default_mobilelogo

W 1628 r. król Zygmunt III zezwolił Ormianom na osiedlanie się w Śniatynie, nadając im szereg przywilejów, łącznie z prawem do postawienia własnego kościoła. Pierwszą drewnianą świątynię wzniesiono w 1631 r. Aż do początków XIX w. powstało kolejno kilka drewnianych budynków kościelnych, stawianych w miejsce tych, które albo trawił pożar, albo niszczały wskutek butwienia drewna. Dopiero dzięki staraniom proboszcza śniatyńskiego, ks. Grzegorza Barącza, w latach 1801–1805 wybodowano pierwszą murowaną świątynię, konsekrowaną pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W parafii notowano wówczas około pół tysiąca wiernych obrządku ormiańskiego.

W kościele znajdowały się 3 ołtarze: wielki ołtarz z 1793 r., z obrazem Najświętszej Marii Panny, oraz ołtarze boczne z obrazami: św. Kajetana i św. Anny oraz św. Grzegorza i św. Szczepana. Przy kościele powstały: drewniana dzwonnica z trzema dzwonami, murowane probostwo, oficyna dla czeladzi, stajnia i wozownia. Przy parafii działały trzy bractwa religijne. W połowie XIX w. do parafii należało 28 wsi i ponad 300 wiernych.

Poważnie zniszczona  podczas I wojny światowej świątynia została gruntownie odnowiona w latach 1924–1934, staraniem ówczesnego proboszcza, ks. Kajetana Amirowicza, oraz Stowarzyszenia Gminy Ormiańskiej, wspierającego kościół i plebanię. Zakupiono trzy nowe dzwony, wszystkie ołtarze zostały pomalowane i pozłocone.

W 1946 r. ks. Amirowicz opuścił Śniatyn, zabierając ze sobą łaskami słynący obraz Matki Boskiej, nieliczne elementy wyposażenia kościoła i archiwum parafialne. Osiadł w Żurawicy koło Przemyśla. Obraz Matki Boskiej Śniatyńskiej znajduje się od lat 60. w kościele rzymskokatolickim w Krzywczy. Część ksiąg metrykalnych Fundacja odnalazła niedawno w Archiwum Diecezjalnym w Przemyślu.

Pozbawiony ołtarzy, płyt nagrobnych, organów i wyposażenia budynek ormiańskiej świątyni w Śniatynie zamieniono po II wojnie światowej w salę gimnastyczną sowieckiego technikum. Zniknęła wieżyczka na sygnaturkę, rozebrano stojącą przed kościołem dzwonnicę oraz postumenty z krzyżem i figurą Matki Boskiej. Obecnie nieczynna historyczna budowla popada w coraz większą ruinę.

* 

In 1628 king Zygmunt III allowed Armenians  to settle in Sniatyn, granting them a number of privileges, including the right to build their own church. The first wooden temple was built in 1631. Until the beginning of the 19th century, several wooden church buildings were erected in place of those that either were burnt or were destroyed by the decay of the wood. Only thanks to the efforts of the parish priest Grzegorz Baracz in the years 1801-1805 the first brick temple was built. It was consecrated under the invocation of the Blessed Virgin Mary. In the parish  there were half a thousand believers of the Armenian rite recorded then. There were 3 altars in the church; great altar with the image of the Blessed Virgin Mary and side altars with images of St. Cajetan and St. Anna, as well as St. Gregory and St. Stephen. Next to the church were built; a wooden belfry with three bells, a brick rectory, an outbuilding for domestics, a stable and a coach house. Three religious fraternities operated at the parish. In the mid-19th century, the parish comprised 28 villages and over 300 believers.  The temple, seriously damaged during the First World War, was thoroughly renovated in the years 1924-1934 thanks to the efforts of the then parson , priest Kajetan Amirowicz and the Association of the Armenian Commune supporting the church and presbytery. Three new bells were purchased. All altars were painted and gilded. In 1946, priest Kajetan Amirowicz left Sniatyn, taking with him the famous of graces painting of the Mother of God, the parish archives and a few elements of the church equipment. The painting of Our Lady of Sniatyn has been in the Roman Catholic church in Krzywcza since the 1960s. The Foundation recently found part of the record books in the Diocesan Archives in Przemysl. Deprived of altars, tombstones, organs and equipment, the building of the Armenian temple in Sniatyn was turned into a gymnasium of a Soviet technical school after World War II. The pinnacle with Ave-bell disappeared, the bell tower in front of the church, as well as the pedestals with a cross and the statue of the Virgin Mary were dismantled. Currently closed, the historic building is falling into ruin.

za kalendarzem FKiDOP, 2021