default_mobilelogo

ŚW. SZCZEPANA PIERWRSZEGO MĘCZENNIKA

List do Galatów
I to wam jeszcze powiem: Jak długo dziedzic jest nieletni, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest właścicielem wszystkiego. Aż do czasu określonego przez ojca podlega on opiekunom i rządcom. My również, jak długo byliśmy nieletni, pozostawaliśmy w niewoli "żywiołów tego świata". Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze! A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.

(Ga 4, 1-7)

Բայց ասում եմ. քանի դեռ ժառանգը երեխա է, ծառայից ոչ մի տարբերություն չունի, թեև ամեն բանի տեր է։ Բայց վերակացուների և տնտեսների ձեռքի տակ է, մինչև Հոր որոշած ժամանակը։ Այդպես էլ մենք. քանի դեռ երեխաներ էինք, աշխարհի սկզբունքների ներքո ծառայության մեջ էինք։ Բայց երբ ժամանակի լրումը եկավ, Աստված իր Որդուն ուղարկեց, որը կնոջից ծնվեց ու օրենքի ներքո եղավ, որպեսզի օրենքի տակ եղողներին փրկի, որ որդեգրությունն ընդունենք։ Եվ քանի որ դուք որդիներ եք, Աստված ձեր սրտերի մեջ իր Որդու Հոգին ուղղակեց, որ աղաղակում է՝ Աբբա՝ Հա՛յր։ Ուրեմն այլևս ծառա չես, այլ որդի, և եթե որդի՝ Աստծու ժառանգ էլ Քրիստոսով։
(ՊՈՂՈՍ ԱՌԱՔԵԱԼԻ ԹՈՒՂԹԸ ԳԱՂԱՏԱՑԻՆԵՐԻՆ 4, 1-7)

Ewangelia wg św. Łukasza
Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.

(Ew. Łk 2, 15-20)

Երբ հրեշտակները նրանից հեռանալով երկինք բարձրացան, հովիվներն ասացին միմյանց."Եկե՛ք գնանք մինչև Բեթղեհեմ և տեսնենք,թե ի՛նչ է այս եղածը, որ Տերը մեզ ցույց տվեց"։ Եվ նրանք շտապ եկան ու գտան Մարիամին և Հովսեփին և մսուրի մեջ դրված մանկանը։ Եվ ճանաչեցին նրան այն խոսքից,որ իրենց ասվել էր մանկան մասին։Եվ բոլոր լսողները զարմանում էին այն բաների վրա, որ հովիվներն ասացին իրենց։ Իսկ Մարիամն այս բոլոր խոսքերը պահում էր իր մեջ և իր սրտում խորհում։ Եվ հովիվները վերադարձան.փառավորում և օրհնում էին Աստծուն այն ամենի համար, որ լսեցին ու տեսան, ինչպես պատմվել էր իրենց։
(ԱՎԵՏԱՐԱՆՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍԻ 2, 15-20)
»