 |
 |
 |
|
| Eczmiadzyn, kościół św. Rypsymy. Powyżej - jej grób w podziemiach tego kościoła. |
Wizerunek św. Rypsymy na relikwiarzu, który znajduje się u sióstr benedyktynek w Wołowie; fot. R. Obrocka |
Rypsyma nie chcąc wypełnić woli cesarza i stać się jego żona wraz z przyjaciółkami schroniła się w Aleksandrii. Tradycja mówi, że dziewczęta miały objawienie Matki Bożej, która ukazała im drogę do Armenii. Ormiański król Tiridates III, dowiedziawszy się, co się stało z dziewczynami w Rzymie, chciał również poślubić piękną Rypsyme. Ją samą oraz ksienię Gajane, razem z dziewczętami, sprowadzono do pałacu królewskiego. Król chciał, aby Rypsyma należała do niego, ale dziewica odparła, że ona należy tylko do Chrystusa. Odmowa Rypsymy spowodowała, że król wpadł we wściekłość i rozkazał ukamienować wszystkie 40 dziewcząt (tylko świętej Ninie, która w przyszłości przyczyniła się do ochrzczenia Gruzji, udało się uratować). Po egzekucji niewinnych chrześcijańskich dziewcząt, król Tiridates zapadł na poważną chorobę nerwów. Od szaleństwa króla Tiridates uzdrowił Św. Grzegorz Oświeciciel (ok. 257 r – ok. 326 r.), a następnie, wierząc w moc wiary chrześcijańskiej, król Tiridates III przyjął chrzest i jako pierwszy na świecie ogłosił chrześcijaństwo religią państwową w Armenii (301).
Na cześć Świętej Rypsyma w Eczmiadzynie zbudowano katedrę, która zachowała się do naszych czasów, jako najlepszy przykład architektury średniowiecznej Armenii (zdjęcia obok). Budowę kościoła ukończono w 618 r. – czyni to tę budowlę jedną z najstarszych świątyń Armenii. Zbudowany jest na planie kwadratu i zwieńczony centralną kopułą. Z punktu widzenia architektury ciekawy jest także z powodu wielu rozwiązań konstrukcyjnych, których celem jest chronienie go przed niszczycielską siłą trzęsień ziemi. Jednocześnie surowa bryła świątyni jest jakby ucieleśnieniem cnoty skromności.
Kościół świętej Rypsymy uległ częściowemu zniszczeniu w XVII w. i choć odbudowano go jeszcze w tym samym stuleciu, na generalną renowację czekał aż do przełomu XIX i XX w. W 2000 r. wpisano go na Listę Światowego Dziedzictwo UNESCO. Stanowi corocznie cel podróży tysięcy osób. Wiele z pielgrzymek to kobiety o imieniu Hripisime, którym odwiedzenie kościoła swojej patronki zapewnić ma jej błogosławieństwo.
Kościół świętej Rypsymy uległ częściowemu zniszczeniu w XVII w. i choć odbudowano go jeszcze w tym samym stuleciu, na generalną renowację czekał aż do przełomu XIX i XX w. W 2000 r. wpisano go na Listę Światowego Dziedzictwo UNESCO. Stanowi corocznie cel podróży tysięcy osób. Wiele z pielgrzymek to kobiety o imieniu Hripisime, którym odwiedzenie kościoła swojej patronki zapewnić ma jej błogosławieństwo.
19 XII 2016; źródło: wikipedia
www.armeniawycieczki.com/
www.armeniawycieczki.com/