Sześćdziesiąt lat temu, 11 października 1962 roku rozpoczął się Sobór Watykański II.
Papież Jan XXIII dokonał otwarcia obrad Soboru, którego zwołanie zapowiedział na początku swojego pontyfikatu, w styczniu 1959 r. To przełomowe wydarzenie w dziejach Kościoła powszechnego było najważniejszym wydarzeniem w Kościele katolickim XX wieku i przypuszczalnie największym spotkaniem w dziejach świata.
11 października 1962 roku, o godzinie 8.30, poprzez wielki plac, wypełniony klaszczącym i wiwatującym tłumem, wyruszyła uroczysta procesja do Bazyliki św. Piotra. Procesja trwała ponad godzinę, a gdy się zakończyła, przybył Jan XXIII, niesiony na sławnej papieskiej lektyce (sedia gestatoria). Papież zstąpił z sedia i ukląkł przed ołtarzem, nad domniemanym miejscem pochówku św. Piotra, ukoronowanym wspaniałym brązowym baldachimem Berniniego, gdzie zaintonował hymn Veni, Creator Spiritus, „Przybądź, Duchu Święty”.
Tak rozpoczął się Sobór.
Z ormiańskiego Kościoła katolickiego w soborze uczestniczyła delegacja 750 osób, pod przewodnictwem kardynała Grzegorza Piotra Agadżaniana (obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny).
Sobór zapoczątkował przemiany idące w kierunku większego otwarcia Kościoła katolickiego na inne religie chrześcijańskie, jak również na religie niechrześcijańskie. Zainicjowano otwarcie Kościoła rzymskokatolickiego na świat współczesny. Po raz pierwszy hierarchowie odeszli od kanonów potępiających. Stwierdzono, że należy zmienić podejście do świata, nie bać się go i nie demonizować, ale podjąć z nim dialog. Zauważono potrzebę wyjścia ku każdemu człowiekowi i nie stawiania ograniczeń, tak by obejmować troską nie tylko członków Kościoła katolickiego, ale wszystkich ludzi.
Dziesięć najważniejszych postanowień Vaticanum II – tych, które wywarły największy wpływ na życie posoborowego Kościoła, przedstawione chronologicznie, według czasu ich uchwalenia i ogłoszenia w poszczególnych dokumentach, to: 1. Reforma liturgii; 2. Pogłębione rozumienie Kościoła; 3. Powszechne powołanie do świętości; 4. Włączenie się w ruch ekumeniczny; 5. Uznanie wartość religii niechrześcijańskich; 6. Biblia i Tradycja – jedno Objawienie; 7. Biblia w rękach ludzi świeckich; 8. Wolność religijna nie tylko dla katolików; 9. Kościół w dialogu ze światem; 10. Autonomia spraw ziemskich. [więcej TUTAJ].