default_mobilelogo

6. niedziela Ormiańskiego Wielkiego Postu
czyli 35. dzień „o chlebie i soli”
Niedziela Przyjścia [Pana] - Գալստյան կիրակի

Wielki Post to nie tylko czas wymagań, wstrzemięźliwości, ascezy, ale także czas łaski, pomocy Niebios, duchowego umocnienia. Jezus wciąż bowiem za nas składa ofiarę, wciąż też do nas przychodzi: w sakramentach, w swoim Słowie (lektura Pisma Świętego!), w modlitwie, w drugim człowieku, w miłości, w naszych duchowych zmaganiach, w powstawaniu po upadkach, w spowiedzi... Przychodzi i staje się obecny tam, gdzie dajemy Mu miejsce.

On przyjdzie także na końcu czasów – o tym przypomina obecna niedziela ormiańska. Jak w pierwszym przyjściu objawił się On na ziemi jako uniżony, pokorny i cierpiący Sługa, ukryty za zasłoną człowieczeństwa, na końcu czasów objawia się jako pełen chwały. Wtedy stanie się jasne, że On jest Panem świata.

W liturgii ormiańskiej to ostatnia Niedziela Wielkiego Postu. W najbliższy piątek, 26 marca, przypada 40. dzień „o chlebie i soli”, czyli ostatni dzień okresu 40-dniowego, a potem jest „sobota Łazarza” (wspomnienie wskrzeszenia Łazarza, jako zapowiedź zmartwychwstania), następnie Niedziela Palmowa, która u Ormian zaczyna Wielki Tydzień.

Z modlitwą ks. Józef Naumowicz 

» Ewangelia wg św. Mateusza 

PARAFIA CENTRALNA

Serdecznie zapraszam do udziału we Mszy świętej w obrządku ormiańskim
także transmitowanej online
w niedzielę 21 marca, o godz. 9.00
w Warszawie
Transmisja - z kościoła pokamedulskiego
na warszawskich Bielanach, ul. Dewajtis 5,
poprzez:
» stronę internetową parafii www.lasbielanski.pl
(wystarczy wpisać las bielański lub lasbielański)
» fanpage parafii, pod adresem: www.facebook.com/Lasbielanski

Warto skorzystać także z mszalika do liturgii ormiańskiej, 
dostępnego na stronie internetowej ordynariatu ormiańskiego TUTAJ

Z modlitwą ks. Józef Naumowicz

 »  harmonogram Mszy Świętych w Parafii Centralnej                                  » ogólnopolski harmonogram Mszy św.


Wejście do lochu św. Grzegorza Oświeciciela
Syrpo Horyn mero Grigori Lusaworczi mutn i wirapn
Սրբոյ Հօրն մերոյ Գրիգորի Լուսաւորչի մուտն ի վիրապն

W tym roku święto to przypada 20 marca.
Klasztor Chor Wirap, to jedno z najważniejszych dla Ormian miejsc świętych.
W tamtejszych lochach więziony był przez kilkanaście lat za wiarę św. Grzegorz Oświeciciel, również tu narodził się monastycyzm ormiański.
Początkowo była to jedna z twierdz w pobliżu miasta Artaszat, rozmieszczonych na obszarze ówczesnej Armenii i to tam wtrącił św. Grzegorza do głębokiego skalnego lochu, znajdującego się w kompleksie cytadeli dominującej nad Artaszatem, jego zaciekły wówczas przeciwnik, król Tyrydates III.
W języku ormiańskim to miejsce nazywano Chor Wirap (Խոր Վիրապ - głęboki loch). Według różnych źródeł przyszły apostoł Ormian spędził tam kilkanaście (12-15) lat w strasznych warunkach, przebywając stale w głębokiej na prawie 7 metrów studni. Jeszcze dziś miejsce to zachowało całą swą surowość – wchodzi się tam po pionowej drabince a w środku jest pusta przestrzeń.

» cały artykuł

Rok 2021 papież Franciszek ogłosił w Kościele Rokiem Świętego Józefa.
Papież: św. Józef uczy nas sztuki ojcostwa. Wspomnienie św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny obchodzone jest w Kościele katolickim 19 marca.

Św. Józef, Małżonek i Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, Opiekun Pana Jezusa – wywodził się z rodu króla Dawida. Mimo wysokiego pochodzenia nie posiadał żadnego majątku. Na życie zarabiał stolarstwem, ciesielką. Zaręczony z Maryją, stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia.
Jest patronem małżonków i rodzin chrześcijańskich, ojców, sierot, robotników, rzemieślników, wszystkich pracujących i uciekinierów, a także dobrej śmierci. W ikonografii przedstawiany jest z Dzieciątkiem Jezus na ręku, z lilią w dłoni. Ewangelie poświęcają mu łącznie 26 wierszy. Stąd wiadomo, że pochodził z rodu Dawida, był opiekunem Najświętszej Maryi Panny i Jezusa, zarabiał na życie pracą własnych rąk.

zdjęcie: fb ks. Karnika Hovsepiana (Panik, Armenia)

  » o św. Józefie
VATICAN NEWS:    » art. w j. polskim          » art. w j. ormiańskim

 

WATYKAN

19 marca 2021 r., w uroczystość św. Józefa, rozpoczyna się Rok Rodziny.

18 marca odbyła się prezentacja tego wydarzenia w watykańskim Biurze Prasowym.

Rodziny potrzebują opieki duszpasterskiej, poświęcenia. Tymczasem w codziennym duszpasterstwie w wielu względach jesteśmy wciąż na początkowym etapie: myślimy o towarzyszeniu parom i rodzinom w kryzysie, o wsparciu osamotnionych i rodzin ubogich (…) Ten rok tymczasem jest okazją do dotarcia do [wszystkich] rodzin, by nie czuły się osamotnione wobec trudności, by iść wraz z nimi naprzód – zachęcał kard. Kevin Farrell, prefekt watykańskiej Dykasterii ds. Świeckich Rodziny i Życia, podczas konferencji prasowej, zapowiadającej Rok Rodziny Amoris Laetitia, który rozpoczyna się w Kościele powszechnym 19 marca. Obchody zakończą się podczas X Światowego Spotkania Rodzin, które latem 2022 r. odbędzie się w Rzymie. (...)

Rok Rodziny Amoris Laetitia, ogłoszony w Kościele w związku z pięcioleciem publikacji adhortacji apostolskiej papieża Franciszka „Amoris Laetitia”, poświęconej miłości w rodzinie i będącej owocem dwóch zgromadzeń Synodu Biskupów poświęconych rodzinie. Celem obchodów jest przywrócenie małżeństwom i rodzinie ważnego miejsca w duszpasterstwie w Kościele lokalnym i odnowa propozycji duszpasterskich dla nich skierowanych.

za:ekai.pl

 

Jeszcze mamy Wielki Post, czas modlitwy, postu i jałmużny; może warto więc zajrzeć na stronę Caritas Polska…

Armenia is worthy of love! Armenia zasługuje na miłość! – taki komentarz wyświetla się na fanpage’u Caritas Polska pod zarejestrowaną transmisją online „Koncertu dla Armenii”, który odbył się w minioną sobotę. Na rzecz uchodźców z Górnego Karabachu charytatywnie zagrali artyści polscy (np. Kombii) i ormiańscy, a uznana montażystka Ewa Różewicz charytatywnie wykonała montaż. Po co to wszystko? I dlaczego o tym piszę w felietonie? Dlatego, że ma to związek, albo raczej może mieć związek, z naszą wielkopostną jałmużną. (...)

z artykułu na stronie GOŚCIA NIEDZIELNEGO (18.03.2021)

 » cały artykuł w GN         » o koncercie


Miło nam poinformować, iż decyzją Kapituły Nagrody “Przeglądu Wschodniego”
nagrodę w Kategorii “Dzieła krajowe” za rok 2020 przyznano książce

 “Archidiecezja lwowska obrządku ormiańskokatolickiego
w latach 1902 – 1938″
autorstwa Tomasza Krzyżowskiego

Autorowi serdecznie gratulujemy!

» SZERSZA INFORMACJA NA STRONIE FUNDACJI KULTURY
I DZIEDZICTWA ORMIAN POLSKICH 

» Ewangelia wg św. Mateusza (Ew. Mt 25, 1-13)  

Wielki Wtorek to czas szczególnego przygotowania na nadejście Oblubieńca. Kościół rozważa tego dnia przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych, pouczając wiernych o gotowości, którą trzeba okazać w chwili, gdy Pan będzie się zbliżał. 

Przypowieść o dziesięciu dziewicach
W dwóch punktach nie okazałem się mądry tak, jak było mądrych dziesięć dziewic: naprawdę nie zdobyłem dobra łatwego wraz z trudnym,
ale stałem się największym głupcem nie zachowując oleju w lampie: miłosierdzia wraz z dziewictwem i namaszczeniem świętego Źródła.
One to w ostatnia noc, kiedy nie było można już więcej pracować, nie zostały mi sprzedane za pieniądze. I dlatego bramy sali weselnej zamknięto również przede mną, niedbałym.
Ale jak długo jestem tu w ciele, na tym padole, o Ty, mój Oblubieńcze wysłuchaj duszy mojej - oblubienicy! Na miejscu wołania tu, na tym padole, już teraz wołam do Ciebie głosem wzbudzającym litość.


Cytaty pochodzą z poematu „Jezus, Syn jedyny Ojca” św. Nersesa Sznorhali, w przekładzie ks. Marka Starowieyskiego.
 „Jezus, Syn jedyny Ojca”  stanowi wielka modlitwę skierowana przez Nersesa do Jezusa. Nerses odnajduje Go na kartach Pisma Świetego. Wszystko, co wydarzyło sie od praojca Adama aż do Jezusa odnosi Nerses do siebie samego. Utwór stanowi więc modlitewne odczytanie Biblii." (ze wstępu ks. M. Starowieyskiego).
Nerses IV Sznorhali (Wdzięczny) Ներսէս Շնորհալի (1102 – 1178) patriarcha ormiański - "mądry katolikos i wielki pisarz ormiański", teolog, wielki chrześcijański pisarz i poeta, Święty apostolskiego Kościoła ormiańskiego oraz Kościoła katolickiego. Działał  na rzecz zjednoczenia Kościołów chrześcijańskich.

V. niedziela ormiańskiego Wielkiego Postu, czyli 28. dzień „o chlebie i soli”.
Przypomnienie o potrzebie modlitwy!

Nie ma mocnej wiary ani prawdziwego chrześcijaństwa bez modlitwy. Przypomina o tym obecna ormiańska niedziela wielkopostna, w której Jezus wskazuje także, że ta modlitwa winna być: 

- regularna, systematyczna, wytrwała.
Jezus daje nam dziś przykład bezbronnej i bezsilnej wdowy, która wytrwale, z dnia na dzień, chodziła do sędziego z prośbą o pomoc, aż wreszcie jej prośby odniosły skutki (Łk 18, 1-14).
Ta przypowieść nosi tytuł: „O sędzim”, dlatego tę ormiańską niedzielę, w którą ona jest czytana, przyjęło się nazywać „Niedzielą sędziego” (Դատավորի կիրակի).
- ufna i pokorna, połączona ze szczerą wiarą w miłość Boga i Jego wszechmoc.
Mówi o tym przypowieść o celnika, które pełen skruchy, z poczuciem swej  niegodności, stał w Świątyni,  „nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!".

Wielki Post to okazja, by odkryć na nowo wartość modlitwy. Nie zniechęcać się do niej i jej nie zaniedbywać, nawet jeśli nie widzimy od razu jej skutków, nawet jeśli trudno nam się skupić, nawet jeśli napotykamy na różne przeszkody jak zmęczenie, nadmiar zajęć, odzwyczajenie się od rozmowy z Bogiem, itd.
Ona jest nam niezbędna jak tlen do życia.

Z modlitwą ks. Józef Naumowicz

Przekazuję WSZYSTKIM bardzo miłe pozdrowienia od znanego w ormiańskim środowisku w Polsce kleryka Narka Mkrtchyana, który przez ostatnie trzy lata był z nami, studiując w warszawskim seminarium, a od sierpnia 2020 odbywa dwuletnią służbę wojskową – właśnie w Górskim Karabachu! Tam przeżył jesienną wojnę, a obecnie ma trudną i nie zawsze bezpieczną regularną służbę na granicy.

Pamiętajmy o nim! (więcej zdjęć i informacji o Narku TUTAJ).

*

Ponawiam serdeczne zaproszenie na premierę koncertu charytatywnego na rzecz uchodźców z Arcachu (Górskiego Karabachu), który organizuje Caritas Polska 13 marca br. (sobota) o godz. 20.00. Więcej informacji w artykule TUTAJ.
To koncert charytatywny z zachowaniem wielkopostnej atmosfery i zarazem zaproszenie do wielkopostnej modlitwy i jałmużny na rzecz ormiańskich uchodźców, potrzebujących pomocy. 

Z modlitwą ks. Józef Naumowicz

 WROCŁAW 2019
W tradycji ormiańskiej, podobnie jak w wielu wschodnich tradycjach, środa po IV Niedzieli Wielkiego Posty - niedzieli roztropnego rządcy (Տնտեսի Կիրակի), czyli jego 24. dzień, jest bardzo ważna. Jest ona nazywana półpościem (Միջինք), bowiem tego dnia mija równo połowa Wielkiego Postu.
W liturgii śpiewane są specjalne hymny na zaznaczenie, że połowa postu za nami. Towarzyszy w tym dniu refleksja, że pozostały już dwadzieścia cztery dni do Wielkanocy, najwspanialszego święta - Zmartwychwstania Jezusa.
Przygotowywany jest specjalny poczęstunek, zawieszony jest na ten dzień ścisły post "o chlebie i soli". Istnieje obyczaj, by tego dnia przygotować ciasto drożdżowe z monetą w środku – ten, komu trafi się część z monetą, ma mieć szczęście przez resztę roku.
Na zdjęciach przygotowanie i świętowanie tego dnia we Wrocławiu u państwa Shahumyan (2019 r.) i w parafii w Panik (Armenia, prow. Szirak; 2021) w budynku Oratorium, gdzie ciasto dzielił proboszcz parafii, ks. Karnik Hovsepian, a całoroczne szczęście trafiło do pani Ghaltaghchyan ze związku kobiet.
        

» artykuł na stronie VATICAN NEWS - "ՄԻՋԻՆՔ. ՕՐ ԻՆՔՆԱՔՆՆՈՒԹԵԱՆ - Չորեքշաբթի, 18 մարտ, 2020 թուական. ԻԴ. օր աղուհացից:"

zdjęcia: prywatne archiwum; FB ks. Karnika Hovsepiana

1 marca 2021 roku zmarła w Krakowie w wieku 101 lat moja Ciocia

śp. Jarosława Siwek z d. Łomysz

wnuczka Ignacego Kierkorowicza z Czerniowiec i Marii Seweryny Zachariasiewicz z Sadagóry,
kuzynka mojego zmarłego Ojca, Artura Kierkorowicza.

Pozostawiła syna Mariusza i trójkę wnuków.
Była dobrym, serdecznym człowiekiem, głęboko wierząca, silnie związana z ormiańskimi korzeniami, dzięki Niej mogłam poznać moje ormiańskie pochodzenie.

(wiadomość od p. Erny Kierkorowicz-Szewczyk, 11.03.2021)

Rodzinie, wraz z modlitwą, składamy serdeczne wyrazy współczucia.

Niech dobry Pan przyjmie duszę Zmarłej do swojego Królestwa w Niebie.
Ter wochormja, Ter wochormja, Ter wochormja!

Wieczny odpoczynek racz Jej dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj Jej świeci.
Niech odpoczywa w pokoju.  Amen.

 

Ormiański jest jedynym językiem na świecie, w którym nazwa Biblii ma bezpośredni i dosłowny związek z Bogiem. Brzmi "Աստվածաշունչ" (Astvatsashunch), co znaczy: „Tchnienie Boga”.

Pierwszego tłumaczenia Biblii na język ormiański dokonano ustnie zaraz po przyjęciu chrześcijaństwa jako religii państwowej w 301 roku. W tamtym czasie w Armenii nie było jeszcze alfabetu, a duchowni tłumaczyli ustnie Biblię, aby szerzyć chrześcijaństwo w kraju i sprawować obrzędy.
Po stworzeniu alfabetu ormiańskiego w 405 roku przez mnicha Mesropa Masztoca, Biblia została po raz pierwszy przetłumaczona na przełomie IV i V w. na język ormiański. Przekład oparty był na Septuagincie, zdradza sporo wpływów Peszitty (przekład na j. syryjski).
Drugiego tłumaczenia dokonano w ciągu kilku lat po Soborze Efeskim (431 r., trzeci sobór powszechny). Mesrop Mashtots, Sahak Partev, Yeznik Kokhbatsi, Koryun, Hovsep Pagnatsi, Hovnan Ekegetsatsi, Ghevond Vardapet i inni mnisi ormiańscy zostali tłumaczami Biblii na ormiański. Tłumaczenie zostało dokonane w starożytnym języku ormiańskim - grabar.
Najstarsze zachowane rękopisy Biblii ormiańskiej pochodzą z IX w.
Pierwszą drukowaną Biblię ormiańską wydano w Amsterdamie 13 października 1666 r. (pierwsza drukowana książka ormiańska na świecie ukazała się w 1512 roku w Wenecji - był to zbiór modlitw, fragmentów ewangelii i tekstów ojców Kościoła) dzięki staraniom ormiańskiego przywódcy duchowego Voskana Yerevantsiego, jednego z pierwszych wydawców książek. Książka ukazała się w ogromnym jak na tamte czasy nakładzie 5000 egzemplarzy. Dwa egzemplarze były wyjątkowe: oprawa wykonana ręcznie, a na grzbiecie wizerunek Matki Bożej z Jezusem Chrystusem w ramionach. Zostały przedstawione królowi Francji Ludwikowi XIV i papieżowi Klemensowi IX. 

EŁ; na podstawie artykułu: 
"Армянский – единственный язык в мире, в котором название Библии
имеет прямое и дословное отношение к Богу"

 

7 lutego 2021 - niedziela roztropnego rządcy (Տնտեսի Կիրակի)
który okazał się mądrym menadżerem majątku swego pana

U Ormian to już półpoście czyli półmetek 40-dniowego okresu „o chlebie i soli”.  Okazja do refleksji, jak ten okres już zaznaczył się  u mnie.  Czy stał się okazją do większej „modlitwy, postu, jałmużny”?  Modlitwy nie tylko błagalnej, ale także dziękczynnej i przepraszającej ?  Postu nie tylko w zakresie jedzenia, ale także w formie bardziej rozważnego korzystania  ze swoich słów, myśli, czasu, pieniędzy czy internetu?  Wreszcie jałmużny, która jest skutkiem modlitwy i postu: bo jeśli lepiej zagospodarujemy swój czas, relacje z innymi, pieniądze czy jedzenie, to możemy więcej ofiarować innym.

Tego dotyczy 4. niedziela Wielkiego Postu, która w ormiańskiej liturgii skupia się na przypowieści Jezusa o zarządcy (Ewangelia wg św. Łukasza 16, 1-13).

Ów agent otrzymał od pana w zarząd dobra, ale je lekkomyślnie roztrwonił  (jak Pierwsi Rodzice czy syn marnotrawny). Grozi mu utrata urzędu i godności. Nie czeka jednak z założonymi rękoma. Uznaje swój błąd i zabiega o to, by odzyskać zaufanie swego pana  i zapewnić sobie dobrą przyszłość. Pan pochwalił go „za jego rozsądek”. Za to, że podjął działanie, że ostatecznie okazał się dobrym menadżerem swego życia,  że wykorzystał dany czas, możliwości, talenty.

To przypowieść o nas, których Bóg Stwórca i Pan świata,  umieścił na ziemi jako menadżerów i gospodarzy,  polecając: „Czyńcie sobie ziemię poddaną” (Rdz 1,28).  Pragnie, byśmy "roztropnie" wykorzystali nasze dary, talenty, kompetencje.

z modlitwą ks Józef Naumowicz

 

Caritas Polska organizuje dobroczyny koncert online na rzecz uchodźców z Arcachu
13 MARCA (sobota) o godzinie 20.00.
Transmisja na żywo na Facebooku Caritas Polska

TUTAJ więcej o wydarzeniu

Jak poinformowała sieć Caritas Europa, ponad 6,7 tys. [dane na 8.02.2021 r.  rodzin poszkodowanych po wybuchu konfliktu między Armenią i Azerbejdżanem o Górski Karabach, skorzystało od jesieni ubiegłego roku z pomocy Caritas Armenia. Dyrektorem Caritas Armenia jest abp Rafał Minassian, Ordynariusz ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej.
Caritas Polska, należąca do sieci Caritas Europa, przeznaczyła na ten cel 186 tys. zł, pochodzące z własnych środków i ogłoszonej zbiórki.
Dziesiątki tysięcy uchodźców przybyłych do Armenii z Górskiego Karabachu w wyniku wojny i warunków podpisanego rozejmu, od poczatku jest objętych opieką Ormiańskiego Kościoła Katolickiego.
Ludzie, którzy uciekając ze swych domów zostawili cały dobytek, potrzebują wszechstronnej pomocy – od żywności, przez wyposażenie mieszkań, po opiekę medyczną i wsparcie psychologiczne. Caritas Armenia i jej partnerzy Catholic Relief Services rozprowadzili m.in. zestawy żywności i innych najpotrzebniejszych artykułów w regionach Shirak, Lori i Gegharkunik, a także w Erywaniu, gdzie mieszka wielu przesiedleńców. Część uchodźców skorzystało z pomocy w opłaceniu czynszu, a do 650 gospodarstw domowych w prowincji Ararat trafiły koce, pościel i grzejniki elektryczne.
Pomóc można:

  • kierując wpłatę na konto Caritas Polska: 19 1160 2202 0000 0003 5899 2030 z dopiskiem „Armenia”
  • wysyłając SMS o treści ARMENIA pod numer 72052 (koszt 2,46 zł)

EŁ; na podstawie: Caritas Polska

*

Dziś okazja, by WSZYSTKIM serdecznie podziękować za ofiarny i cenny udział w zbiórce dla ofiar konfliktu w Arcachu, jaką zorganizowała Caritas Polska. Akcja pomocy wciąż trwa. Jej elementem będzie ten koncert, organizowany z inicjatywy Stowarzyszenia Ormiańskiego „Mer Hajrenik” im. Abp. Józefa Teofila Teodorowicza. Włączmy się w ten koncert charytatywny w duchu wielkopostnej jałmużny.

Z modlitwą. ks Józef Naumowicz 

28 lutego 2021 - niedziela marnotrawnego syna
powracającego do dobrego i litościwego ojca
Taka jest logika ormiańskich niedziel Wielkiego Postu: najpierw przypomnienie o raju, potem o zmarnowaniu pierwotnej szczęśliwości, teraz, w trzecią niedzielę – o potrzebie powrotu do Ojca. Czy jesteśmy podobni do syna marnotrawnego z dzisiejszej ewangelicznej przypowieści i potrzebujemy tego powrotu?
Wielki ormiański autor, św. Grzegorz z Nareku – jego liturgiczne święto przypada 27 lutego, to odpust w centralnej parafii ormiańskokatolickiej z siedzibą w Warszawie – w swej Księdze śpiewów żałobliwych wiele razy porównuje się z synem marnotrawnym, a nawet uważa siebie za gorszego od niego, bo wciąż ma za mało skruchy i za mało gorliwie wraca do Ojca (Słowo VI, 2).
Św Grzegorz z Nareku na obrazie Matka Boża z Nareku (Holy Mother of Narek); Ariel Agemian
Oto, jak syn marnotrawny staczał się po kolejnych stopniach degradacji:
1. ucieka od rodziny, traci z nią więź; 2. marnuje swe dobra i to w sposób niegodziwy;
3. staje się świnopasem, niewolnikiem, który jada z wieprzami; 4. traci radość życia.

Wie jednak, że pozostała mu tylko jedna szansa: Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie. Opamiętał się! Zdobył się na odwagę, żeby uznać swój błąd, okazać skruchę, żałować, prosić o przebaczenie.

Ojciec czeka na powrót swego dziecka, zawsze gotów przywrócić je do dawnej godności.  Pomaga mu odzyskać stan człowieka wolnego, kochanego, szczęśliwego:

- daje mu nowe szaty (odzyskana godność),
- przywraca mu pierścień (znak przynależności do rodziny),
- daje mu sandały (oznaka wolności, niewolnik chodził boso);
- urządza dla niego ucztę (znak radości, miłości, wspólnoty).

Czy syn odzyskał wszystko? Zmarnowany majątek nie wrócił. Ale może zyskał coś jeszcze więcej niż miał przedtem? Skrucha, żal, powrót stają się stopniem do większej pokory i miłości, do bardziej żywych i bliskich relacji.
Warto więc wciąż wracać do Ojca!

z modlitwą ks Józef Naumowicz

 

WATYKAN

  27 lutego 2021 r - TRANSMISJE:

  

GALERIA ZDJĘĆ

Papież Franciszek zarządził wpisanie św. Grzegorza z Nareku, wraz z trojgiem innych świętych (o czym TUTAJ pisaliśmy), do wszystkich kalendarzy i ksiąg liturgicznych przeznaczonych do sprawowania Mszy świętej i Liturgii Godzin. Jego liturgiczne wspomnienie wyznaczył na dzień 27 lutego. Czytamy o tym w dekrecie opublikowanym 2 lutego 2021 r. przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.

W najbliższą sobotę 27 lutego 2021 r. po raz pierwszy Kościół Powszechny będzie obchodzić liturgiczne święto tego 36. Doktora Kościoła. Z tej historycznej okazji o godz. 10.30 kardynał Leonardo Sandri, prefekt Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, będzie przewodniczył uroczystej Mszy św. w watykańskiej Bazylice św. Piotra.

W tym dniu odbędzie się również modlitwa ekumeniczna przy pomniku św. Grzegorza z Nareku w Ogrodach Watykańskich, który został odsłonięty 5 kwietnia 2018 r. Przewodniczyć jej będzie katolikos Karekin II,  patriarcha apostolskiego Kościoła ormiańskiego. 

Uroczystości są organizowane we współpracy z ambasadą Republiki Armenii przy Stolicy Apostolskiej.

Z powodu pandemii koronawirusa i związanych z tym zasad bezpieczeństwa, tylko ograniczona liczba osób będzie mogła wziąć udział w obu wydarzeniach.

EŁ; za: Papieskim Kolegium Ormiańskim w Rzymie 
zdjęcie: Włodzimierz Rędzioch, niedziela.pl

» VATICAN NEWS, artykuł w j.ormiańskim

LIBAN - PATRIARCHAT
Ostatnia z trzech części obrzędów pogrzebowych
- liturgia, złożenie trumny w kaplicy cmentarnej -
śp. Arcybiskupa NESZANA KARAKEHEJANA
Ordynariusza Seniora Ordynariatu 
Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej.
Obrzędy te rozpoczęły się o godzinie 10.30 24 lutego 2021 r. w Bzommar w Libanie, przy  Patriarchatcie
Ormiańskiego Kościoła Katolickiego, gdzie śp. abp Neszan został pochowany.

    

 „Zwróćmy się do Źródła. Prośmy Chrystusa o dar miłosierdzia. Niech ono nas ogarnie i przeniknie” – napisał papież Franciszek do biskupa płockiego Piotra Libery w liście z okazji 90. rocznicy pierwszego objawienia Jezusa Miłosiernego św. siostrze Faustynie Kowalskiej, które miało miejsce w Płocku 22 lutego 1931 roku.

22 lutego przypada 90. rocznica pierwszego objawienia Jezusa Miłosiernego św. siostrze Faustynie Kowalskiej. Jezusa w obrazie „Jezu ufam Tobie” zakonnica ujrzała 22 lutego 1931 roku, w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, w klasztornej celi Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na Starym Rynku w Płocku.

Ojciec święty przypomina słowa, które wówczas św. Faustyna usłyszała: „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie” (Dz. 47). Cytuje też inne słowa z „Dzienniczka”: „Nie zazna ludzkość spokoju, dopóki nie zwróci się do źródła miłosierdzia mojego” (Dz. 699).

„Zachęcam więc: zwróćmy się do tego Źródła. Prośmy Chrystusa o dar miłosierdzia. Niech ono nas ogarnie i przeniknie. Miejmy odwagę, by powrócić do Jezusa, aby spotkać Jego miłość i miłosierdzie w sakramentach. Poczujmy Jego bliskość, czułość, a wtedy my także będziemy bardziej zdolni do miłosierdzia, cierpliwości, przebaczania i miłości” – napisał Ojciec święty Franciszek.

EŁ; za ekai.pl

» Cały list list  Papieża (Watykan, 15 lutego 2021 r.)             » List w j. ormiańskim na stronie VATICAN NEWS    


Wielkopostna duchowa zachęta w 2. niedzielę ormiańskiego Wielkiego Postu (Մեծ պահք)
czyli w tzw. Niedzielę Wygnania z Raju
W drugą niedziela Wielkiego Postu (21 II 2021) liturgia ormiańska wspomina utratę raju przez pierwszych ludzi, naszych Prarodziców a więc utratę życia w bliskości ze swoim Stwórcą.  
Zerwanie z rajskiego drzewa poznania dobra i zła zakazanego owocu - pozornie smakowitego i atrakcyjnego – przyniosło ludziom ogromny dyskomfort, utratę trwałego szczęścia, zamieszanie w relacjach międzyludzkich (mężczyzna i kobieta poczuli wstyd i zażenowanie wobec siebie, „poznali, że są nadzy”, Rdz 3,7), utratę ufności i więzi z Bogiem (“skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu”, Rdz 3,8), wreszcie rozpoczęcie niepewnego i kruchego ziemskiego życia prowadzonego w pocie czoła.
Ale wygnanie z raju nie oznaczało odrzucenia ludzi przez Boga. Gdy człowiek utracił więź ze swoim Stwórcą, został umieszczony  – jak podaje grecki przekład Księgi Rodzaju - „naprzeciw raju” (Rdz 3,24) lub, jak napisał św. Ireneusz z Lyonu w końcu II w., „naprzeciw raju, na drodze do niego”. To oznacza, że człowiek nie utracił całkowicie kontaktu z rajem, w głębi swej duszy i sumienia zachował pamięć o raju i swym Stwórcy  – dlatego tak bardzo pragnie prawdziwej miłości, dobra i trwałego, niezmiennego szczęścia. Odtąd jest ciągle na drodze do raju, za nim tęskni i go pragnie.
Raj pozostanie jednak dla niego nieosiągalnym marzeniem, bo sam nie może do niego wrócić. Tę drogę do raju może na nowo odtworzyć jedynie sam Bóg, Zbawiciel człowieka. Jeżeli Bóg umieścił ludzi „na drodze do raju”, to znaczy, że zaprasza ich  do nieustannego oczyszczania się, a zarazem do zdobywania i rozwijania prawdziwej wiary i miłości.
Zachęcam, by przyjrzeć się kalendarzowi Wielkiego Postu wcześniej opublikowanemu. Zapraszam, by tego czasu nie stracić, by nie zmarnować wielkiej szansy duchowego odnowienia i umocnienia, jaki ten okres daje.
A przede wszystkim jeszcze zachęcam do większego zaufania do miłości Boga.
z modlitwą ks Józef Naumowicz

 

  

 

 

  1. 18 lutego 2021 - 20 lat od obchodów 1700-lecia chrztu Armenii w Bazylice św. Piotra w Watykanie
  2. Pożegnanie śp. Arcybiskupa NESZANA KARAKEHEJANA
  3. Pogrzeg ś.p. Tomasza Wartanowicza
  4. Odszedł do Pana abp Neszan Karakehejan - ordynariusz senior Ordynariatu Kościoła Katolickiego Armenii i Europy Wschodniej
Kim jesteśmy?
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.

czytaj więcej
Obrządek ormiański
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
czytaj więcej