
W liturgii śpiewane są specjalne hymny na zaznaczenie, że połowa postu za nami. Przygotowywany jest specjalny poczęstunek, zawieszony jest na ten dzień ścisły post "o chlebie i soli". Nie jest to święto religijne, ale po prostu okazja do spotkań - modlitwy, dziękowania Bogu za dni, które minęły, biesiadowania.
Միջինք` Չորեքշաբթի 26 Մարտին հայոց մօտ Միջինք է
Մեծ Պահոց ճիշդ կէսը յատկանշող օրը կը կոչուի ՄԻՋԻՆՔ։ Կը նշուի Մեծ Պահքի 24-րդ օրը, այսինքն Դ. շաբթուան Չորեքշաբթի օրը։ (...)
Նշենք թէ՝ յատուկ նշանակութեամբ կրօնական տօն մը չէ, առաւելաբար ժողովրդական համախմբումի մը առիթ է, կորով եւ բարոյական քաջալերանք ներշնչելու հաւատացեալներուն , որպէսզի անոնք ՜՜իմաստալից պահեցողութիւնը՝՝ նոյն ոգիով շարունակեն երկրորդ կիսուն եւս, մինչեւ պահքի լրումը՝ կամ Ս. Զատիկը։(...)
Տուներու մէջ կը պատրաստուին Միջինքի բաղարջ հաց, կարկանդակ եւ ''կուտապ''։
Հացին մէջ ընդհանրապէս կը պահուի մանր երկաթեայ դրամ մը. հաւաքոյթին ընթացքին երբ հացը մաս առ մաս կը բաժնուի , բոլորին ուշադրութիւնը կը սրուի գտնելու տարուան բախտաւորը, այս պարագային այն՝ որուն բաղարջահացի մասէն դուրս պիտի գայ պահուած դրամը...կամ գունաւոր ուլունք մը .