KSIĄDZ PRAŁAT KEVORK NORADOUNGUIAN
ZOSTAŁ MIANOWANY ORDYNARIUSZEM ORDYNARIATU ORMIAŃSKIEGO KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO DLA ARMENII, GRUZJI, ROSJI I EUROPY WSCHODNIEJ
W środę 21 sierpnia 2024 roku ogłoszono, że na mocy postanowienia Jego Świątobliwości Papieża Franciszka Czcigodny Archiprezbiter Kevorka Noradounguiana z Instytutu Duchowieństwa Patriarchalnego w Bzommar, dotychczasowy wikariusz patriarszy tegoż Instytutu i przełożony klasztoru Matki Bożej z Bzommar, został mianowany ordynariuszem Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej, nadając mu Stolicę Arcybiskupią Ormian Sebastii z tytułem arcybiskupa. [TUTAJ dokument nominacyjny]
O. Kevork Noradounguian urodził się 16 listopada 1968 r. w Aleppo w Syrii. W młodym wieku ks. Gevorg Noratunkyan wstąpił do klasztoru Bzommara. Studia wyższe kontynuował na Wydziale Filozofii i Teologii Papieskiego Kolegium Lewońskiego w Rzymie. W 1997 r. uzyskał licencjat z nauk o wychowaniu na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim. 20 sierpnia 1995 r. przyjął święcenia kapłańskie w Aleppo i został wikariuszem Instytutu Duchowieństwa Patriarchalnego w Bzommar.
Pełnił następujące funkcje: wicerektora niższego seminarium duchownego (1997-1998), wiceproboszcza w Burdż Hammud (1998-1999), rektora niższego seminarium duchownego (1999-2001), rektora niższego i wyższego seminarium duchownego (2001-2007), administratora i ekonoma generalnego Instytutu (2003-2007), proboszcza ormiańskokatolickiej prafii w Moskwie (2007-2010), rektora kościoła św. Mikołaja z Tolentino i rektora Papieskiego Kolegium Ormiańskiego w Rzymie (2010-2015), administratora apostolskiego ad nutum Sanctae Sedis Ormiańskiego Egzarchatu Katolickiego Patriarchatu Jerozolimy i Ammanu (2013-2015) oraz proboszcza parafii ormiańskokatolickiej w Lyonie we Francji (2015-2023). W sierpniu 2023 r. został przeniesiony z Francji do Libanu, gdzie obecnie pełni funkcję wikariusza patriarszego Instytutu Duchowieństwa Patriarchalnego Bzommar i przełożonego klasztoru Matki Bożej z Bzommar.
Nowo mianowany Arcybiskup będzie sprawował Świętą i Nieśmiertelną Liturgię w kościele Matki Bożej z Bzommar w niedzielę 25 sierpnia 2024 r. o godzinie 10.30, następnie w Sali Mayravank będzie przyjmował gratulacje od duchowieństwa i wiernych.
W niedzielę 18 sierpnia 2024 r. w Bzommar (Liban), gdzie znajduje się siedziba Patriarchatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego, odprawiona została, przy ołtarzu polowym, msza św. patriarchalna z okazji uroczystości Wniebowzięcia NMP, a także 275. rocznicy założenia klasztoru.
O godzinie 10.30 spod klasztoru wyruszyła procesja z pielgrzymami ze wszystkich stron Libanu, w kierunku amfiteatru z ołtarzem bł. Ignacego Maloyana. W procesji, której towarzyszyła orkiestra dęta, szli ojcowie z klasztoru, wikariusz patriarchalny Kongregacji Kościołów Patriarchalnych w Bzommar i przełożony klasztoru.
Liturgii przewodniczył katolikos patriarcha Cylicji dla Ormian katolików Rafał Piotr XXI Minassian. Na uroczystościach obecni byli duchowni ormiańskiego Kościoła katolickiego oraz przedstawiciele różnych organizacji i grup religijnych, wierni ze wszystkich regionów Libanu.
Doroczna msza św. przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Łaskawej
z kościoła ormiańskiego w Stanisławowie
W Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny 15 sierpnia 2024 r. w Gdańsku odprawiona została msza św. przez ks. Cezarego Annusewicza, proboszcza ormiańskiej parafii północnej, w asyście subdiakona Jakuba i ministranta Michała. Zgromadziła ona wiernych – Ormian i sympatyków z Gdańska i z Polski. Po mszy, zgodnie z tradycją, poświęcone zostały przez księdza bukiety ziół i winogrona, czemu towarzyszył liturgiczny śpiew ormiański w wykonaniu Jakuba Szyszki.
Otwarcie Muzeum Ormiańsko - Parafialnego rozpoczęło się już w prezbiterium kościoła, gdzie ks. Annusewicz przedstawił przedwojenną szatę liturgiczną ze Stanisławowa i wprowadził w historię Muzeum. Za tę inicjatywę, stworzenie Muzeum i 29 lat pracy duszpasterskiej i tyleż lat odbudowy całego kościoła podziękowali ks. Cezaremu Gagik Parsamian – prezes Związku Ormiańskiego w Gdańsku i Tadeusz Serocki, wiceprezes Związku. (...)
W WCZWARTEK 15 SIERPNIA 2024 O G. 13.30
w kościele Świętych Piotra i Pawła w Gdańsku, ul. Żabi Kruk 3,
diecezjalnym sanktuarium Matki Bożej Łaskawej
MSZA ŚWIĘTA W OBRZĄDKU ORMIAŃSKIM
w związku z uroczystością Wniebowzięcia NMP, wraz z ormiańskim obrzędem błogosławieństwa winogron,
oraz otwarciem Muzeum Ormiańsko - Parafialnego
Mszę św. odprawi ks. prof. Józefa Naumowicza
W poniedziałek, 29 lipca - wspomnienie siedmiu braci Machabejskich i ich matki. Ponieśli oni śmierć męczeńską dwa wieki przed Chrystusem, w dniu króla Antiocha. Zostali zamordowani jeden po drugim, a na koniec ich matka. Ich historię można przeczytać w drugiej księdze Machabejskiej (2 Mch 7, 1-42).
We wtorek, 30 lipca - wspomnienie świętych Kościoła rzymskiego - św. Zofii i jej trzech córek. Według żywotów świętych żyła w II lub III wieku w Rzymie, za czasów Hadriana I. Kiedy wydało się, że jej rodzina wyznaje Chrystusa, Zofia została wezwana przed namiestnika. Żeby oczyścić się z zarzutów, nakazano jej oddać cześć bogini Dianie, a gdy odmówiła – na jej oczach poddano wymyślnym torturom jej dzieci. Zofia wspierała swe córki i zachęcała je do mężnego przyjęcia męczeństwa.
W czwartek 1 sierpnia - wspomnienie św. Krzysztofa, męczennika wczesnochrześcijańskiego. Świętego Kościołów katolickiego i prawosławnego. Z powodu braku szczegółowych informacji o św. Krzysztofie, średniowiecze na podstawie imienia („niosący Chrystusa”) stworzyło o nim popularną legendę. Służył najpierw królowi swojej krainy. Kiedy przekonał się, że król bardzo boi się szatana, wstąpił w jego służbę. Pewnego dnia przekonał się jednak, że szatan boi się imienia Chrystusa. Zapoznał się z nauką chrześcijańską i przyjął chrzest. Za pokutę i dla zadośćuczynienia, że służył szatanowi, postanowił zamieszkać nad Jordanem, by przenosić na swoich potężnych barkach pielgrzymów, idących ze Wschodu do Ziemi Świętej.
Sobota, 3 sierpnia, to wspomnienie 200 biskupów uczestniczących w Soborze Ekumenicznym w Efezie, którzy zebrali się w 431 roku. Zwołanie zgromadzenia poprzedził konflikt, który dotyczył poprawności używania pojęcia Matka Boża (Theotokos) wobec Marii, matki Jezusa z Nazaretu.
Zgromadzenie w Efezie to trzeci sobór powszechny, zwołany za zgodą papieża Celestyna I - pierwszy sobór ekumeniczny, którego dokumentacja zachowała się do czasów współczesnych.
Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych został ustanowiony przez papieża Franciszka w styczniu 2021 r. Jest obchodzony w czwartą niedzielę lipca, a więc w okolicach wspomnienia św. Joachima i Anny. W tym roku wypada 28 lipca 2024. (TUTAJ cały artykuł)
Papieskie orędzie na ten Dzień zostało opublikowane 14 maja 2024 r. . Jako temat Ojciec Święty wybrał słowa: „W czasie starości nie opuszczaj mnie” (por. Ps 71, 9). (fot. wydarzenia.interia.pl)
Watykański Trybunał Miłosierdzia, bo tak nazywana jest Penitencjaria Apostolska, udziela „odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (spowiedź sakramentalna, Komunia Eucharystyczna i modlitwa zgodnie z intencjami papieża) dziadkom, osobom starszym i wszystkim wiernym, którzy 28 lipca 2024 r., motywowani prawdziwym duchem pokuty i miłosierdzia, wezmą udział w różnych wydarzeniach, które będą miały miejsce na całym świecie”. (...)
» cały artykuł (Vatican News) » artykuł w j. ormiańskim(Vatican News)
ARMENIA |
W dniach 11-13 lipca 2024 r. we wspólnocie Dzithankov (wioska na granicy prowincji Szirak i Aragacoton), parafia pw. Świętego Krzyża zorganizowała trzydniowy "obóz podwórkowy" pod patronatem Ordynariatu Kościoła Ormiańskokatolickiego. Dzieci z gminy Dzithankov spędziły niezapomniane dni. Uczestniczyły w mszach św., miały lekcje katechizmu.
W dniach 14-16 lipca we wsi Bavra (tej w Gruzji, bo jest i wioska Bavra w Armenii, prow. Szirak...) zorganizowano obóz dla młodzieży pod przewodnictwem miejscowego księdza Rubena Misisyana. Trzydniowy obóz rozpoczęła Msza św., a idąc w procesji na miejsce zgromadzenia śpiewano piekne piesni.
Oczywiście ostatniego dnia obozu nie zabrakło tortu i wręczenia prezentów, co sprawiło, że dni obozowe jeszcze bardziej zapadły młodym ludziom w pamięć!
Sekretariat Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii, Gruzji Rosji i Europy Wschodniej poinformował o udostępnieniu przez jego kierownictwo nowej aplikacji: "Parish Time", którą można pobrać na urządzenia z systemami Android i iOS.
Za pomocą tej aplikacji można znaleźć najbliższy kościół ormiańskokatolicki, a także zapoznać się z godzinami mszy św. i innych liturgii.
Aplikacja zawiera również informacje o ormiańskich wspólnotach katolickich i o duchownych posługujących w poszczególnych eparchiach w Armenii, Gruzji, Rosji i pozostałych krajach Europy Wschodniej, które Ordynariat obejmuje swoim zasięgiem. Ale również znajdziemy tam informacje o ormiańskich kościołach katolickich w innych krajach, np. USA, Kanadzie, Belgii, Niemczech czy Brazyli. Celem jest stworzenie pomostu dla wszystkich Ormian, jednoczącego ich w ormiańskim Kościele katolickim.
Znajdziemy tu rónież kalendarz i Ewangelię na każdy dzień, a także wiele innych: ceremonie, księża, liturgie, modlitwy, psalmy aktualne wiadomości, linki do stacji radiowych, najbliższe wydarzenia.
Aplikacja dostępna jest w językach: ormiańskim, angielskim i rosyjskim.
Można ją pobrać i zainstalować np. skanując kod QR widoczny na fotografii obok.
*
Հայաստանի և Արևելյան Եվրոպայի Հայ Կաթողիկէ Առաջնորդությունն ունի նոր հավելված, որը հնարավոր է ներբեռնել ինչպես Android, այնպես էլ IOS համակարգով: (...)
Po święcie Przemienienia Pańskiego (7 lipca), którego uroczyetości twają trzy dni, w czwartek, 11 lipca 2024 r., przypada święto proroka Izajasza.
Izajasz (hebr. „Jahwe jest zbawieniem”, ur. ok. 765, zm. do 701 p.n.e.) – jeden z największych proroków Starego Testamentu, nazywany ewangelistą Starego Testamentu, czyli kimś, kto opisał losy Jezusa przed pierwszym Bożym Narodzeniem.
Jego proroctwa przedstawia Księga Izajasza. Działalność proroka i jego nauczanie realizuje się w trzech wymiarach. Występuje on bowiem jako duszpasterz i kaznodzieja, pisarz i natchniony poeta oraz teolog i prorok mesjański. Otrzymał doskonałe wykształcenie literackie oraz odznaczał się znajomością spraw publicznych, polityki, kwestii religijnych i społecznych oraz wielką kulturą. Swą działalność prorocką pełnił ok. 40 lat. Jest największym prorokiem mesjańskim.
W sobotę, 13 lipca 2024 r., Kościół ormiański upamiętnia św. Tadeusza, jednego z dwóch apostołów, którzy głosili kazania w Armenii, oraz św. Sanducht, córkę króla Sanadrouka i pierwszą świętą męczennicę Kościoła Ormiańskiego. Św. Tadeusz i Sanducht — byli pionierami w szerzeniu chrześcijaństwa w Armenii w pierwszym wieku.
Według tradycji ormiańskiej św. Juda Tadeusz ok. 44 r. trafił do Armenii, gdzie dokonywał wielu cudów i nawróceń na chrześcijaństwo. Pośród nawróconych była też księżniczka Sanducht – córka króla Sanatruka, która z kolei nawróciła wielu innych. Została skazana przez pogańskiego ojca na śmierć, podobnie jak św. Juda Tadeusz. Zgodnie z tradycją, w miejscu jego męczeństwa i śmierci w Artaz (obecnie Iran) powstał kościół, a następnie klasztor, który do dzisiaj jest celem pielgrzymek ormiańskich wiernych. Relikwie świętego znajdują się w Bazylice św. Piotra w Rzymie.
» artykuł w j. ormiańskim (Vativan News) » Św. JudaTadeusz i Sanducht (w j.ormiańskim)
Siódmy i ostatni tydzień Pięćdziesiątnicy prowadzi do Święta Przemienienia Pańskiego (Wardawar).
Jest jednym z pięciu głównych świąt, obchodzonych w obrządku ormiańskim (za kalendarzem liturgicznym Ormiańskiego Kościoła Katolickiego), po których to następuje Dzień Zaduszny (Or Mereloc, Օր Մեռելոց).
W sobotę 6 lipca przypada Święto Arki.
Arka Przymierza w chrześcijaństwie i judaizmie, to ozdobna skrzynia, w której przechowywano tablice z Dekalogiem.
I uczynią arkę z drzewa akacjowego; jej długość będzie wynosiła dwa i pół łokcia; jej wysokość półtora łokcia i jej szerokość półtora łokcia. I pokryjesz ją szczerym złotem wewnątrz i zewnątrz, i uczynisz na niej dokoła złote wieńce. Odlejesz do niej cztery pierścienie ze złota i przymocujesz je do czterech jej krawędzi: dwa pierścienie do jednego jej boku i dwa do drugiego jej boku. Rozkażesz zrobić drążki z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem. I włożysz drążki te do pierścieni po obu bokach arki celem przenoszenia jej. (...) (Księga Wyjścia 25, 10-22, Biblii Tysiąclecia) |
W Biblii opisana jest jako skrzynia z drewna akacjowego o wymiarach ok. 140×80×80 cm obita obustronnie złotą blachą. Zamknięcie Arki Przymierza stanowiła płyta ze złota. Zgodnie z tradycją żydowską, w arce przechowywano laskę Aarona, dzban z manną i dwie kamienne tablice z tekstem Dekalogu;
Niedziela, 7 lipca - Przemienienie Pańskie (Տօն Պայծառակերպութեան - Wardawar, Վարդավառ). Święto upamiętnia wydarzenie, które prawdopodobnie rozegrało się na górze Tabor (nie jest to potwierdzone w Nowym Testamencie). Tradycja Kościoła uważa górę Tabor za miejsce Przemienienia Pańskiego, co stało się powodem, dla którego matka Konstantyna Wielkiego, Helena, wybudowała tam kościół ku pamięci Przemienienia Pańskiego. Wydarzenie to opisują trzej ewangeliści: Mateusz (Mt 17, 1-9), Marek (Mk 9, 1-8) i Łukasz (Łk 9, 28-36).
Wardawar, to także święto wody, kwiatów, miłości i urodzaju. To coś jak polski śmigus-dyngus. Tyle, że w Armenii obchodzony jest w szczycie letnich upałów. Powszechne oblewanie przynosi radość i ulgę.
» artykuł w j. ormiańskim (Vativan News) » więcej o Przemienieniu Pańskim (brewiarz.pl)
» "Տօն Պայծառակերպութեան Տեառն մերոյ Յիսուս Քրիստոսի"
artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
Papież Franciszek zachęca do pamiętania w lipcu w modlitwie o duszpasterstwie chorych. Przypomina, że namaszczenie chorych nie jest sakramentem tylko dla tych, którzy mają umrzeć, ale jest jednym z sakramentów „uzdrowienia”, „uleczenia”, sakramentem, który uzdrawia ducha. Intencji modlitewnej (opublikowanej 2 lipca 2024 r.) towarzyszy film przygotowany przez Papieską Światową Sieć Modlitwy.
„Namaszczenie chorych nie jest sakramentem tylko dla tych, którzy mają umrzeć. Nie. Ważne jest, aby mieć tego świadomość. Kiedy kapłan przychodzi do danej osoby, aby udzielić namaszczenia chorych, niekoniecznie pomaga jej pożegnać się z życiem. Takie myślenie oznacza porzucenie wszelkiej nadziei. To jakby przyjąć, że po kapłanie przychodzi grabarz. (...) Kiedy dana osoba jest bardzo chora, należy jej udzielić namaszczenia chorych. Także kiedy ktoś jest już w podeszłym wieku, powinien otrzymać namaszczenie chorych”.
*
Երեքշաբթի, 2 յուլիսին, Հրապարակուեցաւ յուլիս ամսուայ աղօթքի դիտաւորութեան նուիրուած Ֆրանչիսկոս Սրբազան Քահանայապետին տեսերիզը։ Այս առնչութեամբ «Պապին աղօթքի համաշխարհային ցանց» քահանայապետական հաստատութեան հրապարակած հաղորդագրութեան մէջ կը կարդանք, որ Ֆրանչիսկոս Պապ յուլիս ամսուան ընթացքին կ՝աղօթէ, որպէսզի վերջին օծումի խորհուրդը միշտ դառնայ «կարեկցանքի եւ յոյս նշան»։
“Վերջին օծումը խորհուրդ մը չէ միայն անոնց համար, որոնք կը գտնուին մահուան եզրին։ Ո՛չ։ Կարեւոր է որ սա յստակ ըլլայ։ Երբ՝ քահանայ մը կը մօտենայ անձի մը՝ վերջին օծումը մատակարարելու համար, ան անպայման չ՝օգներ անոր կեանքէն հրաժեշտ առնելու համար։ Այսպէս մտածելը կը նշանակէ հրաժարիլ որեւէ յոյսէ։ Յ իշենք, որ հիւանդի վերջին օծումը բուժումի, խնամքի խորհուրդներէն մէկն է, որ հոգին կը բուժէ։ Եւ երբ՝ անձ մը շատ հիւանդ է, նպատակայարմար է անոր վերջին օծումը տալ։ Եւ երբ՝ անձ մը տարեց է լաւ կ՝ըլլայ, որ ան ստանայ վերջին օծումի խորհուրդը։"
PARAFIA CENTRALNA |
Liturgia w ormiańskim obrządku katolickim zachwyca duchową głębią.
Wprawdzie rzadko bywam na Mszy Świętej w obrządku ormiańskokatolickim, ale za każdym razem, gdy w niej uczestniczę, odkrywam coś nowego. To „coś” to duchowa głębia, wypływająca między innymi z pieśni oraz treści wezwań, jakie padają podczas tej Eucharystii (można je śledzić w mszaliku w transkrypcji z alfabetu ormiańskiego na łaciński w tłumaczeniu na język polski).
W minioną niedzielę [16 czerwca 2024 r. - przyp. red.] zwróciły moją uwagę szczególnie dwa fragmenty. Pierwszy – tuż przed ofiarowaniem, gdy padły słowa: „Nikt ze słabą wiarą nie może przybliżyć się do Boskiej Tajemnicy”. Mimowolnie zadałam sobie pytanie: jaka jest moja wiara? I drugi fragment – po konsekracji: „Aby ta Ofiara stała się dla nas wszystkich przystępujących usprawiedliwieniem, przebaczeniem i odpuszczeniem grzechów”. Kapłan odwraca się wtedy do wiernych z kielichem i uniesioną nad nim Hostią i mówi: „Spożywajmy ze świętością… To jest życie, nadzieja, zmartwychwstanie, zgładzenie i odpuszczenie grzechów”. Takie słowa muszą uświadamiać, że Msza Święta nas oczyszcza i daje moc. I mobilizuje do przemiany na lepsze – „spożywajmy ze świętością…”. (...)
WATYKAN |
Prośmy Jezusa, aby uczynił nas, poprzez swojego Ducha Świętego prawdziwie wolnymi mężczyznami i kobietami. Wolnymi, by służyć w miłości i radości.
Ale „Duch” to wersja zlatynizowana. Imię Ducha, pod którym znali Go prorocy, psalmiści, Maryja, Jezus i Apostołowie, to Ruach, co oznacza tchnienie, wiatr, oddech. W Wieczerniku Duch zstąpił na Apostołów „jakby uderzenie gwałtownego wiatru” [Dz 2, 2]. Obraz wiatru służy wyrażeniu mocy Ducha. Duch i moc to powtarzająca się kombinacja w całej Biblii. Jezus zwraca też uwagę na inny aspekt, na wolność. Wiatr jest jedyną rzeczą, której nie można okiełznać. Tak samo i Ducha nie da się zamknąć w definicjach czy traktatach. On tworzy i ożywia instytucje, ale sam nie może być zinstytucjonalizowany. „Gdzie Duch Pański – tam wolność” – pisze św. Paweł, wyjaśniając, że wolność ta to nie zachęta do hołdowaniu ciału, lecz dobrowolne czynienie dobra, bez przymusu.
«Ուր որ Տիրոջ Հոգին է, այնտեղ ազատություն է»
Հունիսի 5-ի ընդհանուր ունկնդրության ժամանակ Ն. Ս. Ֆրանցիսկոս Սրբազան Քահանայապետը շարունակեց քրիստոնեական ուսուցումների շարքը Սուրբ Հոգու վերաբերյալ և խորհրդածեց Սուրբ Երրորդության երրորդ անձի աստվածաշնչյան անվան շուրջ:
Բոլորի կողմից ընդունված «Հոգի» անունը լատինացված տարբերակն է. մարգարեները, սաղմոսերգուները, Աստվածածինը, Հիսուս և առաքյալները Նրան անվանել են Ruah, որ նշանակում է շունչ, քամի, հևք, հիշեցրեց Նորին Սրբությունը: Պենտեկոստեի օրը Սուրբ Հոգին իջավ առաքյալների վրա՝ «սաստիկ հողմից եկած ձայնի» ուղեկցությամբ (տես՝ Գործք 2,2): Քամին աննկուն և անպարտելի ուժ է, որն ունակ է ալիքներ բարձրացնել: Քամին բնորոշում է Սուրբ Հոգու զորությունը, որն արարում է, բժշկում և առաջնորդում հավատացյալներին, որպեսզի նրանք քայլեն ճշմարիտ ճանապարհով:
» cały artykuł w j. ormiańskim (strona Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej)
PARAFIA CENTRALNA |
Niedzielna msza św. w Warszawie 16 czerwca była pod kilkoma względami wyjątkowa. Był to odpust św. Antoniego i błogosławienie jego relikwiami. Święcone były kopie Cudownych Obrazów Matki Bożej: Łaskawej ze Stanisławowa i Łysieckiej. Msza św. sprawowana była za dusze śp. Anny i Stanisława Widajewiczów.
Przyszło też wiele osób, w tym kilka zaproszonych dzień wcześniej przez ks. Józefa Naumowicza na Spotkaniu w Skarbnicy Polskich Ormian, stałych bywalców Warszawskiej Inicjatywy Kresowej Domu Spotkań z Historią (https://dziedzictwo.ormianie.pl/dom-spotkan-z-historia-w-skarbnicy-polskich-ormian/).
Była to ostatnia msza św. przed wakacjami z udziałem kleryków: Nareka i Aharaona, którzy jadą do domu, do Armenii. Na spotkaniu po mszy św. ogłoszona została inicjatywa powołania organizacji młodych Ormian (do 35. roku życia).
‹ Trzej młodzieńcy w piecu ognistym, XII-XIII wiek
W poniedziałek, 17 czerwca przypada święto św. Nersesa Wielkiego - arcybiskup Armenii w latach 353–373. To Święty Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego i Kościoła katolickiego. Pochodził z rodu św. Grzegorza Oświeciciela. Przeprowadził wewnętrzne reformy Kościoła i udoskonalił jego organizację. Czynił szczególne starania na rzecz wyeliminowania z Armenii dawnych kultów i praktyk religijnych perskich, używania amuletów, wywoływania duchów. W 365 Nerses zwołał synod Kościoła Armenii w Asztiszacie, który oficjalnie zabronił kultywowania niechrześcijańskich zwyczajów. Równocześnie powołano na nim sieć prowadzonych przez Kościół szpitali i przytułków.
We wtorek, 18 czerwca, przypada święto Proroka Daniela i trzech młodzieńców. Jeden z 4 wielkich proroków Starego Testamentu. Trzej młodzieńcy, gdy nie chcieli oddać hołdu posągowi zbudowanemu na rozkaz babilońskiego króla Nabuchodonozora, zostali wrzuceni do rozpalonego pieca. Zostali cudownie ocaleni.
Czwartek, 20 czerwca, to święto Świętych Sahaka i Mesropa i wszystkich 75 tłumaczy. To pierwsi ormiańscy tłumacze. Gdy ok. 406 r. mnich Mesrop Masztoc stworzył alfabet, wraz z patriarchą Sahakiem Partewem przystąpił do udostępnienia w rodzimym języku podstawowych ksiąg religijnych. Przełożyli na język ormiański całą Biblię, następnie księgi liturgiczne, a także najważniejsze pisma Ojców Kościoła. Byli drugimi Oświecicielami narodu ormiańskiego, szerząc, wraz z językiem, wiarę chrześcijańską.
W sobotę 22 czerwca - proroka Zachariasza, który był ostatnim z proroków. Został zabity w świątyni, w chwili, gdy składał ofiarę.
Też w tym dniu czczony jest św. Onufry, pustelnik, który był jednym ze słynnych pustelników na egipskiej pustyni i który spędził całe swoje życie - 60 lat - w chacie w cieniu palmy, a którego co niedzielę odwiedzał anioł z komunią świętą.
„Modlitwa ubogiego dociera do Boga" (por. Syr 21,5).
Przesłanie Papieża na VIII Światowy Dzień Ubogich zostało ogłoszone w Rzymie, u św. Jana na Lateranie, dnia 13 czerwca 2024 r., we wspomnienie św. Antoniego z Padwy, patrona ubogich.
Światowy Dzień Ubogich – w Kościele katolickim obchodzony jest w XXXIII Niedzielę Zwykłą, wypada pomiędzy 13 a 19 listopada (w tym roku 17 listopada 2024). Został ustanowiony w listopadzie 2016 roku przez papieża Franciszka w Liście Apostolskim Misericordia et Misera, napisanym na zakończenie Nadzwyczajnego Jubileuszowego Roku Miłosierdzia.
„W tym roku poświęconym modlitwie musimy przyswoić sobie modlitwę ubogich i modlić się wraz z nimi” – zachęca Franciszek. Używając jako odniesienia tekstów Księgi Mądrości Syracha, Papież zwraca uwagę na kwestię bliskości między ludźmi a Najwyższym.
ORĘDZIE OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA Drodzy bracia i siostry! |
Աղքատներու Համաշխարհային Ը Օր. Աղքատին աղօթքը կը բարձրանայ դէպի Աստուած Աղքատներու Օրուան առիթով` 17 նոյեմբեր 2024ին նախատեսուած է Ֆրանչիսկոս Պապին պատարագը Սուրբ Պետրոս Պազիլիքայէն ներս, որուն պիտի յաջորդէ աղքատներուն հետ ճաշը Պօղոս Զ անուան դահլիճէն ներս, մինչ այդ Օրը կանխող շաբաթը բոլոր ժողովրդապետական հասարակութիւնները կանչուած են` աղքատներուն պահանջները դարձնել իրենց հովուական ծառայութեան կիզակէտը։ |
Wspomnienie św. Antoniego z Padwy przypada 13 czerwca. Jest niezwykle popularnym świętym, zaraz po Matce Bożej, na całym świecie. Dla Polskich Ormian zamieszkałych na Kresach jego moc była bezdyskusyjna.
Słynny był odpust św. Antoniego w Kutach nad Czeremoszem, stolicy Pokucia, stanowiących też prawdziwą stolicę Ormian Polskich, na który co roku zjeżdżała się, jak podają ówcześni świadkowie, „cała Ormiańszczyzna”, z najodleglejszych miejsc, nie tylko z Polski.
Święty mieszkał w Padwie tylko przez ostatni rok swego życia, ale ten krótki czas wystarczył, by Padwa ukochała wielkiego kaznodzieję, a on ukochał Padwę. Dziś cały katolicki świat zna go pod imieniem św. Antoniego z Padwy.
Był pierwszym w dziejach Kościoła kaznodzieją, który poprzez kazania wygłaszane przez cały Wielki Post przygotowywał wiernych do godnego przeżywania Wielkiej Nocy. Wkrótce po śmierci brata Antoniego okazało się, że dzięki jego wstawiennictwu Bóg zsyła na wiernych deszcz łask. Do grobu zakonnika przybywały coraz liczniejsze rzesze pielgrzymów. Wierni pielgrzymujący do jego grobu często szli boso. Wśród bosych pątników byli wysocy dostojnicy Kościoła, rycerze, damy. Jeszcze przed upływem roku od śmierci Antoniego papież Grzegorz IX, pod wpływem jego czcicieli, ogłosił go świętym.
* Modlitwa do św. Antoniego (w j. ormiańskim)
W dniu wspomnienia św. Antoniego z Padwy przypominamy dwa artykuły:
» „Słynący łaskami obraz św. Antoniego w kościele w Kutach" (ks. prof Józef Naumowicz)
» Świ. Antoni - pełny tekst (za kalendarzem FKiDOP 2020 - w j. polskim i ormiańskim)
NA MSZĘ ŚW. ORMIAŃSKĄ w WARSZAWIE
W NIEDZIELĘ 16 CZERWCA O GODZINIE 11.00
w kaplicy Matki Bożej przy ul. Łazienkowskiej 14
(kaplica jest w zabytkowej wieży - na zdjęciu;
wejście przez zaznaczoną bramkę, przejście pod kolumnadą do kaplicy).
* * *
Po Mszy św. spotkanie przy herbatce.
Z serdeczną pamięcią w modlitwie - ks. Józef Naumowicz
Św. Konstaantyn i św. Helena |
Czerwiec poświęcony jest Najświętszemu Sercu Jezusowemu.
» Յունիս ամիսը Յիսուսի Ս. Սրտին նուիրուած ամիս. Քեզի ծարաւի է, Տէր, հոգիս
Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa zapoczątkowały objawienia, których doświadczyła św. Małgorzata Maria Alacoque, francuska wizytka, żyjąca w XVII wieku. W ostatnim z nich w czerwcu 1675 roku Pan Jezus prosił, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był świętem poświęconym czci Jego Serca.
Niedziela, 9 czerwca rozpoczyna czwarty tydzień pięćdziesiatnicy, zwany równiez tygodniem św. Grzegorza Oświeciciela, gdyż w sobotę 8 czerwca przypadalo Święto odnalezienia Jego relikwii.
W poniedziałek, 10 czerwca przypada święto św. Epifaniusza z Salaminy - ur. ok. 315 w Palestynie, zm. 403 w Salaminie na Cyprze. Pisarz wczesnochrześcijański, biskup na Cyprze, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego. Urodził się w żydowskiej rodzinie, lecz został nawrócony na chrześcijaństwo. Spędził wiele lat jako pustelnik i mnich.
We wtorek, 11 czerwca, przypada wspomnienie św. Konstantyna (ur. 27 lutego ok. 272 r.) i jego matki, cesarzowj Heleny (ur. ok. 250 r.), której zawdzięczamy odnalezienie relikwii Krzyża Świetego. Konstantyn został uznany za świętego i ochrzczony dopiero bezpośrednio przed śmiercią, jednak zawsze szanowano go jako obrońcę chrześcijaństwa. Niezwykłą świętą jest jego matka, Helena, za której przyczyną nastąpiło nawrócenie Konstantyna.
Czwartek, 13 czerwca, przypada wspomnienie św. Teodora.
Sobota 15 czerwca to Święto odnalezienia relikwii św. Grzegorza Oświeciciela. Urodził się ok.240, zm. ok. 326 – założyciel i patron Kościoła ormiańskiego, męczennik chrześcijański, apostoł Armenii, Święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
W tym roku święto odnalezienia relikwii św. Grzegorza Oświeciciela
(Գիւտ Նշխարաց Սրբոյ Հօրն մերոյ Դրիգորի Լուսաւորչին)
przypada w sobotę, 15 czerwca.
Św. GRZEGORZ OŚWIECICIEL ur. ok.240, zm. ok. 326 – założyciel i patron Kościoła ormiańskiego, męczennik chrześcijański, apostoł Armenii, Święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Kult św. Grzegorza Oświeciciela do dzisiaj jest bardzo żywy w Armenii. Naród czci go jako swojego ojca. W każdej mszy świętej wspomina się jego imię, a w liturgii ormiańskiej wspomnienie tego świętego obchodzone jest trzykrotnie w ciągu roku. Świętuje się: wejście do lochu św. Grzegorza Oświeciciela (16.03.2024 r), wyjście z lochu (1.06.2024 r) i odnalezienia relikwii św. Grzegorza Oświeciciela (8.06.2024 r).
Z okazji 1700-lecia chrztu Armenii, papież Jan Paweł II przekazał Kościołom ormiańskim relikwie św. Grzegorza Oświeciciela,
"Niedawno [11.12.2000 r.] w tej Bazylice, która jest sercem chrześcijańskiego świata, z radością oddałem w braterskie dłonie Jego Świątobliwości Karekina II, Katolikosa wszystkich Ormian, cenną relikwię świętego Oświeciciela. Dziś powtórzę ten gest wobec Patriarchy Nersesa Piotra XIX. Obecność relikwii tego samego świętego w ormiańskim Kościele apostolskim i katolickim jest symbolem ścisłej jedności wiary i jedności w Chrystusie. Jestem pewien, że relikwie te, otoczone czcią całego bez wyjątku narodu ormiańskiego, przyczynią się do pogłębiania komunii, jakiej Chrystus pragnie dla swego Kościoła. W ten sposób braterstwo umocni się dzięki miłości. Nie rozdzielamy relikwii, ale dążymy do tego i o to się modlimy, aby zjednoczyli się ci, którzy je otrzymali. Oby wspólne korzenie oraz nieprzerwana historia świętych i męczenników przybliżyły waszemu narodowi nadejście dnia, w którym zazna on pełnej wspólnoty i widzialnej jedności wiary w jednego Pana." (Jan Paweł II, z homilii podczas mszy św. w bazylice Watykańskiej 18 II 2001 r.)
Kim jesteśmy?
|
|
---|---|
Jesteśmy Katolickim Kościołem Wschodnim, pełnoprawnym członem Kościoła Katolickiego, uznającym władzę i autorytet Biskupa Rzymu. Wyróżnia nas starożytny obrządek ormiański.
|
Obrządek ormiański
|
|
---|---|
Obrządek ormiański wywodzi się z Armenii, z tradycji św. Bazylego. Uformowany przez św. Grzegorza Oświeciciela. Charakterystycznym wyróżnikiem jest język liturgiczny - grabar czyli język staroormiański.
|