Հայ Կաթողիկէ Եկեղեցին Լեհաստանում

„Męczennik jedności Kościoła”, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Pochodził z rodziny ormiańskiej zamieszkałej w Konstantynopolu. Po ukończeniu studiów zawarł związek małżeński oraz przyjął święcenia kapłańskie. Miał siedmioro dzieci. Pracował duszpastersko w Konstantynopolu, gdzie szybko został mianowany proboszczem ormiańskiej parafii pw. św. Jerzego. Urząd proboszcza sprawował sumiennie. Towarzyszył mu szacunek parafian, których budował przykładem pobożnego i cnotliwego życia. Pod wpływem uważnej lektury Pisma Świętego oraz dzieł teologicznych zbliżył się do Kościoła katolickiego. Porzucił monofizytyzm i w 1696 r. wraz z żoną zadeklarował jedność z Rzymem, pozostając jednocześnie proboszczem ormiańskiej parafii.

W ramach swojej działalności duszpasterskiej usilnie pracował nad zjednoczeniem Kościoła ormiańskiego z Kościołem katolickim. Przysparzało mu to wielu zwolenników, ale także i przeciwników. Ci drudzy coraz silniej występowali przeciwko niemu, próbując pozbawić go życia. 3 listopada 1707 r. został oskarżony o spowodowanie zamieszek i z rozkazu wielkiego wezyra aresztowany wraz z innymi Ormianami, którzy zbliżyli się do katolicyzmu. Po przesłuchaniu, które odbyło się 5 listopada, został skazany na śmierć. Natychmiast poprowadzono go na miejsce stracenia, a wraz z nim dwóch innych Ormian. W drodze na śmierć recytował modlitwy. Gdy przybył na miejsce kaźni, zwrócił się do swoich towarzyszy, aby z odwagą ponieśli męczeństwo. Następnie ukląkł i na głos odmawiał wyznanie wiary. Wtedy kat ściął mu głowę. Gdy to zobaczyli pozostali skazańcy, zaparli się swojej wiary i zostali uwolnieni. 

» Bł. Komitas Keumurgian - pełny tekst
(za kalendarzem FKiDOP 2020 - w j. polskim i ormiańskim)