default_mobilelogo

Velum ormiańskie, czyli nakrycie na kielich liturgiczny, ze zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, można zobaczyć na ekspozycji muzealnej w ramach "obiektu miesiąca".

Tkanina, datowana na XIX w., została wykonana na terenie obecnej Turcji (dawnej Wielkiej Armenii, włączonej w obręb Imperium Osmańskiego). Velum było darem pewnej rodziny ormiańskiej do klasztoru św. Jana Chrzciciela w Muszu (ob. Turcja). Był to jeden z najstarszych i najznamienitszych klasztorów ormiańskich, zniszczony przez Turków podczas ludobójstwa Ormian w 1915 r. Tkanina wykonana jest z bawełnianego batystu i haftowana nićmi jedwabnymi oraz nićmi i blaszką metalową.

Poniżej przytaczamy informacje na ten temat:

Velum, o którym już tutaj wspominaliśmy, ma bogatą haftowaną dekorację, która składa się z motywów figuralnych oraz ornamentalnych, tworzących zwarty program ikonograficzny zgodny z liturgicznym przeznaczeniem tkaniny oraz miejscem jego przeznaczenia. W środku znajduje się Baranek Boży w glorii słonecznej, otoczonej przez dwanaście głów anielskich. Jest to nawiązanie do apokaliptycznych obrazów Baranka – Chrystusa przebywającego w niebiańskim Jeruzalem. Na osiach boków znajdują się: tronujący Chrystus w typie Salvator Mundi (z kulą ziemską w ręku), św. Jan Chrzciciel z barankiem, św. Szczepan w stroju ormiańskiego diakona, trzymający kadzielnicę oraz łódkę na kadzidło oraz św. Rypsyma, męczennica związana z początkami chrześcijaństwa w Armenii. W treści inskrypcji fundacyjnej velum darczyńcy tkaniny zwracają się do niej z prośbą o wstawiennictwo za dusze ich rodziców. Św. Rypsyma została przedstawiona w nietypowej formule ikonograficznej: kobieta wyłania się z kielicha w otoczeniu Narzędzi Męki Pańskiej. Ten sposób obrazowania był zarezerwowany wyłącznie dla Chrystusa. Zapewne twórca programu ikonograficznego velum nie miał pod ręką żadnego wizerunku Rypsymy, który mógłby posłużyć za wzorzec. Z tej przyczyny sięgnął po elementy z ikonografii Chrystusa, które wydały mu się właściwe dla przedstawienia męczennicy, która poprzez swoją śmierć stała się godną naśladowczynią Zbawiciela. W narożach velum umieszczeni są Serafinowie, a puste miejsce wypełniają głowy aniołów, krzyże i gwiazdy. Dzięki temu tkanina wyobraża rzeczywistość niebiańską przenikającą się z rzeczywistością ziemską podczas sprawowania Boskiej Liturgii. W jej centrum znajduje się Baranek-Chrystus, któremu towarzyszą chóry aniołów i święci czczeni szczególnie w klasztorze w Muszu.
Velum można zobaczyć na ekspozycji muzealnej w ramach "obiektu miesiąca".
za fb  Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius, 30.08.2022 r.
Tekst: Joanna Sławińska;  f
ot. J. Kozina