default_mobilelogo
 
Znów zebraliśmy się w kaplicy św. Barbary na mszy św. ormiańskokatolickiej.
Dzisiejsze czytanie było fragmentem listu św. Pawła do Filipian, w którym napomina On o stosowaniu wszystkich zasad, których się nauczyli, a otrzymają w zamian opiekę Boga. Podziękowaniem za przesłane dary, ale ma wszystko czego potrzebuje, że potrafi dostosować się do wszelkich warunków, pamięta jednak o ofiarności Filipian, również tej wcześniejszej.
W kazaniu ksiądz nawiązał do ewangelii wg św. Łukasza i do myśli "...proście a będzie wam dane...". Próbował uświadomić nam, że prosząc Boga o łaski i o ważne dla nas sprawy doczesne, nie możemy oczekiwać ich rzeczywistego spełnienia. O wadze spraw istotnych w naszym życiu, decyzję podejmuje Duch Święty i to On zdecyduje o najważniejszych kolejach naszego losu, a my powinniśmy się temu poddać i zaakceptować Jego wybory.
Na koniec mszy, ks. Rafał poinformował nas o decyzjach w odniesieniu do jego losów, czyli o szybkim powrocie do Armenii.
Była to więc ostatnia msza w obrządku ormiańskokatolickim, jaką dla nas odprawił w tym roku.
 
 
Գովեցեալ է Յիսու՛ս: Սիրելի Բարեկամներ,
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Drodzy Przyjaciele!

Zapraszam na najbliższą Mszę świętą ormiańskokatolicką
w niedzielę, 15 listopada 2015 r. o godz. 17.00
w Warszawie, w kaplicy św. Barbary, ul. Wspólna 67.

Po Mszy świętej jak zawsze - spotkanie przy herbacie dla wszystkich obecnych.

Z Panem Bogiem,
ks. Rafał Krawczyk / Հայր Ռաֆայել Վ. Կրավչիկ
proboszcz ormiańskokatolickiej parafii centralnej w Warszawie pw. św. Grzegorza z Nareku
Ժողովրդապետ Հայ Կաթողիկէ Կենտրոնական Ժողովրդապետութեանը նստաւայրը՝ Վարշավա

harmonogram
 
 

25 października, w parafii pod wezwaniem św. Grzegorza z Nareku w Warszawie, wierni zebrali się na mszy w kaplicy św. Barbary. Ks. Rafał odprawiał ją z towarzyszeniem dwóch ministrantów, a chór w niepełnym składzie i mimo nieobecności chórmistrza, starał się wypełniać swoje zadanie.
W kazaniu, jako że właśnie tego dnia, kościół Ormiański obchodzi Święto Odnalezienia Krzyża - Giuti Syrpo Chaczi, ksiądz nawiązał do tego symbolu. Przypomniał symbolikę krzyża ormiańskiego, który w swym założeniu nie pokazuje ukrzyżowanego Chrystusa, a jest krzyżem zmartwychwstania, wizerunkiem rozkwitania i życia. W naszym codziennym życiu jednak, krzyż odbieramy jako coś co dźwigamy na dobre i złe. Każdy zmaga się z przeciwnościami i problemami jakie niesie dzień codzienny, a ich pokonywanie jest naszym krzyżem, zarazem jest warunkiem koniecznym uzyskania zbawienia.
Po mszy spotkaliśmy się na tradycyjnej herbatce i wymianie wspomnień z pobytów w Armenii, ks. Rafała i uczestników mszy. 

 

 
Գովեցեալ է Յիսու՛ս: Սիրելի Բարեկամներ,
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Drodzy Przyjaciele!

Zapraszam na najbliższą Mszę świętą ormiańskokatolicką
w niedzielę, 25 października 2015 r. o godz. 17.30
w Warszawie, w kaplicy św. Barbary, ul. Wspólna 67.

Po Mszy świętej jak zawsze - spotkanie przy herbacie dla wszystkich obecnych.

Z Panem Bogiem,
ks. Rafał Krawczyk / Հայր Ռաֆայել Վ. Կրավչիկ
proboszcz ormiańskokatolickiej parafii centralnej w Warszawie pw. św. Grzegorza z Nareku
Ժողովրդապետ Հայ Կաթողիկէ Կենտրոնական Ժողովրդապետութեանը նստաւայրը՝ Վարշավա

harmonogram

Na warszawskiej mszy ormiańskokatolickiej w parafii pod wezwaniem św. Grzegorza z Nareku, 11 października, zgromadziło się wyjątkowo dużo wiernych.

 
Być może było to spowodowane bardzo długą przerwą w jej odprawianiu. Księdzu Rafałowi we mszy asystowali trzej ministranci. Msza była odprawiana za duszę Tadeusza i Henryka Agopsowiczów.
W swoim kazaniu ksiądz Rafał nawiązał do czytanej Ewangelii wg św. Marka o Wdowim groszu. Pan Jezus oczekuje od nas pełnego oddania, tak jak uboga wdowa oddała swoje ostatnie grosze pozbawiając się utrzymania, tak i my powinniśmy poświęcić Bogu wszystko co mamy i co dla nas najdroższe. Bóg nie przewiduje żadnych targów ani kompromisów, jeżeli chcemy wejść do Królestwa Niebieskiego musimy zrezygnować z doczesnych przyjemności i  chęci posiadania. Poświęcając się Bogu musimy to zrobić całkowicie i bez reszty.
Od początku mszy, kolejnym jej częściom towarzyszył śpiew ministranta i chóru parafialnego.
Tradycyjnie po mszy odbyło się spotkanie przy herbacie, kawie, owocach i ciasteczkach.