Święto Zesłania Ducha Świętego – Տօն Գալստեան Հոգւոյն Սրբոյ
50.tego dnia po zmartwychwstaniu Chrystusa, w liturgii czcimy zstąpienie Ducha Świętego, jakie dokonało się podczas Pięćdziesiątnicy (Պենտեկոստէ). W tym dniu – jak mówi dziś pierwsze czytanie Dz 2,1-21 - apostołowie i Maryja „znajdowali się razem” w Wieczerniku. „Nagle” pojawiły się znaki: szum z nieba, jakby uderzenie silnego wiatru, języki ognia nad głowami zebranych. Tak, wg Biblii, objawia się moc Boga, Jego obecność, zstąpienie na ziemię. „I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym”. Otrzymali nową duchową moc i nowe zdolności. Odtąd apostołowie, wolni już od lęku, otwierają zaryglowane drzwi, wychodzą z ukrycia i zaczynają odważnie głosić dobrą nowinę o zbawieniu w Chrystusie.
Co więcej: pobożni Żydzi, którzy „ze wszystkich narodów pod słońcem” zebrali się na święto Pięćdziesiątnicy w Jerozolimie i przyszli słuchać apostołów, zdumiewali się słysząc, że apostołowie przemawiają w ich własnym języku. Cud jedności! Duch Święty pozwala odwrócić skutki wieży Babel, zamiast pomieszania języków – teraz wzajemne zrozumienie. To obraz posłania Kościoła do wszystkich ludów, narodów i języków.
UWAGA: Czy byli wtedy w Jerozolimie także przybysze z Armenii? Z pewnością! Wprawdzie nie cytują ich Dzieje Apostolskie, ale już w 197 r. Tertulian, gdy wymieniał ludy, które były w dniu Zesłania Ducha Św. i przyjęły wiarę w Chrystusa, umieścił także „mieszkańców Armenii” (logiczne, Armenia geograficznie leży między ludami wymienionymi w Dz 2,9-11). Według Tertuliana, byli wtedy: "Partowie i Medowie, Elamici i mieszkańcy Mezopotamii, Armenii, Frygii, Kapadocji oraz mieszkańcy Pontu i Azji, Pamfilii, mieszkańcy Egiptu i tych części Afryki, które są blisko Cyreny, mieszkańcy Rzymu, Żydzi z Jerozolimy oraz pozostałe narody”. Już wtedy pojawili się pierwsi chrześcijanie w tych krajach.
Posłanie Ducha Pocieszyciela, który umacnia, uczy, przypomina, przynosi pokój, zapowiadał Jezus w Wieczerniku, gdy podczas Ostatniej Wieczerzy mówił do Apostołów.
Co więcej: pobożni Żydzi, którzy „ze wszystkich narodów pod słońcem” zebrali się na święto Pięćdziesiątnicy w Jerozolimie i przyszli słuchać apostołów, zdumiewali się słysząc, że apostołowie przemawiają w ich własnym języku. Cud jedności! Duch Święty pozwala odwrócić skutki wieży Babel, zamiast pomieszania języków – teraz wzajemne zrozumienie. To obraz posłania Kościoła do wszystkich ludów, narodów i języków.
UWAGA: Czy byli wtedy w Jerozolimie także przybysze z Armenii? Z pewnością! Wprawdzie nie cytują ich Dzieje Apostolskie, ale już w 197 r. Tertulian, gdy wymieniał ludy, które były w dniu Zesłania Ducha Św. i przyjęły wiarę w Chrystusa, umieścił także „mieszkańców Armenii” (logiczne, Armenia geograficznie leży między ludami wymienionymi w Dz 2,9-11). Według Tertuliana, byli wtedy: "Partowie i Medowie, Elamici i mieszkańcy Mezopotamii, Armenii, Frygii, Kapadocji oraz mieszkańcy Pontu i Azji, Pamfilii, mieszkańcy Egiptu i tych części Afryki, które są blisko Cyreny, mieszkańcy Rzymu, Żydzi z Jerozolimy oraz pozostałe narody”. Już wtedy pojawili się pierwsi chrześcijanie w tych krajach.
Posłanie Ducha Pocieszyciela, który umacnia, uczy, przypomina, przynosi pokój, zapowiadał Jezus w Wieczerniku, gdy podczas Ostatniej Wieczerzy mówił do Apostołów.
Miesiąc czerwiec poświęcony jest czci Najświętszego Serca Jezusa w tradycji rzymsko- jak też ormiańskokatolickiej. Serce jest symbolem miłości, ofiary, oddania. W tym miesiącu w kościołach i w domach śpiewa się lub odmawia litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa (Լիտանիա Ս. Սրտին Յիսուսի).
Czcić Najświętsze Serce Jezusa to:
• z wdzięcznością rozważać miłość Jezusa, • dziękować Mu za wszystkie łaski, • przepraszać Go za wszelki brak miłości,
• ofiarować Mu swoje serce, • prosić Go by uczynił serca nasze według Serca swego.
ks. prof. Józef Naumowicz