Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին Լեհաստանում

9 KWIETNIA 2022 R
 Wskrzeszenie Łazarza - Hiszatak Ghazaru harutianyn - Յիշատակ Ղազարու յարութեան

10 KWIETNIA 2022 R.
NIEDZIELA PALMOWA - Cachkazart - Ծաղկազարդ
Uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy
ԾԱՂԿԱԶԱՐԴ.  Հիսուսի հաղթական մուտքը Երուսաղեմ

Ostatnią niedzielę Wielkiego Postu poprzedza Sobota Łazarza; tego dnia czyta się ewangelię o wskrzeszeniu przyjaciela Pana Jezusa (Ew. Jana 11, 55 – 12, 11).
Przebudzenie Łazarza ze snu śmierci już zapowiada zmartwychwstanie Chrystusa.

Na kilka dni przed Paschą Jezus udał się do Jerozolimy, by tam obchodzić – jak inni liczni pielgrzymi – wielkie doroczne święto. Ponieważ głośno było już o Jego nauczaniu, o niedawnym wskrzeszeniu Łazarza i innych cudach, wielu szło za Nim lub witało Go po drodze. „Ogromny tłum” kładł swe szaty przed Nim, „inni obcinali gałązki z drzew i ścielili na drodze”. Witano Go jak króla, proroka, Mesjasza. On jednak przybywał nie w charakterze zwycięzcy, nie na rydwanie czy w zbrojnym zaprzęgu, ale jako władca skromny i „łagodny, siedzący na osiołku”.

Niedziela Palmowa upamiętnia to uroczyste przybycie Jezusa do Jerozolimy. Dziś dołączamy do owego ogromnego tłumu, który idzie za Jezusem, wielbi Go radosnymi okrzykami i śpiewem, wyznając w ten sposób swoją wiarę. Niesiemy w rękach palmy albo inne gałązki czy kwiaty: w tradycji ormiańskiej i polskiej są to często gałązki wierzby, które mają takie same znaczenie jak palmy, wyrażając cześć dla Przybywającego w imię Pańskie, ale także wiarę w Niego. (...)

• Ewangelia wg św. Mateusza 22, 34 – 23, 12
ԱՎԵՏԱՐԱՆՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԵՈՍԻ 22, 34 - 23, 12

Wejście do lochu św. Grzegorza Oświeciciela
Syrpo Horyn mero Grigori Lusaworczi mutn i wirapn
Սրբոյ Հօրն մերոյ Գրիգորի Լուսաւորչի մուտն ի վիրապն 

Sylwetkę klasztoru Chor Wirap widać z daleka. Wznosi się na skraju stromego wzgórza, dominującego nad rozległą doliną rzeki Araks. Horyzont zamyka masyw Araratu, bijący w niebo dwoma szczytami, Małym i Wielkim Araratem. Ten ostatni często zanurzony jest w morzu chmur. Miejsce to nieodłącznie jest związane z historią jednego z najbardziej spektakularnych nawróceń w dziejach chrześcijaństwa. 
Klasztor Chor Wirap, to jedno z najważniejszych dla Ormian miejsc świętych. W tamtejszych lochach więziony był przez kilkanaście lat za wiarę św. Grzegorz Oświeciciel, również tu narodził się monastycyzm ormiański.
Początkowo była to jedna z twierdz w pobliżu miasta Artaszat, rozmieszczonych na obszarze ówczesnej Armenii i to tam wtrącił św. Grzegorza do głębokiego skalnego lochu, znajdującego się w kompleksie cytadeli dominującej nad Artaszatem, jego zaciekły wówczas przeciwnik, król Tyrydates III.
W języku ormiańskim to miejsce nazywano Chor Wirap (Խոր Վիրապ - głęboki loch). Według różnych źródeł przyszły apostoł Ormian spędził tam kilkanaście (12-15) lat w strasznych warunkach, przebywając stale w głębokiej na prawie 7 metrów studni. Jeszcze dziś miejsce to zachowało całą swą surowość – wchodzi się tam po pionowej drabince a w środku jest pusta przestrzeń.
Gdy na początku IV wieku za wstawiennictwem św. Grzegorza pogrążony w chorobie król Tiridates III został cudownie uzdrowiony, wobec oczywistego dowodu potęgi Boga chrześcijan, postanowił zerwać z pogaństwem, nawrócił się razem z rodziną i w 301 r. ogłosił chrześcijaństwo religią państwową Armenii.
Tak powstało pierwsze chrześcijańskie państwo na świecie, a miejsce to stało się święte.

Niedziela niesprawiedliwego sędziego
Դատավորի կիրակի – Datawori Kiraki
przypomina o wartości modlitwy i jej potrzebie.

Nazwa tej niedzieli, jak i dwóch poprzednich, pochodzi od czytanych podczas liturgii ewangelicznych przypowieści, które obrazują ziemski los człowieka poszukującego drogi do raju.

Jezus podejmuje temat modlitwy, o którym już wspominał w Łk 11, 1–13. Nauczył wtedy swoich uczniów modlitwy „Ojcze nasz”, a także opowiedział o tym, by być natrętnym w modlitwie. Skoro przyjaciele potrafią ulec natrętnym prośbom o pomoc, to tym bardziej Bóg nie odmówi wysłuchania naszych modlitw. Jezus wskazuje tam, że darem Ojca dla proszących będzie Duch Święty. Opowieść o natrętnej wdowie i niesprawiedliwym sędzi przekazuje tę samą naukę, co historia o przyjacielu (Łk 11, 5–8). Tutaj jednak przesłanie jest mocniejsze, bo ostatecznie kobiecie udaje się przekonać do działania kogoś, kto nie był jej przyjazny. Św. Łukasz umieszcza Jezusowe nauczanie o wytrwałej modlitwie zaraz po mowie o „dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi” (Łk 17, 30). Modlitwa jest więc sposobem przygotowania się chrześcijanina na powtórne przyjście Pana i na sąd. 
Korzystając z historii wdowy i sędziego, Jezus przedstawia naukę o dobroci i trosce Ojca. Jednakże to nie o postawę Boga należy się niepokoić, lecz o postawę uczniów. Czy pozostaną oni wierni Jezusowi, gdy odejdzie i trzeba będzie czekać na Jego powrót? (za: przewodnik-katolicki.pl)

• Ewangelia wg św. Łukasza 18, 1-14

Աղաղակել Աստծուն գիշեր և ցերեկ. Դատավորի կիրակի
Մեծ Պահոց Ե կիրակին կոչվում է «Դատավորի կիրակի»՝ անիրավ դատավորի մասին  ավետարանական առակի պատճառով, որ պատմում է Տեր Հիսուս Քրիստոսը (Ղկ. 1-14): Այս առակի նպատակը Ղուկաս ավետարանիչը գրում է հենց սկզբից. «Մի առակ էլ ասաց նրանց՝ այն մասին, թէ նրանք ամէն ժամ պէտք է աղօթեն եւ չձանձրանան»: Բայց նախ տեսնենք, թե ինչ է ուզում ասել մեզ Տերը՝ մեր ուշադրությունը հրավիրելով դատավորի և այրի կնոջ կերպարների վրա: (...)

» rozważanie ze strony Ordynariatu Katolickiego Kościoła Ormiańskiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (ks. Hovsep Galstyan 2019 r.)

Pod koniec listopada 2019 r. Ormiańskokatolicki Związek Młodzieży Bavry wydał gazetę «Կանթեղ». Czasopismo adresowane było do lokalnej katolickiej wspólnoty, przedstawiało działalność tego Związku, organizowane przez niego wydarzenia, a także artykuły dotyczące wiary, nauki ormiańskiego Kościoła katolickiego i Kościoła powszechnego. Szerzej pisaliśmy o tym w TYM aktykule.
Iinformowaliśmy też o kolejnych powstających w rejonie Aszocka w prowincji Szirak czasopismach tworzonych przez wspólnoty katolickie tamtejszych wiosek. Były to – jako pierwsza – w Bavrze, i kolejne w: Mets Sepasar, Ghazanchi i Sizavet.

1 września 2020 r. ukazał się pierwszy numer gazet pt. "Տիրամոր Կանթեղ", która połączyła  je wszystkie, o czym TUTAJ.

NIEDZIELA ZARZĄDCY (Տնտեսի Կիրակի – Tyntesi Kiraki)
zaradnego, przebiegłego?, pomysłowego zarządcy, który zabezpiecza swoją przyszłość.

• Przypowieść (Ew. Łk 16, 1-13)

Dzisiejsza Ewangelia mówi nam o roztropności. Wśród cnót kardynalnych tradycja chrześcijańska na pierwszym miejscu wyróżnia cnotę roztropności (łac. „prudentia”), jako cnotę obejmującą całość życia moralnego. Roztropność jest cnotą, która uzdalnia rozum praktyczny do rozeznawania w każdej okoliczności naszego prawdziwego dobra i do wyboru właściwych środków do jego pełnienia. W Biblii cnota roztropności nazywana jest mądrością. Jednak w języku biblijnym słowo „mądrość” nie oznacza wiedzy, lecz poznanie i wypełnienie woli Boga, przyjęcie słowa Bożego i kierowanie się nim w życiu. W dzisiejszych czasach bardzo potrzeba nam roztropności.

niezbednik.niedziela.pl 

Մի օր Աստուած հարցնելու է.«Ինչպէ՞ս վարեցիր տնտեսութիւնդ»
«Եթէ օտարինը եղող բանի մէջ հաւատարիմ չեղաք, ձերը ո՞վ կտայ ձեզ», Ղկ., 16,12«Տնտեսի կիրակի». այսպէս է կոչւում Մեծ Պահոց Դ կիրակին: Ինչպէս Մեծ Պահոց նախորդ կիրակիներին, այս դէպքում եւս անուանումը բխում է ճաշու աւետարանական հատուածից, որ Ղուկասի Աւետարանի 16-րդ գլխի 1-13 համարներն են:

» rozważanie ze strony Ordynariatu Katolickiego Kościoła Ormiańskiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (2019 r.; w j. ormiańskim)

Bardzo przejmujący jest ewangeliczny obraz syna marnotrawnego (Ew. Łk 15, 11-32). Człowiek może upaść bardzo, może stracić przez grzech bardzo wiele, ale najważniejsze jest, aby powrócił do Miłosiernego Ojca. Dzisiejsza Ewangelia to tajemnica kochającej Nadziei, to tajemnica Miłosierdzia, która wychodzi ku człowiekowi.
Dzisiaj warto przypomnieć słowa św. Jana Pawła II z encykliki „Dives in misericordia”:

„Ten syn, który otrzymuje od ojca przypadającą mu część majątku i z tą częścią opuszcza dom, aby w dalekich stronach wszystko roztrwonić „żyjąc rozrzutnie”, to poniekąd człowiek wszystkich czasów, począwszy od tego, który po raz pierwszy utracił dziedzictwo łaski i sprawiedliwości pierwotnej. (…) Sytuacja, w jakiej się znalazł wraz z utrata owych dóbr, musiała mu uświadomić tę właśnie utraconą godność. Nie myślał o tym w przeszłości, wówczas kiedy domagał się od ojca swojej część majątku, ażeby pójść z nią w świat. I zdaje się nie uświadamiać sobie tego nawet i teraz, kiedy mówi do siebie: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę”! (...)

za: niedziela.pl

Uroczysty pogrzeb wybitnego polskiego kompozytora odbędzie się w kościele
św.św. Piotra i Pawła 29 marca 2022 r.

Prochy wybitnego kompozytora zgodnie z decyzją Kapituły Panteonu Narodowego, zostaną złożone w Panteonie Narodowym w krypcie pod prezbiterium kościoła św.św. Piotra i Pawła w Krakowie.

za: FKiDOP

Wtorkowe uroczystości ostatniego pożegnania artysty, zorganizowane w drugą rocznicę jego śmierci, rozpoczną się w bazylice św. Floriana. Ta część ceremonii przeznaczona będzie tylko dla rodziny i osób najbliższych. Około godz. 11:00 kondukt żałobny wyruszy spod bazyliki, przechodząc ulicami Krakowa i Rynkiem Głównym. Dla mieszkańców miasta i wszystkich wielbicieli twórczości Pendereckiego będzie to okazja, by pożegnać mistrza.

» (27.03.2022) artykuł na portalu historycznym dzieje.pl

Msza św. w intencji Ukrainy, Polaków i Ormian przebywających na Ukrainie.

Msza św. 27 lutego w obrządku ormiańskim, z obrzędem posypania głów popiołem, odprawiona przez ks. prof. Józefa Naumowicza o godz. 9.00 w kościele pokamedulskim na warszawskich Bielanach. Z racji ostatnich tragicznych wydarzeń spowodowanych wojną na Ukrainie, niedzielna taca została przekazana za pośrednictwem Caritas Polska na pomoc Ukraińcom walczącym z rosyjskim agresorem.

Wszystkie informacje, jak można pomóc, formularz wpłaty czy numery kont, znajdują się na specjalnej stronie: https://caritas.pl/ukraina/

Popielec, Or Mochroc 24.02.2020 r. (ks. Karnik Hovsepian, Panik, prow. Szirak)

POCZĄTEK WIELKIEGO POSTU
I Niedziela Wielkiego Postu, Bun Barekentan
Բուն Բարեկենդան Ա. Կիրակր Քառասնորդաց
•
28 lutego - PONIEDZIAŁEK POPIELCOWY
Or Mochroc - Օր Մոխրոց

Wielki Post (Mec Pahk) rozpoczyna się od Niedzieli Dobrego Życia (Bun Barekentan). Według liturgicznego porządku jest to I Niedziela Wielkiego Postu, która nie ma takiego charakteru jak w tradycji łacińskiej. Jest to ostatni dzień radosny, ale wzywa do rozpoczęcia Wielkiego Postu. W sensie wschodnim pierwszy dzień postu, to ostatni dzień objadania się i radości, aby dobrze przygotować się na 40 dniowy post – do którego zachęcają czytania liturgiczne. Niedziela Bun Barekentan, to rodzaj małego karnawału. Tego dnia przyrządza się specjalne potrawy i urządza przyjęcia. Już w sobotę wieczorem przed tą niedzielą zamykana jest na cały okres wielkopostny zasłona oddzielająca ołtarz od nawy kościoła. W okresie Wielkiego Postu Ormianie poszczą szczególnie surowo. Okres ten bywał nazywany agh u hac - „sól i chleb”.

» O wielkopostnej zasłonie

Ormiańskokatolicki Wielki Post zaczyna się także obrzędem posypania głów popiołem, który formalnie przypada w poniedziałek po Niedzieli Dobrego Życia - pierwszy „dzień o chlebie i wodzie” (w Kościele rzymskokatolickim w tym roku w środę 2 III), jednak ze względów praktycznych dokonuje się go w Armenii już w niedzielę po Mszy świętej, gdy w kościele jest więcej wiernych. Także w najbliższą niedzielę będziemy mieli ten obrzęd, rozpoczynający Wielki Post.

Z serdecznymi życzeniami na cały Wielki Post, by był to czas duchowego umocnienia
w wierze i miłości poprzez wykorzystanie tych środków, które proponuje Kościół
(modlitwa, rekolekcje, spowiedź, sakramenty, postanowienia) 

i z pamięcią w modlitwie

ks. Józef Naumowicz

 Papież na Wielki Post: nie ustawajmy w czynieniu dobra

W tegorocznym orędziu na Wielki Post Papież zwraca uwagę, że ten okres liturgiczny jest czasem sprzyjającym osobistej i wspólnotowej odnowie, prowadzącej nas do Paschy Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał. Franciszek zaprasza do nawrócenia i zmiany mentalności, aby stawać się współpracownikami Boga w zasiewaniu dobra i dzieleniu się nim.
Ojciec Święty zaznacza, że pierwsze owoce zasianego dobra odnajdujemy w nas samych oraz w naszych codziennych relacjach, także w najprostszych gestach życzliwości. Dla Boga liczy się każdy, choćby najprostszy akt miłości, który nigdy nie zostanie zapomniany. 
Papież przypomina, że Wielki Post niesie również wezwanie, aby nie ustawać w modlitwie.

Papieskie orędzie na Wielki Post. "Niech ten czas pozwoli nam doświadczyć pocieszenia płynącego z wiary"
» w. j. polskim          » omówienie w j. Ormiańskim