default_mobilelogo
ORDYNARIAT POZA ARMENIĄ

28 kwietnia 2019 roku, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego został konsekrowany w Rosji nowowybudowany kościół pw. Najświetszej Marii Panny w Biełorieczieńsku (Kraj Krasnodarski).

To wielkie święto dla wszystkich Ormian katolików rozrzuconych po całym świecie.

Jest to pierwszy ormiański kościół katolicki, który powstał w Rosji od czasów rewolucji. Społeczność ormiańskokatolicka została zarejestrowana w Rosji w 2012 roku. Budowa kościoła w Biełorieczieńsku rozpoczęła się osiem lat temu.

Nowowybudowany kościół został poświęcony przez abpa Rafała Minassiana, ordynariusza Ormian katolików w Armenii, Gruzji, Rosji i Europie Wschodniej.

W uroczystości udział wzięli: abp kościoła łacińskiego Clemente Picelli, prałaci kościoła ormiańskiego - ks. Petros Yesayan, Wikariusz Generalny na Rosję i ks. Rafał Krawczyk, proboszcz niedawno utworzonej parafii pw. Świętego Krzyża w Soczi, ormiańscy i łacińscy duchowni i siostry zakonne, wielu wiernych.

Abp. Minassian po obrzędach konsekracji odprawił wraz z obecnymi kapłanami pierwszą w tym kościele Mszę św.

»  zdjęcia, film
» artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (w j. ormiańskim)

PARAFIA CENTRALNA

Wierni z Parafii Centralnej pw. św. Grzegorza z Nareku spotkali się na liturgii 5 maja 2019 r. Mszę św. jak zwykle celebrował nasz Duszpasterz ks. prof. Józef Naumowicz. Do mszy służyli ormiańscy klerycy, Narek, Aron i Acharon, którzy powrócili już ze świątecznych ferii z Armenii. Jak w kazaniu wspomniał ks. Naumowicz, przywieźli ze sobą spory zapas olejów świętych, które posłużyły do namaszczenia obrazu Matki Bożej z Nareku - kopii dzieła Ariela Agemiana oraz dwóch obrazów naszego patrona św. Grzegorza z Nareku, przedstawionego w wizjach artystek Helen Arut i Barbary Bieleckiej-Woźniczko. Uroczystość namaszczenia odbyła się na zakończenie mszy św.

» więcej o obrazach             » cały artykuł, zdjęcia 


PARAFIA CENTRALNA

Serdecznie zapraszam do udziału w mszy św. ormiańskokatolickiej
z okazji obchodów Dnia Ormiańskiego i Nocy Muzeów

W SOBOTĘ 18 MAJA O GODZINIE 13.30
wyjątkowo  w kościele oo. dominikanów św. Jacka w Warszawie przy ul. Freta 8.

Podczas mszy św. będzie śpiewał chór męski.
Po liturgii, w klasztorze odbędzie się spotkanie,
podczas którego m.in. prezentowane będzie nowe wydanie mszalika.

Z modlitwą – ks. Józef Naumowicz

»  harmonogram Mszy Świętych w Parafii Centralnej                                  » ogólnopolski harmonogram Mszy św.

Fundacja Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich
ma zaszczyt zaprosić na
• Dzień Ormiański – Noc Muzeów •
sobota, 18 maja 2019

W godzinach • 19:00 • 20:30 • 22:00
serdecznie zapraszamy wszystkich chętnych do siedziby
Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich przy ul. Zgoda 4 lok. 16 (III p.) 

Zaprezentujemy najciekawsze eksponaty,
oraz wielopokoleniowe drzewo genealogiczne polskich Ormian
na nowoczesnym, interaktywnym ekranie  (55’)

» Szczegóły w załączniku

 

 

WIECZERNIK

Apostołowie zgromadzeni przy Jezusie na eucharystii - symbol Kościoła Powszechnego.
Judasz wychodzi, opuszcza Kościół i zdradza Jezusa. Ale jeszcze wtedy – i do końca życia – miał szansę się „odrodzić na nowo”.

Trzecia Niedziela Wielkanocna
Զատկական Գ Կիրակի  

Niedziela Kościoła Powszechnego – Niedziela Zielona
Աշխարհամատրան Կիրակի
Կանաչ Կիրակի 

Obecna niedziela, zwana popularnie Niedzielą Zieloną (Kanacz Kiraki) nawiązuje do wiosennego przebudzenia przyrody, ale także do nowego życia, jakie pojawiło się w sercach uczniów Jezusa i w nowo założonym Kościele po cudzie zmartwychwstania.

Oficjalnie w liturgii ormiańskiej to Niedziela Kościoła Powszechnego, dosłownie: Niedziela Kościoła Światowego (Aszcharchamatran Kiraki).
W tę niedzielę w liturgii ormiańskiej wspomina się pierwszy Kościół, który gromadził się w Wieczerniku na jerozolimskim Syjonie. Chodzi o „izbę na piętrze”, w której Jezus wraz z wszystkimi apostołami odbył Ostatnią Wieczerzę, tam ustanowił sakrament eucharystii i kapłaństwa, tam była sprawowana pierwsza msza święta, tam przychodził do apostołów po zmartwychwstaniu, tam apostołowie wrócili z Góry Oliwnej po wniebowstąpieniu Chrystusa, i tam miało miejsce zstąpienie Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy. Tam gromadzili się apostołowie wraz z Maryją i innymi uczniami w pierwszym okresie życia Kościoła. To była siedziba pierwszej gminy chrześcijańskiej. To najstarszy i najlepszy symbolem całego Kościoła. Stamtąd apostołowie rozeszli się na cały świat. Stąd Wieczernikowi nadawano różne nazwy: górny kościół Apostołów, Święty Syjon (Hagia Sion), Matka Wszystkich Kościołów (Mater Ecclesiarum). Gdy bowiem byli zebrani wszyscy apostołowie, był zgromadzony cały Kościół.
Trzecia niedziela wielkanocna przypomina nam, że Jezus zmartwychwstały to Jezus żywy, obecny w całym Kościele, na całym świecie. Obecny tam, gdzie się gromadzą Jego uczniowie i obecny w nas i w naszym życiu. Przez Jego zmartwychwstanie cały świat zazielenił się życiem, rozkwitł nadzieją na Królestwo Boże.
W dzisiejszej Ewangelia św. Jana, Nikodem, znawca Prawa i członek sanhedrynu przychodzi do Jezusa nocą i pyta, co zrobić, by wejść do Królestwa Bożego. Jezus wymienia jeden warunek: narodzić się „na nowo”.
Chodzi o odrodzenie duchowe, jakie dokonuje się z wody i z Ducha we chrzcie, ale które potem dokonuje się nieustannie w życiu chrześcijanina.
Chrześcijanin bowiem to ten, który wciąż się odradza duchowo, umacnia swą miłość i wiarę, czyli zrodzoną więź z Bogiem. Zawsze otwiera się na nowy powiew wiatru, na wciąż nowe tchnienia życia.

» Ewangelia wg św. Jana 2, 23 – 3, 12

ks. prof. Józef Naumowicz, 2017 r.

 

  PARAFIA POŁUDNIOWA 

W Niedzielę Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu modliliśmy się w 104. rocznicę Ludobójstwa Ormian

Dzień 28 kwietnia dla ks. prof. Józefa Naumowicza i kleryków Mu towarzyszących: Arama Khosrovyana, Aharona Samvelyana, Nareka Mkrtchyana był istnym maratonem: do południa Msza św. ormiańskokatolicka w Gliwicach, a po południu we Wrocławiu, aby godnie uczcić 104. rocznicę Ludobójstwa dokonanego przez Turków na Ormianach.

Na modlitwie, którą poprowadził ks. Naumowicz, spotkaliśmy się o godzinie piętnastej przy Chaczkarze. Składanie kwiatów, w tym od Ormiańskokatolickiej Parafii Południowej, zapalanie zniczy, okolicznościowe mowy zwieńczył żałobny śpiew w wykonaniu kleryków i braci Sayeghów, Arama i Geroga.

Uroczysta Msza św. została odprawiona w kościele Bożego Ciała o godz. 16.00. W obrządku ormiańskim była to druga niedziela Wielkanocna (zwana Nową), a - co w kazaniu podkreślił Kapłan – Wielkanoc dla prawosławnych na całym świecie, kiedy wszyscy pozdrawiamy się radosnym zawołaniem: Chrystus Zmartwychstał! Kristos Harjaw i mereloc!

 » cały artykuł, galeria zdjęć

 

PARAFIA CENTRALNA

Serdecznie zapraszam do udziału w mszy św. ormiańskokatolickiej

W NIEDZIELĘ 5 MAJA 2019 R. O GODZINIE 11.00
w kaplicy Matki Bożej, przy ul. Łazienkowskiej 14 w Warszawie.

Po mszy św., jak zawsze, spotkanie przy kawie i herbacie.

Kolejna msza św. w Parafii Centralnej zostanie odprawiona w sobotę 18 maja o g. 13.30,
wyjątkowo w kościele oo. dominikanów św. Jacka w Warszawie przy ul. Freta 8.

Z modlitwą – ks. Józef Naumowicz

»  harmonogram Mszy Świętych w Parafii Centralnej                                  » ogólnopolski harmonogram Mszy św.

 

 NIEDZIELA BOŻEGO MIŁOSIERDZIA (Astwacajin Woghormutian)
Druga Niedziela Wielkanocna - Niedziela Nowa (orm.)
Զատկական Բ Կիրակի - Նոր կիրակի

W pierwszą niedzielę po Wielkanocy przypada Święto Miłosierdzia Bożego.
Zostało ono ogłoszone przez papieża Jana Pawła II podczas kanonizacji siostry Faustyny w 2000 r. jako wypełnienie prośby Chrystusa.
17 sierpnia 2002 Ojciec Święty Jan Paweł II w Bazylice Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach, dokonał Aktu Zawierzenia Świata Bożemu Miłosierdziu.

Święto Miłosierdzia Bożego ma najwyższą rangę wśród wszystkich postaci nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, które zostały objawione Siostrze Faustynie.
Po raz pierwszy o ustanowieniu tego święta mówił Jezus w Płocku w 1931 r., gdy przekazywał swą wolę co do powstania obrazu: Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, żeby był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy – ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia (Dz. 49).
Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy na Święto Miłosierdzia ma swój głęboki sens teologiczny, który wskazuje na ścisły związek, jaki istnieje pomiędzy wielkanocną tajemnicą Odkupienia, a tajemnicą miłosierdzia Bożego.
Święto jest nie tylko dniem szczególnego uwielbienia Boga w tajemnicy miłosierdzia, ale czasem łaski dla wszystkich ludzi.

» O Święcie Miłosierdzia Bożego                                    » „Dzienniczek" S. Faustyny (PDF)

W Kościele ormiańskim to druga niedziela wielkanocna (pierwszą była sama Wielkanoc), zwana Niedzielą Nową. Jak w całym okresie wielkanocnym, tak w ten dzień wspominany stworzenie świata i człowieka, i ich odnowienie przez zmartwychwstanie Jezusa. Dlatego w tę niedzielę Kościół ormiański czyta prolog  »Ewangelii św. Jana. Słychać w nim echo opisu stworzenia świata z Księgi Rodzaju. Chrystus jest bowiem Słowem Bożym, które było zawsze u Boga i przez które wszystko się stało. Przez Chrystusa też wszystko staje się nowe. On dał moc, byśmy się stali dziećmi Bożymi we chrzcie, byśmy odnawiali się duchowo w eucharystii i byśmy otrzymywali „łaskę po łasce”, jedną pod drugiej, bez końca.  

 

 Oficjalny portret kanonizacyjny

27 kwietnia 2014 roku w Niedzielę Miłosierdzia na Placu św. Piotra, papież Franciszek ogłosił Jana Pawła II i Jana XXIII świętymi Kościoła katolickiego. 3 lata wcześniej, 1 maja 2011 Ojciec Święty Benedykt XVI wyniósł Papieża Polaka do chwały ołtarzy.

Uroczystości kanonizacyjne zaczęły się przed południem o godzinie 10.00. Na fasadzie Bazyliki św. Piotra zawieszono portrety dwóch papieży. Relikwie Jana Pawła II wniosła Floribeth Mora Diaz, kostarykańska prawniczka, uzdrowiona dzięki jego wstawiennictwu z tętniaka mózgu.
– Jan XXIII i Jan Paweł II mieli odwagę oglądania ran Jezusa, dotykania Jego zranionych rąk i Jego przebitego boku. Nie wstydzili się ciała Chrystusa, nie gorszyli się Nim, Jego krzyżem. Nie wstydzili się ciała swego brata, ponieważ w każdej osobie cierpiącej dostrzegali Jezusa. Byli to dwaj ludzie mężni, pełni parezji Ducha Świętego i złożyli Kościołowi i światu świadectwo dobroci Boga i Jego miłosierdzia. – mówił podczas homilii papież Franciszek.

Jan Paweł II wprowadził Kościół w III tysiąclecie i przyczynił się do obalenia komunistycznego reżimu w Europie. Podczas uroczystej Mszy św., rozpoczynającej jego pontyfikat, prosił wiernych, aby w pełni zaufali Chrystusowi i otworzyli się na Jego działanie:
– Nie bójcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi. Dla Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych i politycznych, szerokie dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju! Nie bójcie się! Chrystus wie, co nosi w swoim wnętrzu człowiek. On jeden to wie!

Był nazywany papieżem rodziny, doskonale rozumiejąc, że sytuacja Kościoła wiąże się z jej losem. Podczas Mszy św. na zakończenie II Światowego Spotkania Rodzin, 5 X 1997, podkreślił, że „rodzina jest tą szczególną, a zarazem fundamentalną wspólnotą miłości i życia, na której opierają się wszystkie inne wspólnoty i społeczeństwa.”

Jan Paweł II miał niezwykły kontakt z młodzieżą, która towarzyszyła mu zarówno wtedy, kiedy był ks. Karolem, profesorem wyższej uczelni, jak również krakowskim biskupem. Spotkania z młodymi stały się stałym punktem jego papieskich pielgrzymek, a Światowe Dni Młodzieży, których był inicjatorem, do dziś kształtują religijny światopogląd młodzieży całego świata.
– Młodzi, nie lękajcie się świętości. Wzbijcie się na wysokie szczyty, bądźcie pośród tych, którzy pragną osiągnąć cele godne synów Bożych. Uwielbiajcie Boga waszym życiem! – przekonywał podczas V Światowego Dnia Młodzieży w 1990 roku.

18 maja startuje ogólnopolska akcja „Dar na Stulecie”, która ma upamiętnić przypadającą 18 maja przyszłego roku 100. rocznicę urodzin Jana Pawła II. Zachęcając do podjęcia akcji organizatorzy wymieniają przykłady różnego typu działań. Może to być osobiste zaangażowanie poprzez podjęcie dodatkowych praktyk związanych z modlitwą, postem i jałmużną, zaangażowanie się w pomoc osobom potrzebującym w najbliższym otoczeniu czy systematyczne studiowanie Pisma Świętego lub nauczania Jana Pawła II.

Joanna Folfasińska  (za stroną Archidiecezji Krakowskiej)

» krótka historia życia i pontyfikatu św. Jana Pawła II

 

W tym roku mija 104. rocznica Ludobójstwa Ormian dokonanego w osmańskiej Turcji. Wśród ogromnej rzeszy Ofiar Ludobójstwa męczeńską śmiercią ginęli również duchowni katolickiego Kościoła ormiańskiego.
Naszym obowiązkiem jest pamięć o ofiarach Medz Jeghren i modlitwa za ich dusze, w tym za Ormian - katolików, razem z bł. Ignacym Malojanem, ormiańskokatolickim biskupem-męczennikiem, wyniesionym na Ołtarze przez św. Jana Pawła II. 7 października 2001 arcybiskup Ignacy Maloyan został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II podczas uroczystego nabożeństwa w Rzymie. 

Bł. Ignacy Maloyan urodził się w Mardin w imperium osmańskim w 1869 r. (prawdopodobnie 19 kwietnia) w skromnej i pobożnej rodzinie ormiańskich katolików jako czwarte z ośmiorga dzieci. Podczas chrztu otrzymał imię Choukrallah.

Już w dzieciństwie postanowił zostać kapłanem. W tym celu udał się na naukę do Libanu, gdzie studiował aż do święceń kapłańskich, które otrzymał w 1896 r. w uroczystość Bożego Ciała. Przyjął wtedy imię Ignacy, na cześć świętego z Antiochii, którego pragnął naśladować. Po półtorarocznym pobycie w Bzommar został posłany do Aleksandrii w Egipcie, gdzie pracował jako duszpasterz. We wrześniu 1901 r. został mianowany wikariuszem patriarchy w Egipcie i przeniósł się do Kairu. Następnie pełnił funkcję sekretarza ormiańskiego patriarchy Konstantynopola. Po rezygnacji poprzedniego arcybiskupa Mardin został mianowany jego następcą. 22 października 1911 r. w Rzymie, podczas synodu biskupów ormiańskich, otrzymał sakrę biskupią z rąk patriarchy Pawła Piotra XIII Terziana.

» bł. Ignacy Maloyan

O katolickich męczennikach Ludobójstwa  Ormian mówi obszerny artykuł na stronie Ordynariatu Katolickiego Kościoła Ormiańskiego dla Armenii i Europy Wschodniej (w j. ormiańskim): http://armenianchurchco.com/1479.html 

 

Zapraszamy na Msze św. ormiańskokatolickie

W NIEDZIELĘ 28 KWIETNIA 2018 R.

w GLIWICACH

O GODZINIE 11.00

kościół ormiański Trójcy Świętej, ul. Mikołowska 2.

we WROCŁAWIU

O GODZINIE 16.00

Kościół Bożego Ciała, ul. Bożego Ciała 1
(wejście od ul. Świdnickiej)

Przed mszą, o godz. 15.00, zapraszamy na modlitwę przy Chaczkarze
(Skwer Ormiański, róg ul. Janickiego i pl. Dominikańskiego)

zaproszenie PDF

celebrans: ks. prof. Józef Naumowicz

» harmonogram Mszy św. dla Parafii Południowej
» harmonogram Mszy św. ogólnopolski 

 

Drodzy bracia i siostry, dobrych Świąt Paschalnych!

Dzisiaj Kościół ponawia przepowiadanie pierwszych uczniów: „Jezus zmartwychwstał!” I z ust do ust, z serca do serca rozbrzmiewa zachęta do uwielbienia: „Alleluja! … Alleluja!”. W ten poranek wielkanocny będący odwieczną młodością Kościoła i całej ludzkości, pragnę przekazać każdemu z was pierwsze słowa niedawnej adhortacji apostolskiej poświęconej w szczególności młodzieży:

„Chrystus żyje. On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością tego świata. Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. Tak więc pierwsze słowa, które pragnę skierować do każdego z młodych chrześcijan, brzmią: On żyje i chce, abyś żył! On jest w tobie, jest z tobą i nigdy cię nie opuszcza. Niezależnie od tego, jak bardzo byś się oddalił, Zmartwychwstały jest obok ciebie, wzywa cię i czeka na ciebie, abyś zaczął od nowa. Kiedy czujesz się stary z powodu smutku, urazów, lęków, wątpliwości lub porażek, On będzie przy tobie, aby na nowo dać ci siłę i nadzieję” (Christusvivit, 1-2).

Drodzy bracia i siostry, to orędzie jest skierowane zarówno do każdej osoby, jak i do świata. Zmartwychwstanie Chrystusa jest początkiem nowego życia dla każdego mężczyzny i każdej kobiety, ponieważ prawdziwa odnowa zawsze zaczyna się od serca, od sumienia. Ale Wielkanoc jest także początkiem nowego świata, wyzwolonego z niewoli grzechu i śmierci: świata ostatecznie otwartego na królestwo Boże, królestwo miłości, pokoju i braterstwa. (…)

» pełny tekst Orędzia

 

Zmartwychwstanie Chrystusa
jedno Wydarzenie – które zmieniło świat!

Uwierzmy w moc Zmartwychwstałego jak Uczniowie, którzy po spotkaniu z Panem,
odzyskują siłę i odwagę do wytrwania przy poznanych w Jego szkole wartościach
oraz odnajdują motywację do życia i podjęcia na nowo wyzwań Ewangelii.

Życzmy sobie nawzajem, aby w każdej chwili życia,

wśród niepewności i pytań o jutro, docierały do nas z mocą słowa Anioła

wypowiedziane nad pustym grobem Chrystusa Pana:

„Wy się nie bójcie!”.

Niech Wielkanoc będzie dla nas wszystkich świętem nadziei na życie i dobrą przyszłość

W sprawach małych i dużych a zwłaszcza w perspektywie ostatecznej.

Złączone w modlitwie i paschalnej radości - mniszki benedyktynki

WIELKI  TYDZIEŃ 2019


20 KWIETNIA – WIELKA SOBOTA

                          ‹ Paniki, Armenia


» Ewangelia wg św. Mateusza (Ew. Mt 28, 1-20)

Wigilia Paschalna

Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania. Dla uczniów Jezusa był to dzień największej próby. Według Tradycji apostołowie rozpierzchli się po śmierci Jezusa, a jedyną osobą, która wytrwała w wierze, była Bogurodzica. Dlatego też każda sobota jest w Kościele dniem maryjnym.
Po śmierci krzyżowej i złożeniu do grobu wspomina się zstąpienie Jezusa do otchłani. Wiele starożytnych tekstów opisuje Chrystusa, który „budzi” ze snu śmierci do nowego życia Adama i Ewę, którzy wraz z całym rodzajem ludzkim przebywali w Szeolu.
Tradycją Wielkiej Soboty jest poświęcenie pokarmów wielkanocnych: chleba – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięsa – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajek, które symbolizują nowe życie. W zwyczaju jest też masowe odwiedzanie różnych kościołów i porównywanie wystroju Grobów.

W wielkosobotni wieczór odprawia się uroczystą liturgię Zmartwychwstania. Rozpoczyna się ona w wygaszonej świątyni; światła rozpalają się dopiero na słowa z księgi Izajasza: „Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą…”. Rozpoczyna się świętowanie Wielkanocy (Zatik) radosnym obrzędem zapalania świec. 


19 KWIETNIA – WIELKI PIATEK

» Męka Jezusa Chrystusa wg św. Jana (J 18,1-19,42)

DZIEŃ MĘKI PAŃSKIEJ 

Paniki, Armenia, 2019

Medytacja papieża Franciszka kończąca Drogę Krzyżową
w Koloseum w 2019 r.

Panie Jezu, pomóż nam zobaczyć w Twoim Krzyżu wszystkie krzyże świata:
krzyż ludzi spragnionych chleba i miłości;
krzyż osób samotnych i opuszczonych nawet przez własne dzieci i krewnych;
krzyż ludzi spragnionych sprawiedliwości i pokoju;
krzyż ludzi, którzy nie mają pociechy płynącej z wiary;
krzyż osób starszych, uginających się pod ciężarem lat i samotności;
krzyż migrantów, napotykających drzwi zamknięte z powodu lęku i serc "opancerzonych" kalkulacjami politycznymi;
krzyż maluczkich, zranionych w swej niewinności i czystości;
krzyż ludzkości, błądzącej w ciemnościach niepewności i w morkach kultury tego, co chwilowe;
krzyż rodzin rozdartych przez zdradę, przez pokusy złego ducha lub przez zabójczą lekkomyślność i egoizm;
krzyż osób konsekrowanych, które niestrudzenie starają się zanieść Twoje światło w świat, a czują się odrzucone, wyszydzone i upokorzone;
krzyż osób konsekrowanych, które po drodze zapomniały o swojej pierwszej miłości;
krzyż twoich dzieci, które wierząc w Ciebie i starając się żyć zgodnie z Twoim słowem, są usuwane na margines i odrzucane nawet przez swoich krewnych i rówieśników;
krzyż naszych słabości, naszej obłudy, naszych zdrad, naszych grzechów i naszych licznych złamanych obietnic;
krzyż Twego Kościoła, który wierny Twojej Ewangelii, stara się wnieść Twoją miłość nawet pomiędzy samych ochrzczonych;
krzyż Kościoła, Twojej oblubienicy, która czuje się nieustannie atakowana od wewnątrz i od zewnątrz;
krzyż naszego wspólnego domu, który poważnie usycha na naszych samolubny oczach, zaślepionych chciwością i władzą.
Panie Jezu, ożyw w nas nadzieję zmartwychwstania i Twego ostatecznego zwycięstwa nad wszelkim złem i wszelką śmiercią. Amen!

 18 KWIETNIA – WIELKI CZWARTEK

»
 
Ewangelia wg św. Mateusza (Ew. Mt 26, 17-30)


Ostatnia Wieczerza
Dzień ustanowienia Najświętszego Sakramentu i Sakramentu Kapłaństwa.

Wszystkim Kapłanom, a szczególnie ks. prof. Józefowi Naumowiczowi,
duszpasterzowi naszych ormiańskokatolickich parafii,
składamy jak najserdeczniejsze życzenia wszystkiego najlepszego,
radości i satysfakcji z każdego dnia kapłańskiej posługi,
powodzenia we wszelkich zamierzeniach, Bożego Błogosławieństwa.

 

Parafia ormiańskokatolicka pw. św. Grzegorza Oświeciciela
w Moskwie, 18.04.2019


 

 Katedra w Giumri (Armenia), 18.04.2019

Wielki Czwartek w kościele ormiańskim to dzień pokuty – modlitwy, spowiedzi.
Liturgię tego dnia rozpoczynają nieszpory, po których następuje obrzęd umywania nóg przez kapłana i msza święta Wieczerzy Pańskiej. Po krótkiej przerwie, zaczyna się nocne czuwanie, odprawiane jest nabożeństwo Khawarum („Ciemność”), podobne do Ciemnej Jutrznii. Podczas niej czyta się 6 długich fragmentów z Ewangelii. Pierwszy, najdłuższy, pochodzi z Ewangelii według świętego Jana.
W trakcie nabożeństwa wystawiony jest świecznik z trzynastoma zapalonymi świecami. W centrum znajduje się biała [czerwona] świeca, która symbolizuje Jezusa. Skrajna świeca, czarna – Judasza. Po przeczytaniu każdego kolejnego fragmentu Ewangelii kapłan gasi po dwie świece, zaczynając od zewnętrznych. W pierwszej parze gaszona jest świeca Judasza. Po przeczytaniu wszystkich fragmentów pozostaje zapalona tylko jedna z nich – środkowa świeca. Chrystusa.
Chrystus zostaje sam.
Na ostatnią, bezsenną noc na ziemi.

 

16 KWIETNIA – WIELKI WTOREK
» Ewangelia wg św. Mateusza (Ew. Mt 25, 1-13)
o pannach nierozsądnych i roztropnych 

17 KWIETNIA – WIELKA ŚRODA

» Ewangelia wg św. Mateusza (Ew. Mt 26, 3-16)
namaszczenie Jezusa przez kobietę, zdrada Judasza

Wielki Wtorek to czas szczególnego przygotowania na nadejście Oblubieńca. Kościół rozważa tego dnia przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych (Mt 25,1–13), pouczając wiernych o gotowości, którą trzeba okazać w chwili, gdy Pan będzie się zbliżał. Zaś w Wielką Środę, podobnie jak w Wielki Poniedziałek obrządku łacińskiego, czytana jest Ewangelia o zdradzie Judasza i namaszczeniu Chrystusa na Jego pogrzeb (Mt 26,3–16).

(na podstawie: "Kristos harjaw! Ormiańska Wielkanoc", o. Grzegorz Hawryłeczko)

 

PARAFIA CENTRALNA

­­­Niedziela wierzbna – Niedziela kwietna...

Ksiądz prof. Józef Naumowicz swoją homilię rozpoczął od zacytowania wiersza Włodzimierza Syrokomli zaczynającego się słowami: Niedziela wierzbna – Niedziela kwietna..., tą drugą nazwą określana jest Niedziela Palmowa w liturgii ormiańskiej w Armenii. Jest to okres, kiedy przynosimy do kościoła zielone gałązki na pamiątkę drogi, jaką Jezus odbył z Betfage niedaleko Betanii, przez górę Oliwną i dolinę Cedronu do Jerozolimy. Ludzie z palmowymi liśćmi i kwiatami witali Go radośnie, byli też tacy, którzy czekali aby Jezusa pojmać i zabić – tak jest do dzisiaj – są ludzie, którzy wiwatują, ale i tacy, którzy Go nienawidzą.

Ksiądz mówił o obrzędach, jakie w Wielki Piątek odbywają się w kościołach wschodnich, jest to odwzorowanie obrzędu pogrzebowego. W kościele prawosławnym, gdzie nie ma figur, całun z wizerunkiem Jezusa niesiony jest przez księży na noszach. Poprzedzony kadzielnicą i biblią i składany jest w miejscu symbolicznego grobu wśród kwiatów. Wierni modlą się przed tym miejscem w Wielki Piątek i Wielką Sobotę padając na twarz.

W kościołach syryjskim i maronickim, podobnie jak dawniej w kościołach zachodnich, również w ormiańskim, zdjętą z krzyża figurkę Jezusa niesie się na miejsce namaszczenia, owija wraz z wonnościami w biały całun, przewiązuje wielkopostną stułą i składa do grobu w formie sarkofagu, który się opieczętowuje. Obecnie w Kościele ormiańskim niesie się w procesji figurkę Jezusa i składa się do ciemnej skrzyni przypominającej trumnę symbolizującej grób.

Tylko w kościele rzymskim do grobu Pańskiego przenoszona jest hostia – Najświętszy Sakrament, a krzyże są zasłonięte, co jeszcze bardziej zwraca uwagę na krzyż.

» cały artykuł, zdjęcia 

NIEDZIELA PALMOWA. Uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy
ԾԱՂԿԱԶԱՐԴ.  Հիսուսի հաղթական մուտքը Երուսաղեմ

W tym roku wypada w niedzielę 14 kwietnia 2019 r.

Na kilka dni przed Paschą Jezus udał się do Jerozolimy, by tam obchodzić – jak inni liczni pielgrzymi - wielkie doroczne święto. Ponieważ głośno było już o Jego nauczaniu, o niedawnym wskrzeszeniu Łazarza i innych cudach, wielu szło za Nim lub witało Go po drodze. „Ogromny tłum” kładł swe szaty przed Nim, „inni obcinali gałązki z drzew i ścielili na drodze”. Witano Go jak króla, proroka, Mesjasza. On jednak przybywał nie w charakterze zwycięzcy, nie na rydwanie czy w zbrojnym zaprzęgu, ale jako władca skromny i „łagodny, siedzący na osiołku”.

Niedziela Palmowa upamiętnia to uroczyste przybycie Jezusa do Jerozolimy na kilka dni przed świętem Paschy i kilka dni przed Jego Męką. Dziś dołączamy do owego ogromnego tłumu, który idzie za Jezusem, wielbi Go radosnymi okrzykami i śpiewem, wyznając w ten sposób swoją wiarę. Dziś błogosławimy i niesiemy w rękach palmy albo inne gałązki czy kwiaty: w tradycji ormiańskiej i polskiej są to często gałązki wierzby, które mają takie same znaczenie jak palmy, wyrażając cześć dla Przybywającego w imię Pańskie, ale także wiarę w Niego.

PARAFIA CENTRALNA

Niedziela Palmowa rozpoczyna w obrządku ormiańskim liturgiczny
okres Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy.

Rozpocznijmy ten czas licznym udziałem w mszy św. ormiańskokatolickiej

w Niedzielę Palmową, 14 kwietnia 2019 roku o g. 11.00
w kaplicy Matki Bożej, przy ul. Łazienkowskiej 14 w Warszawie.

Liturgia rozpocznie się od poświęcenia palm
(gałązki będą przygotowane w kaplicy, po liturgii będzie je można zabrać do domów).

Na zakończenie mszy św. będzie poświęcenie
dwóch obrazów św. Grzegorza z Nareku, patrona naszej parafii,
jakie dla nas wykonały: p. Helen Arut i p. Barbara Bielecka-Woźniczko.
Głos zabiorą także autorki obrazów.
Potem tradycyjne spotkanie - tym razem przedświąteczne.

Zapraszam serdecznie wszystkich z wielkiego środowiska ormiańskiego,
jakie jest na terenie naszej parafii św. Grzegorza z Nareku.

Z modlitwą – ks. Józef Naumowicz

 » harmonogram Mszy św. dla Parafii Centralnej                 » ogólnopolski harmonogram Mszy św.

 


Niedziela Przyjścia (Pana)
W liturgii ormiańskiej ta niedziela przypomina, że Jezus przyjdzie na końcu czasów, wtedy objawi się w chwale jako Pan świata i zapyta nas o naszą miłość. To tzw. powtórne przyjście Pana. Stąd też nazwa: Niedziela Przyjścia (Գալստյան կիրակի - Galstyan Kiraki). Dlaczego taki temat na koniec Wielkiego Postu? Dziś jest ostatnia niedziela 40-dniowego okresu, który kończy się najbliższą „sobotę Łazarza”, 13 kwietnia, potem jest Niedziela Palmowa i Wielki Tydzień.
Król Trdat i Grzegorz Oświeciciel 
ROMAN KOSZOWSKI /FOTO GOŚĆ

Święty Loch

Sylwetkę klasztoru Chor Wirap widać z daleka. Wznosi się na skraju stromego wzgórza, dominującego nad rozległą doliną rzeki Araks. Horyzont zamyka masyw Araratu, bijący w niebo dwoma szczytami, Małym i Wielkim Araratem. Ten ostatni często zanurzony jest w morzu chmur. Miejsce to nieodłącznie jest związane z historią jednego z najbardziej spektakularnych nawróceń w dziejach chrześcijaństwa. Tyran i prześladowca wyznawców Chrystusa, pod wpływem świadectwa jednej ze swych ofiar, nawrócił się i podjął decyzję, która zmieniła bieg historii nie tylko jego kraju. (…)

Gdy król dowiedział się, że w jego otoczeniu przebywa chrześcijanin, wtrącił Grzegorza do głębokiego skalnego lochu (studni), znajdującego się w kompleksie cytadeli dominującej nad Artaszatem. W języku ormiańskim to miejsce nazywano Chor Wirap (głęboki loch). Dzisiaj wejście do niego znajduje się w niewielkiej kamiennej świątyni pw. Świętego Grzegorza, której wnętrze nazywane jest Salą Studni. (…)

Według tradycji królewski więzień przez kilkanaście lat był poddawany niezwykle okrutnym torturom, ale przeżył. Tymczasem król, który zaangażował się w prześladowania chrześcijan w całym kraju, stopniowo popadał w obłęd. Tracił władzę nad zmysłami, ale i królestwem. W takim stanie postanowił skorzystać z rady swojej siostry, która była przekonana, że skoro Grzegorz ciągle żyje i zachowuje niezmienny hart ducha, muszą za tym stać jakieś potężne siły. Warto więc skorzystać z jego pośrednictwa, przekonywała królewskiego brata, aby zwalczyć chorobę. Grzegorz został wypuszczony i uzdrowił króla. Ten wobec oczywistego dowodu potęgi Boga chrześcijan postanowił zerwać z pogaństwem i ochrzcić się. W takich okolicznościach powstało pierwsze chrześcijańskie państwo na świecie.

Andrzej Grajewski, GN 28/2016

» cały artykuł


Niedziela niesprawiedliwego sędziego 

W tym roku V Niedziela Wielkiego Postu wypada 31 marca 2019. Nazwa tej niedzieli, jak i dwóch poprzednich, pochodzi od czytanych podczas liturgii ewangelicznych przypowieści, które obrazują ziemski los człowieka poszukującego drogi do raju.

» Ewangelia wg św. Łukasza (18, 1-14)

Kolejna niedziela ormiańskiego Wielkiego Postu przypomina o wartości modlitwy i jej potrzebie. W Ewangelii Jezus podaje dwie piękne przypowieści:
(1). przypowieść o wdowie, która wytrwale błaga sędziego o pomoc. Wdowa czuje się bezbronna i bezsilna wobec przeciwnika. Wie, że sama nie da rady. Stąd błaga sędziego o pomoc. Nie przejmuje się tym, że sędzia wydaje się obojętny, że wydaje się nie słuchać jej próśb. Nie ustaje w błaganiu i jej wytrwałość zostaje nagrodzona. Przypowieść ta zazwyczaj nosi tytuł: „O [złym, niesprawiedliwym] sędzim”, dlatego dzisiaj w liturgii ormiańskiej mamy „Niedzielę sędziego” (Դատավորի կիրակի -Datawori Kiraki - to znaczy niedziela, w której czyta się tę przypowieść).
(2) przypowieść o faryzeuszu i celniku. Faryzeusz czyni bardzo wiele dobra, ale to staje się źródłem jego pychy i zadufania w sobie. Na modlitwie wynosi się nad innych; mówi wyłącznie o sobie, o swoich zasługach, modlitwa ma pomóc mu się dowartościować i wywyższyć; nie widzi Boga, o nic Go nie prosi, niczego od Niego nie oczekuje, nie dziękuje za Jego wielkość i miłosierdzie. A celnik ? Stoi pełen skruchy, ma poczucie niegodności, nie porównuje się z innymi, nie czuje się lepszy. Ma świadomość, że potrzebuje Boga, Jego miłosierdzia i łaski. Świadomość swych słabości rodzi w nim pokorę wobec Boga i siebie, jak również wyrozumiałość dla słabości i grzechów innych.

 ks. prof. Józef Naumowicz, marzec 2017

 

  PARAFIA POŁUDNIOWA 

IV Niedziela Wielkiego Postu - Niedziela Rządcy

W czwartą niedzielę Wielkiego Postu, Niedzielę Rządcy według kalendarza Kościoła ormiańskiego, a przed "półpościem" (Միջինք) przypadającym w środę po tej niedzieli, we Wrocławiu została odprawiona Msza św. prze ks. Józefa Naumowicza, w asyście ks. Marcina Kołodzieja i o. Marka Miławickiego, którzy po Mszy wygłosili nauki w ramach Rekolekcji Wielkopostnych.

Msz św. sprawowana była w intencji śp. Rodziców Ary Sayegha oraz śp. księdza Yezniga Zeghchaniana, który tydzień temu zginął w wypadku w Aleppo.

W kazaniu podczas mszy św. ks. Naumowicz wyjaśniał jaka jest symbolika poszczególnych niedziel wielkopostnych, czytań z Ewangelii na te niedziele niezmiennych każdego roku w Kościele ormiańskim i jakie są różnice w przeżywaniu tego czasu przez wiernych obrządku łacińskiego i ormiańskiego.

 » cały artykuł, galeria zdjęć

 

PARAFIA POŁUDNIOWA

 

Zapraszamy na Msze św. ormiańskokatolickie
które celebrować będzie ks. prof. Józef Naumowicz

w GLIWICACH I KRAKOWIE

♦ 31 MARCA 2019, GODZ. 11.OO W GLIWICACH
w kościele ormiańskim Trójcy Świętej przy ul. Mikołowskiej 2

♦ 31 MARCA 2019, GODZ. 16.30 W KRAKOWIE
w kościele Miłosierdzia Bożego przy ul. Smoleńsk

» harmonogram Mszy św. dla Parafii Południowej
» harmonogram Mszy św. ogólnopolski 

 

Kim jesteśmy?
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.

czytaj więcej
Obrządek ormiański
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
czytaj więcej