Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին Լեհաստանում

Święto Zesłania Ducha Świętego - Տօն  Գալստեան  Հոգւոյն Սրբոյ

Msza święta w obrządku ormiańskim
23 maja 2021 o godz. 9.00
w kościele pokamedulskim na warszawskich Bielanach, ul. Dewajtis 5

*

Ta niedziela to również znany odpust parafialny w Lesie Bielańskim z okazji uroczystości Zesłania Ducha Świętego. To na ten odpust, świętowany od 350 lat, kiedyś spieszyła cała Warszawa. Był to największy i najbardziej znany odpust w stolicy. Obecnie przeżywa swoje odrodzenie, także przez możliwość udziału na wolnym powietrzu w liturgii, a też w różnych atrakcyjnych wydarzeniach.

Serdecznie dziękuję ks. proboszczowi Wojciechowi Drozdowiczowi, który nie tylko udostępnia bielański kościół na ormiańską liturgię,
ale też organizuje jej transmisję online.
Dlatego zachęcam do udziału także w tacy niedzielnej:
konto bankowe  - Parafia bł. E. Detkensa
19 2030 0045 1110 0000 0002 5080 – można dopisać:  "Msza Ormiańska"
(zob. także strona parafii: www.lasbielanski.pl).
                                                  Z pamięcią w modlitwie -  ks. Józef Naumowicz

Przypomnijmy informacje o wymowie tej niedzieli w obrządku ormiańskim:

W tę niedzielę w liturgii ormiańskiej czyta się opis wjazdu Chrystusa do Jerozolimy – tak jak w Niedzielę Palmową przed Wielkanocą - ale po to, by rozważać uroczyste wejście naszego Pana do Jerozolimy niebiańskiej. Cztery dni po Święcie Wniebowstąpienia, bierzemy udział w radości nieba, które wita Tego, który przez swoją mękę i śmierć pokonał na krzyżu szatana, grzech i śmierć, pełen mocy powstał z martwych, aby żyć na wieki wieków, wchodzi do nieba jako zwycięski Król chwały i zasiada po prawicy Ojca.
Czytając w Drugą Niedzielą Palmową opis uroczystego wyjazdu Jezusa do Jerozolimy, rozważajmy chwalebne wstąpienie do nieba zmartwychwstałego Pana oraz Jego niewidzialną, ale pełną mocy obecność dla nas.

Bramy, podnieście swe szczyty,
unieście się, odwieczne podwoje,
aby mógł wkroczyć Król chwały! ­

– te słowa psalmu 24 to radosny śpiew, jaki rozbrzmiewał w uroczystych liturgiach w świątyni jerozolimskiej. To wezwanie do bram świątyni, jakby były one żywymi istotami, by się otwarły szeroko i przywitały Tego, który przychodzi – jak mówi dalej psalm – jako Pan dzielny i potężny, Pan potężny w boju, zwycięski Król chwały.
W liturgii ormiańskiej kantor śpiewa te słowa przed Ewangelią opisującą uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy (w Niedzielę Palmową i w tę, tzw. Drugą Niedzielę Palmową). Tak mogli śpiewać aniołowie, gdy witali Pana wstępującego do nieba.

ks. prof. Józef Naumowicz, 2017 r.; ilustracja: St. Peter Armenian Church

W Muzeum Archidiecezji Warszawskiej od jutra będą prezentowane portrety ksień Panien Benedyktynek Ormiańskich ze Lwowa. 

Fundacja Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich otrzymała obrazy w darze od spadkobierczyń – sióstr benedyktynek z Wołowa. Portrety w postaci rulonu płócien, po przewiezieniu w 1945 roku ze Lwowa, spędziły ponad 70 lat na klasztornym strychu – teraz, po gruntownej konserwacji przeprowadzonej przez Jolantę Pollesch, głównego konserwatora Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius, są nieocenioną pamiątką tamtych lat, ale również wspaniałą kolekcją portretów lwowskiej szkoły z okresu XVIII do XX wieku. Na wystawie prezentowane będą  również dokumenty i pamiątki po lwowskich benedyktynkach ormiańskich, ofiarowane do zbiorów Fundacji. Można też zobaczyć, wypożyczony na wystawę, autentyczny pastorał ostatnich ormiańskich ksień.

za: www.dziedzictwo.ormianie.pl, 13.05.2021

Koronacja odbyła się w maju 1937 r. w Stanisławowie w lwowskiej archidiecezji ormiańskokatolickiej; gdy dziewięć lat później Ormianie musieli opuścić swe miasto, wzięli ze sobą cudowny obraz, który obecnie jest czczony w głównym ołtarzu gdańskiego kościoła.

To będzie także okazja do podziękowania ks. prałatowi Cezaremu Annusewiczowi za 25 lat jego posługi parafianom, Ormianom i kresowiakom w tym gdańskim kościele i sprawowania funkcji proboszcza ormiańskokatolickiego. Wyrazem wdzięczności ma być też wsparcie jego cennej inicjatywy, by w nawie bocznej kościoła zbudować ormiańską kaplicę dla cudownego obrazu św. Kajetana z ormiańskiego kościoła w Tyśmienicy k/Stanisławowa. [TUTAJ szerszy artykuł o tej inicjatywie - red.] Można dołożyć cegiełkę do tej budowy przez wpłatę na konto parafii św. Piotra i Pawła w Gdańsku:

69 1540 1098 2001 5502 7892 0001, z dopiskiem „na kaplicę św. Kajetana”.

Po Mszy św. – błogosławieństwo tuwialnią czyli relikwiarzem z chusteczką, którą ocierano łzy płynące z oczu Maryi na Jej obrazie w Stanisławowie w 18. wieku. Odbędzie się także chrzest dziecka w obrządku ormiańskim.

» dzisiejsza Ewangelia wg św. Jana 7, 14-23 
 » Կիրակնօրեայ Աւետարանական խորհրդածութիւն: Տօն Երեւման Սրբոյ Խաչին
rozważanie o Cudzie Krzyża w j. ormiańskim (VATICAN NEWS)

W tym roku Niedziela czerwona przypada dzień po 106. rocznicy Ludobójstwa Ormian.

W liturgii ormiańskiej to kolejna niedziela „kolorowa”, tym razem Czerwona (Karmir). Nazwa nie ma znaczenia liturgicznego. To popularne, tradycyjne określenie, które nawiązuje do kolorów, jakie przyjmuje przyroda w okresie wczesnej wiosny.
Kolor czerwony symbolizuje krew Chrystusa przelaną dla naszego zbawienia i krew męczenników, którzy zginęli za wiarę. "Potem mówił do wszystkich: «Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa." (ew. wg św. Łk 9,23-24).

*

W obrządku łacińskim Czwarta Niedziela Wielkanocna jest Niedzielą Dobrego Pasterza, Światowym Dniem Modlitw o Powołania. Rozpoczyna tydzień modlitw o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Święto zostało ustanowione przez papieża Pawła VI 23 stycznia 1964 roku. 

19 kwietnia 2021 w Rzymie, u św. Jana na Lateranie, w uroczystość św. Józefa zostało opublikowane Orędzie Papieża Franciszka na ten dzień, które nosi tytuł: „Święty Józef – marzenie powołania”. Ojciec Święty przypomina, że niezwykłość św. Józefa polega przede wszystkim na jego codziennej i zwyczajnej świętości, która miała swój fundament w wierności Słowu Bożemu. Zwraca uwagę, że św. Józef jest postacią bliską każdemu z nas. „Nikogo nie zadziwiał, nie był obdarzony szczególnymi charyzmatami, nie wydawał się wyjątkowy w oczach tych, którzy go spotykali. Nie był sławny i nie zwracał na siebie uwagi: Ewangelie nie odnotowują ani jednego jego słowa. A jednak, poprzez swoje zwyczajne życie, uczynił coś niezwykłego w oczach Boga”