default_mobilelogo

List do Galatów
Tym sposobem Prawo stało się dla nas wychowawcą, [który miał prowadzić] ku Chrystusowi, abyśmy z wiary uzyskali usprawiedliwienie. Gdy jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddani wychowawcy Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście synami Bożymi – w Chrystusie Jezusie. Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie. Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami.

(Ga 3, 24-29)

Ուրեմն օրենքը մեզ համար դաստիարակ եղավ դեպի Հիսուս Քրիստոսը, որպեսզի հավատով արդարանանք։ Բայց երբ հավատը եկավ, այլևս դաստիարակի ձեռքի տակ չենք։ Որովհետև ամենքդ Աստծու որդիներ եք Քրիստոս Հիսուսին հավատալով։ Ձեզանից ովքեր Քրիստոսով մկրտվեցին, Քրիստոսով զգեստավորվեցին։ Այլևս ո՛չ հրեա կա, ո՛չ էլ հույն, ո՛չ ծառա կա, ո՛չ էլ ազատ, ո՛չ արու կա, ո՛չ էլ էգ, որովհետև ամենքդ մեկ եք Հիսուս Քրիստոսով։ Եվ եթե դուք Քրիստոսինն եք, ուրեմն Աբրահամի սերունդն եք ու խոստման համաձայն՝ ժառանգներ։
(ՊՈՂՈՍ ԱՌԱՔԵԱԼԻ ԹՈՒՂԹԸ ԳԱՂԱՏԱՑԻՆԵՐԻՆ 3, 24 - 29)

Այդ օրերին Մարիամը վեր կացավ և փու թով գնաց Հուդայի լեռնային շրջանի քաղաքներից մեկը, մտավ Զաքարիայի տունն ու Եղիսաբեթին ողջույն տվեց։ Եվ երբ Եղիսաբեթը Մարիամի ողջույնը լսեց, մանուկը խաղաց նրա որովայնում,և Եղի սաբեթը լցվեց Սուրբ Հոգով,բարձր ձայնով աղաղակեց ու ասաց."Օրհնյա՜լ ես դու կանանց մեջ և օրհնյա՜լ է քո որովայնի պտուղը։Որտեղի՞ց ինձ այս ուրախությունը որ իմ Տիրոջ մայրն ինձ մոտ եկավ.որովհե տև երբ քո ողջույնի ձայնը հասավ իմ ականջին, մանուկը ցնծալով խաղաց իմ որովայնում։Եվ երանի՜ նրան,ով հավատաց,որ Տիրոջ կողմից իրեն ասվածները կկատարվեն"։
Իսկ Մարիամն ասաց. "Իմ անձը պիտի փառավորի Տիրոջը,և իմ հոգին ցնծաց իմ Փրկիչ Աստծով,որովհե տև նա նկատեց իր աղախնի խոնարհ վի ճակը։Եվ ահա այսուհետև բոլոր սերունդ ները ինձ երանի պիտի տան,որովհետև ամենազոր Աստված մեծամեծ գործեր արեց ինձ համար,և նրա անունը սուրբ է։ Նրա ողորմությունը սերնդեսերունդ իր եր կյուղածների վրա է։Նա իր բազկով զորություն գործադրեց, ցրեց իրենց սրտի խորհուրդներով ամբարտավաններին. հզորներին տապալեց իրենց աթոռներից և բարձրացրեց խոնարհներին։Քաղցած ներին լիացրեց բարիքներով և մեծահա րուստներին ձեռնունայն արձակեց։ Նա պաշտպան կանգնեց իր ծառային՝ Իսրայելին՝ հիշելով իր ողորմությունները, ինչպես ասել էր մեր հայրերին՝ Աբրահա մին և իր սերնդին,հավիտյան"։ Ապա Մարիամը գրեթե երեք ամիս մնաց Եղիսաբեթի մոտ և վերադարձավ իր տուն։
(ԱՎԵՏԱՐԱՆՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍԻ 11, 39-56)

»