WATYKAN |
Prośmy Jezusa, aby uczynił nas, poprzez swojego Ducha Świętego prawdziwie wolnymi mężczyznami i kobietami. Wolnymi, by służyć w miłości i radości.
Ale „Duch” to wersja zlatynizowana. Imię Ducha, pod którym znali Go prorocy, psalmiści, Maryja, Jezus i Apostołowie, to Ruach, co oznacza tchnienie, wiatr, oddech. W Wieczerniku Duch zstąpił na Apostołów „jakby uderzenie gwałtownego wiatru” [Dz 2, 2]. Obraz wiatru służy wyrażeniu mocy Ducha. Duch i moc to powtarzająca się kombinacja w całej Biblii. Jezus zwraca też uwagę na inny aspekt, na wolność. Wiatr jest jedyną rzeczą, której nie można okiełznać. Tak samo i Ducha nie da się zamknąć w definicjach czy traktatach. On tworzy i ożywia instytucje, ale sam nie może być zinstytucjonalizowany. „Gdzie Duch Pański – tam wolność” – pisze św. Paweł, wyjaśniając, że wolność ta to nie zachęta do hołdowaniu ciału, lecz dobrowolne czynienie dobra, bez przymusu.
«Ուր որ Տիրոջ Հոգին է, այնտեղ ազատություն է»
Հունիսի 5-ի ընդհանուր ունկնդրության ժամանակ Ն. Ս. Ֆրանցիսկոս Սրբազան Քահանայապետը շարունակեց քրիստոնեական ուսուցումների շարքը Սուրբ Հոգու վերաբերյալ և խորհրդածեց Սուրբ Երրորդության երրորդ անձի աստվածաշնչյան անվան շուրջ:
Բոլորի կողմից ընդունված «Հոգի» անունը լատինացված տարբերակն է. մարգարեները, սաղմոսերգուները, Աստվածածինը, Հիսուս և առաքյալները Նրան անվանել են Ruah, որ նշանակում է շունչ, քամի, հևք, հիշեցրեց Նորին Սրբությունը: Պենտեկոստեի օրը Սուրբ Հոգին իջավ առաքյալների վրա՝ «սաստիկ հողմից եկած ձայնի» ուղեկցությամբ (տես՝ Գործք 2,2): Քամին աննկուն և անպարտելի ուժ է, որն ունակ է ալիքներ բարձրացնել: Քամին բնորոշում է Սուրբ Հոգու զորությունը, որն արարում է, բժշկում և առաջնորդում հավատացյալներին, որպեսզի նրանք քայլեն ճշմարիտ ճանապարհով:
» cały artykuł w j. ormiańskim (strona Ordynariatu Ormiańskiego Kościoła Katolickiego dla Armenii i Europy Wschodniej)