default_mobilelogo

 
  i po. Zdjęcia: Marek Kubicki
 
Przed odnowieniem napisów,   
W Ryczeniu osoba abpa Józefa Teofila Teodorowicza, ostatniego arcybiskupa ormiańskokatolickiego na terenach Rzeczypospolitej, jest upamiętniona wyjątkowo. W kościelnej galerii wybitnych kaznodziejów znajduje się jego portret pędzla miejscowego artysty Tomasza Wojnowskiego, zaś przed kościołem stoi obelisk poświęcony arcybiskupowi, dłuta ryczeńskiego kamieniarza Jacka Tańskiego - ufundowany przez mieszkańców, poświęcony 26 października 2008 r.
Po 14 latach, które upłynęły od poświęcenia pomnika wyblakła złota farba pokrywająca napisy. Przed zbliżająca się w grudniu tradycyjną już kolejną Mszą św. w intencji Arcybiskupa i górników, litery zostały odnowione i zabezpieczone, czym zajął się Marek Kubicki, nasz - Polskich Ormian - przyjaciel (ryczenianin z urodzenia i wyboru, jak się podpisuje).
Ryczeń, pow. górowski, województwo dolnośląskie.

 

PARAFIA CENTRALNA
 
 

Serdecznie zapraszam
na Mszę św. w obrządku ormiańskim

w 6. niedzielę po Podwyższeniu Krzyża

16 października 2022 r. o godz. 11.00

w kaplicy Matki Bożej w Warszawie, ul. Łazienkowska 14.

To także XXII Dzień Papieski.

* * *
Miło będzie też spotkać się  przy herbatce po Mszy świętej.

Z serdeczną pamięcią  - ks. Józef Naumowicz

 »  harmonogram Mszy Świętych w Parafii Centralnej              » ogólnopolski harmonogram Mszy św.


Sześćdziesiąt lat temu, 11 października 1962 roku rozpoczął się Sobór Watykański II.
Papież Jan XXIII dokonał otwarcia obrad Soboru, którego zwołanie zapowiedział na początku swojego pontyfikatu, w styczniu 1959 r. To przełomowe wydarzenie w dziejach Kościoła powszechnego było najważniejszym wydarzeniem w Kościele katolickim XX wieku i przypuszczalnie największym spotkaniem w dziejach świata.

11 października 1962 roku, o godzinie 8.30, poprzez wielki plac, wypełniony klaszczącym i wiwatującym tłumem, wyruszyła uroczysta procesja do Bazyliki św. Piotra. Procesja trwała ponad godzinę, a gdy się zakończyła, przybył Jan XXIII, niesiony na sławnej papieskiej lektyce (sedia gestatoria). Papież zstąpił z sedia i ukląkł przed ołtarzem, nad domniemanym miejscem pochówku św. Piotra, ukoronowanym wspaniałym brązowym baldachimem Berniniego, gdzie zaintonował hymn Veni, Creator Spiritus, „Przybądź, Duchu Święty”.
Tak rozpoczął się Sobór.
Z ormiańskiego Kościoła katolickiego w soborze uczestniczyła delegacja 750 osób, pod przewodnictwem kardynała Grzegorza Piotra Agadżaniana (obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny). 

Sobór zapoczątkował przemiany idące w kierunku większego otwarcia Kościoła katolickiego na inne religie chrześcijańskie, jak również na religie niechrześcijańskie. Zainicjowano otwarcie Kościoła rzymskokatolickiego na świat współczesny. Po raz pierwszy hierarchowie odeszli od kanonów potępiających. Stwierdzono, że należy zmienić podejście do świata, nie bać się go i nie demonizować, ale podjąć z nim dialog. Zauważono potrzebę wyjścia ku każdemu człowiekowi i nie stawiania ograniczeń, tak by obejmować troską nie tylko członków Kościoła katolickiego, ale wszystkich ludzi.  

Dziesięć najważniejszych postanowień Vaticanum II – tych, które wywarły największy wpływ na życie posoborowego Kościoła, przedstawione chronologicznie, według czasu ich uchwalenia i ogłoszenia w poszczególnych dokumentach, to: 1. Reforma liturgii; 2. Pogłębione rozumienie Kościoła; 3. Powszechne powołanie do świętości; 4. Włączenie się w ruch ekumeniczny; 5. Uznanie wartość religii niechrześcijańskich; 6. Biblia i Tradycja – jedno Objawienie; 7. Biblia w rękach ludzi świeckich; 8. Wolność religijna nie tylko dla katolików; 9. Kościół w dialogu ze światem; 10. Autonomia spraw ziemskich. [więcej TUTAJ]. 

» cały artykuł 
 » artykuł  w j. ormiańskim (Vatican News)

W 52. numerze „Awedisu", który właśnie się ukazał, znajduje się obszerny artykuł Romany Obrockiej pt. "Krystaliczne zagęszczenie" o wspaniałej ekspozycji w Collegium Maius w Krakowie: „Kobiety pod znakiem krzyża. Ormiańskie benedyktynki ze Lwowa i ich duchowość”.
Wystawa prezentuje unikatową kulturę duchowej żeńskiej, katolickiej wspólnoty mniszej, która powstała na przełomie wieków XVII i XVIII we Lwowie wśród tamtejszych Ormian. Ilustruje dziedzictwo kulturowe jednej z najbardziej aktywnych mniejszości narodowej w dawnej Polsce i pokazuje udział kobiet w jego wytworzeniu. Można ją oglądać do 19 listopada 2022 r.
Artykuł w najnowszym Awedisie, a także na stronie: Skarbnica wiedzy o polskich Ormianach, relacjonuje - szczegółowo i barwnie - wernisaż wystawy, który miał miejsce 12 sierpnia, o godzinie 15.00 w Krakowie, w Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego przy ulicy Jagiellońskiej 15.

Do 19 listopada 2022 w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego można oglądać wystawę „Kobiety pod znakiem krzyża. Ormiańskie benedyktynki ze Lwowa i ich duchowość”.   Czarowny bieg wydarzeń rozpoczął się w piątek, 12 sierpnia, o godzinie 15.00 w Krakowie, w Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego przy ulicy Jagiellońskiej 15. Nie wiem, czy o naukowcach można pisać „czarodzieje”. Ale w Krakowie wszystko jest możliwe… (...)

 » cały artykuł  - Skarbnica wiedzy o polskich Ormianach
 » GALERIA FOTOGRAFII, fot. Jolanta Pollesch - Skarbnica wiedzy o polskich Ormianach



52 numer „Awedisu", który właśnie się ukazał, odnotowuje wszystkie letnie wydarzenia. Znajdują się tu relacje z dni ormiańskich, koncertów, warsztatów, konferencji, wystaw – zwłaszcza wspaniałej ekspozycji w Collegium Maius w Krakowie „Kobiety pod znakiem krzyża. Ormiańskie benedyktynki ze Lwowa i ich duchowość” – które wypełniły ostatnie miesiące. Poza tym – w 30. rocznicę śmierci przypadającą 26 września br. – artykuł „Młodość księdza Filipiaka" dr. Tomasza Krzyżowskiego, przypomina postać nieodżałowanego ks. Kazimierza Filipiaka (1910-1992), niezwykle zasłużonego dla polskich Ormian.

Choć z pochodzenia był Polakiem, to z przekonania Ormianinem, niezwykle wrażliwym na zachowanie obrządku ormiańskiego. Był nie tylko duszpasterzem i propagatorem kultu Matki Bożej Łaskawej, ale także kustoszem pamiątek ormiańskich, które uratował po II wojnie światowej i ze Stanisławowa przetransportował do Polski. Przyjrzyjmy się bliżej jego drodze życiowej, która z Tymbarku w Małopolsce zawiodła go na kresy Kresów, czyli do Stanisławowa. (...)

zdjęcie: Kazimierz Filipiak – brat Augustyn w Zakonie Franciszkanów
Bernardynów (1926 r.); Awedis nr 52

 » cały artykuł w Awedisie Nr 52 - Jesień 2022 (PDF)


7 października 2001 r, podczas Mszy św. sprawowanej w Rzymie na placu św. Piotra, św. Jan Paweł II, ówczesny papież, ogłosił Ignacego Maloyana, arcybiskupa ormiańskokatolickiego, męczennika, błogosławionym Kościoła katolickiego. W liturgii brał udział także ormiański Patriarcha Cylicji Nerses Piotr XIX Tarmouni.

Z homilii św. Jana Pawła II (wygłoszonej po włosku, francusku i niemiecku) podczas mszy beatyfikacyjnej:
Bł. Ignacy Maloyan, który poniósł śmierć męczeńską w wieku 46 lat, przypomina nam o duchowej walce, jaką toczy każdy chrześcijanin, gdy jego wiara narażona jest na ataki zła. Eucharystia była dla niego źródłem, z którego dzień po dniu czerpał niezbędną siłę, aby ofiarnie i z pasją pełnić swą kapłańską posługę, oddając się kaznodziejstwu, sprawowaniu sakramentów i służbie ubogim. Przez całe życie urzeczywistniał w pełni słowa św. Pawła: «nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia» (2 Tm 1, 7). Zagrożony prześladowaniem, bł. Ignacy nie zgodził się na żaden kompromis, ale oświadczył tym, którzy wywierali na niego naciski: «Bóg nie pozwoli, abym wyrzekł się Jezusa, mego Zbawiciela. Przelać własną krew za wiarę to najgłębsze pragnienie mego serca». Niech jego przykład oświeca dziś wszystkich, którzy pragną być prawdziwymi świadkami Ewangelii dla chwały Bożej i dla zbawienia braci! 

 » Bł. Ignacy Maloyan 
(za kalendarzem FKiDOP 2020 - w j. polskim i ormiańskim) 


‹ Matka Boska Różańcowa
oleodruk, ze zbiorów Muzeum Etnograficznego w Rzeszowie

Od 1969 roku 7 października w całym Kościele obchodzone jest święto Matki Bożej Różańcowej.

Święto Matki Bożej Różańcowej ustanowiono na pamiątkę wielkiego zwycięstwa koalicji państw chrześcijańskich nad Turcją, odniesionego 7 października 1571 roku w bitwie morskiej pod Lepanto nad Zatoka Koryncką (obecnie Nafpaktos w Grecji).

Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską. Od samego początku triumf chrześcijańskiej floty wiązano w Europie ze wstawiennictwem Matki Bożej. W tygodniach poprzedzających bitwę ówczesny papież – św. Pius V codziennie odmawiał modlitwę różańcową, prosząc Maryję o opiekę i obronę. Nagle doznał wizji: zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył ogromne floty, a nad nimi ujrzał Maryję.
Nieoczekiwana zmiana wiatru uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej. Zwycięstwo było ogromne. Po zaledwie czterech godzinach walki zatopiono sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto połowę okrętów tureckich, uwolniono dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników. Turcja stała wówczas u szczytu swej potęgi i zamierzała podbić całą Europę. Pod Lepanto została powstrzymana przez koalicję floty hiszpańskiej, weneckiej i papieskiej.
Papież Pius V ogłosił w 1572 roku ten dzień świętem Matki Bożej Zwycięskiej. Rok później, decyzją papieża Grzegorza XIII zmieniono nazwę na Święto Różańca. Papież Klemens XII w 1716 roku nakazał świętowanie tego dnia Kościołowi na całym świecie, jednocześnie przeniósł święto na pierwszą niedzielę października. W 1913 roku Pius X przywrócił święto na 7 października. Od 1969 roku, decyzją Pawła VI, w kościele Katolickim 7 października obchodzone jest święto Matki Bożej Różańcowej.
» historia różańca                    » Cud pod Lepanto
» Հոկտեմբերի 7-ը Վարդարանի Տիրամոր տոնն է, իսկ հոկտեմբերը՝ Վարդարան աղոթելու ամիս

Ասսիզիի Ուխտի ճրագը
4 października Kościół wspomina św. Franciszka z Asyżu. Włosi przeżywają swoje święto patronalne. 

Św. Franciszek nazywany bywa „mistykiem Wcielenia” i „mistykiem Kalwarii”. Od niego rozpoczęła się jedna z głównych szkół duchowości w Kościele, która rozwija się i przynosi owoce na bardzo wielu, różnorodnych płaszczyznach życia Kościoła.
Grób Franciszka z Asyżu znajduje się w bazylice pod jego wezwaniem w Asyżu., a nawiedza go każdego roku blisko 6 mln pielgrzymów z całego świata.
Giovanni Bernardone, znany w całym świecie jako św. Franciszek z Asyżu, zmarł 3 października 1226 r. Niespełna dwa lata później, 16 lipca 1228 r., został ogłoszony świętym. Spoczął w prostym, kamiennym sarkofagu, pod głównym ołtarzem, ale z upływem czasu miejsce to zostało zapomniane. Dopiero w grudniu 1818 r. sarkofag został odnaleziony; wówczas relikwie świętego przełożono do urny z brązu. Złożono je w skale kaplicy, w szerokiej kolumnie – grobowcu, otoczonym żelazną kratą. 

Przy grobie Świętego znajduje się lampa oliwna, do której co roku  oliwę ofiarowuje - 4 października – inny region Italii. Lampa św. Franciszka płonie nieustannie od 1939 r. Została zaprojektowana i wykonana w 1937 r. Umieszczona jest na niej półkula symbolizująca świat, obok której gołębie z gałązkami oliwnymi reprezentują powszechny pokój. Na obwodzie lampy wygrawerowany jest cytat z "Boskiej Komedii: Raj" Dantego Alighieri. 

Zakon franciszkanów honoruje zaangażowanie polityczne na rzecz wspólnego dobra i porozumienia między narodami. wręczając Franciszkańską Lampę Pokoju, która jest kopią szklanej lampy oliwnej z grobu św. Franciszka z Asyżu. 

  » artykuł: Ասսիզիի Ուխտի ճրագը (Vatican News)    » życiorys św. Franciszka   

ARMENIA

W niedzielę 25 września 2022 r. odbyła się ceremonia poświęcenia nowo wybudowanego kościoła w Ghazanchi, jednej z górskich wiosek położonych w prowincji Szirak.

Uroczystości przewodniczył katolikos patriarcha Rafał Piotr XXI. Obecni byli również: administratora apostolskiego Ordynariatu dla Armenii i Europy Wschodniej, ks. Michała Bassale oraz egzarchy Jerozolimy i Jordanii, rektora Kolegium Ormiańskiego w Rzymie, ks. Narega Naamoyana. W wydarzeniu uczestniczyli też duchowni Kościoła ormiańskiego, duszpasterz ormiańskiego Kościoła apostolskiego dla wspólnot rejonu Asztocka, siostry zakonne ze zgromadzenia Niepokalanego Poczęcia NMP, dyrektor szpitala w Aszocku, pracownicy ormiańskiej Caritas i wielu wiernych. 
Budowa kościoła w Ghazanchi trwała długo, była niełatwa. Ale mimo wielu przeszkód i trudności, z woli Bożej, kościół stoi i będzie służył wiernym przez wiele wieków.
W niedzielę 25 września, po poświęceniu i oficjalnej ceremonii otwarcia kościoła pw. św. Józefa w Ghazanchi, została odprawiona uroczysta msza św. pod przewodnictwem katolikosa patriarchy Rafała Piotra XXI. Patriarcha w swoim wystąpieniu na początku podziękował administratorowi apostolskiemu ks. Michałowi Bassale za możliwość przyjazdu do Ojczyzny i poświęcenia tego kościoła. Wyraził wdzięczność i przekazał gratulacje wszystkim, którzy brali udział w budowie.  Na zakończenie liturgii głos zabrał ks. Galstyan, duszpasterz katolików w Ghazanchi, następnie złożył gratulacje i podziękowania przewodniczący gminy Ghazanchi, a także przedstawiciele Ormiańskokatolickiego Związku Młodzieży.
Po mszy św., pod przewodnictwem katolikosa patriarchy Cylicji dla Ormian katolików Rafała Piotra XXI, złożono kwiaty pod chaczkarem usytuowanym na cmentarzu, poświęconym pamięci Melikseta Arosyana, ofiary 44-dniowej wojny, pochodzącego z Ghazanchi, i odprawiono nabożeństwo żałobne za dusze wszystkich Ormian, którzy zginęli w wojnie w 2020 roku.  

ŚWIAT

28 października 2022 r. w Rzymie, w bazylice św. Jana na Lateranie o godzinie 12.00, ma się odbyć uroczystość rozpoczynająca kolejny etap procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego Patriarchy kard. Grzegorza Piotra XV Agadżaniana na szczeblu eparchialnym (diecezjalnym).
Od 18 września 2022 r. trwa 40-dniowa modlitwy przed tym wydarzeniem. Te dni, aż do 28 października, mają przypomnieć życie, cnoty, znaki świętości i cudów kard. Grzegorza Piotra Agadżaniana.
Więcej, codziennie na profilu: Cardinale Gregorio Pietro XV Agagianian Կարտինալ Գրիգոր Պետրոս ԺԵ Աղաճանեան.
Informacja o procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym patriarchy ormiańskiego Kościoła katolickiego została ogłoszona 22 marca 2020 r [TUTAJ dokument]. 
Wieloletnim współpracownikiem i sekretarzem kard. Grzegorza Piotra Agadżaniana był polski Ormianin, ks. Grzegorz Petrowicz.

 
Wnętrze kościoła na terenie klasztoru mechitarystów na leżącej na Lagunie Weneckiej maleńkiej wysepce świętego Łazarza, w całości zajmowanej przez zakon.
EZEQUIEL SCAGNETTI /EAST NEWS;
źródło: Gość Niedzielny 
  

W najnowszym tygodniku "Gość Niedzielny" nr 38/2022 ukazał się bogato ilustrowany artykuł o Mechitarze z Sebasty, ormiańskim zakonnik, filologu i pisarzu, założycielu zakonu mechitarystów. Fragment poniżej:

Zakon założony przez Mechitara wzbudzał zachwyt George’a Byrona i króla Bawarii Ludwika I. Mnisi nie tylko się modlili, lecz także przekazywali kolejnym pokoleniom bogactwo kultury ormiańskiej.

Porządek, wygoda, uprzejmość, niewzruszona wiara, osiągnięcia i cnota braterstwa w zakonie sprawiają, że człowieka świata uderza przekonanie, iż „jest inaczej i lepiej, już na tym świecie” – pisał w 1816 roku Byron, odwiedziwszy klasztor założony przez Mechitara. Angielski poeta był zachwycony ormiańskim językiem i kulturą, którą pielęgnowali mnisi. Ludwik I w 1841 roku odwiedził wyspę San Lazzaro w Wenecji, gdzie znajduje się monaster, i napisał o niej wiersz. Zakon Mechitarystów był dla ormiańskiej kultury tym, czym dla Europy benedyktyni.  (Jakub Jałowiczor)

Rok temu, 23 września 2021 r. Arcybiskup Rafael Minassian, dotychczasowy Ordynariusza Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii, Gruzji, Rosji i Europy Wschodniej, został przez Święty Synod Katolickiego Kościoła Ormiańskiego wybrany nowym katolikosem-patriarchą Cylicji dla Ormian katolików i przyjął imię Rafael Bedros XXI (pol. Rafał Piotr XXI).Następnego dnia nowy katolikos-patriarcha otrzymał znak wspólnoty kościelnej od papieża Franciszka.

Urodził się 24 listopada 1946 w Bejrucie w rodzinie ormiańskiej. Studiował teologię w Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie i pedagogikę w Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim. Jest członkiem ormiańskokatolickiej kongregacji kapłańskiej w Bzommar k. Bejrutu. Po święceniach kapłańskich w 1973 został proboszczem katedry w Bejrucie, a w 1982 sekretarzem patriarchy Howannesa Bedrosa XVIII. Był proboszczem parafii pw. św. Krzyża w Bejrucie, a także przez kilkanaście lat proboszczem najpierw w Nowym Yorku, a później w Kalifornii.
W 2004 założył kanał telewizyjny Telepace Armenia w telewizji watykańskiej Telepace. W 2005 został egzarchą patriarchalnym Ormian katolików Jerozolimy i Ammanu, a 24 czerwca 2011 otrzymał od papieża Benedykta XVI nominację na ordynariusza utworzonego w 1991 Ordynariatu Europy Wschodniej dla Ormian katolików który obejmuje Armenię, Gruzję, Rosję i Europę Wschodnią. Konsekrowany na biskupa w lipcu 2011 w Bejrucie przez patriarchę Nersesa Bedrosa XIX.

PARAFIA POŁUDNIOWA



W niedzielę 18 września ks. prof. Józef Naumowicz sprawował mszę św. ormiańskokatolicką we wrocławskim kościele pw. Bożego Ciała.
Liturgia była piękna. Wraz z księdzem przyjechał subdiakon Aharon Samvelyan, a przy ołtarzu księdzu również towarzyszyli swoją posługą i pięknym śpiewem Ara, Aram i Georg Sayeghowie.
Wyjątkowa była obecność Arama Gabaghchouriana, śpiewaka z Armenii. Jego wspaniały głos mogliśmy usłyszeć w śpiewach liturgicznych podczas mszy św., a także po jej zakończeniu.

» cały artykuł, galeria zdjęć


fot. Radio Niepokalanów
W Polsce obchodzony jest w III niedzielę września, w tym roku 18 września. Natomiast w wielu innych krajach jest obchodzony w niedzielę przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego (w 2022 roku - 29 maja).

W tym roku przeżywać będziemy już 56. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, który z woli Ojca Świętego Franciszka nosi tytuł: „Słuchajcie”. To zdanie zaczerpnięte jest z fragmentu Ewangelii św. Łukasza, w którym Jezus przestrzega swoich uczniów, że „nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło. Uważajcie więc, jak słuchacie.” (Łk 8, 17-18). „Słuchanie jest zdolnością serca, która umożliwia bliskość” – napisał Papież w opublikowanym orędziu "Słuchanie uchem serca" (Rzym, u św. Jan na Lateranie, 24 stycznia 2022 r., wspomnienie św. Franciszka Salezego.)

» PEŁNY TEKST ORĘDZIA PAPIEŻA FRANCISZKA
NA 56. ŚWIATOWY DZIEŃ ŚRODKÓW SPOŁECZNEGO PRZEKAZU - episkopat.pl
» treść orędzia w j. ormiańskim
» Słowo Przewodniczącego Rady ds. Środków Społecznego Przekazu KEP

PARAFIA POŁUDNIOWA

 

Zapraszamy na msze św. ormiańskokatolickie
w niedzielę 18 września 2022 r.:
w GLIWICACH - O GODZINIE 11.00
kościół ormiański Trójcy Świętej, ul. Mikołowska 2.

we WROCŁAWIU - O GODZINIE 16.00

W liturgii weźmie udział kleryk z Armenii subdiakon Aharon Samvelyan oraz Aram Gabaghchourian - śpiewak z Armenii. Serdecznie zapraszamy! 

Kleryk Emmanuel Muradyan, który wg poprzedniej zapowiedzi również miał nam towarzyszyć podczas mszy św. jeszcze jest w Armenii. 15 września 2022 r. miał obłóczny w niższym seminarium pw. Świętych Archaniołów w Erywaniu. Przyjął sutannę z rąk ks. Michała Bassale, Administratora Apostolskiego Ordynariatu dla Armenii i Europy Wschodniej, w obecności rektora, ks. Masztoca Zahteriana i innych duchownych (poniżej kilka zdjęć). Emmanuel wkrótce wróci do Warszawy, by kontynuować studia na trzecim roku w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie. Prosi o modlitwę.

RZYM

 

W niedzielę 11 września 2022 r., w uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego, w kościele ormiańskokatolickim św. Mikołaja z Tolentino w Rzymie, katolikos patriarcha Rafał Piotr XXI odprawił patriarchalną Mszę św. Podczas liturgii odbyła się uroczystość z udziałem rektora Kolegium Ormiańskiego w Rzymie, protoarchimandryty ks. Narega Naamoyana, który 25 sierpnia 2022 r. został nominowany przez Patriarchę i synod na egzarchę Jerozolimy i Jordanii.
Ks. Naamoyan po odpowiedzi na pytania Patriarchy w kwestii doktryny, nauki pierwszych Ojców Świętych i posłuszeństwa Kościołowi katolickiemu, na jego wezwanie złożył Wyznanie Wiary. Następnie patriarcha wręczył nominatowi pierścień, Ewangelię i pastorał, nałożył mu infułę na głowę. 
W uroczystości wzięli udział duchowni i hierarchowie ormiańskokatoliccy i siostrzanych Kościołów, matka przełożona ormiańskiego Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia NMP, ambasadorzy Armenii i Libanu przy Stolicy Apostolskiej, oraz inni goście i wielu wiernych.

      
» Գերյ. Հայր Նարեկ Վրդ. Նաամոյանին Թագադիր Ծայրագոյն Վարդապետ տիտղոսի տուչութիւն
artykuł na stronie VATICAN NEWS

   

Odsłonięta (na co dzień zasłaniana opuszczaną zasłoną) XIV wieczna figura Ukrzyżowanego Zbawiciela Jezusa Chrystusa na Ołtarzu Krzyża Świętego w kościele pw. Świętej Trójcy w Strzelnie. Fot. Henryk Żyłkowski

  

Podwyższenie Krzyża Świętego (także: Pańskiego; orm.: Chaczwerac - Խաչվերաց) – święto obchodzone zarówno w kościele zachodnim jak i wschodnim, związane z tradycją odnalezienia relikwii krzyża, na którym umarł Jezus Chrystus. Jest on dla chrześcijan największą relikwią.
W tym roku Uroczystość Podwyższenia Krzyża wypada, wg ormiańskokatolickiego kalendarza liturgicznego, w niedzielę 11 września (w Kościele rzymskokatolickim zawsze 14 września).
W Kościele ormiańskim jest to jedno z pięciu najważniejszych świąt, po których następuje w poniedziałek OR MERELOC – Dzień Zaduszny.

» historia Krzyża Świętego i jego kultu

Zdjęcie obok: bazylika św. Trójcy w Strzelnie (Polska; zespół dawnego klasztoru norbertanek). Znajdujący się w bocznej nawie ołtarz relikwiarzowy Krzyża Świętego jest celem wielu pielgrzymek. W 1743 r. papież Benedykt XIV nadał przywilej odprawiania przy nim nabożeństwa za dusze w czyśćcu cierpiące.
Najcenniejszą częścią ołtarza jest ogromny oryginalny, gotycki krucyfiks o nieocenionej wartości historycznej, z gotycką figurą Chrystusa Ukrzyżowanego (ok. 1361 r.). Jest największym relikwiarzem w Polsce i jednym z największych na świecie. Umieszczono w nim 658 relikwii różnych świętych i męczenników. Najcenniejsze są znajdujące się tu relikwie Krzyża Świętego (potwierdzone dokumentami papieskimi) - Drzazgi z Krzyża Chrystusa, umieszczone w monstrancji nad tabernakulum.


8 września
Narodziny Najświętszej Marii Panny (orm., łac.)
Ton Cynyndian Syrpo Kusin Mariamu
Տօն Ծննդեան Սրբոյ Կուսին Մարիամու

Kościół obchodzi narodziny tylko trzech osób: Pana Jezusa, Matki Bożej i św. Jana Chrzciciela. Przyszli oni na świat czyści, niesplamieni żadnym grzechem i dlatego Kościół raduje się z takich narodzin i czci je w swojej liturgii.

Velum ormiańskie, czyli nakrycie na kielich liturgiczny, ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, można zobaczyć na ekspozycji muzealnej w ramach "obiektu miesiąca" (jeszcze przez cały wrzesień).

Tkanina, datowana na XIX w., została wykonana na terenie obecnej Turcji (dawnej Wielkiej Armenii, włączonej w obręb Imperium Osmańskiego). Velum było darem pewnej rodziny ormiańskiej do klasztoru św. Jana Chrzciciela w Muszu (ob. Turcja). Był to jeden z najstarszych i najznamienitszych klasztorów ormiańskich, zniszczony przez Turków podczas ludobójstwa Ormian w 1915 r. Tkanina wykonana jest z bawełnianego batystu i haftowana nićmi jedwabnymi oraz nićmi i blaszką metalową.

» cały artykuł, zdjęcia
» artykuł o specjalnym pokazie velum w 2019 r.

LIBAN - PATRIARCHAT

Pod przewodnictwem Katolikosa - Patriarchy Rafała Piotra XXI Minassiana, z udziałem 11 biskupów w środę 17 sierpnia 2022 r. o godz. 7.30 rano Świętą i Nieśmiertelną Liturgią rozpoczął się Synod Biskupów Ormiańskiego Kościoła Katolickiego, który trwał do 22 sierpnia, w klasztorze w Bzommar.
Uczestniczyli w nim biskupi z Libanu, Syrii, Egiptu, Iranu, Francji, Stanów Zjednoczonych, Kanady i Ameryki Południowej.
Program Synodu obejmował zagadnienia duchowe, duszpasterskie, diecezjalne, kanoniczne, administracyjne, edukacyjne, wydawnicze, informacyjne i społeczne. Synod również zajął się sytuacją wspólnot ormiańskich i problemami, z jakimi boryka się cały naród ormiański.

 

Na facebuku w grupie Polscy Ormianie został opublikowany ciekawy post, z wieloma ilustracjami, dotyczący Panien Benedyktynek Ormiańskich. Tym bardziej wart opublikowania, w kontekście otwartej kilka dni temu w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie wystawy pt. „Kobiety pod znakiem Krzyża. Ormiańskie benedyktynki ze Lwowa i ich duchowość”. 
Przytaczamy jego treść poniżej (wraz z ilustracjami).
Lwów, Panny Benedyktynki Ormiańskie cz.I
Budynek Katedry Ormiańskiej jest połączony arkadowymi krużgankami z dawnym, niewielkim klasztorem benedyktynek obrządku ormiańskiego. To jedyny katolicki zakon obrządku ormiańskiego na ziemiach polskich.
 
  1. Wernisaż wystawy „Kobiety pod znakiem Krzyża” w Collegium Maius
  2. Msza ormiańskokatolicka w Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
  3. Proces beatyfikacyjny patriarchy ormiańskiego Kościoła katolickiego Grzegorza Piotra XV Agadżaniana
  4. Zaproszenie na mszę św. 15 sierpnia 2022 r. i nabożeństwo "Godzina Wschodu Słońca"
Kim jesteśmy?
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.

czytaj więcej
Obrządek ormiański
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
czytaj więcej