Dar do Archiwum Polskich Ormian
Siostry benedyktynki z Wołowa na Dolnym Śląsku – spadkobierczynie benedyktynek ormiańskich ze Lwowa – przekazały do Archiwum Polskich Ormian kolejną grupę armeników.
W zbiorze są dwa drukowane modlitewniki z 1891 r., w języku ormiańskim, przekazane jako „pamiątka ze Lwowa, którą siostry przywiozły ze sobą do klasztoru w Wołowie” – podkreśla siostra Maria Trybała OSB w notce przekazania. Jest też oprawny w skórę ze złoconymi zdobieniami Mszał (Missale Armenum) z 1904 r. Osobną grupą są rękopiśmienne zbiory modlitw i pieśni na różne okazje, w języku polskim i ormiańskim (zapisane alfabetem łacińskim). Częstą praktyką jest, że tytuł modlitwy lub pieśni zapisany jest po polsku, a już sama treść – po ormiańsku (alfabetem łacińskim). Tak jest w przypadku dzieł pod tytułem Błogosławieństwa do stołu w Uroczyste Święta oraz Modlitwy i pieśni. W zbiorze są również druki i wydawnictwa związane nie tylko z benedyktynkami, ale i z lwowską Archidiecezją Ormiańską.
Ciekawostką jest zeszyt siostry Urszuli achtajówny z pierwszej klasy gimnazjum, gdzie między innymi znajdujemy temat: „O niektórych prawidłach i formach towarzyskich odpowiednich dla zakonnic”, z którego fragmentu pt. o „Grzeczności w ogólności” dowiadujemy się: Grzeczność jest to dyskretne i baczne staranie się, by w całym zewnętrznym zachowaniu się okazywać ludziom szacunek i życzliwość. Nie ogranicza się ona jednak na zewnętrznych formach, ale jest wyrazem usposobienia pełnego pokory, skromności i dobroci, to słusznie nazwano ją wonią tychże cnót. Aktualne? Stosowane?
Natomiast do zdigitalizowania siostry udostępniły m.in.: Zbiorek i porządek pacierzy, modlitw i pieśni zakonnych. Napisane w roku konsekracji 1905 i Sumarjusz z r. św. O. Benedykta sygnowany przez siostrę Janinę w 1929 r. A także osobisty pamiętnik s. Bernardy, który zaczyna się od wpisów koleżanek, kiedy była ona jeszcze Zosią. Rękopiśmienny podarunek, ze zbiorem „aktów modlitewnych”, od siostry Elekty dla siostry Bernardy z 1951 r. już w Lubiniu. Udostępnienie obejmuje jeszcze inne zbiorki modlitw i pieśni oraz pisma urzędowe z lwowskich czasów.
Fundacja Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich składa serdeczne podziękowanie siostrom benedyktynkom z Wołowa za przekazanie do zbiorów Archiwum Polskich Ormian bezcennych armeników.
Romana Obrocka (za: AWEDIS nr 29)
Można było też zobaczyć przepiękne, zabytkowe elementy wyposażenia kaplicy (zdjęcia: R. Obrocka, E. Łysakowska)
