Zjawienie się Krzyża Świętego na jerozolimskim niebie 7 maja 351 r. najpełniej opisał biskup Jerozolimy Cyryl w liście do ówczesnego cesarza Konstancjusza – syna Konstantyna Wielkiego (ten list jest często czytany w obrządkach wschodnich podczas liturgicznego wspomnienia tego cudu):
W tych właśnie dniach Zesłania Ducha Świętego (7 maja 351 roku) około godziny trzeciej, ogromny, świecący krzyż pojawił się nad Golgotą, rozciągając się aż do Góry Oliwnej. Ukazał się on bardzo wyraźnie całej ludności miasta, tak że jedynie jedna lub dwie osoby go nie widziały. Nie znikł on nagle, jak można by przypuszczać, ale był widoczny przez wiele godzin, gasząc swą jasnością promienie słońca... Wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, zdjęci trwogą pomieszaną z radością, na widok tej wizji rzucili się do kościoła... Wszyscy dźwięcznym głosem wznosili dźwięczne hymny pochwalne ku Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu, Synowi Jedynemu, zrodzonemu z Boga, Sprawcy tych cudów.
Kościół Ormiański ma także inne święta Krzyża. Najważniejsze, jak w innych Kościołach, to święto Podwyższenia Krzyża w połowie września (w tym roku w niedzielę 17 IX). Celebruje również wspomnienie odnalezienia Krzyża, a także – specyficznie ormiańskie – święto Krzyża z Warag (zawsze w niedzielę, w tym roku 1 października).
» o Świętym Cyrylu - biskupie i doktorze Kościoła
na podstawie: ks. prof. J. Naumowicz, 2017
"5. Niedziela Wielkanocna - Święto Ukazania się na niebie Św. Krzyża"