default_mobilelogo

DZIEŃ ZADUSZNY - OR MERELOC

1 List św. Jana
Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi – to świadectwo Boże więcej znaczy, ponieważ jest to świadectwo Boga, które dał o swoim Synu. Kto wierzy w Syna Bożego, ten ma w sobie świadectwo Boga, kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamcą, bo nie uwierzył świadectwu, jakie Bóg dał o swoim Synu. A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia.

(1J 5, 9-12)

Եթե մարդկանց վկայությունն ընդունում ենք, Աստծու վկայությունն ավելի մեծ է, որովհետև սա է Աստծու վկայությունը, որ իր Որդու մասին վկայեց։ Ով Աստծու Որդուն հավատում է, ինքն իր մեջ այս վկայությունն ունի, ով Աստծուն չի հավատում, նրան սուտ է հանում, որովհետև չհավատաց այն վկայությանը, որ Աստված վկայեց իր Որդու մասին։ Եվ սա է վկայությունը, որ Աստված մեզ հավիտենական կյանք տվեց, և այս կյանքը նրա Որդու մեջ է։ Ով Որդուն ունի, նա կյանք ունի, և ով Աստծու Որդուն չունի, կյանք չունի։
(ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԱՌԱՔԵԱԼԻ ԸՆԴՀԱՆՐԱԿԱՆ ԱՌԱՋԻՆ ԹՈՒՂԹԸ 5, 9-12)

Ewangelia wg św. Jana
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz [posłanym], aby zaświadczyć o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.

(Ew. Jana 1, 1-17)

Սկզբից էր Բանը և Բանն Աստծու մոտ էր և Բանն Աստված էր։Նա սկզբից Աստծու մոտ էր։ Ամեն ինչ նրանով եղավ,և առանց նրա չեղավ ոչինչ,որ եղել է։Կյանքը նրանով էր,և այդ կյանքը մարդկանց համար լույս էր։Եվ լույսը խավարի մեջ լուսավորում է, և խավարը նրան չնվաճեց։ Կար մի մարդ՝ Աստծուց ուղարկված,նրա անունը՝ Հովհաննես։Սա եկավ իբրև վկա, որպեսզի վկայի լույսի մասին,և որպեսզի բոլորն էլ հավատան նրա միջոցով։ Նա Լույսը չէր, այլ եկել էր,որ վկայեր Լույսի մասին։ Այդ ճշմարիտ Լույսն էր,որ լուսավորում է ամեն մարդու,որ աշխարհ է գալու։Նա աշխարհի մեջ էր,և աշխարհը նրանով արարվեց, սակայն աշխարհը նրան չճանաչեց։ Յուրայինների մոտ եկավ,բայց յուրայինները նրան չընդունեցին։Իսկ ովքեր նրան ընդունեցին,նրանց իշխանություն տվեց Աստծու որդիները լինելու,նրանց, ովքեր իր անվանը կհավատան։Նրանք Աստծուց ծնվեցին,և ոչ թե արյունից,մարմնի ու մար դու կամքից։Եվ Բանը մարմին դարձավ ու բնակվեց մեր մեջ,և տեսանք նրա փառքը.
փառք,որ Հայրն է տալիս Միածնին՝ լի շնորհով ու ճշմարտությամբ։ Հովհաննեսը վկայում էր նրա մասին, աղաղակում և ասում."Սա է, որի մասին ասացի, թե իմ հետևից էր գալու,ապա ինձնից ավելի մեծ եղավ,որովհետև ինձնից առաջ էր"։ Մենք բոլորս նրա լիությունից շնորհը շնորհի վրա ստացանք, որովհետև օրենքը Մովսեսի միջոցով տրվեց,իսկ շնորհը և ճշմարտությունը Հիսուս Քրիստոսի միջոցով եղան։
(ԱՎԵՏԱՐԱՆՆ ԸՍՏ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍԻ 1, 1-17)
»