- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
« Święto Ofiarowania Pańskiego
Panik (Armenia) 2021
Ofiarowanie Pańskie - Tiarnyntaracz - Տեառնընդառաջ
Święto Ofiarowania Pana Jezusa należy do najdawniejszych, gdyż było obchodzone w Jerozolimie już w IV w., a więc zaraz po ustaniu prześladowań. Dwa wieki później pojawiło się również w Kościele zachodnim.
Według Ewangelii Jezus, zgodnie z prawem, jako pierworodny syn był ofiarowany Bogu w świątyni. Wtedy też starzec Symeon wypowiedział proroctwo, nazywając Jezusa "światłem na oświecenie pogan i chwałą Izraela". Dlatego święto to jest bogate w symbolikę światła. Od X w. pojawia się obrzęd poświęcenia świec, który jeszcze podkreśla i ubogaca tą symbolikę, odbywają się uroczyste procesje ze świecami.
Ormiański Kościół katolicki obchodzi, jak i cały kościół katolicki, święto Ofiarowania Pańskiego 2 lutego, 40 dni po Bożym Narodzeniu (25 grudnia). Zgodnie z tradycją uroczystości rozpoczynają się wieczorem 1 lutego. Śpiewany jest przepiękny hymn Exsultet (od pierwszego słowa hymnu, z łacińskiego "Ex saltare", co znaczy "skakać z radości"), czytane fragmenty Księgi Kapłańskiej i Księgi Przysłów, proroctwa apostoła Pawła z listu do Galatów (Ga 3: 24-29), fragment Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 2: 22-40), opisujący ofiarowanie Dzieciątka Jezus w Świątyni jerozolimskiej.
Podczas czytania Ewangelii kapłan rozpala ognisko na dziedzińcu kościoła lub w innym miejscu specjalnie do tego wyznaczonym. Ogień symbolizuje Chrystusa - niebiańskie Światło, czci się Maryję, która to Światło na ziemię sprowadziła. Obrzęd ten pochodzi z obrzędowości pogańskiej, jest jednak silnie zakorzenione w narodzie ormiańskim. Obrzęd kończy modlitwa i zaczynają się śpiewy, tańce, radosna zabawa.
2 lutego przypada także Dzień Życia Konsekrowanego, który ustanowił w 1997 roku Papież, św. Jan Paweł II.
» Święto Ofiarowania Pańskiego (brewiarz.pl)
» "Եկե՛ք այսօր Սիմեոն ծերունու նման գրկենք Հիսուս Մանկանը. Տեառնընդառաջ"
artykuł na stronie Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego
dla Armenii i Europu Wschodniej (w j. ormiańskim)
 |
| Grób Łazarza, Larnaka, Cypr |
23 MARCA 2024 R
Wskrzeszenie Łazarza - Hiszatak Ghazaru harutianyn
Յիշատակ Ղազարու յարութեան
24 MARCA 2024 R.
NIEDZIELA PALMOWA (KWIETNA) - Cachkazart - Ծաղկազարդ
Uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy
ԾԱՂԿԱԶԱՐԴ. Հիսուսի հաղթական մուտքը Երուսաղեմ
Ostatnią niedzielę Wielkiego Postu poprzedza Sobota Łazarza; tego dnia czyta się ewangelię o wskrzeszeniu przyjaciela Pana Jezusa (Ew. Jana 11, 55 – 12, 11). Siostry Łazarza posłały do Jezusa wiadomość: „Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz”. Jezus, usłyszawszy to, rzekł: „Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą”.
Wskrzeszenie Łazarza nie było zmartwychwstaniem, ale zapowiedzią zmartwychwstania. Jezus mówi, że każdy wierzący zmartwychwstanie: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”.
Łazarz był wierny przyjaźni z Jezusem całe swoje życie. Był znakiem mocy Jezusa – Syna Bożego także po swoim wskrzeszeniu. Przeciwnicy Jezusa szukali śmierci Łazarza, bo był niewygodnym świadkiem. Dlatego Łazarz musiał uciekać z Jerozolimy, zamieszkał na Cyprze i był jednym z pierwszych biskupów Kościoła. Jego drugi grób znajduje się w Larnace.
Niedziela Palmowa – to święto ruchome w kalendarzu chrześcijańskim, przypadające 7 dni przed Wielkanocą. Rozpoczyna Wielki Tydzień. Nazwa tego dnia pochodzi od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia palm. Liturgia bowiem wspomina uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, bezpośrednio poprzedzający Jego mękę i śmierć na krzyżu. Witające go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: "Hosanna Synowi Dawidowemu". O uroczystym wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy piszą wszyscy czterej Ewangeliści. Samo to świadczy, jak wielką rangę przywiązują do tego wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa.
W liturgii Niedzieli Palmowej, w czasach przed Soborem Watykańskim II, kapłan i lud gromadzili się przed świątynią. Przewodniczący stukał krzyżem procesyjnym trzykrotnie w drzwi Kościoła (co zachowane m.in. w liturgii ormiańskiej) i dopiero wtedy drzwi się otwierały, a wierni wchodzili, by uczestniczyć w Eucharystii. Miało to symbolizować Boga, który puka do naszego wnętrza, by wejść i zamieszkać w naszych sercach. Stąd każdy z nas powinien pamiętać, że Niedziela Palmowa jest jedynie początkiem tygodnia, w którym będziemy wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Jest to też czas, by zobaczyć swoje dotychczasowe życie, a w nim miejsca, do których Bóg nie dotarł.
|
Modlitwa z rytuału ormiańskiego na błogosławieństwo palm |
|
|
Boże, który pobłogosławiłeś lud Twój, który wyszedł powitać |
a Twoja Prawica niech zachowa w zdrowiu duszy i ciała tych, |
Krzysztof przejął piękne tradycje, miłość do ojczyzny, historii i sztuki.
Od najmłodszych lat kochał fotografię. Dokumentował świat. Był - jak wspomina rodzina - wyjątkowym kronikarzem, a pierwszą kamerę 8 mm dostał w wieku 16 lat.
Ukończył Wydział Prawa. Po studiach pracował w wielu agencjach prasowych, między innymi w Polskiej Agencji Prasowej, a od roku 1977 w Oddziale Telewizji Polskiej we Wrocławiu. W stanie wojennym zwolniony z zakazem wykonywania zawodu za działalność w NSZZ „Solidarność".
Od 1989 roku pracował w Telewizji Polskiej w Warszawie.
|
||||||||
Stworzył cykl filmów dokumentalnych "Odwewnętrzne portrety mistrzów" o takich wybitnych postaciach jak Jan Kobuszewski, Krystyna Sienkiewicz czy Janusz Stanny.
Był wieloletnim członkiem Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych „Zaiks”. Wydał między innymi tomik poezji zatytułowany "Niby życie” oraz był organizatorem licznych wieczorów autorskich.
Przygotowywał recenzje wystaw plastycznych oraz wydarzeń muzycznych.
Uczestniczył w licznych spotkaniach kulturalnych, kochał teatr, kino i operę.
Mistrz riposty, orator, erudyta, opowiadacz wyrafinowanych żartów. Miał bardzo duże poczucie humoru. Opanował sztukę przemowy do perfekcji.
Uwielbiał 20-lecie międzywojenne, piosenki starej Warszawy. Często słuchał i śpiewał utwory Hanki Ordonówny, Mieczysława Fogga, a także Krzysztofa Krawczyka.
Aktywnie uczestniczył w wydarzeniach społeczności polskich Ormian, brał udział w mszach ormiańskich, kochał tradycyjny instrument Duduk i jego rzewne brzmienie.
- Szczegóły
- Kategoria: Statyczne
ՄԽԻԹԱՐԵԱՆ ՄԻԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ ՀՐԱՏԱՐԱԿՉԱՏՈՒՆԸ ԼՈՅՍ ԸՆԾՍՅԵՑ «ՀԱՒԱՏՈՎ ԽՈՍՏՈՎԱՆԻՄ» ՀԱՏՈՐԸ ԹԱՐԳՄԱՆՈՒԱԾ 50 ԼԵԶՈՒՆԵՐՈՎ
Panie wszechmogący, troisty w Osobach, Jedyny Boże, któryś był,
jest i będziesz na wieki. Tobie polecam dziś i po wszystkie czasy
duszę, ciało, zmysły, wszelkie myśli, słowa i czyny moje, wiarę
i wytrwałość w dobrym, abyś je strzegł każdej godziny i każdego
momentu mego życia. Wysłuchaj mnie, o Trójco
Przenajświętsza, i ochroń mnie od wszelkiego zła szczególnie
od każdej niewierności przeciw Tobie, od wszystkich widzialnych
i niewidzialnych nieprzyjaciół. Błagam o to przez przyczynę
Najświętszej Dziewicy Maryi, przez modlitwy świętych Patriarchów,
stałość Męczenników, czystość Dziewic, zasługi Wybranych.
za: Radio Niepokalanów