default_mobilelogo

List do Tytusa
Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa, [posłany do szerzenia] wśród wybranych Bożych wiary i poznania prawdy wiodącej do życia w pobożności, w nadziei życia wiecznego, jakie przyobiecał przed wiekami prawdomówny Bóg, a we właściwym czasie objawił swe słowo przez nauczanie powierzone mi z rozkazu Boga, Zbawiciela naszego - do Tytusa, dziecka mego prawdziwego we wspólnej nam wierze. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego!

W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w każdym mieście prezbiterów. Jak ci zarządziłem, [może nim zostać] jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, mający dzieci wierzące, nie obwiniane o rozpustę lub niekarność. Biskup bowiem winien być, jako włodarz Boży, człowiekiem nienagannym, niezarozumiałym, nieskłonnym do gniewu, nieskorym do pijaństwa i awantur, nie chciwym brudnego zysku, lecz gościnnym, miłującym dobro, rozsądnym, sprawiedliwym, pobożnym, powściągliwym, przestrzegającym niezawodnej wykładni nauki, aby przekazując zdrową naukę, mógł udzielać upomnień i przekonywać opornych.
Jest bowiem wielu krnąbrnych, gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza wśród obrzezanych: trzeba im zamknąć usta, gdyż całe domy skłócają, nauczając, czego nie należy, dla nędznego zysku.
(Tyt 1, 1-11)

Եթե մեկն անարատ է,մեկ կնոջ ամուսին, հավատացյալ զավակներ ունենա, որոնց դեմ անառակության գանգատ չկա կամ անհնազանդ չեն։ Որովհետև եպիսկոպոսը պետք է անարատ լինի, ինչպես Աստծու տնտես, ո՛չ հանդուգն, ո՛չ բարկացող, ո՛չ գինեմոլ, ո՛չ զարկող, ո՛չ պիղծ շահ սիրող։ Այլ հյուրասեր, բարեսեր, խոհեմ, արդար, սուրբ, ժուժկալ՝ վարդապետության հավատարիմ խոսքը պինդ բռնելով, որպեսզի կարողանա ողջամիտ վարդապետությամբ հորդորել և հակառակվողներին հանդիմանել։ Որովհետև շատ անհնազանդներ, դատարկախոսներ, խաբեբաներ կան, մանավանդ նրանք, որ թլփատությունից են, որոնց պետք է պապանձեցնել, որովհետև ամբողջ տներ են կործանում՝ պիղծ շահի համար սովորեցնելով այն, ինչ արժան չէ։
(
Պողոս Առաքեալի թուղթը Տիտոսին 1, 1-11)

Ewangelia wg św. Jana
«To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».

To powiedział ucząc w synagodze w Kafarnaum. A spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, wielu mówiło: «Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?» Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: «To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego, jak będzie wstępował tam, gdzie był przedtem? Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą». Jezus bowiem na początku wiedział, którzy to są , co nie wierzą, i kto miał Go wydać. Rzekł więc: «Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca». Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?» Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga». Na to rzekł do nich Jezus: «Czyż nie wybrałem was dwunastu? A jeden z was jest diabłem». Mówił zaś o Judaszu, synu Szymona Iskarioty. Ten bowiem - jeden z Dwunastu - miał Go wydać.
(Ew. Jana 6, 58-71)

Այս է երկնքից իջած հացը.ոչ այնպես, ինչպես մանանան,որը ձեր հայրերը կերան և մեռան,այլ ով այս հացն ուտում է, կապրի հավիտյան։Նա այս բաներն ասաց
Կափառնաումի մեջ՝ ժողովարանում ուսու ցանելիս։Եվ աշակերտներից շատերը,երբ լսեցին,ասացին"Խիստ է այդ խոսքը.ո՞վ կարող է այն լսել"։ Հիսուսը,երբ ինքն իր մեջ իմացավ,որ իր աշակերտները դրա համար տրտնջում են,նրանց ասաց. "Դա ձեզ գայթակղեցնու՞մ է.իսկ արդ,եթե տեսնեք Մարդու Որդուն բարձրանալիս այնտեղ, որտեղ առա՞ջ էր"։
"Հոգին է կենդանարար, մարմինը ոչ մի բան չի կարող անել։Այն խոսքը, որ ես ձեզ ասացի,հոգի է և կյանք։Բայց ձեր մեջ կան ոմանք, որ չեն հավատում"։ Քանի որ Հիսուսն սկզբից գիտեր,թե ովքեր են նրանք,որ չեն հավատում,և ով է նա,որ մատնելու է իրեն։Եվ ասաց."Դրա համար ձեզ ասացի,թե ոչ ոք չի կարող գալ դեպի ինձ,եթե դա իմ Հորից տրված չէ նրան"։ Սրանից նրա աշակերտներից շատերը հետ քաշվեցին և այլևս նրա հետ չէին շրջում։Հիսուսը տասներկու աշակերտնե րին ասաց."Մի՞ թե դուք էլ եք ուզում գնալ"։ Սիմոն Պետրոսը նրան պատասխանեց. "Տե՛ր, ու՞մ մոտ պիտի գնանք։ Դու հավիտե նական կյանքի խոսքեր ունես։ Եվ մենք հավատացինք ու ճանաչեցինք, որ դու ես Քրիստոսը՝ Աստծու Որդին"։ Հիսուսը նրանց պատասխանեց."Չէ՞ որ ես եմ ընտրել ձեզ՝ տասներկուսիդ, և ձեզանից մեկը սատանա է"։ Նա խոսում էր Սիմոնի որդի՝ Հուդա Իսկարիովտացու մասին, որովհետև հենց նա էր մատնելու նրան, և նա տասներկուսից մեկն էր։
(ԱՎԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 6, 58-71)

»