ks. prof. Józef Naumowicz, 2017

 W obrządku łacińskim Czwarta Niedziela Wielkanocna jest Niedzielą Dobrego Pasterza.

 

Kim jesteśmy?
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.

czytaj więcej
Obrządek ormiański
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
czytaj więcej