Dzisiejsza msza św. miała charakter specjalny z racji kilku okazji. Na naszej mszy obecny był ormiański kapłan Kościoła apostolskiego ks. Taron Zulikyan, który przyjechał z Armenii, aby objąć swoją duszpasterską placówkę w Polsce. Ks. prof. Józef Naumowicz przypomniał, że w liturgii ormiańskiej jest to jedna z niedziel pomiędzy świętem Podwyższeniu Krzyża Świętego, a przed pięćdziesiątnicą, adwentem.
Ksiądz Józef, zgodnie z zapowiedzią, swoją homilię poświęcił przypomnieniu wielkich Ormian, którzy zapisali się w historii Polski, zwłaszcza w ostatnim stuleciu. Przybliżał najpierw sylwetki ormiańskich duchownych, którzy wyjątkową postawą, udowodnili swoje oddanie wierze i ojczyźnie, którą była dla nich Polska. Nigdy nie wyrzekli się swojej wiary, szli z pomocą potrzebującym, w wielu przypadkach oddali życie za wiarę, przekonania i pomoc innym. Lista tych wspaniałych postaci była bardzo długa, a do tych wspomnianych, ksiądz dołączył wypominki za zmarłych zgłoszonych przez parafian.
Po zakończonej mszy św. zrobiliśmy wspólne zdjęcie z ks. Zulikyanem.
Jednak to nie koniec dzisiejszych okazji specjalnych ‑ zaraz po mszy św., w sali spotkań czekało nas spotkanie z paniami konserwatorkami. Pani Joanna Czernichowska z Katedry Konserwacji Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i pani Agnieszka Pawlak z Muzeum w Wilanowie od 12 lat poświęcają coroczne swoje urlopy na pracę przy konserwacji malowideł w Katedrze Ormiańskiej we Lwowie. Katedra po II wojnie światowej przestała być obiektem sakralnym, służyła miejscowemu Mmuzeum za magazyn obrazów. Jak zapewniły panie, było to najmniejsze zło, jakie mogło spotkać ten wyjątkowy obiekt. Najpierw wiernym oddano do dyspozycji najstarszą część kościoła, dopiero po transformacji, obiekt stał się znowu świątynią. Niestety warunki atmosferyczne, zainstalowane niewłaściwe ogrzewanie, wpływ sąsiadujących domów mieszkalnych, zalania - wszystko to spowodowało, że wspaniały wystrój malarski autorstwa Henryka Rossena, praktycznie znikał ze ścian, sypiąc się i odpadając całymi płatami. Sytuacja była tragiczna i wymagała pilnej interwencji fachowców-konserwatorów. Pod koniec lat 2000 dzięki porozumieniu z lokalnymi władzami i dzięki finansowemu wsparciu Polski przystąpiono do prac konserwatorskich, które prowadzone są przez polskich i ukraińskich specjalistów.
Prezentacja, zawierała rys historyczny ukazujący wnętrza i poprzednie wystroje świątyni. Omówienie aktualnej sytuacji, uzmysłowiło obecnym ogrom zniszczeń jakich doznała Katedra, a zarazem ukazało wielki wkład pracy jaki był i nadal jest niezbędny do odzyskania dawnej świetności.
Najwytrwalsi spotkali się tradycyjnie przy kawie i herbacie.
tekst Maria Ohanowicz-Tarasiuk
zdjęcia: Władysław Deńca, FB Świętego Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego w Polsce