Warto przeżywać niedziele w rytm roku liturgicznego.
Od Wielkanocy mamy jeden ciągły radosny okres zmartwychwstania, stąd niedziele w obrządku ormiańskim, ale także łacińskim noszą nazwę „wielkanocna”, nie: „po Wielkanocy”. To nieustanna, ciągła Wielkanoc. W 40-stym dniu tego okresu dokonało się wniebowstąpienie Jezusa, a w 50-tym, czyli w Dniu Pięćdziesiątnicy, po siedmiu tygodniach od Wilekanocy - Zesłanie Ducha Świętego.
Po Pięćdziesiątnicy w ormiańskim kalendarzu liturgicznym jest następny okres siedmiu tygodni: niedziele po zesłaniu Ducha Świętego. Na jego zakończenie, w siódmą niedzielę po zesłaniu Ducha przypada Święto Przemienienia Pańskiego, słynny ormiański Wardawar.
Tak więc Wardawar jest zawsze 14 tygodni po Wielkanocy, a data tego święta jest zależna od daty Wielkanocy, w ub. roku przypadło 3 lipca, w tym 23 lipca.
Następnie są niedziele po Wardawarze: w tym roku tylko dwie, bo już 13 sierpnia jest Święto Wniebowzięcia Matki Bożej (to święto w kalendarzu ormiańsko-katolickim obchodzi się zawsze w niedzielę, przypadającą najbliżej 15 sierpnia, w obrządku łacińskim jest ono w samym dniu 15 sierpnia).
Kolejnym ważnym punktem kalendarza liturgicznego jest Święto Podwyższenia Krzyża Świętego, w tym roku 17 września (w obrządku ormiańskim to święto jest bardzo ważne i obchodzi się je zawsze w niedzielę, przypadającą najbliżej 14 września).
ks. prof. Józef Naumowicz