Kontekst Ewangelii czytanej w tę niedzielę w liturgii ormiańskiej jest taki: Jezus uzdrowił niewidomego od urodzenia, a uzdrowiony z radością i ufnością wyznał wiarę w Niego: „Wierzę, Panie”.
Przez ten cud Jezus wzywa, by otworzyć oczy duszy i rozumu na światło wiary. Wzywa także tych, którym wydaje się, że wszystko wiedzą i widzą, a w istocie pozostają niewidomi. To wiara daje prawdziwe oczy. W jej świetle zaczynamy właściwie widzieć.
Jak wierzyć? Nie tylko wierzyć w Boga, że On jest, ale uwierzyć Bogu, Jego słowu, uwierzyć w Jego miłość. Wiara to ufność pokładana w Panu, zaufanie w Jego opiekę, miłosierdzie, dobroć. To żywa relacja z Jezusem. To pragnienie, by iść za Nim jak za swym pasterzem, rozpoznawać Jego głos pośród wielu innych głosów, iść Jego drogą i nie dać się sprowadzić na manowce. To także ufność, że On chroni nas w swej owczarni, zna nas po imieniu, leczy zranionych i pogubionych, prowadzi do zdrojów życia, jest jedyną bramą do zbawienia.
Prośmy Boga, by dał nam taką ufność. By zawsze przymnażał nam wiary.
ks. prof. Józef Naumowicz