default_mobilelogo

WIELKI CZWARTEK

1 List do Koryntian
Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę». Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie. Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej.

Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije. Dlatego to właśnie wielu wśród was słabych i chorych i wielu też umarło. Jeżeli zaś sami siebie osądzimy, nie będziemy sądzeni. Lecz gdy jesteśmy sądzeni przez Pana, upomnienie otrzymujemy, abyśmy nie byli potępieni ze światem.
(1 Kor 11, 23-32)

Որովհետև Ես Տիրոջից եմ ընդունել այն, ինչ ձեզ եմ ավանդել. որ Տեր Հիսուսն այն գիշեր, երբ մատնվեց, հացը վերցրեց և գոհանալուց հետո կտրեց ու ասաց. "Առե՛ք, կերե՛ք, այս է իմ մարմինը, որ ձեզ համար է կոտրվում. այս արեք իմ հիշատակի համար"։ Այդպես էլ, ընթրիքն ուտելուց հետո բաժակը վերցրեց ու ասաց. "Այս բաժակը նոր ուխտն է իմ արյունով. քանի անգամ որ խմեք, այս արեք իմ հիշատակի համար։ Որովհետև քանի անգամ որ այս հացն ուտեք և այս բաժակը խմեք, Տիրոջ մահն եք պատմում, մինչև որ նա գա"։ Ուրեմն ով որ ուտի այս հացը կամ Տիրոջ բաժակը խմի անարժանաբար, նա պարտական կլինի Տիրոջ մարմնին ու արյունին։ Ուրեմն մարդ թող իր անձը փորձի ու հետո այն հացից ուտի և այն բաժակից խմի։ Որովհետև անարժանաբար ուտողն ու խմողն իր անձի համար դատապարտություն է ուտում և խմում, որ չի որոշում Տիրոջ մարմինը։ Դրա համար էլ ձեր մեջ շատ հիվանդներ ու ցավագարներ կան, և շատերն էլ ննջած են։ Որովհետև եթե ինքներս մեզ դատեինք, չէինք դատապարտվի։ Բայց դատվելով՝ խրատվում ենք Տիրոջից, որպեսզի աշխարհի հետ չդատապարտվենք։
(ՊՈՂՈՍ ԱՌԱՔԵԱԼԻ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹԸ ԿՈՐՆԹԱՑԻՆԵՐԻՆ 11, 23 - 32)

Ewangelia wg św. Mateusza
W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka, i powiedzcie mu: "Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami"». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.

Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu <uczniami>. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi». Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurza w misie, on Mnie zdradzi. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził». Wtedy Judasz, który Go miał zdradzić, rzekł: «Czy nie ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak jest, ty».
A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego». Po odśpiewaniu hymnu wyszli ku Górze Oliwnej.
(Ew. Mt 26, 17-30)

Բաղարջակերաց տոնի առաջին օրը աշա կերտները մոտեցան Հիսուսին և ասացին "Որտե՞ղ ես ուզում, որ քեզ համար պատրաստենք զատկական ընթրիքը"։ Հիսուսն ասաց նրանց."Գնացե՛ք քաղաք՝ այսինչ մարդու մոտ, և նրան ասե՛ք, "Վար դապետն ասում է.իմ ժամանակը մոտեցել է, իմ աշակերտների հետ քեզ մոտ եմ նշելու Զատիկը"։ Աշակերտներն արեցին այնպես, ինչպես Հիսուսն էր կարգադրել իրենց, և պատրաստեցին զատկական ընթրիքը։ Երբ երեկո եղավ, Հիսուսը իր տասներկու աշակերտների հետ սեղան էր նստել։ Եվ մինչ նրանք ուտում էին, Հիսուսն ասաց. "Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, որ ձեզնից մեկը մատնելու է ինձ"։ Աշակերտները խիստ տխրեցին, և նրանցից յուրաքանչյուրը սկսեց հարցնել նրան."Մի՞թե ես եմ,Տե՛ր"։ Նա պատասխանեց և ասաց. "Ով իր ձեռքն ինձ հետ պնակի մեջ մտցրեց, նա է ինձ մատնելու։ Մարդու Որդին գնալու է, ինչպես որ նրա մասին գրված է, բայց վա՛յ այն մարդուն, որի ձեռքով մատնվելու է Մարդու Որդին։ Այդ մարդու համար ավելի լավ կլիներ, եթե ծնված չլիներ"։ Հուդան, որ մատնելու էր նրան, դիմեց Հիսուսին և ասաց. "Մի՞թե ես եմ, Վարդապետ"։ "Դու ասացիր",- պատասխանեց նրան։
Մինչ նրանք ուտում էին, Հիսուսը հաց վերցրեց, օրհնեց,կտրեց և տվեց աշակերտներին՝ ասելով. "Առե՛ք, կերե՛ք, այս է իմ մարմինը"։ Ապա բաժակ վերցնելով՝ գոհացավ տվեց նրանց՝ ասելով "Խմե՛ք դրանից ամենքդ, որովհետև դա է նոր ուխտի իմ արյունը, որ շատերի համար թափվում է մեղքերի թողության համար։ Բայց ասում եմ ձեզ. այսուհետև որթատունկի բերքից այլևս չեմ խմելու մինչև այն օրը, երբ ձեզ հետ նորը կխմեմ իմ Հոր արքայության մեջ"։ Ապա սաղմոս երգելուց հետո ելան Ձիթենյաց լեռը։
(ԱՎԵՏԱՐԱՆՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԵՈՍԻ 26, 17-30)

»