Udziel nam, Panie, szczerego pragnienia miłości i czynienia dobra.Św. Grzegorz z Nareku, "Litania na Boże Narodzenie"
Adwent jest po to, by przywrócić właściwe i rozsądne proporcje między troską o sprawy doczesne i duchowe, i by zadbać także o „spichlerz” naszego serca, by znalazło się w nim jak najwięcej dóbr, od których zależy nasze życie.
Poprzednia, pierwsza niedziela ormiańskiego adwentu przypominała o modlitwie, o jej potrzebie i wartości. Obecna druga niedziela zachęca, by bardziej zaufać Bogu, odkrywać Jego obecność i Jego dary w nas i wokół nas. I by starać się „raczej o Jego królestwo, a wszystko inne będzie nam dodane”.
» Ewangelia wg św. Łukasza (12, 13–31)
Przykład i wstawiennictwo św. Grzegorza z Nareku niech nam pomaga coraz lepiej rozpoznawać, jak wielkim darem jest przyjście Boga, Jego narodzenie i objawienie się światu. By bardziej poświęcić się Jezusowi przez nasze czyny, myśli i modlitwy.
W tygodniu po 2. niedzieli adwentu w liturgicznym kalendarzu ormiańskim przypada wspomnienie świętych apostołów, należących do dwunastu najbliższych uczniów Jezusa:
- Jakuba i Szymona (środa, 29 XI, Սրբոց առաքելոցն Յակովբայ եւ Եմաւոնի)
- Bartłomieja i Judy (sobota, 2 XI, Սրբոց առաքելոցն Բարթողիմէոսի եւ Յուդայի).
Zwłaszcza św. Bartłomiej i św. Juda (ten ostatni miał przydomek Tadeusz, czyli „odważny”) są szeroko czczeni w tradycji ormiańskiej. Ci dwaj apostołowie bowiem, po Zesłaniu Ducha Świętego i wniebowstąpieniu Jezusa, głosili dobrą nowinę o zbawieniu w różnych krajach, ale ostatecznie przybyli do Armenii i tu szerzyli chrześcijaństwo, zasługując na miano "pierwszych oświecicieli" Armenii. Na terenie ówczesnej Armenii ponieśli śmierć męczeńską, najpierw Bartłomiej, potem Tadeusz. Ich działalność i męczeństwo sprawiły, że ponad dwa wieki później – także dzięki działalności św. Grzegorza Oświeciciela - Armenia stała się pierwszym krajem w świecie, który oficjalnie ogłosił przyjął chrześcijaństwo.